Zomaar drie boeken
Ik ontwierp zomaar drie boekcovers. Ongevraagd. Omdat ik daar zin in had. En omdat Jane Austen het mij niet meer kan vragen.
Eerst Confucius. Volgens wikipedia was dat een hele slimme meneer, maar ik kende hem niet. Wel dacht ik: als ge zo slim zijt, dat uw sayings jaren na datum nog belangrijk gevonden worden, dan zijn die sayings belangrijker dan de bedenker ervan. Vandaar de hele kleine Confucius, en de hele grote sayings op dit coverontwerp.
Dan Pride & Prejudice. Een verhaal over geld, over trouwen, over geld en trouwen, over de juiste klasse, over zelfkennis en zelfbeklag. Over vanalles, maar dan aan het begin van de 19e eeuw. Ik zocht een kenmerkend beeld en vond een olijk schilderij van William Hogarth, The Tête à Tête, uit 1743. Het werk is het tweede deel uit het zesluik Marriage à‑la-mode, waarmee Hogarth de spot wilde drijven met de 18e-eeuwse upper-class.
En ja, ik heb een hartje verstopt in de belettering.
Noot voor de liefhebber: Het lettertype dat ik gebruikte voor Pride & Prejudice is Caslonostrate, een – ahum – variant op de klassieker Caslon. Caslon wordt vaak gezien als het eerste originele lettertype van Engelse oorsprong. De eerste ontwerpen dateren uit 1734.
De cover van 1984 ga ik niet uitleggen. Die spreekt nogal voor zich, nee?
Bron voor al die slimme weetjes: Wikipediahaha
Hele mooie covers! Ik wou er mijn persoonlijke favoriet uit halen, maar dat lukt me niet …