Een eerste lading angst

Vijf bange maar vro­lijke gedichtjes voor Ingrid, Rutger, Frommel, San en Joost. Zij waren zo eerlijk mij hun angsten toe te ver­trouwen.

Ingrid is bang

Nooit meer boeken lezen over wespen die steken
Nooit meer geld uit­geven aan ver­loren verstand
Altijd in de steek gelaten worden, al dan niet door wespen
Altijd bang voor platzak, nooit meer bang voor brand

Rutger is bang

Bang zijn om niet meer fan­tas­tisch gevonden te worden is best kut
Als gij mij ooit niet meer fan­tas­tisch vindt, dan klop ik u tot prut

Frommel is bang

Eerst stilte
(Slikken)
Daarna een punt
Ge weet niet wat ge doet
Als ge paarden een aaike gunt

San is bang

Angst om te sterven
Voordat ge iets betekend hebt
Kan een­voudig opgelost worden
Door onge­ë­ve­naard spec­ta­culair dood te gaan

Joost is bang

Als alle angst onzin is
En er niets meer is om bang voor te zijn
Dan sluit ik u op in de kelder
En dan vindt gij dat gewoon heel fijn