• Wannes Daemen

En ge wordt wakker

En ge sleurt uw slaap­warme lijf het dage­lijks leven in
En ge drinkt een tas koffie
En ge gaat niet beginnen zeveren van ik lust gene koffie en dat is ongezond en dat ge eerst ne boterham wilt eten
Nee
Ge drinkt een tas koffie
Even­tueel drinkt ge daarna nog een tas koffie

En uw hoofd zit vol met onge­kende moge­lijk­heden en potentie
En ge denkt dat ge god­ver­domme de hele wereld gaat verbeteren
En dat het gedaan moet zijn met onder­da­nigheid en pootjes geven en slaapogen
En ge zegt tegen uw lief dat vandaag de dag is
De dag dat alles ver­andert en niks nog het­zelfde zal zijn
En ge kust uw lief en ge zegt dat zij de enige is die u begrijpt
En als ge geen lief hebt dan beeldt ge u er eentje in
Ook al staat in de Flair dat ge best een happy single moogt zijn
De Flair is des duivels en ge zijt eigenlijk nog nooit happy single geweest
Dus doet ge alsof ge van t straat zijt
En jawel
Ge drinkt nog een tas koffie

En uw hoofd zit vol met onge­kende moge­lijk­heden en potentie
En ge denkt dat het god­ver­domme nooit meer het­zelfde zal zijn
En dat alles anders zal worden en niks nog hetzelfde
En ge roept dat ge alles anders gaat doen
En ge roept dat vanaf nu niks in uw leven nog het­zelfde zal zijn
En dat het allemaal anders moet
En ge vraagt u af of ge niet in her­haling aan het vallen zijt
En ge valt in herhaling
En ge valt in herhaling
En ge valt in herhaling
En daarna in een diepe slaap
Want ge hebt nog lang niet genoeg koffie gedronken

En ge wordt wakker

En ge sleurt uw slaap­dronken lijf het dage­lijks leven in
En ge con­sta­teert dat alles nog steeds het­zelfde is
En dat er niks ver­anderd is
En ge drinkt een tas koffie
En de koffie is koud
Maar toch drinkt ge een tas koffie
En ge zet de radio op
En ge hoort Elvis
En Elvis zingt van It’s now or never
En ge denkt fuck off Elvis
Dikke papzak
En ge zoekt een andere zender
En ge zoekt zolang tot ge u erbij neerlegt dat er alleen ruis op de radio is
Maar dan zegt de schrijver nee hoor
Dat is geen ruis op de radio
Dat is ruis in uwe kop
Ge zit met ruis in uwe kop
En dat vindt ge zo onbe­haaglijk en ambetant dat ge de schrijver een mep verkoopt
En de schrijver zegt auw
En de schrijver haalt de ruis uit uwe kop
En met glazige ogen en de mond halfopen komt ge tot de ont­hut­sende con­clusie dat – als de ruis uit uwe kop ver­dwenen is – uwe kop ook meteen helemaal leeg is
En wat doet ge dan?
Juist
Ge drinkt nog een tas koffie

En dan zijt ge helder
En dan begint het
Ook al zijt ge een beetje bang, dat is niet nodig, maak u geen zorgen, wees gerust, don’t worry, be happy
En dan begint het
En ge gaat studeren
En ge kiest een stu­die­richting omdat uw vader dat de beste keuze vindt
En na twee maanden beseft ge dat uw vader niet weet wat ge wilt
En ge weet zelf ook niet wat ge wilt
En ge geeft er na een half jaar de brui aan
En ge gaat zwerven
En ge vindt een meiske, mals maar schoon
En ge bemint en ge hebt lief
En ge vindt nog een meiske
En ge bemint en ge hebt lief
En ge doet iemand pijn
En nog iemand
En ge zoekt u ne stiel
En ge zoekt nog ne stiel
Ge zoekt u in totaal twaalf stielen
En ge leest ergens een spreek­woord over twaalf stielen en dertien ongelukken
En ge denkt wat een flauwe zever
Ik heb zeker al hon­derd­dertien onge­lukken gehad
En ge krijgt nog een ongeluk
Een ongeluk zo heftig en pijnlijk dat ge denkt dat ge dood gaat en dat ge zo hard moet wenen dat ge ervan gaat kotsen en dat ge dagenlang moe­deloos op uw bed blijft liggen
En ge vindt nog een meiske
Ge vindt een meiske dat al uw zorgen weg­neemt en u weer doet glim­lachen en met haar slanke vingers over uw bolleke aait

En ge gaat lopen
Want ge zijt ne stommeling

En ge maakt dui­delijk aan uw publiek dat ze niet moeten denken dat ge auto­bi­o­gra­fische teksten schrijft want dat ge toch allemaal wel es ruis in uwe kop hebt zeker?
En om de stoom van de ketel te halen vertelt ge een moppeke
Het moppeke van de man met de oranje piemel
Van de man met de oranje piemel die bij de dokter komt
Zo begint het moppeke
En de clou van het moppeke is paprika­films en pornochips
En dan moeten ze hard lachen
En als ze niet lachen dan scheldt ge ze uit voor het rot van de straat
Dikke pap­zakken, zegt ge
En ge moet aan Elvis denken

En ge gaat verder
Ge gaat verder met uwe stiel en met uw meiske en ge krijgt kin­deren en ge brengt die groot zoals ge zelf zijt grootgebracht
Met sneeuw op teevee en ruis in uwe kop en kouwe koffie
En ge stuurt uw kin­deren naar school en uw meiske naar de verdoemenis
Want dat zat er van in het begin al aan te komen
En ge doet wel uw best maar niet genoeg
En ge ver­prutst het

En weer gaat ge lopen
Niet gelijk Forrest Gump want Forrest Gump is een stomme idioot
Maar ge gaat lopen
En ge maakt een tus­sen­tijdse samenvatting
Van dikke papzak en stomme idioot en fuck off Elvis en dat ge in her­haling valt
En ge vraagt uzelf af waarom ge geen lieve dingen kunt zeggen
En ge vraagt uzelf af of er iets mis is
Of ge mis­schien geboren zijt met een defectje
En ge gaat naar een psychiater

Maar die kan u niet helpen
Niemand kan u helpen
Ge zijt alleen, ge zijt eenzaam en het is koud buiten
En ge beseft dat ge altijd alleen zijt geweest
Dat ge alleen begonnen zijt en dat ge alleen gaat eindigen
En ge vraagt u af waarom ge zoveel moeite doet om tussen het begin en het einde u niet alleen te voelen
Maar dat is niet het enige dat ge u afvraagt
Ge vraagt u af waar ge uw sleutels hebt laten liggen
Ge vraagt u af waarom de koffie zo raar smaakt
Ge vraagt u af waarom ge niet kunt slapen
Ge vraagt u af waarom niemand u echt ooit heeft vastgepakt
En ge loopt de straat op
En ge spreekt mensen aan en ge vraagt of ze u es willen vastpakken
En ge doet dat zolang totdat de mensen de flikken bellen
En ge moet een nachtje brommen
En ge zegt sorry ik zal het nooit meer doen en dan gaat ge naar huis
En ge zijt nog geen twee minuten binnen of ge krijgt alweer goesting om de straat op te gaan
Maar ge bedwingt u
En ge drinkt nog een tas koffie
En ge drinkt nog een tas koffie
En ge doet uzelf een over­dosis koffie kado
En de caf­feïne in uw lijf doet uw ogen bloeden en uwe kop spat uit elkaar
Niet let­terlijk natuurlijk want dat zou nogal ne rotzooi geven
En ge valt op de grond en daarna in een diepe slaap

En ge voelt dat het bijna gedaan is
En ge zegt tegen uw publiek dat ze niet bang moeten zijn, want dat is niet nodig, maak u geen zorgen, wees gerust, don’t worry, be happy
En ge voelt een hand op uw bolleke
En ge weet dat het uw meiske is
Uw eigen hoogst­per­soon­lijke meiske dus van niemand anders
En ge voelt dat uw meiske warme handjes heeft
En met die warme handjes aait ze over uw bolleke
En ge denkt goddammit
En ge denkt i’m caught in a trap en i can’t walk out because i love you too much baby

En ge stijgt op
En ge ziet ster­rekes en ge hoort engelkes zingen
En ge ziet engelkes en ge hoort ster­rekes zingen
En ge landt op een wolkske, samen met uw meiske
En ge neukt de sterren van de hemel
En ge denkt mil­jaarde toch
Nu was ik eigenlijk van plan om sereen en poë­tisch te ein­digen en nu lig ik hier te neuken op een wolkske

Maar uw meiske zegt stil maar
En uw meiske smoort u de mond met een kus
Een kus die u alle vorige doet vergeten
En uw meiske spreekt de vol­gende woorden:

Ge hoeft niet zoveel koffie te drinken
Ge hoeft niet zo te schelden
Ge hoeft niet te gaan lopen
Ge blijft hier, bij mij

Ge blijft hier, bij mij, voor altijd bij mij en voor nooit niet nergens
Ge blijft nooit nergens en altijd overal
En altijd overal zult ge blijven en nooit nergens zult ge zijn
En ge blijft hier
Ge blijft hier bij mij

En dan zijt ge blij
En ge voelt u gelukkig
En ge zijt zo content
Dat ge denkt
Dat het gedaan is.

6 reacties

  1. Ik heb uit “En ge wordt wakker” een stukje gepost op mijn Facebook profiel.

  2. Wannes schreef:

    Mag ik vragen welk stukje?

  3. Ingrid schreef:

    En ge zoekt u ne stiel
    En ge zoekt nog ne stiel
    .… de teaser die int groot naast de vol­ledige tekst staat. Heb er ook de url van je site bij geplaatst. Ik ben nu volop op ontdekkingstocht.
    Bedankt voor de mooie woorden

  4. Kristien schreef:

    Zo schoon.
    En fijn dat ge der (weer) zijt.

  5. Ellen schreef:

    Hoera. Hij is terug, hij is terug, hij is terug …

  6. Carmen schreef:

    Ver­dorie. Ben je ein­delijk terug, heb ik dat pas een half jaar later door. Het leven kan hard zijn.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *