• Wannes Daemen

I’m in a hammond kind of mood.

Ik heb een vraagske voor u. Maar eerst dit. 

Ik hou van veel muziekses. Ik hou van Prince maar ook van Buraka Som Sistema. Ik hou van AC/DC maar ook van Battles. Ik hou (soms) van 2 Unli­mited maar ook van Kelpe. Enzo­voort.

Ik hou ook van stukskes muziek. Stukskes uit liedjes. Flarden. Zo zit er in het nummer 100% van Sonic Youth één van de knapste drum­breaks die ik ken. Hij is heel kort en heel simpel, maar o zo krachtig. Telkens als ik dat nummer hoor, ga ik zitten wachten op die break. Hij komt ongeveer op 1’49”.

[audio:01 100percent.mp3|titles=100%|artists=Sonic Youth]

Of Summer van Mogwai. Dat is een nummer waar ik telkens weer kie­kevel van krijg. En het moment in dat nummer waar mijn kie­kevel zelf kie­kevel van krijgt, komt op ongeveer 3’26”. Het is een gitaar die klinkt als een wolf in de verte. Mogwai is een band die een auditief woud weet te planten, een dik ondoor­dringbaar bos met hoge, drei­gende, mon­ster­lijke bomen van geluid en maar af en toe een klein straaltje zon­licht tussen de bla­deren. En ergens in dat bos woont een wolf. En die wolf hoort ge huilen.

[audio:01 Summer.mp3|titles=Summer|artists=Mogwai]

Nog een stukske muziek waar ik zo van hou, is de hammond-orgel-intro van het vol­gende nummer:

[audio:Child In Time.mp3|titles=Mijn kie­kevel is zonet in zwijm gevallen.] 
Child In Time

Child In Time

Juist. Dat is Child In Time van Deep Purple. En daarover gaat mijn vraagske. Ik vraag me namelijk geregeld af of er muziek bestaat die klinkt als het intro van Child In Time. Een band die, of een album dat klinkt als – pakweg – de eerste halve minuut van dat nummer. Mis­schien een band die ook een hammond-orgel in de gele­deren heeft, of op zijn minst een plaat met dezelfde drei­gende en toch melo­dieuze sfeer. Het hoeft dus helemaal geen sym­fo­nische rock­groep uit de jaren zeventig te zijn, of een ouwe knar met een orgeltje. Het mag ook elek­tro­nisch zijn, of keel­gezang, of iets klas­sieks. Het moet muziek zijn waarbij ge naar uw blote armen kijkt en denkt: Tiens, dit kie­kevel ziet er net het­zelfde uit als bij het intro van Child In Time.

Dat zoek ik dus. Kunt gij mij helpen?

NB: Ik ontdek net op de Wikipedia-pagina van Child In Time dat het nummer een cover zou zijn. Het ori­gineel vond ik Youtube: Bombay Calling van de groep It’s A Beau­tiful Day. Dat vind ik een hele idiote naam voor een band, dus vind ik het niet zo erg dat Deep Purple een paar noten gepikt heeft.
NogNB: Als extraatje ook nog de live-versie uit 1972 van het album Made In Japan. God­mil­jaarde wat kan ik mezelf ver­liezen in dat nummer. Twaalf minuten onver­sneden genialiteit.
[audio:Child In Time (Live – Made in Japan).mp3|titles=Child In Time (Live)|artists=Deep Purple] 

10 reacties

  1. Ruben schreef:

    Zodra ik kie­kenvel lees, kan ik nergens anders meer aan denken.

  2. ilse schreef:

    Mambo kurt heeft een hammond-orgel. ik hou veel van mambo-kurt, zeker als ik te veel heb gedronken
    http://www.mambokurt.de

  3. Oerwout schreef:

    Jimmy Smith voor het hammondje

    In-A-Gadda-Da-Vida van Iron Butterfly, 

    Babba O’Riley van The Who (het eerste nummer met synt in :)

    When The Levee Breakes in de Led Zep­pelin versie

    http://en.wikipedia.org/wiki/Jimmy_Smith_(musician)

    http://en.wikipedia.org/wiki/In-A-Gadda-Da-Vida

    http://en.wikipedia.org/wiki/Baba_O%27Riley

    http://en.wikipedia.org/wiki/When_the_Levee_Breaks#Led_Zeppelin.27s_version

  4. Ik denk aan http://www.youtube.com/watch?v=UT-l81l7y28 en http://www.youtube.com/watch?v=csnzBnn8LFI. Nou denk ik daar gauw aan, als er om kie­kenvel gevraagd wordt, maar ik geloof dat meer dan dat ook niet bedoeld is.
    Voor mij geldt het gan­zen­vlees voor ongeveer het hele album waar beide nummers van afkomstig zijn.

  5. spekvriend schreef:

    Ongeveer het hele oeuvre van Jimmy Smith, komt wel in aan­merking denk ik.

  6. Zezunja schreef:

    En zijn bijna-naamgenoot Jimmy McGriff. Daar zit vast ook iets tussen.
    http://www.youtube.com/results?search_type=&search_query=Jimmy+McGriff&aq=f

  7. Impa schreef:

    Maar – wel­licht off-topic want geen ant­woord op je vraag – waar ik dan weer kip­penvel van krijg is jouw beschrijving van Mogwai.
    Mogwai… Be still, my beating heart.
    Mees­terlijk, die wolf.

  8. sdc schreef:

    mulatu astatke

  9. Wannes schreef:

    @ Ilse: Ik heb nog maar een heel klein beetje gedronken, maar ik ben nu al fan van Mambo Kurt.
    @ Oerwout (& Spek­vriend): Jimmy Smith is een enigszins onbe­kende, maar dat zal niet lang meer duren. Uw andere tips worden van­onder het stof gehaald en in her­o­ver­weging genomen. Behalve dan mis­schien Led Zep­pelin. De dag dat ik hen van­onder het stof moet halen, is hopelijk nog heel veraf.
    @ Joost Brum­melkamp: Ondanks mijn voor­liefde voor veel muziekjes, hou ik een klein beetje van Cos­tello, en soms ooit wie weet mis­schien een ienie­mienie beetje van Mad­redeus. Pardon.
    @ Zez: Mag ik op jouw kamertje komen luisteren?
    @ Impa: Fijn!
    @ Sdc: Kijk, dat is nu es een tip om van te water­tanden. Ik kende hem niet (dacht ik), maar bleek wel een plaat van hem in m’n itunes te hebben. Niet onmid­dellijk het kie­kevel waar ik naar op zoek was, maar verder wel bij­zonder schit­terend. Dank!

  10. Ici Kobie schreef:

    Het Bel­gische groepke “Irish Coffee” heeft een aan­ste­kelijk melo­dieke dat “Mas­ter­piece” heet. 

    http://www.myspace.com/irishcoffeeband

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *