2011

Dit jaar wordt alles anders.
Dat werd het vorig jaar ver­moe­delijk ook al, maar dit jaar is er iets in mij dat er nooit eerder was.
Een veel­be­lo­vende leegte, geflan­keerd door kale rui­sende knot­wilgen, met een fletse avondzon aan de einder.

Dit jaar ga ik fietsen.
Kilo­meters lang fietsen, de einder tegemoet, tot de knot­wilgen weer vol van beloftes zijn.
Kilo­meters lang trappen op pedalen waar ik nooit eerder op trapte.
Kilo­meters lang vol­houden dat zon­ne­crème mij wordt opge­drongen door het kapitalisme.

Dit jaar ga ik lopen.
Rennen, spurten, vluchten.
Dit jaar ga ik lopen, de einder tegemoet, tot het ruisen in mijn hoofd het­zelfde klinkt als dat van de knotwilgen.

Dit jaar wordt het begin van het einde.
Het einde van vanalles en een scheet, vanalles en een paar­denkop, vanalles en alles wat van ons is.
Het einde van alles wat we kennen, weten, voelen, proeven, ruiken, horen, zien.
Het einde waar we allemaal op zitten te wachten.

Dit jaar wordt het chris­tendom in de kiem gesmoord.
Vang­heluwe wordt opge­spoord en gestenigd in de schaduw van het belfort van Roeselare.
Dan­neels en Léonard worden gedwongen om in De Zevende Dag de ‘ass to ass’-scene uit Requiem For A Dream te ensceneren.
Kerken zullen beschilderd worden met pas­tel­blauwe verf en wolkjes zodat ze bij mooi weer opgaan in de achtergrond.

Dit jaar ver­andert elke gods­dienst­waan­zinnige – van welke strekking dan ook – op 14 februari in een smur­fen­taart die over datum is.
Die smur­fen­taarten zullen op 21 juli ver­orberd worden door het par­tij­be­stuur van Open VLD.

Dit jaar zal de ex-CEO van BP, Tony Hayward, toe­geven dat het maar een grapje was.
Hij zal op bezoek gaan in het Witte Huis en samen met Obama zal hij har­telijk lachen om dé prac­tical joke van 2010.

Dit jaar zal een Poolse ter­rorist met een zelf­ge­bouwd vliegend flat­gebouw elke lucht­haven in de wereld kapotmaken.
Hoe hij dat precies gaat doen, weet niemand.
Maar geef toe dat het indruk­wekkend klinkt, een zelf­ge­bouwd vliegend flatgebouw.

Dit jaar zal iedereen – behalve de cast van Oh Oh Cherso – toe­geven dat dat inderdaad erg indruk­wekkend klinkt, een zelf­ge­bouwd vliegend flatgebouw.

Dit jaar zal Marijke Hel­wegen uit elkaar scheuren en er zal niemand zijn die het merkt.
Op 15 december 2017 zal Jan Mulder aan Mat­thijs van Nieuwkerk vragen of hij Marijke Hel­wegen laatst nog gezien heeft.
Daarna zal een groot­schalig onderzoek uit­wijzen dat ze al zes jaar – goed gecon­ser­veerd – ligt te ver­stijven in een luxueus gepimpt kip­penhok in haar achtertuin.
Maar dat is toekomstmuziek.

Dit jaar zal ik mijn best doen om over mijn gevoelens te praten.
Echte, mooie, grote gevoelens die niks met Marijke Hel­wegen of Carmen Pfaff te maken hebben.

Dit jaar zal Carmen Pfaff tijdens de zoveelste her­haling van die ene afle­vering toe­geven dat Requiem For A Dream haar favo­riete film is.
Daar­naast zal tevens blijken dat ze niet weet hoe je requiem schrijft.

Dit jaar zal het sneeuwen.
Dagenlang.

Dit jaar zal de grond onder Haïti opnieuw beven.
Maar deze keer zal de schaal van Richter zodanig tilt slaan, dat de hele Haï­ti­aanse bevolking in één klap naar Dubai wordt geka­ta­pul­teerd, alwaar ze tesamen een nieuw leven zullen beginnen.
In 2017 zal blijken dat de grootste weten­schappers, de meest gelezen schrijvers en de sym­pa­thiekste nieuws­lezers allemaal uit Dubai komen. 

Dit jaar zal er niemand vreemdgaan.
En als het dan toch gebeurt, zullen we er samen om huilen, een kopje thee drinken, en Make Love Not War op onze billen schrijven. 

Dit jaar zal Woes­tijnvis aan­kon­digen een Vlaamse versie te maken van The Godfather-trilogie.
Ik zal de hoofdrol spelen, en dat zal ik met verve doen.

Dit jaar zal Apple met een revo­lu­ti­onair product op de proppen komen, dat de manier waarop we lief­des­brieven schrijven radicaal zal veranderen.
De wereld zal nooit meer het­zelfde zijn, liefste.

Dit jaar zal blijken dat Alexander Poetin en Silvio Ber­lusconi van een andere planeet afkomstig zijn.
Daarmee zal in één klap worden bewezen dat bui­ten­aards leven al jaren onder ons is, maar dat we tot dusver gewoon niet goed gekeken hebben.
We hebben te veel naar de hemel gestaard, zal iedereen zeggen, en we zullen nederig het hoofd buigen.

Dit jaar ga ik slapen.
Kilo­meters lang slapen, de einder tegemoet, tot de knot­wilgen omvallen van vermoeidheid.
Kilo­meters lang slapen op kussens waar ik nooit eerder op sliep.
Kilo­meters lang slapen onder kussen die ik nooit eerder voelde.

Dit jaar ga ik kijken.
Loeren, gluren, turen.
Dit jaar ga ik kijken, de einder tegemoet, tot de einder tot bij mij komt en ik niet meer zo ver hoef te kijken.

Dit jaar zullen er in Bui­zingen niet twee, maar vier treinen op elkaar botsen.
Hierop zal de NMBS worden afge­schaft, en elke Belg krijgt van de overheid een gratis brommerke.
Als België tegen dan niet meer bestaat – ik kan toch niet in de toe­komst kijken zeker – zal elke Vlaming een twee­de­hands brom­merke krijgen en elke Waal een Ferrari.

Dit jaar zal ik stoppen met roken.
Daar wens ik niet aan her­innerd te worden, maar ik zal het wel doen.

Dit jaar zal ruil­handel weer inge­voerd worden, en banken afgeschaft.
Bank­di­rec­teuren zullen rouwend samen­komen op een geheime plek om in weemoed gedrenkte levens­lie­deren te zingen.
Het lied waar ze het meest van houden zal ‘Waving my dick in the wind’ van Ween zijn.

Dit jaar zullen alle meisjes mij willen kussen, en ik zal steeds zeggen dat het een fijn aanbod is maar toch nee bedankt.
Ook alle meisjes die ik in mijn jeugd ben ver­geten te kussen zullen langs­komen, en dan zal ik het iets moei­lijker hebben om nee bedankt te zeggen.
Maar ik zal volharden.
Ik zal vol­harden in alles wat ik doe, want zo ben ik.

Dit jaar zal ik niet meer liegen over volharding.

Dit jaar zullen er geen col­lec­tieve ont­slagen meer vallen, maar enkel sneeuw.
Dagenlang.

Dit jaar zal La Sortie de l’Usine Lumière à Lyon van de Gebroeders Lumière de enige Oscar winnen.
Die enige Oscar zal De Oscar Die Alle Andere Film­prijzen Over­bodig Maakt heten.

Dit jaar zullen Leslie Nielsen, Dennis Hopper, Claude Chabrol, Bob­bejaan Schoepen, Jan Wauters, Hans Van Mierlo, Nonkel Bob, J.D. Salinger, Sugar Lee Hooper, Solomon Burke, Gregory Isaacs, Theo Albrecht en Harry Mulisch twaalf maanden lang dansen op het graf van Michael Jackson om te ver­hin­deren dat hij er ooit weer uit komt.

Dit jaar zal de Eyjaf­jal­la­jökull opnieuw uit­barsten, maar de regering van IJsland zal – als een gebaar naar de rest van de wereld – de vulkaan omdopen tot het mak­ke­lijker bek­kende Kemmelberg.

Dit jaar zal Leterme vallen, maar niet op spreek­woor­de­lijke wijze.

Dit jaar zal Geert Wilders toe­geven dat hij zijn haar blon­deert met verse sneeuw en het sap van de zeldzame Edelweiss.
Hij zal zijn beken­tenis – live uit­ge­zonden op talloze tele­vi­sie­ka­nalen – afsluiten met een gevoelige inter­pre­tatie van ‘Der Hölle Rache kocht in meinem Herzen’ uit Mozarts Toverfluit.

Dit jaar zal blijken dat de eco­no­mische crisis ont­staan is door een fout geci­teerde jour­nalist die het eigenlijk over iets anders wilde hebben.
Zuchtend maar opge­lucht zullen we al ons geld weer naar de bank brengen.
We zullen ont­dekken dat de banken enkele alinea’s eerder zijn afge­schaft, en we zullen dan maar weer naar huis toe gaan.
Daar aan­ge­komen zullen we ont­dekken dat moeder viskes heeft gebakken en op slag zullen we al onze geld­zorgen ver­geten zijn, net zoals alle andere zorgen.
Daarna zal er een mete­oriet inslaan op aarde en daarna is er niets meer.
Of toch bijna.

Dit jaar zal het het Israëlisch-Palestijns con­flict opgelost worden.
Hoe dat precies in zijn werk gaat, weet niemand.

Dit jaar zal Bart De Wever zijn job als tele­vi­sie­per­soon­lijkheid opgeven en een car­rière in de politiek aanvangen.
Niemand zal hem hierbij tegen­houden en dat zullen we ver­domme geweten hebben.

Dit jaar zullen de Ver­e­nigde Staten van Amerika in een andere volgorde op de kaart gelegd worden, waardoor het Noord-Amerikaanse con­tinent dezelfde vorm krijgt als de chin­chilla van Sarah Palin.
Na maanden zwoegen en her­puz­zelen zal Sarah Palin bekennen dat ze helemaal niet van chinchilla’s houdt en luid vloekend zullen de werk­mannen alles weer op hun plaats leggen.
Het luide vloeken zal zo luid klinken dat het gehoord kan worden tot in het Aman­di­nahuis te Schakkebroek.

Dit jaar zal ik mijn blote kont vaker laten zien in de openbare ruimte.

Dit jaar ga ik vrijen.
Kilo­meters lang vrijen, de einder tegemoet, tot mijn knotwilg omvalt van vermoeidheid.
Kilo­meters lang vrijen en kussen op kussens waar ik nooit eerder op kuste.
Kilo­meters lang vrijen met haar, omdat ze van mij is.

Dit jaar ga ik praten.
Bab­belen, tet­teren, zeveren.
Dit jaar ga ik praten, de einder tegemoet, tot de einder ver­staat wat ik bedoel en zij in ruil een gedicht schrijft voor mij. 

Dit jaar zal Oranje wél wereld­kam­pioen voetbal worden.
Dat er dit jaar helemaal geen wereld­kam­pi­oen­schap voetbal wordt geor­ga­ni­seerd, zal mij in de loop van april dui­delijk worden, waarop ik twee weken huilend onder een steen ga zitten.
Na twee weken zal ik van­onder de steen gehaald worden door Yolanthe Kabonkel Pas­hokje, en Yolanthe zal me vragen of ze me mag kussen, en ik zal zeggen dat het een fijn aanbod is maar toch nee bedankt. 

Dit jaar zal Roman Polanski bekennen dat hij zich inderdaad jaren geleden door een min­der­jarig meisje heeft laten pijpen, en iedereen zal de schouders ophalen en zeggen dat het nu wel goed is, Roman.

Dit jaar zal Rusland opnieuw geteisterd worden door bosbranden.
Het zal er lekker warm zijn, dat wel.

Dit jaar zullen asiel­zoekers, zigeuners en ander­soortige vluch­te­lingen met open armen ont­vangen worden in Bobbejaanland.
Na enkele dagen zal iemand ont­dekken dat Bob­bejaan Schoepen vorig jaar is over­leden, en mis­noegd zal een­ieder teruggaan naar het land van herkomst.
Rita Verdonk zal zeggen dat ze trots is op Bobbejaanland.

Dit jaar zal er begonnen worden met de bouw van een ver­nieuwde versie van de Lange Wapper, die – gewoon voor de lol – omgelegd zal worden tot aan het IJsselmeer.

Dit jaar zal Kim Jong-il toe­geven dat Kim Jong-un niet zijn zoon, maar een kloon is.
Omdat er in Noord-Korea alleen maar klonen wonen, zal er geen kloon naar kraaien.

Dit jaar zullen 21 van de 33 Chi­l­eense mijn­werkers, ver­teerd door heimwee, terug­keren naar hun krocht onder de grond.
Daar zullen zij de dagen door­brengen met het zingen van in weemoed gedrenkte levensliederen.
Het lied waar ze het meest van houden zal ‘I See a Darkness’ van Will Oldham zijn.

Dit jaar zal de Nobel­prijs voor de vrede naar mij gaan, omdat ik met veel over­tuiging een lege stoel kan imiteren.

Dit jaar zal ik weer bang zijn, en angstig, net als iedereen.

Dit jaar zullen alle voor­gaande en komende bewe­ringen door Wiki­leaks ont­kracht worden, met uit­zon­dering van het volgende:

Dit jaar zal ik haar mijn lief noemen, vaak, luid en met tranen in de ogen, omdat ze mijn lief is.
Verder zal alles met een nooit eerder geziene hel­derheid vol­strekt onbe­langrijk zijn.