• Wannes Daemen

Kut­zeugma

Als liefde een zeugma is
Dan zijt gij de aller­liefste maar ook niet van gis­teren omdat ge mij hebt weten te vinden
En ge zegt zot tegen mij
Niemand weet wat een zeugma is
Niemand kent dat woord
Iedereen gaat aan varkens moeten denken
Met een zeugma zou ik niet beginnen

En dus
Begin ik met een anakoloet
Omdat ik u zo graag want een zeugma is uiteraard niet de enige stijl­figuur met won­der­lijke moge­lijk­heden hoewel niemand echt weet wat is dat is het een vogel is het een vliegtuig nee het is en dan staat ge nog nergens
En ge zegt zot tegen mij
En dat dat wel een heel dich­ter­lijke inter­pre­tatie van een ana­koloet is. 

En ik zeg sorry
Ik kan ook beginnen met een dysfe­misme of een fou­tieve inversie of een home­rische ver­ge­lijking of een een­voudig pleonasme
En gij moet lachen

En dat was nu ook weer niet de bedoeling

Dus ga ik maar ik koffie zetten
Sloten
Grachten 
Zwarte mean­de­rende rivieren van koffie
Zwart vloeibaar goud

Motorolie voor de ziel

Want dat is wat ik wil zijn
Motorolie voor uw ziel
Vloeibaar goud voor uw lijf en uw hart
Voor u wil ik zorgen
Voor u wil ik voor altijd de beste zijn

Doe niet zo onnozel zegt ge
Ten eerste zal het niet voor altijd zijn, want een van ons zal wel doodgaan van iets heel onnozels gelijk een voed­sel­ver­gif­tiging of mis­schien iets heel gemeens gelijk longemfyseem
Ten tweede hoeft ge niet altijd de beste te zijn
Ge moogt ook wel een keer half­bakken of een beetje grie­perig of gewoon de slapste zijn
Ik ben er ook nog
En ten derde moet ge ook voor uzelf koffie zetten
En als ge dan koffie hebt gezet, dan neemt ge een paar slokken en ge staart wat door het venster
En ge denkt na over wat ge echt zoudt willen

En ik sla in de knoop
Ik denk na over wat ik echt zou willen en ik sla helemaal in de knoop en met mijn vlakke hand tegen mijn voorhoofd
Kutzeugma

Wat ik wil is het volgende
Om te beginnen gelukkig zijn hahaha nee serieus
Geen stress aan mijn lijf
Een vrije geest in een relatief gezond lichaam
Nooit meer naar de tandarts
En altijd voor u zorgen

Wat ik wil is het volgende
Ik wil stoppen met facebook
Nergens meer ver­wacht worden
Nooit meer naar feestjes
Ik wil onuit­ge­nodigd zijn
En altijd voor u zorgen

Wat ik wil is het volgende
Een boek schrijven over het leven
Of nee een trilogie
Over welt­schmerz en exis­ten­ti­a­lisme en zombies
En hoe een haas een koe vangt
En altijd voor u zorgen

Wat ik wil is het volgende
Kindjes maken
Kindjes maken van klei en kol
En karton en papier maché
En zoutdeeg en van die dwaze kleuren in een fleske met zout en krijt
En altijd voor u zorgen

Want sorry zulle
Ik kan dan wel koffie drinken
En door het venster staren om na te denken
Maar van denken sla ik tilt
Want ik wil niet zoveel meer
Dan altijd voor u zorgen

En ge zegt zot tegen mij
En dat ik mijn best niet doe
Dat ik god­ver­domme nog veel harder moet nadenken
Allez hop
Nog koffie
Hier is het venster
Nog staren
Gij weet wat ge wilt

En dan sla ik tilt

Gelijk een flip­perkast die op zo’n groot over­hangend stuk ijsberg staat – zo’n over­hangend stuk ijsberg dat elk moment kan afbreken en de die­perik in kan tot­teren – daar staat een flip­perkast die bewerkt wordt door zes gok­ver­slaafden tege­lij­kertijd waarvan er twee aan body­building doen, enen aan een agres­sieve vorm van Gilles de la Tourette lijdt, en nen andere zoveel Parkinson heeft dat zijn heupen uit hun kommen schieten – en alle zes staan ze die flip­perkast spreek­woor­delijk te ver­krachten om toch god­ver­domme hun ballen in het gaatje met de meeste punten te krijgen, terwijl ze niet eens door­hebben dat het over­hangend stuk ijsberg ook nog es geteisterd wordt door een aard­beving van 666 op de schaal van Richter
Zo ongeveer sla ik tilt

En dan heb ik er stiekem toch een home­rische ver­ge­lijking tussengemoffeld

Ik kan er niks aan doen
Ik kan er niks aan doen
Ik kan er niks aan doen
Maar als ik echt heel diep nadenk
Als ik echt heel veel koffie drink
En heel veel door het venster staar
Dan kan ik maar één ding willen

Ik wil u neuken op een wolkske

Eerst heel langzaam en dan een beetje harder
Maar wees gerust, want man dat is een zacht wolkske
Maar ik durf dat niet te zeggen
Dat ik echt keihard voor u wil zorgen

En ge zegt zot tegen mij
Zoekt gij u maar een wolkske
Dan trek ik alvast mijn kleren uit
En dan zal ik wel voor u zorgen

En dan zeg ik maar niks meer
En ik trek mijn stoute schoenen uit
En ik klim naar boven hoog daar naar het blauw
Op zoek naar het aller­zachtste wolkske dat er bestaat
En onderweg bedenk ik het vol­gende gedichtje

Als gij dood gaat ga ik wonen
In het holst van elke nacht

Daar in het donker zal ik wonen

Hoe gij mij hebt gedacht

Ik zal u daar bedoelen

Tot het donker duister wordt

In het duister dan slaat gij 
Al mijn gedachten weer tot gort

Ik schreef dit vro­lijke sprookje ter ere van het kar­tonnen jubileum van De Spre­kende Ezels in de Aren­berg­schouwburg op 15/02/2013.
13 jaar Sprekende Ezels, Arenberg (Foto © Serge Meeter)

13 jaar Spre­kende Ezels, Arenberg (Foto © Serge Meeter)

1 reactie

  1. Elise schreef:

    Mooi en zo rit­misch geschreven :-).

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *