Ik vind Vlaanderen stom, dacht Ronny. Vanop een dikke tak aan de waterkant overschouwde hij de wereld. Zijn nek diep weggestoken tussen zijn schouders, zijn ogen wijdopengesperd, spiedend. Nu en dan diepte hij welgemikt een prooi op uit het water.…
Ik zucht en constateer dat de natuur mij vandaag een metafoor voor de voeten werpt.
Het belangrijkste kenmerk van de scheldkabouterziekte – en dat verklaart meteen ook de evolutie van het taalgebruik in de dorpen die wij onderzochten – is een oncontroleerbare drang om te schelden – vaak in totaal onverstaanbare bewormidormi propeloef.