Sing a simple song
Ik hou van simpele waarheden. Als ge koppijn hebt, dan kunt ge vloeken en zuchten. Ge kunt een aspirientje pakken en hopen dat het overgaat. Ge kunt beginnen kakken op de farmaceutische industrie dat er geen straffere aspirientjes bestaan. Ge kunt beginnen kakken op meneer doktoor dat hij godverdomme uw koppijn moet wegtoveren. Ge kunt beginnen kakken op uw baas dat ge opgebrand zijt en dat dat zijn schuld is. Ge kunt een klacht indienen omdat de kinderen van uw buren teveel lawaai maken. Ge kunt kwaad zijn en nog een aspirientje pakken en vloeken en zuchten als het dooske leeg is. En ge nog altijd koppijn hebt. Maar ge kunt het ook simpel houden. Ge gaat ne keer goed pitten of ge eet wat gezonder. Of ge werkt wat minder hard en ge zingt een liedje. Ge zoekt de bron van uw koppijn en ge helpt uzelf. Punt. Dat klinkt misschien onnozel, maar ’t is toch waar zeker.
Ik hou van simpele waarheden. Als de gastheer van De Zevende Dag u vraagt wat ge wilt doen aan de onstuitbare stroom sukkelaars die vanuit verre continenten uw eigen continent binnenwandelen, dan kunt ge uw schouders ophalen en zuchten. Ge kunt beginnen kakken op Europa dat hun beleid rond sukkelaars op niks trekt. Ge kunt beginnen kakken op de socialisten dat die alle deuren open willen zetten. Ge kunt beginnen kakken op de regering van uw eigen land dat het maar es gedaan moet zijn met die voortdurende ongebreidelde regularisering van sukkelaars die hier uw job komen afpakken. Meer nog, ge kunt een bruin of een geel frakske aantrekken en tegen uw kiezers zeggen dat het geen waar zal zijn. Dat de deuren dicht gaan als ze op u stemmen. Dat al die sukkelaars uit verre continenten op hun kin mogen kloppen en op een ander de jobs mogen gaan afpakken. Maar ge kunt het ook simpel houden. Ge trekt een groen frakske aan en ge zegt luistert. Die sukkelaars komen niet naar hier voor de lol. We moeten die mensen helpen. Punt.
Dat klinkt misschien onnozel, maar ’t is toch waar zeker.