Nul sterren
‘Ben zo druk, kom niet aan kaketoe’. De spreuk hangt ingekaderd aan de muur boven de toiletpot. Het is het sanitair van een koffiebar, er hangen wel meer teksten uit de Action in een kadertje. Op de deur van het herentoilet staat ‘Bla’, bij de dames lees ik ‘Bla bla bla bla bla bla’ enz in vijf verschillende lettertypes. Ik heb nog nooit een google-review voor een horecagelegenheid geschreven, maar van deze seksistische truttigheid gaan mijn vingers jeuken. ‘Eén ster voor dit etablissement uit het interbellum, waar de koffie naar beschimmelde tijdschriften smaakt’.
Ik bestel een tweede schimmelkoffie, en ik open de krant op mijn telefoon. Ik lees een interview met Theo Francken. Dat had ik uiteraard niet moeten doen, Theo heeft nog nooit iets gezegd waar mijn humeur van opkikkert. Maar de kans is groot dat Vlaanderens populairste bloembakpisser straks een ministerpost krijgt toebedeeld, en ik wil weten wat mijn moederland te wachten staat. Niet veel goeds, zo blijkt. Francken kan zijn donkerbruine goesting om het land te ommuren niet verbergen, en hij bewierookt het machismo van Trump. Alinea’s vol grootspraak. Op Twitter plaatst hij fier een foto van de N‑VA-delegatie aan de onderhandelingstafel voor een nieuwe regering: vijf witte mannen. Kunt ge google-reviews schrijven voor politici? ‘Ik geef deze mannetjesputter een halve ster voor de moeite. Hij heeft het toch maar ver geschopt voor een troglodiet.’
Op Facebook komt een regenboogvlag voorbij. Iemand deelt een tekst over de Pride Week in mijn gemeente. Ik ben zelf nogal dol op de regenboog, maar dat geldt duidelijk niet voor de mensen die een reactie plaatsen onder de tekst. Dat zijn allemaal varianten op de voorspelbare boutade: ‘Ik gun iedereen zijn feestje, maar ze moeten het niet zo door mijn strot rammen’. Hoe komt het toch dat homofoben blijkbaar overal omsingeld worden door vlaggenzwaaiende non-binairen en transgenders, terwijl in de rest van de wereld het masculiene heterocentrisme tegen de plinten klotst?
Ik neem een laatste slok van mijn schimmelkoffie. Ergernis maakt zich van mij meester. Ik overweeg een review voor deze wereld: ‘Nul sterren. Patriarchale brol.’
