Black Friday

Ne friday waarvan de ochtend u in uw smoel tuft met koppijn en ver­ont­rus­tende jeuk op plekken waar ge niet bij kunt. Ne friday die zegt. Hier. Uw ver­warming doet het niet, de boiler is kapot, en ge trapt met uw blote pateekes op ne lego. Ne gecon­sti­peerde friday. Ne friday waarop de post staakt en de trein is te laat het regent pij­pestelen. Ne friday waarop de eerste koffie te slap is, de vol­gende te sterk en dan is hij op. Ne friday waarop ge noch uw sleutels kunt vinden, noch uw goed humeur, noch uw lin­kersok. Ne friday waarop ge ruzie maakt, heel vroeg in de ochtend. Ruzie is het tegen­over­ge­stelde van koffie. En die is dus op. Ne friday waarop uw auto niet start en ge u afvraagt waarom ge eigenlijk een auto hebt. Des­on­danks ne friday in de file. Ne friday waarop de cruesli muf smaakt en ge het liefst gewoon een kommeke soep wilt maar de wereld is ver­anderd in een wereld zonder soep. Ne friday die rustig lijkt want het is de dag die het weekend aan­kondigt maar ge hebt de hele week geen zak uit­ge­voerd en de tijd geeft geen korting. Ne friday waarvan ge u afvraagt. Waarom moet dat weer in het engels. Doe niet zo onnozel, zegt ge tegen uzelf. Alles is in het engels, même la misère. Ne friday met van die kut­zinnen die maar ha. Ne friday waarop het och­tend­nieuws gewag maakt van een aanslag met tien­miljard doden en de zoveelste populist brult dat ze uw vrijheid willen afpakken. Ne friday waarop Marc Van Ranst en Jaap van Dissel sorry zeggen op een pers­con­fe­rentie en dat de anti­vaxers gelijk hebben en dat er toch een chip in het vaccin zit en dat de lockdown drie jaar gaat duren. Ne friday die u de god­ganse friday uit­lacht en u met sar­do­nisch gemonkel de spiegel van la con­dition humaine voor­houdt, over­goten met een flinke geut welt­schmerz. Terwijl ge helemaal geen goesting hebt in de con­dition humaine, laat staan welke mens dan ook. Ne friday waarop de ene na de andere schreeu­wende recla­me­banner uw gezichtsveld pene­treert totdat ge roept. Als ik nu nog ene keer korting krijg, ga ik de medi­a­markt in de fik steken. Ne friday die zeurt, ne friday zonder chance, ne friday met een bran­derig gevoel van apo­ca­lyp­tische pro­porties. Ne friday waarop ge voort­durend denkt. Merde. Is het als­tu­blieft al saturday?

Dát is ne black friday.