Een tweede lading angst
Vier bange maar vrolijke gedichtjes voor Marina, Niki, Martinke en Bert. Zij waren zo eerlijk mij hun angsten toe te vertrouwen.
Marina is bang
Waarschijnlijk een spin
Geenszins Sebastiaan
Danst de Tarantella in de zon
Vermoedelijk een spin
Geenszins in mijn koffer
Wou dat ik naar de Balearen kon
Niki is bang
Stond er maar
Een paard in de gang
Want die haai in het zwembad
Jaagt mijn dierenliefde op stang
Martinke is bang
Als de tijd vliegt – ins Blaue hinein
En ik leef van gedacht en visvangst
Dan wordt mijn talenknobbel onmondig
En demp ik mijn grachtenangst
Bert is bang
Als ge elf zijt
En ge trekt er daar vijftien vanaf
Dan blijft er niet veel meer over
Maar als ge elf zijt
En ge doet uw elfenoogskes dicht
En ge improviseert wat meditatief getover
Dan ligt Zuid-Afrika gewoon om de hoek.
Dat is nu schoon se.