45
Net zoals vorig jaar (toen was ik ook jarig) kreeg ik gisteren een hele hoop verjaardagswensen.
Ik kreeg wensen van mijn lief en stop al maar met lezen want al de rest is onbelangrijk.
Ik kreeg ook wensen van andere mensen die ik heel graag zie waardoor ik ze nog harder graag ging zien.
Daarnaast kreeg ik wensen van mensen wiens naam of gezicht mij heel vaag iets zegt, sorry als dat niet terecht is ik vind namen zo moeilijk. Gezichten ook en mensen in het algemeen al helemaal dus echt waar dubbel sorry.
Ook kreeg ik wensen van mensen die ik ken van haar noch pluim, wat ik behalve plezant ook altijd een beetje raar vind, en als het niet erg is ga ik u niet gelijk graag zien maar toch bedankt.
Toen kreeg ik wensen van Nele Meuffels, haar naam is Marscha, ze spreekt vloeiend ABN, ze is avontuurlijk en gezellig maar vooral zéér ondeugend en ze wil mij in capslock tot meerdere hoogtepunten brengen, maar ik zei het al ik vind mensen zo moeilijk, zeker Nele Meuffels en al helemaal als ze Marscha heet maar probeer het volgend jaar zeker nog een keer wie weet ben ik dan ook zéér ondeugend.
Tot slot kreeg ik wensen van mezelf en dat deed echt deugd want ik ben zelf de beste ’t is toch waar zeker. Jullie ook allemaal trouwens, jullie zijn allemaal zelf de beste. Kijk dus vandaag in de spiegel en zeg tegen uzelf dag zelf ge zijt godverdomme de beste ik zou u zo een tong draaien. Ge moet wel zelf ook de spiegel kuisen, dat spreekt.
Als dank voor u allen bij deze een foto van een prachtig stukske stadse natuur dat ik tegenkwam tijdens mijn verjaardagswandeling. En als ge denkt amai Wannes zijn die schoenen niet een beetje versleten, dan hebt ge gelijk. Die zijn werkelijk strontversleten en als alles goed gaat brengt de postbode – door mijn schoonouders op pad gestuurd – mij vandaag een nieuw paar.
Mijn nieuwe schoenen zijn groen, gelijk het gras achter mijn oren.
Voor u allemaal het allerbeste altijd en overal.
