Stayin’ alive
Too long didn’t read: ik heb kiespijn én buikpijn, hier is het nummer voor spoedgevallen.
Too long didn’t read: ik heb kiespijn én buikpijn, hier is het nummer voor spoedgevallen.
Gij draagt geen masker omdat ge niet meer in fear wilt leven? Fuck off. Ik noem u een geprivilegieerd en asociaal verwend nest. Doe ik gewoon. Dwars doorheen mijn muilkorf.
Ik vind vlaggen stom. De meeste vlaggen. Okee, sommige vlaggen. Er zijn een paar vlaggen die ik stom vind. Een vlag die ik niet stom vind is de piratenvlag aan de boomhut van mijn neefke, of de regenboogvlag. De meeste…
Ik zucht en constateer dat de natuur mij vandaag een metafoor voor de voeten werpt.
Ik zie u paaldansen tegen de schandpaal. Ik zie hoe ge een loopke neemt met de werkelijkheid, hoe ge minderheden schoffeert, hoe ge glashard alles ontkent, en hoe ge staat te glunderen.
Het enige wat ik heb onthouden van de serie Lost is die rare zwarte rook. Mysterieuze krinkelende winkelende zwarte rook die door het bos glijdt en een eigen leven lijkt te leiden. Die rook dames en heren die rook ge gaat het niet geloven maar toch is het waar en maak u geen zorgen aan het eind vertel ik gewoon hoe het zit maar die rook dus die mysterieuze zwarte kringelrook die rook die was in ons huis.
Ik was onlangs in Brussel in het gezelschap van de huismuze en Jannes, mijn zesjarige petekind. We hadden hem een tripje naar de hoofdstad beloofd, we zouden naar het Muziekinstrumentenmuseum gaan. Hij had net leren lezen, en Muziekinstrumentenmuseum was een…
‘Dag meneer, sorry voor het storen, maar wij staan op de bus te wachten en wij moeten echt kweetniejoedringend naar de wc, zouden wij misschien heel even snel uw toilet mogen gebruiken?’ Twee pubertrienen stonden met samengeknepen bovenbenen in de…
Grafisch Design | Portfolio / Poëzie
by Wannes Daemen · Published 22 maart 2014 · Last modified 13 oktober 2015
Ik kijk uit op vijf achtertuinen. In de vijf achtertuinen staan vier satellietschotels, de grootste vooraan. Alle schotels staan met hun rug naar me toe, alsof ik niks mag weten van de signalen die ze oppikken. Maar ik weet het wel.…
Lang, heel lang geleden, in drieduizenzesentwontjusp voor christus was er eens een boer Een hardwerkende boer met handen als kolenschoppen En een hele dikke boerin achter zijn stoof En die boerin die heette Maya Dat was haar voornaam Haar achternaam was Yucatan of…
Angst (1) Als alle angst onzin is En er niets meer is om bang voor te zijn Dan sluit ik u op in de kelder En dan vindt gij dat gewoon heel fijn Angst (2) Bang zijn om niet meer fantastisch gevonden te worden…
Vier bange maar vrolijke gedichtjes voor Marina, Niki, Martinke en Bert. Zij waren zo eerlijk mij hun angsten toe te vertrouwen.
Vijf vrolijke gedichtjes voor Ingrid, Rutger, Frommel, San en Joost. Zij waren zo eerlijk mij hun angsten toe te vertrouwen.
Soms zijt gij een aambeeld
Bange mensen vergeten het alfabet. Hele hele bange mensen denken dat het alfabet 153 letters heeft. Dat is praktisch onmogelijk natuurlijk, maar wat wilt ge?
Enkele seconden lang voelde ik me ook bij mijn pietje genomen, totdat het tot me doordrong. Zo moet het zijn. Zo moet het godverdomme eindigen.
en dat ik dan overvallen zal worden
door allerlei compleet irrationele angsten zoals oneirogmofobie