Sjarels
In de vroege uren van mijn ochtend passeert er een grafiekske, gebaseerd op data van de datingwebsite OkCupid, met daarin de gemiddelde leeftijden van mogelijke partners waartoe mannen en vrouwen zich aangetrokken voelen. Bij vrouwen gaan de cijfers min of meer gelijk op. Twintigjarige vrouwen vallen op twintigjarige mannen, dertigers vallen op dertigers, enzovoort. Aan de mannelijke kant gebeurt er iets anders. Zowel dertigers, veertigers als vijftigers verkiezen een vrouw die jonger is dan vijfentwintig. Ik staar naar de cijfers op mijn scherm, en ik denk wat is dit? Mannen. Jongens. Heren, boys, matties, chicos, hermanos del mundo, what the flying fuck is dit?
Is dit echt wat jullie willen? Is dit echt wat ge als vrijgezel invult bij de vraag op wie ge valt? Dat ze vooral jong moet zijn? Ik weet niet in hoeverre ik de gegevens van een datingwebsite mag doortrekken naar de rest van de samenleving, maar laten we eerlijk zijn: dit is een herkenbaar beeld. Mannen kunnen prima verouderen zonder de angst niet meer begeerd te worden, maar vrouwen worden best niet al te oud. Of althans niet zichtbaar oud, want van zodra ze niet meer beantwoorden aan gangbare schoonheidsidealen, dan worden ze simpelweg afgeschreven.
Het grafiekske houdt mij bezig en ik stel een resem vragen op Twitter. Jongens, wat is hier aan de hand? Is dit het klassieke gezwans van boys will be boys en zo zijn mannen nu eenmaal? Wat zit hierachter? Waarom gedragen wij ons als pubers? Waarom doen we alsof jong zijn het summum van aantrekkingskracht is? Waarom willen wij dat vrouwen ons aantrekkelijk blijven vinden tot we dood neervallen, maar zijn we daar zelf – naar vrouwen toe – niet toe bereid?
En ik krijg antwoorden op mijn vragen. Antwoorden van – tadaa – mannen. Ja Wannes dat is evolutie hier en biologie ginder en mannen zijn langer vruchtbaar en vrouwen hebben na hun vijfentwintigste geen eierstokken meer en blablabla. Maar sjarels, dat is toch geen serieus antwoord? Alsof dat van de pot gerukte schoonheidsideaal niet ook heel erg cultureel bepaald is? Alsof gij na uw veertigste nog even viriel en vruchtbaar zijt als toen ge vijfentwintig waart. Ziet ge dan niet waar ge mee bezig zijt? Wacht, ik zal het voor u samenvatten.
Vrouw zijn is aartsmoeilijk. Van jongs af aan worden vrouwen geïndoctrineerd. Dat ze mooi moeten zijn. Dat ze er verzorgd moeten uitzien, dat ze op hun lijn en hun gewicht moeten letten, dat ze moeten glimlachen, en dat ze moeten oppassen voor vreemde mannen en oneerbare voorstellen. Maar vooral, dat ze bij voorkeur niet ouder mogen worden. En mannen? Die hoeven zich van al die verwachtingen geen fuck aan te trekken, meer nog, mannen worden zogezegd alleen maar knapper naarmate ze ouder worden. En ondertussen laten ze – op hun strooptocht langs datingwebsites – een gigantisch potentieel liggen van prachtige, intelligente, sexy, door het leven getekende vrouwen vol verhalen en wijsheid en humor waar een vijfentwintigjarige niet aan kan tippen. Vrouwen die weliswaar ouder worden, maar net daarom ook mooier, interessanter, rijper, dieper, warmer, relativerender, toleranter. Net zoals gij ouder wordt, sjarel. Ouder en rijper en warmer en mooier.
Ge moogt mij niet verkeerd begrijpen. Liefde is een heel raar beest, en in de grond kunnen leeftijdsverschillen of seksuele voorkeuren mij gestolen worden. Maar de vraag ‘Op wie valt gij eigenlijk?’ is geen kwestie van persoonlijke smaak of voorkeur. Het is een vraag naar cultureel vastgelegde idealen. En uw liefdesleven heeft schijt aan idealen.
Maar bon, ik zit hier nu toch, ik doe een poging. Als ge aan mij vraagt ‘Wannes op wie valt ge eigenlijk?’ Dan zal ik u het volgende zeggen. Ik val op iemand die zot genoeg is om mij – als man – door het leven te loodsen. Iemand die mij aan mijn oren trekt, tegen mijn kont stampt en als het nodig is met het servies begint te smijten. Iemand die mijn patriarchale privileges bij elkaar pakt en ze buitenzet als de vuilkar komt. Iemand die mij doet lachen, iemand die mij doet huilen, iemand die dunner wordt, of juist dikker, groter, kleiner, zachter, lelijker, mooier, warmer, rijper, trager. Iemand die ouder wordt, net als ik.
PS: Ik drukte mijn verontwaardiging over het grafiekske in kwestie in eerste instantie uit in een twitterdraadje, dat vervolgens werd opgepikt door Sofie Lemaire. Waarna ik op Radio 1 mijn column mocht voorlezen:
PPS Update 18/09: 
PPS: SOMMIGE MANNEN ZIJN ZO FRAGIEL ALS EEN THEEKOPJE, dat wilt ge niet weten. Over de reacties van voornamelijk mannen op mijn eerste twitterdraadje schreef ik een tweede draad. Hier de samenvatting: Sjarels (addendum).