Ik weet ook niet op wie ge moet stemmen, bazeke.
Zondag trekken we weer met z’n allen – verplicht – naar het stemlokaal. En dat omdat we nog steeds in een land wonen waar politici denken dat burgers niet zelf kunnen beslissen of ze al dan niet hun stem willen uitbrengen. Daar krijg ik kriebels van.
Waar ik ook kriebels van krijg, is dat geen-reclame-stickers op brievenbussen blijkbaar niet gelden voor verkiezingsdrukwerk. Nu weet ik wel dat er een verschil is tussen reclame en lelijk vormgegeven propaganda, maar toch. Ik hoef al dat papier niet.
Ik ben een beginnend en ploeterend freelancer, ik heb te weinig centjes, ik krijg schurft van ambtenarij en dingen die ge aan een loket moet regelen, en ik ben een beetje mensenschuw. Voor al die problemen heb ik nog nooit een politicus een oplossing horen aandragen.
Ik weet nog niet op wie ik moet stemmen. Er is niemand die mij tot dusver heeft kunnen overtuigen. Misschien teken ik wel zo’n grote piemel op mijn stemformulier. Of een baby-olifant. Of een baby-olifant met een grote piemel. En een tekstballon met ‘Onbetrouwbare gangsters!’ erin. En dan dump ik en passant al die overtollige verkiezingsfolders in de stembus.
NB Ik ga zeker niet op het Vlaams Belang stemmen. Hun recente verkiezingscampagne tart wederom alle verbeelding:
In elk geval is het niet mijn land.
Bij ons heet Vlaams Belang “Geert Wilders”. Ik hoor net dat die 4 zetels gaat pakken namens ons land. Stemmen heeft weinig zin als de hersendoden stemrecht houden. Er zijn immers veel hersendoden.
Maar… Wie stemt er nou op een man in een korte broek?
Je moet eens gaan horen of je Margot Vanderstraeten niet mag vervangen bij Demorgen. Camps heeft dringend wat talent nodig.
Vreemde opmerking ellen, Die vanderstreaten is een hele verbetering na die dewulf, wat een zager was dat zeg.. na al die jaren eens een echte pen..
Sja, over smaken en kleuren …
Ik vind de stukjes van Vanderstraeten ronduit saai. Ze beschrijft tafreeltjes, elke dag opnieuw, maar er is nooit een pointe. Nooit een gedachte. ’t Zijn geen cursiefjes. Ze trekt gewoon foto’s met haar pen. Bovendien heeft ze soms een krakkemikkige zinsbouw waar ik het van op mijn heupen krijg. (na een grabbel in de krantenbak vb. ‘In die weekends die zijn kinderen bij hem doorbrengen, probeert papa zo veel mogelijk samen met hen te doen.’)
Geef mij maar die goeie, poëtische Dewulf. Schoon was dat, heel schoon …
Ik moet eerlijk toegeven dat ik eerst moest wennen aan een een nieuwe stem op de voorkant van mijn favoriete krant.
Gewoon foto’s trekken? Ik vraag me af wat Stefan Vanfleteren van zoiets zu vinden ;)
Ach ja mensen worden vaak alleen geeerd wanneer ze vertrokken zijn…
Ik ben blij met een vrouw op de voorpagina en wat voor een.
Ik ben in ieder geval een grote fan geworden.
En Ellen goed nieuws voor jou er ligt een nieuwe Bernard in de boekhandel.