Vroegte

Op zon­dag­ochtend gingen we in alle vroegte naar het veld om groenten en bloe­mekes te plukken. Wat zon­dag­och­tenden betreft, ben ik niet zo van de vroegte. Maar het dreigde wederom honderd graden te worden, dus dan kun je maar beter gebruik maken van de och­tend­koelte. De ochtend was schoon, het veld en de bloe­mekes ook. Er was een konin­gin­nenpage en een konijntje. De rest van de dag was loom en lui. Ik zag Span­jaarden wenen.

Van­ochtend werd ik om half vijf gewekt door geblaf bij de buren. Wat maan­dag­och­tenden betreft, ben ik niet zo van de vroegte. Maar dat blaffen gebeurt wel vaker dus af en toe wil ik er iets van zeggen. In de och­tend­koelte hing ik in kamerjas aan de bel van de buren. Er werd niet open­gedaan. Terug thuis stuurde ik een sms naar de buur­vrouw. Omdat ik toch wakker was, ben ik maar aan het werk gegaan. Ik pro­beerde het geblaf te negeren en genoot van de och­tend­koelte. Om kwart voor zeven kreeg ik een sms terug. Dat ze op vakantie zijn. Of de rest van de dag loom en lui wordt, weet ik nog niet. Maar straks zal ik Japanners zien wenen.

Bloe­mekes