Koningin
We lieten het gras groeien. Nooit meer maaien. Of misschien twee keer per jaar, maar dan met een zeis. Ik heb een zeis maar ik kan nog niet zeisen. Dit enigszins terzijde, want waar het om gaat is dit. De tientallen vlinders en zoemers in onze tuin vertegenwoordigen een dankwoord van de natuur. Goed gedaan mannekes, zegt de natuur. Goeie bal, van dat niemeermaaien.
Er hangt een postertje op de plee met allerlei soorten vlinders. We hebben er al vier of vijf kunnen afvinken. Vandaag mocht er een vinkje bij een bijzonder exemplaar. De fladderende Fabiola, de Maxima van de vlindertuin. De koninginnenpage. Het valt niet mee zo’n dame te fotograferen want jezus christus maria wat zijn vlinders hyperkinetisch. Maar met veel geduld is het toch gelukt. Graag stel ik u voor aan onze nieuwste tuingenoot, wijl zij zich te goed doet aan de anijsbloemekes.