Mannen (1)

Ik vind mannen stom. Het zal ver­moe­delijk niet de laatste keer zijn dat ik dat zeg, want ik vind mannen bijna elke dag wel een paar keer stom. Zo las ik gister iets op Twister. Dat is fout maar het rijmt wel mooi en het is bovendien het enige gezel­schapsspel waarbij ge aan elkaars oksels moogt ruiken. Doch dit ter­zijde. Ik bedoelde Twitter. Ik las op Twitter het zoveelste (en met zoveelste bedoel ik echt het hon­derd­dui­zend­mil­joenkwa­dril­joen­on­tel­baarste) bericht over een vrouw die in de chat nogal grens­over­schrijdend werd bejegend door een man. Ik lees dat en ik denk djeezes wat raar en wat vunzig en wie doet zoiets. Ook lees ik over een onderzoek waaruit blijkt dat één op de vier vrouwen bij de federale politie in zes maanden tijd min­stens één keer gecon­fron­teerd werd met grens­over­schrijdend gedrag door collega’s. Eén op de vier. Een half jaar maar. Uw eigen collega’s. Er is aan die zin zoveel shit om u aan te ergeren. En ik erger mij dood en ik rea­liseer me dat dat bij fokking lange na niet het enige onderzoek is over grens­over­schrijdend gedrag. Ik rea­liseer me dat die grenzen dage­lijks over­schreden worden en vaak en dik­wijls en soms extreem en dat is een rea­liteit voor heel veel vrouwen. Echt heel veel vrouwen, echt heel vaak, vaak echt heel vunzig. En dan denk ik, okee. Wij mannen hebben de macht in handen genomen in deze rare patri­ar­chale macho samen­leving, en dat is eigenlijk al erg genoeg. Maar blijkbaar vinden we het ook nog nodig om vanop die zelf­ver­klaarde patri­ar­chale pie­destal zowat alle vrouwen het leven zuur te maken. Waar slaat dat nu op, smeer­lappen? Dat ge de baas wilt spelen is al te bizar voor woorden, en dan gaat ge ook nog de helft van de tijd onge­vraagd overal tegenaan staan swaf­felen? Hou toch op zeg. Ik hoop dat op een dag uw pikske van­tussen uw benen valt, stomme omhoog­ge­vallen zelf­ver­klaarde puberman. En neem een voor­beeld aan – pakweg – vrouwen. Vrouwen zijn te gek.