Het is warm, dat zal u niet ontgaan zijn. Om verkoeling te zoeken, gingen we wandelen in het bos. Meerbepaald het Vorsdonkbos in Gelrode. Dat is een donker en vochtig bos met veel water en plassen en trilvenen en reigers en lelies en lissen en vlinders en vlinders mijn god wat wonen er veel vlinders in het Vorsdonkbos. Aan de ingang van het bos kwam een man met hond ons tegemoet. Voor hem was de ingang de uitgang. Ik zei goeiedag en hij zei ZIE MAAR DAT GE U VAN ONDER TOT BOVEN INSMEERT WANT ZE VRETEN U HELEMAAL OP DAAR IN HET BOS en ik zei okee okee okee meneer gij heet zeker Capslock? Maar de waarschuwing was op zijn plaats want als ge hete zomer en stilstaand water optelt, dan krijgt ge Rock Werchter en Glastonbury tegelijk maar dan voor muggen, dat begreep ik ook wel. Dat het in het Vorsdonkbos stikt van de muggen is een understatement. Ik heb ze proberen te tellen maar na vierentwintigmiljard exemplaren heb ik mijn verstand verloren en sindsdien sta ik bekend als de dolende wildeman van Gelrode.
Dat was allemaal niet zo erg. Mijn lief had een jerrycan muggenspul in de rugzak zitten, dus wij smeerden ons van onder tot boven in. Die muggen konden ons verder gestolen worden. Het Vorsdonkbos was een verademing. Door de droogte was het wellicht niet zo zompig als het zou kunnen zijn, maar er waren talloze poeltjes en grachtjes en beekjes. De begroeiing was wild en bij momenten zo dicht dat we ons in een tropisch woud waanden. De varens groeiden ons boven het hoofd, en wij smeerden ons van onder tot boven in met rust en stilte. Die zin klonk een beetje raar, maar ik laat hem toch lekker staan.
En ofschoon de muggen dwars door mijn t‑shirt bleken te prikken, was ik blij om in het bos te zijn. Soms is het leven buiten het bos moeilijk en ingewikkeld, en om allerlei redenen vind ik het leven de laatste tijd moeilijker en ingewikkelder dan anders. Dat ge daaraan kunt ontsnappen door eenvoudigweg naar een bos te gaan, is een wonderlijk gegeven. We baanden ons een weg doorheen de koekoeksbloemen, de brandnetels en de zegge en onderweg maakte ik het geluid van een machete. Ik weet na meer dan veertig jaar nog steeds niet hoe ge het woord machete moet uitspreken, maar zo’n ding imiteren, dat kan ik als de beste. Onderweg moest ik denken aan een commercial die ik een dag eerder zag. Een commercial voor de F.C. De Kampioenen Fandagen in Plopsaland De Panne. Er zijn weinig evenementen die zo intergalactisch ver van mijn bed staan als de F.C. De Kampioenen Fandagen in Plopsaland De Panne. De kans dat de F.C. De Kampioenen Fandagen ooit in het Vorsdonkbos te Gelrode gehouden zullen worden, is gelukkig ook intergalactisch klein.
Die avond viel ik snel in slaap. Met de verademing van het Vorsdonkbos nog in mijn benen, bleek de afrit naar dromenland snel gevonden. Ik droomde van een wereld met veel vlinders en trilvenen, een wereld waarin alle muggen fan zijn van F.C. De Kampioenen, en een wereld waarin het gemeentebestuur van De Panne het smeren van muggenspul bij wet verbiedt.
