• Wannes Daemen

Yuri wie?

Ergens aan het eind van de vorige eeuw vond ik dat het tijd werd voor een eigen inter­net­domein. Op zoek naar een geschikte naam, koos ik zonder erg diep na te denken voor het enigszins aan melan­cho­lische puber­ge­dichten her­in­ne­rende Maanzand. Waar­schijnlijk omdat ik het diep­zinnig vond klinken, ook al wist ik niet goed waarom.

Toen ook de vraag rees welk email-adres ik aan het domein maanzand.be – later maanzand.com – zou kop­pelen, asso­ci­eerde ik even (heel even maar) in de rondte. Maanzand, maan, ruimte, kos­monaut, Yuri Gagarin. Voilà. Uit pure cre­a­tieve luiheid baarde ik Yuri Maanzand, het pseu­doniem waar­achter ik mij bijna 10 jaar zou verschuilen.

Het is natuurlijk niet ongewoon om onder een pseu­doniem cre­atief te gaan zitten doen. Farrokh Bulsara noemde zich later Freddie Mercury, Will Tura werd geboren als Arthur Blan­ckaert, en Kabouter Plop heette gewoon Paulus de bos­ka­bouter voordat hij een onder­broek op zijn hoofd zette. Kortom, arties­ten­namen zijn okee. Omdat ik niet met mijn echte naam het internet op wilde, en omdat schuch­terheid mij nooit vreemd is geweest, schoof ik Yuri naar voren als mijn plaats­ver­vanger. Op die manier zou ik zelf nooit de dupe worden van kritiek, en kon ik doen en schrijven wat ik wilde.

Totdat mijn glit­ter­kostuum te klein werd. Yuri’s pak ging steeds strakker zitten. Ik besefte dat ik af en toe zelfs afgunstig werd om de com­pli­mentjes die mijn alter-ego te beurt vielen. Met het ouder worden raakte ik ook een hele hoop onze­ker­heden kwijt, waardoor ik het steeds idioter ging vinden om mezelf naar de ach­ter­grond te duwen.

Op een gure herfst­avond in november 2008 kreeg ik ruzie met Yuri. Ik wilde wat over mezelf schrijven, en meneer Maanzand vond dat maar niks. Dus deed ik wat elke recht­ge­aarde pas­si­onele moor­denaar doet als de stoppen doorspringen.

Ik wrong hem de nek om.

Ik wrong hem de nek om, ik hakte hem in poë­tisch ker­mende mootjes en ik voerde hem aan de vir­tuele varkens. Met tril­lende handen, maar helder in het hoofd, pre­velde ik een schiet­ge­bedje. Yuri was dood.

Ik ben levend.
Ik kan niet zingen.
Ik ben altijd bang.

Ik heet Wannes. Welkom in mijn hoofd.

Zie ook Gedaan

15 reacties

  1. Lilimoen schreef:

    Oh, wat fijn dat je er terug bent. Pro­ficiat met je mooie lay-out en het feit dat je Wannes bent.

  2. Bloem schreef:

    Dat kan zo’n deugd doen. Alter ego-moord werkt bevrijdend. I know.

  3. Uw Moeder schreef:

    Groot gelijk jong. Nick­names, nergens goed voor.
    Welkom op aarde, meneer Daemen!

  4. Rutger schreef:

    Hoera hoera hoera, hij is terug! Nick­names vind ik stiekem wel de bomb, ik had er ook een moeten verzinnen.

  5. odette schreef:

    Heel fijn! (heel fijn filmpje ook)

  6. Lies schreef:

    Hehe… Het doet deugd je terug te zien! Wannes of Yuri, wha­tever. Hoewel, ik vind Wannes een mooiere naam…

  7. Jannes schreef:

    Joepi!
    En welkom terug!

  8. spekvriend schreef:

    Jeuj! Yuri Daemen! ’t Ziet er hier goed uit, trouwens.

  9. Ex-buurvrouw schreef:

    Nice to meet Wannes!

  10. pieterjan schreef:

    Het Nieuw­tes­ta­men­tisch bij­belboek zegt dat op Pinksteren :
    ten eerste : de apos­telen de Heilige Geest ont­vangen die hen in staat stelt naar de bui­ten­wereld te stappen.

    ten tweede : zelfs andere talen te spreken en 

    ten derde: gij zult een barbie-auto kopen om met uw voeten op de grond te blijven.

    En ik zeg: ferm gedaan,het smaakt naar nog veel meer.

  11. Rose schreef:

    Ja, kijk, mijn domeinnaam betekent gewoon ‘ik ben Roos’. Heel simpel. Maar toch nog een beetje ver­scholen, want eigenlijk heet ik Rosanne. Je moet wat he. Geniet van de com­pli­mentjes die je vanaf nu op je eigen naam kunt zetten :)

  12. Fijn dat je er weer bent. Dat vind ik oprecht fijn, ja, hoewel je er natuurlijk steeds was, had ik het wer­kelijk zo belangrijk gevonden als ik sug­gereer, dan had ik natuurlijk kunnen pro­beren je te ont­moeten in Leuven, waar je heus zonder rea­geerbare website ook gewoon door­leefde, dat wist ik best, en dat deed ik niet, dus wat betekent dat gemis eigenlijk, waar ik via een omweg aan refereer?

    Maar toch – fijn dat je er nog bent.

  13. henkdecorte schreef:

    Het opgeven van de ano­ni­miteit is een vorm van outing. En jezelf outen is altijd goed, tenzij je een homo in Iran bent. En dat ben je zeker niet.

  14. Hanneke schreef:

    Och, wat heb ik je gemist.
    Welkom terug!

    Ik bedoel. Welkom. Fijn dat je er bent.

  15. Jozef schreef:

    Je bent terug! En al langer dan vandaag! En ik wist daar niks van! Wat een geluk dat ik het uit­ein­delijk toch ontdekt heb. Oef! En hoera ook natuurlijk. Hoera!

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *