• Wannes Daemen

Belgium Beats

Een tijd geleden stelde ik deze vraag op twitter:

Vandaag is het zover. Met veel trots pre­senteer ik jullie een nieuwe mixtape: Belgium Beats – 40 years of boenke boenke. Meer dan vier uur elek­tro­nische muziek uit België, enigszins chro­no­lo­gisch geordend van 1978 tot en met 2020. Een muzikale ont­dek­kingsreis die begint bij de vocoder van Trans Volta en – voor­lopig – eindigt in de buurt van Char­lotte de Witte en Amelie Lens.

Er hoort een woordje uitleg bij, maar scroll gerust gelijk naar het spotify-linkske onderaan als ge geen zin hebt in mijn gezever.

Eerst en vooral: heel veel dank voor jullie sug­gesties. Het was heel plezant om alle tips uit te pluizen. Ik heb daar uren plezier aan gehad. Het kiezen van nummers en het maken van een selectie was AARTSMOEILIJK. Er is niet alleen héél véél elek­tro­nische muziek gemaakt in dit bon­kende landje, er is ook heel veel onbe­luis­terbare stront­muziek gemaakt. Daar heb ik mij – spe­ciaal voor jullie – doorheen geploegd.

Een ander pro­bleem is de defi­nitie van elek­tro­nische muziek. Die defi­nitie is nogal kneedbaar en multi-interpretabel. De grenzen die ik heb getrokken zijn voor dis­cussie vatbaar, which is fine. Zo heb ik bij­voor­beeld getwijfeld over 2 Belgen. Want new wave, is dat elek­tro­nische muziek? Soms wel, soms niet, I guess.

Los van alle pro­blemen en inter­pre­taties, is het resultaat een tamelijk exhaus­tieve lijst geworden (42 jaar! 52 nummers!), maar tege­lij­kertijd is het ook een heel per­soon­lijke lijst. Daar kon ik niks aan doen. Ik ga toch geen mixtape maken die ik zelf niet leuk vind zeker.

Voor de juiste chro­no­logie heb ik mij tot Wiki­pedia en Discogs gewend. Dat neemt niet weg dat ik hier en daar mis­schien een foutje heb gemaakt. Als het pijn doet: let me know. Het is heel lollig om de lijst chro­no­lo­gisch te luis­teren, maar uiteraard moogt ge ook gelijk zot shuf­felen en skippen. It’s your party, cry if you want to.

Is alles écht Bel­gisch? Er zijn rand­ge­vallen. CJ Bolland is een halve Engelsman, Arbeid Adelt! covert een niet-Belgisch nummer, en er zijn veel artiesten die maar half Bel­gisch zijn. Maar België is sowieso een rand­geval van een land, dus fuck it.

Zoals voor mijn andere mix­tapes geldt ook hier: ik doe van Spotify. Spotify heeft veel in de aan­bieding, maar niet alles. Zo is Yo Yo van Plaza helaas onvindbaar.

Ik krijg waar­schijnlijk van veel mensen motten op mijn bakkes, maar Front 242 zit niet in de lijst. Ik weet dat die band voor veel mensen veel betekent, maar mij heeft het nooit wat gedaan. Dus heb ik ze geskipt, ook al zijn het onge­twijfeld pio­niers geweest. Ook grote afwe­zigen zijn Buscemi en Sven Van Hees. Ik vind dat – met alle respect – saaie cocktailmuziek.

  • Ja maar Wannes onno­zelaar. Front 242 niet in de lijst, en de fucking Confetti’s wel?
  • Het spijt me zeer. Nos­talgie is mijn motor.

Voor het laatste nummer in de lijst heb ik de chro­no­logie los­ge­laten. Ik zocht naar een mooi orgelpunt voor de mixtape, en dat werd een cover van wat ik zonder schroom een Bel­gisch anthem zou durven noemen. Om heel efkes uit te puffen na vier uur lang boenke boenke.

Addendum: ook het àller­laatste nummer in de lijst past niet in de chro­no­logie. Omdat ge ook weer wakker moet worden nadat ge zijt uitgepuft.

Tot slot nog efkes de olifant in de kamer. 

Ik hou echt echt echt niet van Milk inc (en aan­ver­wanten) en dat is een under­sta­tement. Ik heb daarover vorige keer van Regi zelve op mijn doos gekregen. Hij beschul­digde mij toen van hok­jes­denken. Wat echt raar is om te horen van iemand die op elke plaat tien keer in het­zelfde hokske gaat zitten.

Dus. Bij voorbaat mijn excuses aan mensen die mij Milk Inc en Lasgo en The Mac­kenzie en Jessy en 2 Fabiola en Petra en een appelsien na het tan­den­poetsen sug­ge­reerden: ik snap best dat ge daarmee de dans­vloer plat springt, maar ik doe dat liever met Soulwax of Magnus of Sha­meboy of The Subs. De gus­tibus etcetera.

Maar okee okee okee okee okee, ik ben de kwaadste niet. En Regi bezet over­dui­delijk een heel warm plekske in de harten van veel mensen. Dat kan ik met mijn nos­tal­gische zieltje niet negeren. Ik heb dus ook het oeuvre van Milk Inc uit­ge­plozen, op zoek naar iets dat op mijn mixtape past. Heb ik iets gevonden? Een CLICKBAIT luis­ter­beurt zal het u vertellen.

Dus without further ado, hier is de link. Wacht efkes tot het gaat sche­meren, sla een gin-tonic of mazout ach­terover, slik een Zweeds designer-pilleke, en steek een extra jetonneke in uw botsauto. This is belgium. Move your ass and feel the boenke boenke.



Belgium Beats
Belgium Beats

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *