• Wannes Daemen

The Ultimate Female Hiphop Collection

[Dear english speaking peoples: there’s a link to the playlist at the bottom of this rant. You’re welcome.]

Ik heb iets schoons voor u.
Een kadootje.
Iets waar ik de afge­lopen maanden met veel plezier aan heb zitten knut­selen.
Ge kunt er naar luis­teren en ge kunt er op dansen.
Ik garandeer u dat ge er vrolijk van wordt.
Het is een playlist en hij staat op Spotify.
Het is een joekel van een playlist en hij heet.
The Ultimate Female Hiphop Col­lection.
Is hij echt Ultimate Wannes?
Ja rakkers, hij is echt mod­der­fokking Ultimate.

Voordat we beginnen, efkes een keu­zemenu:
Eén
- Ik heb geen zin in uw gezever, Wannes, ik wil dansen.
- Dat is prima, lieverd. Scroll snel naar het eind van deze lap tekst, daar staat een linkske. Veel plezier!
Twee
- Gaat het hier nu alweer over vrouwen? Ik vind dat mannen tegen­woordig nogal ver­geten worden.
- Ik heb u niks gevraagd, Thierry.
Drie
- Hiphop? Female? Is dat geen sub­genre van science fiction?
- Allow me to elaborate!

Lang geleden werd ik als puber de wondere wereld van de hiphop inge­zogen door vro­lijke rond­springers als House Of Pain, Cypress Hill en de wat mij betreft nooit meer kapot te krijgen Beastie Boys. Later leerde ik Jurassic 5, Kool Keith, De La Soul en A Tribe Called Quest kennen. Ik zou deze eerste alinea tot ency­clo­pe­dische pro­porties kunnen opblazen met nog meer namen van rap­pende mannen, maar dat doe ik niet. Ik sla een zijpad in. Nou ja, een zijpad. Eerder een oli­fan­ten­paadje. Een ondui­de­lijke streep in het gras, waar te weinig volk pas­seert om van een offi­cieel pad te spreken. Maar het is er wel. Als ge goed kijkt, kunt ge het zien. Ik was het paadje in mijn jeugd al wel eens tegen­ge­komen toen ik Buffalo Stance van Neneh Cherry op de radio hoorde, maar het begon me pas echt te dagen in 2003. Toen zei iemand tegen mij ‘When you hear the sound who-di-whoooo, run for cover mother­fucker’. Die iemand heette Missy Elliott en ik werd zelden zo snel ver­liefd. Pass that dutch nog an toe zeg. 

Zotteke, dat past toch niet op zo’n plaat jong.

Omdat er tegen­woordig rare en soms oer­con­ser­va­tieve dingen gebeuren in de wereld, en vrou­wen­rechten nogal eens onder vuur liggen, wilde ik iets doen. In de eerste plaats wilde ik mijn eigen horizon ver­breden, en op zoek gaan naar al die gemiste oli­fan­ten­paadjes. Maar in de tweede plaats wilde ik ook iets dui­delijk maken. Ik heb altijd argwaan gehad bij het klas­sieke gezever in bedrijfs­raden, talk­shows en over­heden over dat het zoge­naamd moeilijk is om de juiste vrouwen te vinden. Over hoe mannen wel de hand willen reiken naar vrouwen, maar ver­volgens schaap­achtig beweren die vrouwen niet te kunnen vinden. Ik vind dat zo’n slap excuus. Ik vind dat ge harder moet zoeken. En ge moet niet te snel content zijn non­dedju. Als het in eerste instantie niet lukt, kijk dan naar uw cri­teria. Die zijn onge­twijfeld nogal man­nelijk van kleur. Allez hop, zet uw cri­teria bij het groot vuil en ga opnieuw zoeken. Erken de man­ne­lijke inkleuring van uw context en ga opnieuw zoeken. Zet uw oog­kleppen af, trek uw grijs kostuum uit, kom van uw pie­destal en ga opnieuw zoeken. En kom niet terug voor ge ze gevonden hebt. Kom niet terug voordat al die moeilijk zichtbare oli­fan­ten­paadjes omge­ploegd zijn tot blin­kende twee­rich­tings luxepaden.

Ik ben mij er terdege van bewust dat de wereld haar eeu­wenoude patri­ar­chale frakske niet zal afwerpen, omdat één of andere knut­selaar in de 21e eeuw een paar liedjes achter elkaar zet. Een spotify-playlist is een heel klein femi­nis­tisch drup­pelke op een hele hete man­ne­lijke plaat, dat weet ik ook wel. Maar toch. Als ik naar mezelf kijk, dan zie ik iemand die het grootste deel van zijn leven naar rap­pende mannen heeft geluisterd, zonder zich daar veel vragen bij te stellen. Enkele maanden geleden heb ik het tij gekeerd en ben ik op zoek gegaan naar vrouwen. Er ging – zonder zever – een wereld voor me open. En als er na vandaag maar een handvol mannen is wiens muzikale horizon ik met deze vro­lijke lijst een beetje heb kunnen ver­breden, dan is mijn missie al geslaagd. Want het is dan mis­schien maar een drup­pelke op een hete plaat, fokking hell hoor het sissen man. Die hete plaat weet niet wat hem overkomt. 

Ge hoeft het niet met mij eens te zijn om naar de lijst te luis­teren, maar het zou mij ple­zieren als ge u op zijn minst efkes afvraagt hoe het komt dat ge als muziek­lief­hebber zoveel moeite moet doen om de gen­der­weeg­schaal van uw – al dan niet digitale – col­lectie een beetje in even­wicht te brengen. Want ja, het is waar, ver­moe­delijk vindt ge in de pla­ten­winkel of online meer man­ne­lijke rappers (of rockers, of punkers, of wha­tever) dan vrou­we­lijke. Maar dat is natuurlijk helemaal geen argument voor de idiote rede­nering dat vrouwen niet zouden kunnen rappen of rocken of punken. Dat is alleen maar een bewijs van het feit dat de pla­ten­in­du­strie (en bij uit­breiding het hele kapi­ta­lis­tische systeem) een man­nen­clubke is. En als ge dat man­nen­clubke maar zo lang mogelijk in stand houdt, dan gaat de wereld op den duur vanzelf geloven dat vrouwen nu eenmaal minder zin hebben om muziek te maken, of minder cre­atief zijn, of minder graag op een podium staan, of bedenk zelf zo’n debiel argu­mentje. Ik zou als vrouw ook geen zin hebben om te gaan rappen of rocken in een man­nen­clubke dat gerund wordt met man­ne­lijke regle­menten, bestierd door mannen in een man­nen­kos­tuumke met hun man­nen­grapkes en hun man­nen­liedjes. De wereld is een man­nen­clubke, en wat mij betreft heeft dat lang genoeg geduurd, bitches. 

En daarom ging ik op zoek. Ik begon mijn queeste bij de grond­leg­sters. The Sequence, MC Lyte, Queen Latifah, Salt-N-Pepa. Zij wezen de weg naar Lil’ Kim, Lauryn Hill, Foxy Brown. Hoe dieper ge graaft, hoe meer parels ge tegenkomt. En als ge dan efkes een brug slaat naar heden­daagse kanonnen als Cardi B, Nicki Minaj of Charli Bal­timore, en ge kijkt wat daar allemaal tus­senligt, dan gaat de hemel open. Klein, groot, beroemd, berucht, onbekend, aan­stormend, uit­ge­doofd, grof­gebekt, intiem, sexy, adjec­tieven schieten te kort. Ik heb ook de boot gepakt naar andere con­ti­nenten, want zoals altijd is het risico groot om in Amerika of Engeland te blijven plakken. Dat wilde ik niet. Ik wilde een rijke, diverse en veel­ge­laagde lijst. Van very old school tot brand new school. Van West­coast tot Very Far West of Middle East Coast. Van Ik Kan Alle Mannen Krijgen tot Ik Ben Zo Les­bisch Als Een Pot. Van Gucci Flip Flops tot The Hate That Hate Pro­duced. Van Smack A Bitch tot Swaggin’ My Hijabis. Van Deutsche Schwänze tot Knäckt Av En Brud. Frankrijk, China, Kenia, Nepal, Libanon, België, India, Rusland, Zwit­serland, Cyprus, Nederland, Japan, Zuid-Afrika, Spanje, Bra­zilië, Turkije, Nigeria, Ijsland, enzo­fok­king­voort. Twee­hon­derd­vie­r­en­twintig (and counting) nummers en min­stens evenveel hip­hop­pende vrouwen. Ik zei toch dat het Ultimate was? 

Tot zover deze beknopte inleiding. Ik moet nu stoppen want mijn blad is vol. 
Tot slot nog enkele liner notes: 

  • Ge kunt de lijst gewoon in volgorde beluis­teren. Over de volgorde van de eerste 45 nummers heb ik een beetje nage­dacht. Dat is een schone afwis­seling van oud, nieuw, bekend en onbekend. 
  • Geneer u niet om com­pleet random te gaan. Met 224 nummers is de shuffle-knop uw beste vriendin. 
  • De grens tussen hiphop en R&B is soms moeilijk te trekken. Ik ben niet streng geweest. Zie bij­voor­beeld My Hood van RAY BLK of Liefde Van De Vloer van Linde Schöne. God­jedamn, wat een lekker nummer is dat trouwens. 
  • Als het goed is, staat er niemand twee keer in de lijst. Er zijn enkele uit­zon­de­ringen omwille van duetten of zotte samenwerkingen. 
  • In principe staan er geen mannen in de lijst (duh), maar ook hier een hoop uit­zon­de­ringen. Zo zitten er mannen in ach­ter­grond­koortjes, refreintjes of intro’s. Er zitten meerdere mannen in The Funky 4+1, maar die wilde ik niet over­slaan, want het is het aller­eerste rap­col­lectief met een vrouw in de rangen. En er is Zebra Katz, een queer man. Verder zal er hier en daar nog wel een piemel te vinden zijn, niet in het minst in de teksten. 
  • Als ge ook helemaal woest wordt van dat idiote man­nen­clubke, begin dan ach­teraan, met La Rage van Keny Arkana. Parce qu’on a la rage, on restera debout quoi qu’il arrive. 

En last but not least: ben ik iemand ver­geten? Let me know! De lijst is nooit defi­nitief, dus ik voeg graag nog nummers toe. 

Genoeg geë­la­bo­reerd, dansen nu: https://open.spotify.com/playlist/76tWv9k7z5cRUS2NKoL4pp

Voor de lief­hebbers, dit zijn alle artiesten in de lijst: 3d Na’tee, Alyssa Marie, Amanda Blank, Amanda Diva, Amazumi, Amil, Amplify Dot, Ana Tijoux, Angel Haze, Angie Mar­tinez, Asian Doll, Awkwafina, Aye Yo Smiley, Azealia Banks, Bad Azz Becky, Baha­madia, Bali Baby, Bby­Mutha, Bhad Bhabie, BIA, Billie Brelok, Blimes, Blu Samu, Boog Brown, Booty­chaaain, Brooke Candy, Burni Aman, Cardi B, Charli Bal­timore, Chelsea Reject, Chibi Ichigo, Chilla, Chynna, City Girls, Cleo, Coely, Coma-Chi, Connie Diiamond, Crime Mob, Cuban Doll, cup­cakKe, Da Brat, Dai Burger, Danay Suárez, Danitsa, Dee MC (aka Deepa Unni­k­rishnan), Delta The Leo, Dessa, Diam’s, Dis, Dizzy Fae, DJ Miso­shiru & MC Gohan, Doja Cat, Domi­nique Young Unique, Don­Mo­nique, Dope Saint Jude, Dreezy, Dutch Rebelle, Dynasty, Ella John, Eva Crutzen, Eve, FAM, Feven, Flohio, Foxy Brown, Funky 4+1, G.L.A.M., Gangsta Boo, Gavlyn, Gia Medley, Gifted Gab, Gigi Lamayne, Ginni Mahi, Girls In The Yard, Heather B, Heather Hunter, IAMDDB, Iggy Azalea, Invin­cible, Ish Kaur, Ivy Sole, Jacki‑O, Janelle Monáe, Jaz Kahina, Jean Grae, JUICY, Jun­g­le­pussy, Kamaiyah, Kanyi, Kari Faux, Karol Conká, Kash Doll, Kate Tempest, Kau­ratan, Keny Arkana, Khia, Kid Sister, Kil­lu­mantii, Kodie Shane, Kreay­shawn, Kruloh, La Gale, La Goony Chonga, La Mala Rodriguez, Lady Bitch Ray, Lady Leshurr, Lady Luck, Lady Sove­reign, Lala &ce, Latifah, Leikeli47, Lex LaFoy, Lil Debbie, Lil Kayla, Lil Mama, Lil’ Kim, Linde Schöne, Lisa ‘Left Eye’ Lopes, Little Simz, Lizzo, Lulu Be., Lyric Jones, M.I.A., Madame Gandhi, Maliibu Miitch, Malikah, MC Lyte, Mc Melodee, Megan Thee Stallion, Melii, Melinda Wrede, Misha B, Miss Angel, Miss Eaves, Missy Elliott, Molly Brazy, Mona Haydar, Monie Love, Moozlie, Ms. Dynamite, Ms. Jade, Ms. Lauryn Hill, Muthoni Drummer Queen, Mz Dank, Nadia Nakai, Nadia Rose, Namika, Neneh Cherry, Nicki Minaj, Nikki D, Nitty Scott, Njena Reddd Foxxx, Noname, Nyemiah Supreme, PARRI$, Patty Monroe, Pink Oculus, pink­ca­ravan!, Princess Nokia, Ptaf, Quay Dash, Queen Latifah, Quessswho, Rah Digga, Rapsody, Raven Felix, RAY BLK, Reema Major, Reichi, Remedeeh, Remy Ma, Reverie, Reyk­ja­ví­kur­dætur, Rico Nasty, Rima Aanjay, Rouge, Roxanne Shante, RoxXxan, Ruby Ibarra, S3nsi Molly, Sa-Roc, Sabreena Da Witch, Salt-N-Pepa, Sampa the Great, Sasha Go Hard, Saweetie, Shadia Mansour, Shar Jackson, Sharaya J, Shawnna, Shay, Sianna, Sil­ver­sy­strar, Simpson, Sister Souljah, Siya, Snow Tha Product, Soultana, Star­r­Light NL, SXTN, Tairrie B., Tasha The Amazon, Tatarka, The Lady Of Rage, The Sequence, The UK Female All­starz, Tierra Whack, Tiffany Foxx, Tiye Phoenix, Tkay Maidza, Tommy Genesis, Trina, TT The Artist, Tymee, VaVa, Wan­gechi, Ya Kid K, Yani Mo, Yo-Yo, Young M.A, Yugen Blakrok, Zoë-Jadha, Zuzuka Poderosa

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *