Is goed hoor. Moeten ze ook lang zijn? Of inhoud hebben? Of iets betekenen? Of mag het slechts tekst zijn zonder dat er een boodschap in verweven is?
De eindstreep is inderdaad de bedoeling. Net zoals liefhebben, veel koffie drinken en stilzwijgend akkoord gaan met gedichten die niet rijmen ook de bedoeling is.
Ik vraag me trouwens ook wel af hoeveel van de Pfafffans hieraan mee gaan doen.
(Et voila, met deze uitspraak zwermen ze dra als bijen op stroop om Yuri’s hoofd!)
En ons varken heeft stroop om zijn gleuf en daar komen vliegen op af die naar de Pfaffs kijken. En nee, het gaat niet om de inhoud. Het gaat om de uithoud.
Via mijn RSS reader in Google krijg ik altijd een zeer interessante tekst te zien.
Lang leve !
Welkom bezoeker! Uw zoektocht naar bracht u naar deze uithoek van het internet. Hopelijk vindt u wat u zoekt in het bericht hieronder. Zo niet, dan helpen deze verwante berichten u misschien een stapje verder:
Niks gevonden. Helaas. Misschien het bericht hieronder…
U kan ook verder zoeken op de zoekpagina of rondstruinen in de archieven.
Nog honger?
Nu u hier toch bent, waarom geen abonnement nemen op mijn RSS feed?
Verdere info over deze website vindt u hier.
Een mailtje sturen kan via deze link.
Inschrijven op de waanzinnige Maanzand Nieuwsbrief kan hier.
Maar verder is dat allemaal niet zo belangrijk.
Natuurlijk, heerlijk lijkt me dat. Ik ga zo de eerste 24 lezen, en dan verder reageren, maar hier begin ik vast. Ook goed voor de hitlijsten, natuurlijk…
Verhip, met, pakweg, een uurtje werk, en alles voor het goede doel, moet het mogelijk zijn om zo plaats twee te bereiken in de charts. Mits men boven mij niet al te fanatiek meereageert, natuurlijk.
Maar is het het waard, is dan natuurlijk de vraag? Een uur lang zinloze reacties spammen – ook wel een treurige bezigheid. En ik zie nu al dat ik het dan anders moet gaan aanpakken. Dit hadden zo al drie à 14 reacties kunnen zijn, in plaats van 1.
Oefenen dus.
Wel lekker hoor, om hier gewoon een beetje in mezelf te gaan zitten kletsen. Nog steeds alles uit altruïstische motieven, want Yuri’s duizend zijn een doel om aan bij te dragen (is een doel?).
Je hebt dan niet eens zelf meer een weblog nodig, eigenlijk. Zo deed ik het vroeger ook altijd. Voor ik een weblog had waar ik nooit meer iets op schrijf, zeg maar.
Een captcha? Dat kan alleen maar betekenen dat je zo snel reageert dat je eruit gaat zien als een spammerd. Maar dat kan ik in dit geval alleen maar toejuichen.
Anyway. Melk? Suiker? Er zijn ook frangipanekes.
Sorry, but your comment has been flagged by the spam filter running on this blog: this might be an error, in which case all apologies. Your comment will be presented to the blog admin who will be able to restore it immediately.
You may want to contact the blog admin via e‑mail to notify him.
Geklopte melk voor mij graag, anders liever zwart. Geen suiker, het idee alleen al. Maar erbij, dat mag zeker zoet zijn. Frangipaneke, lekker.
’t Wordt echt gezellig, hier…
In die cappuccino’s die ze in zakjes verkopen, daar doen ze vanzelf al suiker in. En dat hoort niet, dat is vies! En je kunt dan niet meer kiezen of je het wilt of niet, want het zit er met koffie- en melkpoeder bij in, alles bij elkaar. In Frankrijk nog veel erger dan in Nederland overigens, geen idee hoe jullie Vlamingen dat doen – ik vermoed dat jullie de Franse lijn volgen, maar houd me ten goede, zelfs ik kan me vergissen.
Om te beginnen: ik had beloofd dat ik de andere reacties eens zou lezen, en daar op reageren, maar ik geloof niet dat er veel reageerbaars bij is. Dus dat laat ik maar achterwege. Ik hoop dat u mij begrijpt. En wilt excuseren, ook.
Verder is dit een uitgelezen kans om eens wat te filosoferen over het blog-reageren. Een aantal jaar geleden deed ik dat, zoals gezegd, met grote regelmaat en passie. Intussen heb ik andere dingen aan mijn hoofd, en is de passie sowieso tanende, maar ik blijf het een interessant fenomeen vinden.
Af en toe spijt het me oprecht dat weblogs en/of commentaardozen van weblogs gewoon verdwenen zijn. Ik zou het leuk vinden om nog eens terug te lezen wat er bij Richard Osinga, vroeger op http://www.maarhoewashet.nl of bij (hier wilde ik een derde weblog aan de opsomming toevoegen, maar de twee die ik in gedachten had blijken inmiddels weer volledig leesbaar te zijn, inclusief commentaar – o wacht, ik weet er nog een) het friet.web-log.nl aan commentaren is achtergelaten in de loop der jaren.
Kan niet meer. Richard belooft al meer dan een jaar, misschien wel anderhalf of twee, dat zijn blog technisch hersteld zal worden, wat geen probleem zou moeten zijn voor iemand die zo veel excellente programmeurs tot zijn beschikking heeft, en daarnaast ook leesboeken schrijft, wat er niet echt mee te maken heeft, maar wel aangeeft dat hij zelfstandig lezen en schrijven kan en dus ook tot redelijk nadenken in staat lijkt, maar al wat er gebeurt in huize Osinga – geen nieuwe commentaren.
Waar die van Richard wel nog ergens digitaal opgeslagen zouden moeten zijn, als ik het goed begrepen heb, is het met de commentaren op maarhoewashet ernstiger gesteld. Gewoon kwijt, ergens in de grote cyberbrij verloren gegaan. Wat jammer is, want zoals ik eens Ãn die commentaren aangaf, waar ik nu niet meer naar kan linken omdat ze kwijt zijn, was het daar dat ik op het zogenaamde “internet” meer dan eens een welgemeende, soms klinkende lach niet kon en wilde onderdrukken. Nou ja, het was gewoon grappig om te lezen, dat bedoel ik eigenlijk, in ieder geval voor de liefhebber van het genre.
Het frietlog is gewoon verdwenen. Geen ramp, maar er stond een recensie op van een reading die ik de oprichter van het frietlog eens gaf, gepaard aan een recensie van de friettent waar we na afloop nog wat gingen eten, in het kader van de meet & friet & read die we hadden bedacht. Kwijt, ook de reacties – jammer.
O, ik zie dat ik tussendoor toch nog een reactie heb op een eerdere reactie: niet de, maar het afgebeten spits, heb ik altijd geleerd. Maar misschien is dat mijn mierenzifterige opvoeding, taalgewijze, die me hier parten speelt. Net zoals ik Zezunja laatst eens meende te moeten corrigeren op het gebruik van passen – je past kleren om te kijken of ze de juiste maat hebben, en als ze die juiste maat hebben, passen ze je. Maar ze vond het onzin, zie http://www.zezunja.nl/zotisch/mijn-afscheid-van-maatje-36, en dan de reacties, want daar gaat het vanavond over.
Overigens kwam ik bij mijn zoektocht naar passen en joost op zezunja.nl dit bedankje tegen: http://www.zezunja.nl/zotisch/allegaartje-11#comment-9272
Had ik die toch bijna gemist. Over de schoonheid van blogcommentaren gesproken…
Hoewel anderen, ook op dat moment, zeker ook voor die titel in aanmerking kwamen, heeft Eliane (www.duvekot.ca/eliane) mij ooit eens “Holland’s most notorious blog commenter” genoemd. Dat vond ik erg mooi. Ze deed dat hier: http://www.duvekot.ca/eliane/archives/001089.html, en omdat het reageurschap nu even het onderwerp van gesprek is, klik vooral ook door naar de gem waar Eliane het over heeft. Wederom, voor liefhebbers van het genre, maar ik moet er nog steeds om lachen.
En vergeet niet de tekening van mijn dochter te bewonderen, natuurlijk!!!
ga het maar weer eens proberen.
een s.pammer op zondagavond heeft ook wel iets.
stel je voor zeg:
hoe is uw naam?
S.
S van wat?
van Siemon
en verder?
Pammer bij achternaam.
een frangipannetje?
nee, dank u.
Goed. Ik houd het hier voor nu maar bij. Honderd is toch wat hoog gegrepen, en zoals ik al zei: het heeft ook iets treurigs, als het te lang gaat duren. Maar tot nu heb ik me goed vermaakt, al ben ik hoogstwaarschijnlijk de enige. Niet erg, niet erg.
Ik zal later weer eens wat bijdragen, want aan de 1000 zijn we nog lang niet.
ik ben overigens niet zo te vinden voor uitgebreide tussendoortjes. ik hou mijn honger vaak op de been tot er zich een warme maaltijd aandient. op die momenten ben ik een ideale zoon, want dan heb ik, zoals moeders dat zeggen, ‘een gezonde honger’ en vraag ik steeds één of ‑indien mogelijk- twee keer een extra portie van al het lekkers.
zonder daarom naar corpulentie te neigen, gezien ik de tussendoortjes aan mij voorbij laat gaan, ziet u? dat is best handig, want fietsen en lopen en voetballen gaat beter zonder buikje. maar het één leidt natuurlijk ook weer tot het ander. de oorzakelijke verbanden zijn nogal moeilijk na te gaan.
maar kom, feit blijft: ik wil doorgaans liever met u iets gaan eten, dan drinken. dat bedoel ik.
Geachte eF-eM, ik snap het ook allemaal niet zo goed. Ik doe mijn best uw voorkeursbehandeling weer in het leven te roepen. Mag ik u vragen te blijven volharden? Op een dag zal mijn spamkabouter de boodschap begrepen hebben. *Slaat zweepje in de lucht*
Velen slaan de bal mis in het gebruik van de termen neef en kozijn.
Een neef is de zoon van uw broer of zus.
Een kozijn daarentegen is de zoon van uw tante en/of nonkel.
Ik categoriseer dit onderscheid bij andere veelvoorkomende taalfouten zoals lukken en slagen, slagen en slaan en ‑uiteraard- heten en noemen.
Ik erger me ook aan het steeds vaker voorkomend negeren van de structuur van de bijzin, voornamelijk in de mondelinge communicatie.
Een voorbeeld: “Ik heb gisteren de bus gemist omdat er stond een bloempot in het bushokje.” moet zijn: “Ik heb gisteren de bus gemist omdat er een bloempot in het bushokje stond.” of, om het simpel te houden: “Ik heb gisteren de bus gemust. De reden was een bloempot in het bushokje.”
ja, het werkt! das mooi.
nu nog even over Jan Mulder die Wim Daniëls kapittelt. dat ging over taal en de volgorde vooral, tomasz. je zult dus met de kippen naar bed moeten gaan, of je wilt of niet.
Niet dat ik hier even doemdenker wil gaan zitten spelen, maar we zijn er natuurlijk nog lang niet, met die duizend reacties. 86 Is een mooi aantal (87 nu), maar 1000 is het nog lang niet. Nog lang niet.
een hele geruststelling tomasz, hoewel je voorkeur wat mij betreft niet aan een sekse gekoppeld behoeft te worden. maar goed… intelligentie is een schaars goed, dat geef ik toe.
kan zij ook lekker koken, bijvoorbeeld?
tellen is altijd een lastige zaak Max R. zelf doe ik daar weinig mee, ik gok maar wat. fingerspietzengefull (dit is zeker fout gespeld tomasz!) heeft me ver gebracht en tevens ook weer heel dichtbij.
Zij kan koken, jawel. Gisteren nog een appeltaart. (Ik heb mogen mixen en de eieren klutsen!)
Ik sta weliswaar frequenter aan het fornuis, maar mijn kookkunsten zijn beneden alle peil. (Zo ontdekte ik laatst bij het opdienen van een Luikse sla dat je bonen dient te koken vooraleer ze op te eten. Anders zijn ze hard. Dat weet ik nu dus ook. Toch slaag ik er, ondanks zulke pijnlijke ervaringen, in om een doorgaans lekker potje te bereiden. Soms zelfs met de gepaste theelichtjes en roos op tafel.)
Haar kookkunsten daarentegen zijn heerlijk, zeldzaam maar heerlijk.
Goddammit vuile verwaande captcha. Probeert u het alstublieft niet persoonlijk op te vatten, beste reageurs. Mijn captcha ziet eruit als een ontsnapte gevangene, maar hij heeft een peperkoeken hartje.
een zeer intelligente vrouw maakt een goddelijke pasta voor de lunch.
daar gaat een klein glaasje witte wijn bij uit Argentina die de naam draagt van een zwart schaap.
bon appeti
Fingersprietzengefühl, da’s volgens mij dat je erachter komt dat je over je tengels zit te wateren. Per abuis dan wel expres – sommige mensen doen dat voor hun plezier, ja.
Mocht Tomasz er nog niet aan toe zijn gekomen: Fingerspitzengefühl. Denk ik. Maar dat dondert niet.
Zo, ben ik weer. Ik hoop dat ik niet te laat ben voor de lunch? Heb een beetje meegegeten met de kinderen, maar aan echt voluit het middagmaal genieten kom je toch niet toe, in dat uur dat er voor staat voor ze alle vier (twee van mij, twee van de buren) weer in de klas moeten zijn. Dus als ik nog aan kan schuiven? Heel graag. Wat serveert u, mijnheer Maanzand?
@ esther: ik vrees dat de eerste 100 makkelijker blijken te zijn dan bijvoorbeeld de zesde of de achtste. Die laatste paar reacties, tegen de tijd dat we bijna bij de duizend zijn, dat zal wel weer gaan. Dan gaat het rondzoemen op het grote internet: “Weet je dat Yuri bijna zo ver is?”. Een aantal premature felicitaties, en voor je het weet ben je er.
Waar ik me zorgen over maak (zonde he, zo’n witregel lijkt toch een ideale mogelijkheid om hier twee reacties van te maken. Zonder meer een gemiste kans) is wat er daarna gaat gebeuren. Valt het dan stil? Wordt er nog bediend na reactie 1000 en 1001? Gaan we dan door naar de 2000? Of wordt het moeizaam doorploeteren voor de vaste gasten van Yuri’s 1000, die dan zonder de veiligheid en vastigheid van het streefgetal verder moeten?
Kijk, daar wordt naar mijn mening te weinig bij stil gestaan, voor aanvang van een project als dit.
Stoemp. Is dat stamppot? Of moet ik daar Zezunja’s UFF’s op naslaan? Maar ik eet graag mee, heb alle vertrouwen in de kookkunsten in huize Y/Z. Koken is immers ook kunst.
Mmm stoemp. Met spekjes. En chipolata. En mosterd… Kwijl! Zou ik ook nog eens moeten maken, dat is weer lang geleden. Bij mij staat er vanavond spinazielasagne op het menu.
(http://www.dewassendemaan.be/ – Groentewijzer – Spinazie – Lasagne met spinazie)
Heerlijk receptje is dat!
Zijn er cadeautjes voorzien voor bepaalde commentaren. Zo de 150ste, de 400ste? Het is maar dat cadeautjes een vreselijke stimulans zijn voor mij om dingen te doen.
Tss. Ilse, meiske, nog voor ik had gezien dat jij het was, dacht ik al ‘hee, die schrijft gelijk i.” Allee, en wàt je zei was ook nogal typisch jij. Hoi, trouwens. Leuk je hier tegen te komen.
Ja ze. Druk bezig met vanalles en nog wat, he. Hoe is het nog met jou? Heb gelezen dat H. zijn tryout zo goe was… Ik ben benieuwd. Heeft hij er al een datum op geplakt wanneer zijn volledige show zal klaar zijn?
En hoe is het nog met jou? Nog jeuk? :-)
O en nu ik er toch over bezig ben, Yuri, kom je nog eens in de buurt van Gent? Ik zou je eigenlijk ook eens willen bezig zien… Heb aan de foto in je postje over ‘comedy’ gezien dat je ooit wel eens in ‘Den Bal’ hebt gestaan, maar dat heb ik gemist. (Zoals ik de laatste jaren eigenlijk alles wel mis in den Bal, maar dat is ooit wel anders geweest).
Joaa, màkkelijk. Eens we met z’n allen beginnen te zeveren en te kletsen, en elkaar een beetje leren kennen, zitten we zó aan die duizend.
Grappig, trouwens. Ik kom uit de comedy-en-cabaretwereld, maar ik ben op maanzand terecht gekomen via jou, Zezunja. Was eerst al weken aan jou en NietLief verslaafd geraakt. Dat was een heuse verslaving trouwens: ik heb niet veel werk meer verzet voor ik de hele archieven van NietLief had doorgepluisd. Was ik blij dat jullie nog maar een jaar bezig zijn, en niet langer…
Was aanwezig bij het prille begin van de Lunatic Comedy Club. Heb een jaar of vijf bij de Lunatics gespeeld. Heb zelfs een jaartje in het bestuur van de Club gezeten. En was dus natuurlijk trouw elke dinsdagavond aanwezig in den Bal Infernal, als medewerker, als improvisator of als supporter. En ik heb heeeel veel komieken hun eerste stapjes op het podium zien zetten.
En dan ben ik gestopt, nu toch al een jaar of vijf (aargh, is dat al zo lang, ik had niet mogen tellen) geleden. Ik had een beetje een overdosis comedy gehad, en nog altijd ga ik nauwelijks naar optredens, en in Den Bal kom ik al helemaal niet (veel te veel volk, veel te warm). Maar een goed stukje cabaret kan ik zeker appreciëren. Meer eigenlijk dan de snelle grappen van de gemiddelde standupper. Dus als je eens in de buurt speelt, kom ik zeker kijken.
En dan weten jullie meteen hoe ik Lies ken. Over dat ik het toch een beetje raar vond hoe ze op onze eerste ontmoeting haar boezem liet zien, omdat ik de hare diende te vergelijken met die van een andere blogster, daarover zwijg ik in alle talen, dat spreekt.
Maar ge ziet: de comedy, het is ooit een razend kleine wereld geweest in de Vlaanders. Voordat al die nieuwkes erbij kwamen.
Trouwens, Lies. Moet eens raden wie er voorzichtig weer aan het try-outen geslaan is, in het diepste geheim.
Gni gni ik herinner me die eerste ontmoeting inderdaad ook. En vooral uw smoeleke, omdat ik blijkbaar toch wel wat minder preuts ben in zulke dingen als jij :-)
Miljaar. Mossel. Dat is toch inderdaad iets uit lang vervlogen tijden. Dat was ik al heeeeeeelemaal vergeten, zeg, dat typetje…
Allee, tof. Ik dacht wel dat hij het niet zou kunnen laten. Het zit hem veel te veel in het bloed, het grappen maken. Als hij tegen dezelfde snelheid is blijven grappen opschrijven als hij ‘in mijnen tijd’ al deed, dan moet hij nu ettelijke kasten vol blocnotepapiertjes hebben.
Het is niet omdat i. en ik aan het kletsen zijn, dat de rest niet meer welkom is, he. Komop jongens, laat jullie niet kennen. 136 is nog làng geen 1000. En nee, wij kunnen geen 1000 berichtjes met ons drietjes volkletsen!
*kuch* moet ik nu al die reacties gaan herlezen om mee te kunnen praten? Verdorie, daar gaat mijn productieve dag. Geef eens een korte samenvatting, dan ben ik mee.
@ Carmen:
Euhm… Nee, als er al onderwerpen waren, dan zijn die zowat uitgeput (i. en ik zouden nog wel een paar uur kunnen doorkletsen, denk ik. Als we zouden willen). Dus doe gerust uw splinternieuwe duit in het zakje. En nog beter: start een nieuw onderwerp waarover iedereen wel weet wat te zeggen…
Goh, het hoeft niet boeiend te zijn, hoor. Maar hoe boeiender, hoe makkelijker de 1000 bereikt wordt. Kwestie van toch een beetje pragmatisch te zijn.
Grr.
Zit hier al de hele dag een vertaling te maken van een Engelse tekst, duidelijk geschreven door een Vlaming.
Zo ben ik bijvoorbeeld al een paar keer “eventually” tegengekomen, terwijl hij in het Nederlands duidelijk “eventueel” dacht, die mens.
Leer Engels, begot. Of schrijf het van de eerste keer in het Nederlands.
Of nee wacht, dan zou ik minder werk hebben, en dat is ook niet tof natuurlijk :-)
Lang leve deadlines. Zo lang ze maar dichtbij zijn, anders is de druk er weer af.
Of overmatig gebruik van leestekens bijvoorbeeld. Zo is het gebruik van twee uitroeptekens even zinloos als 8 uitroeptekens me dunkt.
@Yuri
Dat komt uit het Frans. In het Frans is dat namelijk de bedoeling, dat je altijd een spatie voor een uitroepteken of vraagteken zet. En als je Word op “Frans” staat, doet die dat ook automatisch. Maar in het Nederlands mag dat niet.
Ja en ze hebben ook van die rare aanhalingstekens. Damn ik wilde ze erin kleven, maar mijn Word wil niet mee en blijft me de gewone geven.
Swat, van die dubbele liggende hoekjes, dan een spatie, dan wat je wilde aanhalen, dan weer een spatie en dan dubbele hoekjes op hun andere kant.
Die hoekjes waren me bekend ja. Nu staan die vreemde haakjes ook regelmatig bij citaten in thesissen hoor. Misschien niet reglementair volgens de APA normen, maar wie ben ik om daar iets over te zeggen bij iemand anders.
Het hangt ervan af hoe belangrijk het is dat je daarover zaagt. Als vertaler moet ik zorgen dat het correct is in de teksten die ik aflever, maar om daar bij studenten over te gaan zagen… Die schrijven vaak nog zo grove dt- of u/uw-fouten, dat de verkeerde haakjes echt geen ramp zijn…
DT- fouten zijn een hel tegenwoordig. Ik geef toe: ik ben er ook geen krak in, maar sinds kort heb ik een vriendin die mij elke mail die een DT-fout bevat mooi beantwoord met in mijn deel de fouten onderstreept. Een beetje raar, maar het helpt wel.
Nu vind ik persoonlijk DT-fouten echt wel basiskennis en ik schaam mij dan ook diep over het feit dat ik er soms nog belachelijk veel fouten tegen maak. U en uw is dan doorgaans weer geen probleem.
Ik ben nu zelf bezig aan mijn eindscriptie en heb de laatste tijd dus geweldig veel thesissen en artikels gezelen. Redelijk degoutant hoeveel fouten er geschreven worden in belangrijke documenten als deze hoor. Geef nu toe, is het niet schandalig als in je thesis in de titel ‘intellegentie’ staat?
LOL dat is grof :-)
Wist je dat dt-fouten een speciaal deeltje van je hersenen innemen, dat bij sommige mensen niet goed werkt? Vraag me niet hoe het precies in elkaar zit, maar het zou erop neerkomen dat sommige mensen gewoon NOOIT kunnen wennen aan dt, omdat hun hersenen niet mee willen.
Enne, ik vrees dat ik zelf bij die mensen hoor. Ik ken de regels op mijn duimpje, en ik let er natuurlijk heel hard op, maar ik kan niet garanderen dat er nergens een fout insluipt. In mijn werk wel zo goed als 100%, maar daar let ik er nog meer op dan in het gewone leven natuurlijk.
Taalkundige Dominiek Sandra die verbonden is aan de universiteit van Antwerpen zegt dat de dt-fouten onvermijdelijk zijn. Hij verdedigt zijn uitspraken in het onderwijstijdschrift Klasse. Hij beweert dat we bij het schrijven worden geleid door ons geheugen; wanneer iemand het woord ‘houdt’ vaker ziet dan het woord ‘houd’ dan is men geneigd om de eerste vorm eerder te gebruiken.
Ah, vandaar. Wel, dat lijkt me ergens logisch hoor. Nuja, logisch. Laat ons het erop houden dat ik het geloof. :-)
Nu een ander portie miserie: de papa is thuis en klaar voor mijn zoveelste rijles. Zij die gaan sterven groeten u en blijf het eerst volgende uur voor de zekerheid binnen.
Wie heet er nu Dominiek Sandra? Met zo’n naam zou ik ook dt-fouten gaan verdedigen. Ik heb nog voor Klasse gewerkt trouwens. En voor Yeti, diens kleine broertje.
Yeti. Nog nooit van gehoord. Maar aangezien wij alleen Top (right?) hadden vroeger, kan het niet anders dan beter geweest zijn :-) En nu is het dus alweer verdwenen? Jammer…
Maar kom, k heb een voorstel voor post 666: een citaat van de muzikale kwajongensbende Bloodhound gang, die op hun beurt de échte meesters citeren?
“If man is five and the devil is six than that must make me seven.
This monkey’s going to heaven.”
Ja en ze hebben ook van die rare aanhalingstekens. Damn ik wilde ze erin kleven, maar mijn Word wil niet mee en blijft me de gewone geven.
Swat, van die dubbele liggende hoekjes, dan een spatie, dan wat je wilde aanhalen, dan weer een spatie en dan dubbele hoekjes op hun andere kant.
En dit is het beloofde gedichtje:
Mijn Word wil niet mee
Ik vroeg het nochtans vriendelijk,
onderdanig en gedwee
Maar alle vriend’lijkheid ten spijt,
wil mijn Word niet mee
Ik had al bokes ingepakt,
en een thermos groene thee
Maar alle voorbereidingen ten spijt,
wil mijn Word niet mee
Bon, ik kronkel vanachter mijn schermpje weg en wens jullie allemaal een prachtige avond. Het tweede seizoen van Heroes begint vanavond, juuuuiiiij!
Kijk hier stonden dus eerst verschillende uitroeptekens achter, maar uit respect voor Carmen heb ik ze allemaal geschrapt, op eentje na :-)
Tot morgen misschien.
Hoewel. Morgen veel werk. En 1000-reacties is nogal verslavend… Hmm ik zie nog wel.
Het was plezant alleszins. Dadaaa!
Tomasz Maanzwam. Dat klinkt als een vervelende schimmel.
Maar wat ik kwam te zeggen is dat Frank Black het door u aangehaalde citaat (vind die citaten nog maar eens terug na zoveel reacties) ooit veel doorleefder heeft verwoord dan die zatte vrienden van The Bloodhound Gang.
Wat niet wil zeggen dat uw bijdrage wordt afgekeurd, laat dat duidelijk zijn.
Ik ben het volledig met u eens, Yuri. Ik vond het gewoonweg leuk om een citaat te citeren dat zelf citeert. Zo’n beetje zoals het verhaal van Saïd en Adinda in Multatuli, of zoals het zelfreferentiële karakter van alle communicaties in sociale systemen volgens Niklas Luhmann, of zoals de nooit-eindigende trappen van Escher.
En ik zou met veel plezier uw vervelende schimmel zijn. Of uw vervelende schommel. Desnoods uw eigenste bus mussen.
Kom, om u te plezieren:
Where is my mind?
Way out in the water
See it swimmin’
@Lies: U mag van mij zo veel uitroeptekens gebruiken als u wilt hoor. Als ze gemeend zijn en niet overvloedig in elke zin opduiken kan dat helemaal geen kwaad. Daarbij, laat uw totale spontaniteit vooral niet beperkt worden door mijn kleine frustraties. :-)
@Lies en Yuri: Rijles is maar een klein beetje stoer hoor. Rijles in Deurne: dat is stoer, rijles bij ons in de wijk: dat is maar een klein beetje doen alsof. Maar klein beginnen e. Kwestie van het gevaar beetje bij beetje op de wereld los te laten, maar beiden bedankt voor de aanmoediging.
ps. Ik wil ook een gedichtje, wanneer komt de volgende? Dan weet ik voor wat ik in de running ben. Al kom ik hier uiteraard alleen maar uit leesplezier, laat ons daar duidelijk in zijn. :-)
Doet me een beetje denken aan mijn fout in het tweede leerjaar toen ik op een test de verledentijd van ‘staan’ vervoegde als: ik sting.
Ik zeg u één ding: 12 jaar later komt dat nog regelmatig op tafel.
Denk dus goed na voor je een stomme fout maakt.
Mijn leukste onbewuste fout als kind op een test deed ik in het tweede leerjaar. Het tweede leerjaar, dat betekent: de klok kunnen lezen. En dus kregen we een toets kloklezen. De vraag luidde als volgt:
“Teken een klok waarop het kwart over drie is.”
Deze jongen tekende een prachtige digitale klok, met middenin de volgende tekens: 03:15.
Ik kreeg een 10/10. Mijn ouders zeggen nu nog dat ze samen met meester Dominiek op het oudercontact hartelijk hebben gelachen om mijn antwoord.
Goh, zo jong en toch al zo stiekem. Volgens mij is dat een indicatie van een advocaat in wording. Of iemand anders die gebaat is bij achterpoortjes natuurlijk. :-) (nu bedenk ik mij: wie is daar niet gebaat bij?)
Haha Tomasz. Goeie grap is dat. Mijn huidige theaterprogramma begint ook met een grap uit mijn schoolgaande jeugd. Maar die ga ik hier uiteraard niet prijsgeven. Gnagnaha.
En trouwens: Een kalf dompen in de windelgangen is zolden via de puttel verdronkt.
Ik lees hier over dagschotels, spinazie, sesamzaad, Mossel, slagroom, koffie, frangipanekes en een cognacske. Ben ik in een kookprogramma beland?
Soms vraag ik me af wat een goedenacht is. Wat zouden mensen je dan toewensen? Gewoon een in-één-ruk-door-diepe-slaap-zonder-nachtmerries? Of een blote schouder van je lief om tegenaan te liggen? Of misschien wel een hele wakkere nacht, ook met je lief?
Kennen jullie dat spelletje waarbij je met één letter start en telkens een letter bij moet zetten zodat je (door de letters dooreen te husselen) telkens een nieuw woord bekomt en dan een zo lang mogelijk woord moet vormen?
een voorbeeld:
a
as
ras
star
stram
matras
en nu kan ik niet meer verder, denk ik…
of:
o
os
ros
tros
roest
rotsen
storten
strotten
kaput
Ook goeiemorgen jongens! Ik zie net dat we de kaap van de 200 zijn gepasseerd. Dat is mooi. Wisten jullie trouwens dat Waschaap, sletje een anagram is van Slaapwel, schatje?
Om even terug te komen op die spits, waar meneer Brummelkamp hierboven ergens iets over zei: het kan zowel de als het spits zijn, wat betreft dat afbijten dan. De uitdrukking komt uit het soldatenjargon. De eerste groep soldaten die onversaagd richting vijand trok, liep boem patot splatsj op de spitsen van de vijandelijke lansen, waarna de volgende groep soldaten het makkelijker had om aan te vallen.
Tot zover de ochtendlijke spreekwoordbespreking.
Ik weet niet of het technisch mogelijk is, maar misschien moet die 666e reactie op een soort aparte subsite geplaatst worden, waarvoor je eerst moet inloggen om hem te zien. Met een beetje pakkende titel, iets van deensecartoon.maanzand.com, of fitna.maanzand.com, of pfaff-eraf.maanzand.com. Idee? Misschien is er op dit vrolijke chatforum wel iemand die dat een beetje schemerig kan vormgeven. Of doe ik te moeilijk?
Het beeld alleen al. ‘Verlaten ziel met een bloempot (met zo een rode jenoffel) bij het buskotje. Met een koffie verkeerd.’
De eenzaamheid is bijna tastbaar.
Hey Carmen, toch geen eenzaamheid?
Eerder verwachting:
waarom staat die bloempot in het bushokje? Gaat hij de bus nemen? Naar wie gaat hij dan wel? En zijn die bloemen dan voor zijn afspraakje? Welke bloemen zou hij meedragen? En komen er dan misschien kleine baby-bloempjes van?
Verwachting, Carmen, verwachting!
(of misschien eerder een bewerking van Wachten op Godot?)
Is er iemand toevallig op de hoogte van de huidige werking van het Vlaams Fonds en de VDAB i.v.m de uitkering van bijzondere ondersteuning? ’t is nogal dringend en de VDAB en het Vlaams Fonds weten het zelf niet blijkbaar. (Je zal ze maar nodig hebben de dag van vandaag, schrale troost hoor.)
Krijg ik me daar toch plotsklaps een pareltje in de mailbox:
pour vous famille pfaffs
salut d’abord je suis une jenne femme marocainne je trouve votre programme super et manifique et vraiment je vous aime et je pleure cest vous pleurer en ben ik blij als jou zijn ook ‚je mesens triste pour pompa mais cest la vie cest dommage que vous perder quelquin mais sachant toujour que la vie cache beaucoup de chose . jéspere a vous tout le bonheur du monde a la prochain
Is dat wel verstandig, Yuri, de 1000-reacties commentaardoos vervuilen met PPP-mail? Net nu je zo stellig afstand hebt genomen van “die ijdele Pief Poef Pfaff”?
Niettemin is het een pareltje, dus misschien doe ik wederom ’te moeilijk’.
@ Joost: Ik weet het, ik weet het. Tegendraads is het.
Maar ik kreeg net weer een cheque van Aliplast in de bus. En die mannen hebben veel overtuigingskracht, hoor…
Een schatje, ontegenzeggelijk. Niet om het minst vanwege de manier waarop ze reageert op een paar vriendelijke woorden in weer een andere commentaar-gelegenheid…
En mijn excuses voor de reactie hierboven. Zo de duizend halen is niet echt de bedoeling natuurlijk, maar mijn vinger bleef achter de foute toets haken… ofzo…
@ Octavie: Dank!
@ Lies: Geen erg. J is een erg valabele reactie. In tegenstelling tot pakweg N.
@ Joost: Ivm die Aliplast: Kijk es hier. Het foto-onderschrift zal een en ander verduidelijken.
Ik heb net een reclame gezien waarbij je een USB stick krijgt wanneer je een auto koopt. Waarom zou ik in godsnaam een USB stick willen bij mijn splinternieuwe auto aankoop?
@ Carmen: Juist!
@ Tomasz: Thee? Melk? Tomatensap?
@ Didi: Kom er gezellig bij! En zoek de (3 alreedsch) tussentijdse opdrachten hierboven. Peter R. De Vries is uw gids.
Inbreker dood na val van balkon
ZOETERMEER – Een 23-jarige man uit Leiden is zaterdagmorgen tijdens een inbraak aan de Paul Scholtenrode in Zoetermeer om het leven gekomen.
Nadat de bewoonster hem bij de inbraak had betrapt, probeerde de man via het balkon te vluchten.
De inbreker viel bij die poging. Hij was op slag dood, liet een woordvoerder van de politie weten.
Bij de inbraak was zeker een tweede man en mogelijk een derde betrokken. De politie heeft een 22-jarige verdachte uit Zoetermeer aangehouden voor verhoor. Zij is een buurtonderzoek begonnen.
(ANP)
@ Tomasz: de boodschap was aangekomen hoor. Bedankt voor de feedback. Communicatie, het is toch een wonderlijk gegeven.
@ Didi: Join the club. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd.
En dit is het beloofde gedichtje:
Communicatie, het is toch een wonderlijk gegeven
Communicatie, het is toch een wonderlijk gegeven,
zei de onaangepaste sociopaat tegen zijn vrouw.
Toen sloeg hij haar met de telefoon de schedel in,
Nu communiceert zij enkel nog met oei en auw
Bon, het is leuk geweest.
Tijd voor weer wat educatief verantwoord gezwam in een tekst te gaan gieten.
Nog een uiterst fijne dag gewenst aan elk van u.
@ Lies: Joost = juist!
@ Ilse: Nou zeg. Ik vind het al heel wat hoor. Maar het kan natuurlijk altijd nog beter.
@ Rian: Ook goedemorgen!
@ Bart: Dat is een waarheid als een slecht gezochte koe.
@ Polle: Dank!
Zo, hierbij heb ik mijn berichtje bijgedragen. En slim ook, want dit is de eerste keer dat ik hier kom en nu ben ik zo nieuwsgierig wanneer je het haalt dat ik nog eens terugkom!
Ik gok dat het bakje troost van Carmen is, naar aanleiding van het educatief verantwoord gezwam dat eronder lijkt op te doemen.
En volgens mij heb ik nog geen reactie op mijn reactie op de eerste twee opdrachten, terwijl ik daar toch vlijtig aan gewerkt heb. Yuri.
Ik had eigenlijk nog een element moeten toevoegen dat wezenlijk onderdeel is van mijn koffiezetritueel (op tijden dat ik mezelf de ruimte geef om het volledig uit te voeren dan), en dat is het voorverwarmen van de mok, gevuld met een klein bodempje water, in de magnetron. Geleerd van de eerder genoemde literator, internet-entrepreneur en webwatcher (zie ook zijn link op richardosinga.com naar ons knusse hoekje van het web) Richard O.
Je mag Octavie bedanken voor deze reactie. En hoewel ik normaal altijd braaf alle reacties lees voor ik er zelf een plaats, om papegaaien te voorkomen, doe ik dat vandaag maar even niet.
Daaaaag.
@ Sarah: Groetjes terug!
@ Nienuh: Dankjewel dan maar weer…
@ Marieke: Goed zo. Altijd toegeven aan je verlangens.
@ Cyriel: Welkom terug. En terug. En terug. Etc.
@ Joost: Het bakje troost is niet van Carmen!
@ Joost nog es: Je zin zonder dt-fout is geslaagd, zij het mislukt. Dat was dus tegelijkertijd een fout en een juist antwoord, zoiets. Een pracht van een paradox, ook. Je idee voor een 666-subsite vind ik ook geslaagd, maar ik had toch liever een meer inhoudelijke oplossing gehad.
Ik ben streng, ja ik weet het. Streng maar zachtaardig.
Slechts bedoeld om het verwarmingsproces te vergemakkelijken – als ik het goed begrepen heb, geleidt water de warmte die vervolgens door de mok kan worden overgenomen. Terwijl de mok zelf, zonder water, door de microgolven veel minder makkelijk op te warmen zou zijn. Zoiets?
Ik heb het eerlijk gezegd uitgevinkt. Ik vond vanmorgen 23 mails van de robotvorm Yuri in mijn mailbox om me te vertellen dat er een reactie was. Aangezien ik nog spontaan genoeg ben om zelf binnen te springen en ik stiekem zit te wachten op een mailtje denk ik dat ik mezelf de stress ga besparen om mijn hart een nodeloos sprongetje te voelen maken bij elke ‘you’ve got mail’.
Allez hop! Weer een reactie erbij! En miljaar, mijn vinger doet verdorie pijn van al dat naar beneden scrollen. Ideaal om een eeltlaag op uw vingers te kweken wel. Maar waarom zoudt ge dat willen, is dan weer de vraag natuurlijk.
Tjee, nu word ik gelinkt aan whiskey-thee vroeg op de dag. Ik denk dat ik een imagocampagne ga voeren alhier.
Zoals eerder gezegd hou ik het ’s ochtends bij een melkje of wat Worldshake of Winny-fruitsap.
Ik heb net een documentaire over Paul-Herni Spaak gezien. De man had een opmerkelijke bril.
Winny fruitsap? Die hebben echt alles e. Volgens mij hadden wij daar op Chirokamp choco van. Naast de talrijke bakken worldshake en andere wereldwinkel ethisch verantwoorde producten.
Moeten wij nu jachtig voort naar reactie 350, alleen maar kijkend naar de kwantiteit, en alle kwalitatief hoogstaande zinnen overlaten aan derde wereldlandkinderen die hier voor ons zitten te reageuren? Ik belde net met een fabriek in China, die kunnen nog wel een stuk of twintig jonge dwangarbeidertjes wat extra uren laten maken achter de terminals.
Nee hoor. Haast en spoed is zelden goed, en ik heb alle tijd van de wereld.
In de tussentijd kunnen we misschien een spelletje doen. Wat rijmt er bijvoorbeeld op eclectisch?
@ Eric: Ik heb je reacties net gered uit de klauwen van Kabouter Spamtadam. Overijverig baasje, verdomme. Excuses daarvoor. En hoe vaak ik zelf heb gereageerd, weet ik niet meer. Maar er is geen reglement, dus ik maak me geen zorgen. Moewahahaha.
Wat een kek hangdingetje zie ik daar rechts verschijnen, met wederom de onvolprezen (wat is het heerlijk geen televisie te hebben) Peter de Vries in beeld.
En, apart dat iedereen daar zo aan voorbij gaat, maar héél graag, die amuse. Ga je vertellen wat het is, of moet ik raden?
Eclectisch? Elektrisch? Kubustisch? Spagetti’s? Maagdenvlies? Meneer de Vries? Come on please?
Wat gaat u eigenlijk doen als we de 1000 hebben bereikt? Dit bericht heel snel op slot gooien zodat er geen reactie meer aan toegevoegd kan worden? Stoppen? Stoppen is voor mietjes, maar je moet stoppen op je hoogtepunt, heb ik wel eens gehoord.
Sorry Yuri, bovenstaande post slaat als een tang op een varken of als een lul op een drumstel, maar ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om hier langs te komen om te zien hoe het staat en niks achter te laten.
Kom, ik ga het doen. Er gebeurt hier al bijna een uur niets meer, en ik heb ook wel recht op een gedichtje. Ben al een huwelijksaanzoek kwijt, dus ik vind dat niet zo gek gedacht. Daar gaat‑i.
Hoe is dat nu mogelijk? Dit zaakje stinkt, en ik zal Peter hiernaast vragen om het tot op de bodem uit te zoeken! Voorkennis en verboden dingen die niet mogen. maanzand.com stinkt een beetje, dat kan ik u wel vertellen!
Welterusten aan u allen eveneens vanwege uw gastheer. Dank voor alweer een dag heerlijk eclectisch epibreren. Morgen reageer ik wat uitgebreider. Als er nog plaats is.
@nietsdanvuur: gewoon proberen, zou ik zo zeggen!
@Yuri: eclectisch –> dyslectisch?
@niemand/iedereen: ik heb zonet een riskavond doorleefd en zowaar het spel gewonnen! En zoals het een avondvullende risk betaamt, stond ik op een gegeven moment met amper drie landjes te bibberen achter mijn kannonnen, maar tenslotte heb ik dankzij het continent Zuid-Amerika en een subliem pact met de Noord-Amerikaanse heerser naar Afrika kunnen doorsteken, om vervolgens ook Azië in te nemen. Mijn opdracht “Verover Azië en Zuid-Amerika” was op die manier na 5 uur en een kwartier vervuld. Mooi zo!
Hoi hoi. Wat is het hier druk geweest gisterenavond, zeg…
Ik heb koffiekoeken meegebracht. Kan jij voor de koffie zorgen, Yuri? Iemand een koek?
@tomasz: het is dan wel geen hedendaagse schrijver, maar ik moet natuurlijk Cyriel Buysse aanbevelen.
En mijn persoonlijke held is Nescio, maar ook die heeft al een tijdje het tijdelijke voor het eeuwige verwisseld.
Als ik dan toch een paar boeken moet noemen die mij recent positief verrast hebben, dan zijn dat Eindelijk de zee – Thomas Verbogt, De helaasheid der dingen – Dimitri Verhulst en De wandelaar – Adriaan van Dis.
Ha Lies, zijn er nog koeken? Ik ga zo koffie maken, doet er iemand een kopje mee?
En tomasz, naar die interessante bewering wordt verwezen in de 331. En daar zei Yuri later weer iets over. Vandaar.
Ik zoek nog naar een anagram van reine mest, maar dan in één woord.
Boeken. Ik las erg graag de Nachttrein naar Lissabon, net als louter bijvoorbeeld (http://www.willemijndicke.nl/2007/08/vrijheid.html).
Mijn eigen rekening is wat schamel gevuld, Vuur, maar je kunt het proberen, zoals t al zei.
‘Begin de dag met een dansje, begin de dag met een lach, want wie vrolijk kijkt in de morgen, ja die lacht de hele dag’- dit soort stompzinnige dingen horen wij NL’ers op onze ochtendradio, Yuri. En nu heb ik een humeur om op te schieten natuurlijk.
Ik wil graag nog wat koffie, Joost. Ik word maar niet wakker vandaag…
En wat boeken betreft: mogen het ook vertalingen zijn? Ik heb erg genoten van De schaduw van de wind – Carlos Ruiz Zafón en van De vliegeraar – Khaled Hosseini. Ik kan je nog enkele tientallen andere boeken aanbevelen in de fantasy en de jeugdboeken, maar dat was niet de bedoeling, zeker?
En natuurlijk zijn er nog koeken, je bent de eerste die er een wil.
Ik heb croissants, chocoladekoeken, bolussen en koeken met frangipane. Welke wil je?
Lastig, Lies. Ik ben erg gesteld op een koffie met een croissant, maar die frangipane klinkt ook aantrekkelijk. Ik vind het zo’n mooi woord, maar heb eigenlijk geen flauw idee wat het is, terwijl ik er eerder deze week al één van Yuri heb geaccepteerd.
Ik begin dan toch maar met een croissant, vrees dat die frangipane me iets te zoet is op de vroege morgen. Zo klinkt het althans.
En zo leer je nog eens nieuwe mensen kennen – even op je mooie website gekeken, NIA, hekserij, intrigerend. En dan zo rustig aan zo’n bureautje in de zon zitten vertalen – het zijn wel woordenmensen die hier samenkomen, he?
Tja, denk dat Yuri zijn woordenkunst inderdaad vooral woordenliefhebbers aantrekt. En Pfafffans, ok, die ook :-)
Ik ben eigenlijk een beetje jaloers op mensen die zo fantastisch goed met woorden kunnen omgaan als Yuri en Zezunja. Ik wou dat ik dat ook kon. En misschien heb ik het wel in me, ergens heel diep weggestoken, maar ik heb niet het geduld om het er allemaal te zitten uitpeuteren. Want hoe meer je schrijft, hoe beter je erin wordt natuurlijk. Dus blijf ik maar gewoon lezen, en genieten van de taalparels van anderen…
Mijn jeugddroom was jeugdboekenschrijfster worden. Thea Beckman achterna. Maar die is langzaamaan steeds meer naar de achtergrond verschoven. Ik heb nog steeds heel veel dromen en doelen in mijn leven, maar schrijven hoort daar steeds minder bij. Vertalen, ja, dat wel, daar ben ik goed in. Maar zelf dingen creëren vanuit het niets… Ach… In een volgend leven misschien.
Ik hou het voorlopig bij mijn fantastische job, mijn spirituele weg en mijn dans (NIA).
Wat die frangipane betreft: er zijn verschillende soorten. Je hebt de koffiekoeken met frangipane, die ze bij sommige bakkers verkopen en die heerlijk zijn ’s ochtends.
En dan heb je het type frangipane voor bij de koffie, zoals deze (http://rubenblogt.files.wordpress.com/2007/06/frangipane.jpg). Die zijn een stuk zoeter en droger, en dus ook minder geschikt voor bij het ontbijt.
Er begint me iets te dagen (eerste even de koeken hoor, daarna het inhoudelijke, maar dan wordt ik niet meer afgeleidt door trivialiteidten). Als ik aan koffiekoeken denk, zie ik een soort vrij droog zandgebak voor me. Maar nu herinner ik me dat de Vlaamse koffiekoek een fenomeen schijnt te zijn dat lijkt op wat in Nederland een koffiebroodje heet, en in Frankrijk verschijningsvormen heeft als pain aux raisins, pain au chocolat en dergelijke.
Grappig dat je onderscheid maakt tussen koffiekoeken en frangipane “voor bij de koffie” ;-)
Zo, nu naar belangrijker zaken. En daarna weer verder met wat ik aan het doen was.
Ik geloof dat zo’n droom nooit helemaal uit het niets tevoorschijn is gekomen. Jaloers, ergens diep weggestoken, taalparels, naar de achtergrond – het wil er bij mij niet in dat daar geen echt verlangen spreekt.
Ik weet ook de vorm niet – misschien is vertalen wel die vorm. Misschien vind je een moment dat uitpeuteren opeens wel van het grootste belang voor je wordt, zo dat je er het geduld wel voor moet vinden. En misschien zit ik er ontzettend naast, maar soms heb ik opeens de neiging om dit soort dingen te gaan orakelen, en wie weet heeft het zin, tussen al het zinloze wat ik hier ook al heb gedebiteerd.
Dans! Geniet! En blijf die letters op een rij zetten, tot ze uiteindelijk een stukje van de naam van God vormen ;-)
Net als Yuri, en Zezunja, en ik en tomasz en ilse en Carmen en god weet wie allemaal (man, ik moet ophouden, ik draaf door, en ik meen het nog ook allemaal).
Nee, ik zit niet in de taalbusiness. Heb er wel een obsessie voor, die misschien lijkt op wat jij er net over schreef: ik zou er al heel lang iets mee willen, maar heb niet de adem gevonden om me er echt aan te wijden, en zo lang komt er ook niets wat voldoet, althans, voldoet in bredere zin. Maar wie weet – het zou ook kunnen dat wat ik net schreef helemaal niet over jou, maar alleen over mijzelf gaat. Of misschien allebei een beetje.
De link vertelt iets over wat ik wél doe.
Koffiekoeken in België vereisen een ware cursus Joost, daar komen wij NL’ers niet zomaar uit. Dat geldt ook voor de frietsausen.
En ergens tussen al die reacties stond een complimentje voor mij: bedankt.
Oh verlangen genoeg hoor, maar niet genoeg doorzettingsvermogen om er ook écht iets mee te doen :-) Maar inderdaad, misschien komt het op een goede dag helemaal vanzelf. Het probleem is dat ik het wel kàn, als ik er écht hard mijn best op doe. Als er ergens tekstjes moeten worden geschreven, dan sta ik altijd op de eerste rij, en als ik er even geen zin in heb, word ik wel aangeduid als chinese vrijwilliger :-) Maar zo vlot en spontaan als het bij sommige mensen lijkt te gaan, nee, dat niet.
Oh, een energiewerker zeg. Ik ken reading niet echt, en heb het dus ook nog nooit ondergaan, maar ik kan me inbeelden dat dat een enorm boeiende job is, waarmee je mensen écht vooruit helpt. Leuk! Hoe heb je dat geleerd? Heb je altijd al zo’n goed ontwikkelde intuïtie gehad of heb je die getraind?
Ja, dat mis ik ook, een soort vrolijke noodzakelijkheid, gepaard met een vanzelfsprekend niet aflatende gedrevenheid.
In mijn huidige werken kom ik daar dichter bij – nog niet altijd dicht genoeg, maar het begint er steeds meer op te lijken.
Moses high on drugs?
Super.
Tja, misschien wel. Maar dat hoeft niets af te doen aan zijn spirituele beleving.
Maar misschien ook niet. Hoewel ik zelf nog geen drugsvrije visioenen heb gehad, ben ik ervan overtuigd dat ze bestaan. Door dagenlang te vasten bijvoorbeeld. Of door eenzaamheid. Tenslotte liep die mens al heeeeel lang rond in de woestijn, leefden ze alleen op die eentonige manna en had hij net een berg beklommen. Qua ontberingen kan dat wel tellen!
Hebben we zo toch bijna de 400 te pakken. Daar gaat het toch allemaal om.
Ik vind het echt een vrolijke plek hier, voor elk wat wils, en tot op heden genieten we volledige vrijheid van meningsuiting, waar vind je dat nog tegenwoordig.
Ha, op zo’n school :-)
Kan je dan ook jezelf readen? Of laat je dat doen door een ander? Of neem je je eigen ontwikkeling op een nog andere manier onder handen?
Uiteindelijk zitten al die mensen steeds tegenover mij zodat ik zelf weer een klein stukje bewustzijn erbij kan sprokkelen. En ja, je kunt ook jezelf readen. Lukt niet altijd even makkelijk, omdat daar vaak nog wat meer overtuigingen tussen zitten dan bij het lezen van de energie van een ander. Maar het kan zeker.
En ik neem ook mijn ontwikkeling nog wel op andere manieren onder handen, hoor ;-)
Beetje dansen op zijn tijd (klik) bijvoorbeeld. Niet alleen maar stil op een stoeltje zitten…
Ha de vijf ritmes. Dat heb ik ook eens een paar weken gedaan. Ik vond het leuk en soms heel intens, maar ik miste wat structuur. En zo ben ik dus bij Nia aanbeland :-)
Kadert jouw energiewerk in een religieuze dimensie, Joost, of hou je het puur bij energie alleen?
Tja… je dacht, ik doe er even een simpele vraag tussendoor?
Bestaat er energiewerk helemaal los van een religieuze dimensie? Het is maar de vraag wat je onder religie verstaat. Als je vraag is of het binnen een systeem past, is het antwoord (grotendeels) nee. Natuurlijk is er iets van vorm, anders valt er lastig te werken, hier op aarde ;-)
Maar als je naar energie gaat kijken, stuit je uiteindelijk onherroepelijk ook op een punt waar het niet alleen maar over koolstofgebaseerde levensvormen gaat die doelloos samen rondlopen op een grote klomp gestolde lava.
Zin en doel hebben dan al gauw een band met wat je religie kunt noemen, of andersom: in energiewerk zoals ik het doe, kijk ik naar hetzelfde waar religies (oorspronkelijk) ook naar kijken. Vanuit net weer een ander punt, om het een beetje speels te houden ;-)
Zo weten we elkaar hier leuk te inspireren, op het gebied van spiritualiteit net zo makkelijk als waar het html betreft. Waar zie je dat nog.
Overigens, mensen van alle gezindten, jullie hoeven je aan ons niet te storen als je het over iets anders wilt hebben hoor. Hoe meer zielen, enzo.
LOL ja sorry hoor. Maar toch mooi geantwoord. Ik begrijp volledig wat je bedoelt (hoop ik).
Ik vraag me soms af hoe ze het doen, van die mensen die alles puur tot wetenschap herleiden. Ik kan er niet omheen dat de hele wereld en al het leven erop een wonder is, hoezeer je elk detail ook kan verklaren met biologie enzo. Het geheel is zo uitzonderlijk mooi, en zo allesomvattend groot, dat ik er alleen maar ontzag voor kan hebben.
En uiteindelijk mogen ze nog zo hard roepen dat alles te verklaren is enzo, maar ik denk dat de meesten het eigenlijk deep down niet menen. Als zo’n wetenschapsneuroot verliefd wordt, zal hij toch niet alleen maar aan de zijlijn toekijken hoe zijn hormonen en hersenen die reacties teweeg brengen, maar er toch ook gewoon stiekem heel hard van genieten?
Volgens mij worden die veel minder makkelijk verliefd. Die rationaliseren te hard en durven de controle niet uit handen te geven. Dan is dat eerder angstaanjagend dan genieten hoor.
Ik moest net denken aan de lessen Religie, zingeving en levensbeschouwing van het eerste semester. Iemand ‘Religie in de 21ste eeuw’ gelezen van Herman De Dijn? Ik kon me wel vinden in de immanente transcendentie en ‘de stilte in elk van ons’ en ‘het mysterie’ enzo. Religie zonder puur religieus in de zin van God te gaan. :-)
Toegepaste psychologie. RZL is een basisvak in het derde jaar, vandaar dat ik me daar heb door moeten sleuren. Geen bedliteratuur hoor, ik denk dat ik de helft van het boek nog niet begrijp. De uitleg van de prof erover in de les was minstens even boeiend.
Toch zijn de echte cynici enorm vasthoudend, waar het het ontkennen, of, wie weet, hun gelijk betreft. Een voorbeeld uit de blogosphere: ik kan met verbijstering de teksten op bijzinnen.com lezen, die telkens alles weer weet te relativeren en onderuit te halen wat hij voelt voor zijn vrouw en dochter, en tevreden is dat het zo is, en niet meer dan dat.
De passie in het nÃet willen dat iets zo zou zijn, dat het onverklaarbare, onberedeneerbare binnen zou sluipen.
Fascinerend.
Tegelijk houd ik van de afstand die hij kan vinden in zijn beschrijvingen, waardoor hij een soort helderheid, een bepaalde humor brengt in wat hij tegenkomt. Dat je niet denkt dat ik hem een rare man vind die de wereld niet begrijpt, dat is niet mijn boodschap.
‘k ga mijn koffer pakken die zich vermomd heeft als rugzak. morgen vertrek ik naar een eiland waar het stevig waait. maar het zal nog moeten blijken of daar Maanzand , de zijnen en de haren te ontvangen zijn onder het licht van de beroemde vuurtoren die rijmt op ‘kijk daar es’.
anders is de korte golf er altijd nog.
Haa, daar ben ik weer. Ik had me even verslapen, waarvoor excuus. Gelukkig gaan de olijke discussies hier gewoon verder. Dat is mooi. Goed. Even recapituleren:
Susy zei: Awel…353, magisch getal? Welnee, maar ik doe lekker mee. Want ik ben nu eenmaal een trendvolger, meeloper, kuddedier.
T’hat’s me.
@ Susy: Hoe meer meelopers, hoe beter. Lang leve het wild om zich heen reagerende kuddedier!
Centrum zei: Geldt deze voor extra airmiles of niet?
@ Centrum: Je kan je extra airmiles gaan afhalen in de beauty-shop van Debby Pfaff.
niets.dan.vuur zei: Als ik mijn rekeningnummer vermeld, zou ik daar dan ook duizend reacties op kunnen krijgen aub?
@ Vuur: Ja hoor. Graag ook je adres, je sofi-nummer, de code van je bankkaart en je simkaart, en ik doe de rest.
tomasz zei: de bloempot heeft de bus gemust.
@ Tomasz: De bloemput heeft het bos gematst.
Lies zei: Hoi hoi. Wat is het hier druk geweest gisterenavond, zeg…
Ik heb koffiekoeken meegebracht. Kan jij voor de koffie zorgen, Yuri? Iemand een koek?
@ Lies: Ik ga nu de melk kloppen en een fijn potje arabica zetten. (Lees: door de Senseo jensen)
En bedankt voor je compliment, hoor. Wij glunderen.
Octavie zei: Zeg Yuri, je mag nu wel van de zolder komen, hoor.
@ Octavie: Ik weet het, ik weet het. Maar het is daar zo gezellig met Kabouter Pokerfees en Kabouter Gengbeng. Maar ze slapen nu, dus ik heb rust.
sunnymoon zei: anjib drednohreiv!!!!
@ Sunnymoon: Sey! Gon sthcels drednohsez et naag!
En dan zie ik dat mensen hier spontaan een boompje gaan opzetten over spiritualidinges en reading (is dat geen popfestival?) en vijf ritmes en wat dies meer zij. Ik ben blij als mensen boompjes komen opzetten. Doe vooral zo voort. Al vrees ik wel dat ik deze discussie niet helemaal volg. Ik ga altijd een beetje rillen als het over spirituele ervaringen en religie en zo gaat. Niet dat ik een wetenschapper ben, maar ik heb niet zo veel met al die rare vormen van zingeving. Soit. Laat dat jullie niet tegenhouden om me van het tegendeel te overtuigen. En het idee dat Mozes had zitten blowen of slikken, vind ik wel erg tot de verbeelding spreken. Vertel al die gekke christenen wereldwijd maar een keer dat de oorsprong van hun religie bij de bad trip van een avant-garde hippie te zoeken is. Benieuwd wat ze dan met al die wierook gaan doen.
En last but not least: Zie mijn volgende reactie.
Ha Yuri, goedemorgen! Geen enkele behoefte je te overtuigen van wat dan ook, hoor. ’t Is niet echt een discussie, geloof ik, meer dat we elkaar vertellen dat we de dingen ongeveer hetzelfde zien.
En ik voel juist wel wat voor de gedachte dat Mozes gewoon een heel goeie trip had. Beetje tegenwicht tegen de serieuze spiritualiteit kan werkelijk nooit kwaad. Gaan we gewoon weer een beetje pret maken, of dat nou zin heeft of niet (waar ik geloof dat dat wel degelijk het geval is, van die zin).
Los van de manier waarop je het aan religie verbindt: niet kiezen is ook verliezen. Ik denk dat voortdurend alle mogelijkheden behouden, en tegelijk iets tot stand brengen (al is het maar een blogpost met 1000 reacties) een illusie is.
Voor mij dus geen reden om nergens in te geloven. Wat niet wil zeggen dat er geen andere kunnen zijn.
O, leuk, dat kan nog net voor ik weer serieus aan de slag ga: Klaus op ikenmijnlada.com verdient het om gelezen te worden. Dan moet‑i wel weer wat schrijven, maar als we allemaal komen kijken… ehm… wordt‑i waarschijnlijk zo zenuwachtig en onzeker dat er niets meer uit zijn toetsen komt.
Maar hij kà n mooie dingen schrijven, en dat heeft‑i ook gedaan, ik noem maar iets (hier klikken dus).
Linkliefde? Dan denk ik spontaan aan Stijn Vranken natuurlijk. *valt op de knieën en begint te bidden in de richting van de boekenkast* http://stijnvranken.wordpress.com/
Ik heb gedroomd dat ik verliefd was. Verliefd op een meisje.
Ik droomde niet over een meisje, maar wel dat ik verliefd was.
Verliefd. Nog voor het zoenen, nog voor het vastpakken. Nog voor je denkt aan de ander, en enkel stilstaat bij die kriebels in je buik. Naïef. Het spannend vinden van naast haar te staan.
In mijn google reader komen de laatste tijd steeds meer blogs terecht van mensen die ik eigenlijk niet ken maar die zo leuk zijn om te lezen. Zoals dus Maanzand, Zezunja en Nietlief, maar ook bijvoorbeeld Kruimels, wiens hele leven een gedicht lijkt… En Georgina, de bijzonder schrijfvaardige “kuisvrouw”…
Ook ééntje waar ik regelmatig passeer is de blog van Tom Yum Kim. De strubbelingen van het leven en het versieren van een vrouw om het zo te zeggen. De kerel zit niet echt in een fijne levensfase op dit moment, maar kan het geweldig goed verwoorden. http://trancedevie.skynetblogs.be/
Niets. Ik kan niet goed werken met muziek.
Hoewel, ik ga toch iets opleggen. De junk die ik nu aan het vertalen ben, behoeft geen strakke concentratie (de verslagen van het comité voor gezondheid en veiligheid van een of andere school in Engeland… waarom iemand dat in het Nederlands zou willen hebben, het is mij volstrekt onduidelijk…)
Opleggen.
Raar woord eigenlijk. En geen algemeen Nederlands volgens Van Dale, toch niet in de betekenis van muziek spelen.
Zal nog uit de platentijd komen, zeker, dat je echt letterlijk een plaatje op de speler moest leggen. Ik ben nochtans niet echt oud genoeg om veel platen gehad te hebben, ik ben opgegroeid in de cassettetijd… Misschien nog een erfenis van mijn ouders? Geen idee…
Maar kom, de muziek is geworden: volstrekt onbekende lounge-achtige toestanden waarop ik dans (die Nia die al eerder is voorbijgekomen). Ik ben eigenlijk meer voor folk- en softrocktoestanden, de Levellers zijn mij bijvoorbeeld bijzonder dierbaar, maar dat is niet echt bevorderlijk voor het werken. Dan zit ik enkel nog mee te zingen :-)
De Levellers zijn fijn. :-) Ik bezondig mij met tijd en stond aan een gezonde dosis Louis attack, maar vandaag ben ik in hogere sferen (toch voor het komende uur) met New World van Dvorak.
Ha, de Levellers! Ik dacht dat die mannen al lang waren bijgezet in een of ander mausoleum. Doch soit. Ik ken iemand die ooit na een concert van The Levellers met een hoofdwonde naar het ziekenhuis moest omdat de bassist het om een of andere reden grappig vond om zijn bas in het publiek te keilen.
Echt gebeurd, no kidding.
Mo! Dat is minder. Mja, Jeremy is altijd een beetje een rare kwiet geweest (de bassist dus). Niet dat de rest normale gasten zijn, maar zó raar als hij toch niet…
Ze zijn nog steeds alive and kicking! Ze brengen binnenkort een nieuwe cd uit zelfs, de eerste singles zijn al te beluisteren op het net. En ok, ze hebben al een paar jaar geen hits meer gehad, maar voor mij hoeft dat ook niet eigenlijk. Integendeel. Hoe minder fans ze hebben, hoe vaker ze op kleinere podia verschijnen, wat ik toch een stuk aangenamer vind.
Bovendien zijn ze blijkbaar nog lang niet vergeten door de massa, want ze hebben vorig jaar nog een hele week aan een stuk 7 culturele centra in België uitverkocht gekregen met hun “akoestische” programma.
Voor de rest hebben ze gewoon een vrij groot bijzonder trouw publiek dat gewoon ALTIJD komt opdagen als ze in België spelen… Zo blijven die mannen bezig met wat ze graag doen, en we gaan ze zeker niet tegenhouden!
Ik droomde dat we plots naast elkaar stonden, dat we vlak naast elkaar stonden, zelfs tegen elkaar. We stonden tegen elkaar, leunend op een toog of iets dergelijks. Er was eerst niets meer aan de hand. We stonden tegen elkaar, en dat voelde zo heerlijk aan. Gewoon tegen haar te staan, haar tegen me aan te voelen. Niet voor even, maar samen tegen elkaar staand. Dat was mooi. Ik was heel verliefd.
Mijn linkervoet stond tegen haar rechtervoet aangeschurkt. Mijn been voelde warm aan terwijl het zich tegen het hare drukte. Zo stonden we tegen elkaar. Mijn voet, mijn been. Mijn middel raakte nog net haar middel. En verder stonden we naast elkaar. Voor de anderen stonden we naast elkaar. Maar eigenlijk stonden we tegen elkaar. Stiekem. Alleen wij twee wisten het. We wisten het alleen nog niet zeker van elkaar.
Toen strengelde mijn voet zich rond de hare. Onmerkbaar voor al de anderen, ging mijn voet, die zo warm tegen de hare stond, rond haar been, tot het tussen haar twee voeten stond. Het bleef er niet staan, neen, mijn voet keerde terug, waarop haar voet volgde, rond mijn been gleed, zacht zo zacht, tot haar voet uiteindelijk tussen de mijne stond.
Zo gingen we over en weer. Zoals de zee. Niemand wist het, enkel wij. Wij waren verliefd. Wij waren verstapeliefd, maar we hadden niemand iets gezegd, zelfs elkaar nog niet.
Ze had de trekken van een meisje dat ik ken. Ze praatte veel, was heel sociaal. Ze droeg zachte truien, zodat ik uren over haar rug wou wrijven. Ze was niet bang om verliefd te zijn. Niet zoals bij mijn vorige liefdes. Verliefd zijn is een beetje zot zijn, en dat vond ze helemaal geen erg. Maar ze was er zich wel van bewust. Ze wist dat ze zot deed. Ze was er praktisch in. Ze wist hoe je best zot kan zijn, hoe je daar niet mee opvalt. Maar ze wist ook dat het mij opviel. We zagen het aan elkaar, we hoopten het aan elkaar, we voelden het aan elkaar.
In het kader van opdracht #4: lezen jullie Jack Nouws weleens? Ik weet niet of hij nou één van de groten van weblogland is, maar wat hij schrijft, lees ik meestal graag, en hij heeft twee dagboeken vanuit Portugal online staan, waarvan de eerste het interessantste is. Zie maisquenada.com
Als we tot de helft geraken, krijgen we toch makkelijk die andere helft ook vol, he jongens? Ik geef niet af! (maar ik moet wel eens leren niet om de vijf minuten te komen kijken of er al iets nieuws opstaat, want dat is behoorlijk nefast voor mijn concentratievermogen).
Kent er iemand het verschil tussen infecundity en infertility? En bestaat er ook een Nederlands equivalent voor beide termen, of zijn die allebei gewoon onvruchtbaarheid?
Als ik google, kom ik tot een verschil tussen het niet voor elkaar krijgen (infertility) van een paar om een kind te krijgen, en volkomen onmogelijkheid om zwanger te raken van een vrouw (infecundity). Geen idee wat de Nederlandse terminologie zou zijn.
Ik verga hier van de honger, grote smurf. Hoever is het nog, of anders zal ik u moeten opeten. Sorry. Noodgedwongen kannibalisme. ’t Is crisis voor iedereen.
Dat is even slikken, Tomasz. Ik wist dat het moment zou komen, maar heb het nog niet eerder in dit perspectief geplaatst.
Ben ik überhaupt een volgeling? Als ik het niet was, zou dat dan betekenen dat Zezunja zijn trouwste volgeling is? Is zij een vrouw die je een volgeling kunt noemen? Ben ik niet zelf een alter ego van Yuri Maanzand? (zie ook hier)
Dus, Tomasz, toe, vertel me hoe het zit met God en de Literatuur.
“Dus, Tomasz, toe, vertel me hoe het zit met God en de Literatuur.”
Hmm. quelle vraag.
Ik schrijf er spontaan op los:
doorgaans associeert men met God met liefde. en liefde, dat is goed. liefde moet er zijn. maar er zijn verschillende vormen van liefde. soms kan liefde bevrijdend werken. dan ga je de wereld anders bekijken, openen er zich nieuwe perspectieven. God is hoop, geloven is durven hopen op nieuwe zaken, in mijn ogen. dan kan je, gesterkt door een ander (een Ander?), de wereld gaan verkennen (te beginnen bij jezelf). en dat is goed. mensen moeten uit hun cocon treden. dat is niet simpel, want vaak zit men vastgeroest in gebruiken en denkkaders zonder dat men het beseft. nuja, iedereen denkt en handelt in bepaalde denkkaders.
maar liefde kan ook blind zijn. sommige mensen dreigen enkel naar hun geliefde te luisteren. hun focus vernauwt zich. gezonde liefde is dat niet. in een gezonde relatie, zij het in de liefde of met een God, durf je elkaar al eens tegen te spreken, en het oneens te zijn met elkaar. geloven dreigt dan enkel loven te worden. dat is niet goed.
de ’taak’ van literatuur zie ik als soortgelijk: laat mij iets zien dat ik voordien niet zag. open een nieuwe dimensie in de wereld die ik al ken. spreek mij tegen, maar op een constructieve manier. laat mij van de wereld houden, in al zijn onnoemelijke paradoxen, tegenstrijdigheden en onzinnigheden. net zoals ik van mijn lief hou, met al haar complexen, tegenstrijdigheden en onvoorspelbaarheden. net zoals ik met veel plezier nadenk over een God, zolang die hoop en liefde uitasemt en geen eenzijdige relatie aan me opdringt.
God en literatuur hebben eenzelfde opdracht: laat ons de wereld zien op een manier die niet tot onze dagdagelijke wereld behoort.
Bon. Hm. Het moge duidelijk zijn dat ik God beschouw als een menselijke constructie. Niet dat ik dat voordien ooit concreet heb bedacht, maar uit dit epistel leid ik dat wel bij mezelf af. nou ja.
De playlist die ik mezelf heb samengesteld voor het komende half uur:
Adele – Best for last
The Mamas and the Papas – Dream a little dream
The Zombies – Time of the season
Groove Armada – My friend
Beirut – Nantes
Ryan Adams – Sylvia Plath
Jeff Buckley – Last Goodbye
Nancy Sinatra – Bang bang
en tenslotte: Martijn – Ik word je popidool
Maar zo magisch dat dat gaat zijn, als de 999 overgaat in 1000. Is uw mooie website daar wel klaar voor? Millenniumbugsgewijs en zo? Gaat ge daar een filmpje van maken? Zoals dit: http://www.youtube.com/watch?v=ke9kxb_H-ac
Lieve vrienden, lieve reageurs, lieve lezers!
Lieve Rose met je vijfhonderdste reactie!
Lieve Joost met je bedenkelijke record!
Lieve Tomasz met je wonderlijke dromen en uiteenzettingen!
Lieve liefje, wil je met me trouwen?
Lieve allemaal en allen die ik hier even vergeet omdat ik wat dronken ben!
Ik struikelde net over de wasmand omdat ik wat dronken ben. Ik lees jullie morgen verder omdat ik nu wat dronken ben. Maar ik wou nog even zeggen dat jullie helden zijn. Dat dit belachelijke experiment verdomme al voor de helft geslaagd is, het is een feestje waard. Maar voor mij nu even niet, omdat ik wat dronken ben.
Ik ga een flesje kraken, want ik ben nog lang niet dronken genoeg.
Nou nou, zo dronken zag je er nog niet uit. Mijn wangetjes tintelen ook zalig. Ik hou wel van avonden als deze, denk ik. Allez, ik weet het eigenlijk wel zeker. Merci dus!
Potverdorie! 378 is mijn geluksgetal… wat was het schoon geweest als ik net dat bericht had kunnen plaatsen. Maar ik vermoed dat ik dus wat te traag ben… Nu ja, eigenlijk zijn alle getallen bestaande uit 3,7, en 8 mijn geluktsgetallen. Dus ik kan nog altijd voor 738, 783, 837 en 873 gaan!
Hmmm. Dat zou ik niet veralgemenen. Ik vind eerlijk gezegd het leven nu een stuk eenvoudiger dan toen ik in mijn tienerjaren was. Ok, etiketten waren misschien niet belangrijk, maar al de rest… oeooeoeoeoe! :-)
Een goeiemorgen allemaal! Ik ga een bijzonder productieve dag tegemoet dus mijn bijdragen (bijdrages?) vandaag zullen beperkt blijven. Nietemin allemaal een knallend fijne dag gewenst!
Amai, wa is da hier allemaal? Ik ben bijna gek gescrold op dit bericht. Maar ik betreur het ten stelligste dat ik niet mee was van in den beginne… Zo leuk. Opdrachtjes en zo. Initiatief en dynamiek. Ik wrijf al in mijn handjes.
Ik kwam hier terecht via mijn statistieken omdat ik zag dat men bij mij op bezoek kwam via dit bericht. Met dank aan Lies voor de linkliefde. Nu hoop ik dat ik de juiste Lies gelinkt heb…
Tot nog eens en doe zo voort! Dat verdient een pluim op de schouderklop.
Tot #442 (zo goed als) alle reacties gelezen. Word nu een beetje Word-moe.
Plaats mijn reaktie vooral ook om nog wat meer variatie aan reageurs in te brengen.
Mijn persoonlijke oplossing voor opdracht #1 betreffende bericht 666, the number of the Beast: Fragmenten uit Iron Maiden-teksten die referreren naar dit heidens getal.
Tussentijds opdracht #2: Naar verluidt werd de vierjaarlijkse schrikkeldag uitgeroepen tot Dag van de Man.
Rechtstreeks gekopieerd uit mijne blog, jawel.
Hee Zezunjezus! Natuurlijk krijg jij ook een avatar. Als je je email-adres intikt bij het reageren, komt dat vanzelf in orde. En anders moet je dit even lezen.
Dan kan ik direct het nuttige met het aangename smurfen (sorry, maar het smurft hier momenteel in huis. Met heuze smurfruiluurtjes op school!?!).
Jij een reaktie rijker en ik een avatar?
ik heb daarnet in een heus archief gezeten!
Eentje waar het ruikt naar oude boeken en papier, met enorme kasten op rails die je met een roer (ja, echt, een roer als op een schip) heen en weer kan rijden. Heel eng als je daar iets zit te zoeken en ondertussen moet iemand in een kast 2m verder zijn. Als die persoon namelijk niet weet dat je daar zit, zie je letterlijk de muren op je afkomen…
Geplet tussen oude schoolfoto’s, jak.
Hey Georgina, welkom. Nee, je hebt helemaal de verkeerde Lies gelinkt eigenlijk. Ik ben deze Lies, dat is dezelfde Lies die een tijdje geleden antwoordde op dat postje van Dove/Axe van jou…
Ik heb geen idee. Vraag mij alleen af of die rode dingetjes op tafel afkomstig zijn van een rode koek of dat dit kopje koffie vooraf gegaan is door een soort ritueel.
Cyriel zei: En Yuri, dronken van de drank, de liefde of de slaap?
@ Cyriel: Van beide. Euh van dreide. Alledrie bedoel ik. Nee, toch vooral de drank. En de liefde. Slaap ook wel een beetje. Enfin.
Zezunjezus (leuk aninfje?) zei: (Vanalles)
@ Zezunjezus: Wat is in des godesherenaam een aninfje?
Georgina zei: Mijn persoonlijke oplossing voor opdracht #1 betreffende bericht 666, the number of the Beast: Fragmenten uit Iron Maiden-teksten die referreren naar dit heidens getal.
@ Georgina: Concrete voorstellen?
Zezunjezus (leuk aninfje?) zei: Dank, maar heeft u ook iets in een andere kleurstelling?
(helemaal niet dankbaar, he?)
@ Zezunjezus: Mail mij uw plaatje en ik doe de rest.
Het Zusje zei: Hey waaw, ik heb reactie 555!
Verdient dat ook niet iets bijzonders?
@ Het Zusje: Applaus! Eindeloos Applaus!
Lies zei: Aangezien ze het zelf al had aangekondigd: Georgina!!!
@ Lies: Dat laatste kopje koffie is inderdaad van Georgina.
Vóór? Pff, dat weet ik niet meer… Dat is al te lang geleden. En ik reageer niet zo vaak op een bericht normaal, alleen als ik écht iets te vertellen heb…
Wat ook wel wil helpen bij het vermenigvuldigen van de reakties, is hier reageren op jou andere blogjes. Wellicht kan men hier dan ook reageren op blogjes van anderen?
en mijn laatste reactie was droogweg de verbetering van een dt-fout. de link zal ik dan maar niet geven, zeker? (al moet je het niet te ver gaan zoeken…)
[Georgina zei: Mijn persoonlijke oplossing voor opdracht #1 betreffende bericht 666, the number of the Beast: Fragmenten uit Iron Maiden-teksten die referreren naar dit heidens getal.
@ Georgina: Concrete voorstellen?]
Ik heb toevallig nog een stapel lp’s liggen van het sleevefacen. Jammergenoeg waren die van Iron Maiden niet geschikt, maar ik grijp er nu eentje vast en citeer. Uit Dubbel lp Live After Dead:
Het liedje heet: The Number of The Beast…
(Pfoef… Een paar zinnetjes zullen volstaan, zeker? Na twintig jaren is het plots zo belachelijk banaal…)
The night was black was no use holding back
Cos I just had to see was someone watching me
In the mist dark figures move and twist
was this all for real or some kind of hell?
666 the number of the beast
Hell and fire was spawned to be released…
Maar ik ben te vroeg hé! Hoe kan ik dat nu in bericht 666 laten passen? En niet in 590 of zelfs 667?
Hoe gaan we dat oplossen?
@ Georgina: ik stel voor dat Yuri, die heel slim is, de boel zo programmeert dat er maar to reactie 665 gereageerd kan worden, en dat alles wat in aanmerking komt vervolgens door hem geplaatst wordt, onder dankzegging aan de oorspronkelijke reageur(s) en dat we daarna weer vrolijk verder gaan, omdat dan die vastzetdinges er weer uitgeknutseld is door Yuri, die heel slim is.
Straks ga ik mijn lief verrassen met een lekker etentje op mijn kot. Kaaskroketjes bakken (dat eet ze zo graag) en daarna nog iets zelf uitgevonden. En natuurlijk staan de kaarsjes al klaar. En het kot wordt nu zorgvuldig opgeruimd. Heeft er nog iemand gezellige tips voor een ik-en-mijn-lief-avond?
Ik heb geen tips, tomasz, maar wil je ook niet zonder reactie laten. Nu ja, het gebruikelijke natuurlijk, kaarsjes, wijn, iets van chocolade schijnt ook wel op prijs gesteld te worden soms. En verder zelf te sprankelen, of lief te zijn, of wat dan ook, maar niet mat en onverschillig, ik geloof dat dat toch vooral van belang is.
Veel plezier of gezelligheid, of wat het ook is wat je verlangt van je avondje met haar.
Ik vind het altijd jammer dat je niet echt kan schrijven met de hand op het internet. Want dat zou ik nu echt leuk vinden.
Enkel Yuri kan dat een beetje, daarboven bij de klikopties. Maar ja, Yuri is ook een slimme.
Mijn laatste reactie? Een link eigenlijk, naar een vriendin van mij die aan het trainen is om de 20km van Brussel te lopen. Kan ze evengoed deze ook nog meepikken vond ik: http://www.lessius.eu/stuvo/nieuws/stuvo_tenmiles.aspx
Joost stuurde me trouwens nog een olijk screenshot van de recente reacties op de voorpagina. Rose is er gisteren namelijk op listige wijze in geslaagd de 500ste reactie te posten. En dat zag er zo uit:
Mja, jammer, maar ik denk dat Yuri er dan bijna een dagtaak van kan maken om gedichten te verzinnen. (Kan zijn dat hij dat sowieso al doet hoor, weet ik veel) Nietemin: laat het u niet tegenhouden om met de geweldig mooie zin van Tomase aa nde slag te gaan.
De eisen worden hier steeds hoger. Eerst op naar de 1.000 reaqties en dan OOK nog tussentijdse opdrachten. Dit riekt naar loonslavernij zonder loon…
Pompidom. Nog drie kwartier voor ze er is, en dit maakt de avond alvast nog iets gezelliger: hoewel ik natuurlijk in principe voor Anderlecht supporter als ze Europees spelen, was ik een beetje blij dat het nu al 0–1 staat, omdat ik het daardoor niet moet beklagen dat ik niet op café naar de match ben gaan kijken.
Mijn laatste reactie was bij Octavie. Op haar tuinstukje. Waarin ik mezelf min of meer uitnodig om gevulde courgettebloemen bij haar te komen eten deze zomer. Als zij ze kan klaarmaken, that is.
Inderdaad, de 666 ging over oploskoffie. Men zou kunnen aanvoeren dat dit een duivelse uitvinding is, maar ik betwijfel dat veel mensen dat een degelijke 666-post vinden :-)
Jezus man, wat gaat dat hier snel!
Seffens (ik spendeer al heel mijn leven aan de juiste schrijfwijze van dit woord) zijn we de 1000 voorbij zonder dat we er erg in hebben!
En Yuri, mogen wij zelf ook vragen – tussentijdse opdrachtjes – aan elkaar stellen? Of is dat privilege enkel voorbehouden aan uw hand boven ons hoofd?
(PS: ik meldde mij gisteren aan voor zo’n avatarding op die avatarwebsite, maar kreeg nog steeds geen bevestingsmail om in te loggen. En ik wil ook zooooooooooooooooooooooooooooooooooooo (geleerd van de Pfafffans!) graag een iets minder plaatje…)
En dan heb ik nog een stuk of wat vriendinnen die welopgevoed en zeer verstand zijn, en waarmee je dus geen donder kan beginnen, maar misschien krijgt iemand anders ze wel klein.
@ Lies: u bezorgt me steeds weer een acute paniekaanval. Wij delen nl. dezelfde naam, en elke keer ik hier kom kijken denk: shit, heb ik dat gezegd? Is mijn alterego weer aan het werk geweest? Waar haal ik dat vandaan? Wanneer heb ik dat gezegd zonder dat ik het doorhad?
En dan luttele seconden later… aha! It is not me!
U bent niet goed voor mijn hart. Maar ach, daar leer ik wel mee leven, en anders bezwijk ik hier na X aantal keer wel aan mijn bureau en kan ik vroeger naar huis! Jippie! Ga door Lies, ga door!
@ zezunja: idd, ook een leuk idee. En misschien is dat wel beter voor mijn hart. Omdat ik dan ook gewoon kan denken dat ik het wel allemaal zelf geschreven heb.
Maar dan zitten we nog altijd met dat probleem van die avatars…
Kakavatar.
Goeiemorgen! Hallo Lies, en tomasz en Carmen en Zezinja en alle nieuwe mensen en – hé, is Yuri er nog niet?
YURI!!!!
YURIIIIIII!!!!!!!
(allemaal, kinderen!)
YUUUUUUUUUUUUUURIIIIIIIIIIIIII!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Vrienden! Daar ben ik weer! En wat een feest is het hier nog steeds. Wat een gekeuvel en geklets. Ik stel voor dat we de koffie even overslaan en rechtstreeks aan de champagne gaan. Het einde komt namelijk gestaag in zicht, en dat verdient op zijn minst één knallende kurk.
En verder:
Zezunjezus (leuk aninfje?) zei: Bij dezen: Gefeliciteerd met het behalen van de finalen!
@ Zezunjezus: Dank!
Joost Brummelkamp zei: ik stel voor dat Yuri, die heel slim is, de boel zo programmeert dat er maar to reactie 665 gereageerd kan worden, en dat alles wat in aanmerking komt vervolgens door hem geplaatst wordt, onder dankzegging aan de oorspronkelijke reageur(s) en dat we daarna weer vrolijk verder gaan, omdat dan die vastzetdinges er weer uitgeknutseld is door Yuri, die heel slim is.
tomasz zei: Ja, Yuri is heel slim.
@ Joost & Tomasz: Never overestimate the power of my slimheid, hoor jongens
tomasz zei: Waarom noemt dit eigenlijk zo plots een experiment? Dat was het toch niet in het begin?
@ Tomasz: Nee, maar dat is het wel geworden. Ik weet ook niet goed waarom.
Toilet zei: Ik ben ook bezet. :-)
@ Toilet: Damn!
neef luca zei: dag yuri groetjes luca
neef luca zei: ben ik de 1000ste
@ Luca: Haaa dag Luca! Alles goed? Je bent nog niet de 1000ste, maar wel al aardig op weg.
Haatsmurf zei: Ik haat smurfen.
@ Haatsmurf: En kabouters?
de gang zei: Er staat een paard in mij.
@ De gang: Zo kunnen we nog uren aan uzelf blijven, denk ik…
bartblau zei: Ik ben normaal niet voor reactie om de reactie. Maar kom, zo’n nutteloze bijdrage kan ook eens deugd doen.
@ Bartblau: Nutteloos? U pakte reactie nr. 678! Daar zouden getallenfetisjisten een moord voor begaan!
Het Zusje zei: En Yuri, mogen wij zelf ook vragen – tussentijdse opdrachtjes – aan elkaar stellen? Of is dat privilege enkel voorbehouden aan uw hand boven ons hoofd?
@ Het Zusje: Vrijheid, blijheid, me dunkt. Laat uw vragen maar komen.
Het Zusje zei: En ik wil ook zooooooooooooooooooooooooooooooooooooo (geleerd van de Pfafffans!) graag een iets minder plaatje…)
@ Het Zusje: Een iets minder plaatje? Minder mooi? Minder lelijk? Minder klein? Minder plaatjesachtig?
buxx zei: Heerlijk die goedkope aandacht, maar ja, het werkt, dus waarom ook niet?
@ Buxx: En of het werkt! Zelden zo goedkoop zitten internetten als de laatste dagen…
Op slinkse en onopvallende wijze is de Politie erin geslaagd om reactie nr. 666 te plaatsen. In het holst van de nacht overvielen de flikken ons met een ogenschijnlijk onschuldig commentaartje. Dat zag er zo uit:
Politie zei: alhoewel oploskoffie ook een mogelijkheid is.
Deze frase lijkt op het eerste gezicht vrij onschadelijk en van weinig historische relevantie, maar – zoals wel vaker bij satanische boodschappen – moet je de uitspraak van naderbij gaan bekijken. Na uitvoerig onderzoek heeft uw gastheer dan ook ontcijferd dat alhoewel oploskoffie ook een mogelijkheid is niet zonder diepere betekenis is. De simpele uitspraak is namelijk een anagram voor het volgende:
Ho geile homo ik pis wild op je kale foef en oksel.
En daarmee, waarde vrienden, is de ware aard van Satan hemzelve aan ons blootgelegd. De duivel is niemand minder dan… de Politie!
dank voor het gedicht. Het is uiteindelijk toch nog een hele eer. Alsof ik het songfestival win: niet mijn ding, maar kom, het doet je toch iets.
Of misschien alsof je een meet en greet met jean-marie wint: ook niet echt mijn ding, maar kom, hij is toch ’s werelds beste keeper geweest.
Van de politie had ik zulke zaken niet verwacht. Ik moet de schok nog even te boven komen. Brr.
Prachtig initiatief!
Daarom wil ik natuurlijk ook mijn duit in het zakje doen en wel met volgend spreekwoord: vloeken als een ketellapper! Ziezo, dat is dan ook weer gebeurd.
Groeten uit Slowakije.
@ Het Zusje:
Oei. Hou er wel rekening mee dat als je écht een hartaanval zou krijgen, en je dus naar het ziekenhuis gevoerd wordt, je wel degelijk zal wensen dat je nog zat te werken. Denk ik zo. Dus bevrijd ik je liever van alle twijfel, dan dat ik verantwoordelijk word gesteld voor jouw gezondheidsperikelen.
Amai, die laatste zin zou ik nooit zo zeggen, in het echte leven… :-)
666 was dus toch minder onschuldig dan op het eerste zicht…
Kale oksels bij een homo lijkt mij nog evident, maar een kale foef…
Ik heb toch eens goed gelachen, waarvoor dank.
Ik ben zelfs speciaal op mijn werk komen loeren of ik er nog op kan voor de 1000 de deur ging sluiten. Want na 1000 is men een beetje laat met reageren, vind ik. Ik ben zelfs een rabiate voorstander van een opgelegde limiet. Een reageer-stop op 1000. Zou dat programmeer- of instelbaar zijn?
Hoedanook, ik weiger om nog te reageren na de 1000. Trop is teveel.
Ok, maar daar zijn we nog lang niet, natuurlijk… We doen er intussen al vijf dagen over, en tenzij het hier plotseling een stormloop van jewelste wordt, zal het dus nog wel minstens een hele dag duren…
Maar.
We zuuullllen dooooooooooorgaaan… (hoor je hem meteen ook zingen, onze Ramses?)
ik was juuiiiiist een berichtje aan het posten hoe benieuwd ik was welke e‑bay-achtige proporties het posten van nummer 1000 zou hebben, toen sjeik mij al een en ander duidelijk maakte. Yuri, is het technisch mogelijk om exact bij nummer 1000 een stop te zetten op de reacties? En wat als het erom gaat spannen, ga je dan één groot amalgaan maken van alle ongeveer-nummer-1000tjes?
ik ben nog altijd benieuwd…
Wel, mijn prof psychodiagnostiek in’t eerste jaar kon niet zo geweldig goed Engels, waardoor wij zijn uitleg over de cut off score en base rate wat hebben opgefleurd. Sindsdien duikt al drie jaar lang bij tijd een stond een goed gescholden: ‘Och kerel! Beesreet!’ op.
Woow, vrijdagavond, doodop en uitgewrongen na een week hard werken (jaja, ondanks mijn veelvuldige aanwezigheid hier heb ik ontzettend veel werk verzet)… Maar blijkbaar toch nog wakker genoeg om zomaar even meer nieuwe scheldwoorden uit mijn mouw te schudden dan ik er in mijn leven gebruikt heb… In het dagelijkse leven beperk ik me meestal tot kl*jo, kl**tzak, smee*lap, l*l, rotz*k en de andere gebruikelijke toestanden. Daar moest ik misschien maar eens verandering in brengen… Deze zijn leuker!
De combinatie van “wat alcohol” en de motoriek die nodig is voor “aarshaarknabbelaar” zou bij mij geloof ik geen combinatie zijn…
Knap gedaan Carmen!
Door de reactie scrollend heb ik toch een beetje de indruk dat Peter R. last heeft van achtervolgingswaanzin. Alsof hij politieagent speelt die hij graag had willen zijn, in een snelle auto achter het gespuis aan.
Ondertussen is Muffin gesteriliseerd. Operatie goed gelukt. Nu alleen hopen dat ze ook morgen nog leeft. Dat wilde ik alvast hier even laten weten. Goed voor reactie 756.
Zo, nu dan gravatarloos naar bed. Slaap wel iedereen! (ja,het is nog vroeg, maar soms moet dat wel eens – of eigenlijk, soms is dat fijn) En als het lukken gaat, tot morgen.
Wat mij zeer veel genoegen brengt is keihard naar boven scrollen om op die manier Peter R. de Vries als een dolle stuiterbal op de bodem van mijn window te laten stuiteren. Probeer maar eens. Voelt wel goed.
*zucht* Ze heeft nog altijd niet gebeld. Hoe lang moet je tegenwoordig wachten om zelf contact op te nemen of is het nog steeds not done en moet ik als een schaap naast de telefoon blijven kamperen?
De combinatie van “wat alcohol” en de motoriek die nodig is voor “aarshaarknabbelaar” zou bij mij geloof ik geen combinatie zijn…
Knap gedaan Carmen!
En dit is het beloofde gedichtje:
De aarshaarknabbelaar
De schrik van de schijtende mens
waart weer in de riolen rond.
Het monster heeft één hartewens
en dat is uw flink behaarde kont.
Ja ja, het is de aarshaarknabbelaar,
die baant zich een weg door de plee.
Hij bijt zich vast in uw anushaar
en likt uw aambeien, als was het paté.
De aarshaarknabbelaar zorgt in zijn uppie
voor een ommekeer onder schijtbaggeraars.
De moderne mens, de zogenaamde yuppie
die scheert nu uit schrik ook zijn aars.
Als u nog niet gegeten hebt, heb ik ook een aperitiefje hoor. Die Mojito is natuurlijk slechts een lokmiddel om jullie kwijlend bij mijn drankkast te krijgen. Eenmaal daar aangekomen, is zowat alles mogelijk.
Een paar dagen niet de logs bijgehouden en ik wordt hiermee geconfronteerd! Je begrijpt dat ik hier absoluut niet aan mee kan doen. Helaas, maar waar, dit wordt géén reactie 805.
Hmmmm, dit lijkt mij een complot…
U voert ons dronken met mojito’s opdat wij zinnen met schandelijke dt-fouten typen. En dan zeker Peter R. op ons loslaten!!!!! (“five exclamationmarks ‑a sure sign of madness” – Terry Pratchett)
Opdracht 7 is een instinker, want wij weten niet, wat bij iemand bekend is. En als je dan iets nieuws vertelt, dan is het bekend en is er niet voldaan aan de opdracht.
Oh hey Centrum, leuk je hier te ontmoeten. Kan je je twee vrienden niet even meebrengen en Maartje van http://maartje.punt.nl, dan kunnen we nog eens in de jacuzzi.
Wat je nog niet weet Yuri, is dat ik binnenkort een belangrijke beslissing neem op professioneel vlak. Hoe en wat kan ik je echter hier niet vertellen.
Willen de heren Centrum, Jacuzzi, 27 MC-er, PCM, Cabaret, Zoekmachine, Compliment, Tijdbom, Politie, Toilet, Kookwekker, Kerstmis, Sterrenhemel, Koningshuis, Zwarte Piet en al wat dies meer zij even hun wild in het rond reagerende mond houden?
Begrijp me niet verkeerd, ik apprecieer heel erg uw inspanningen om de teller naar de 1000 te krijgen, laat dat duidelijk zijn. Maar het is leuk als er voor reageurs met een ander ip-adres ook nog wat plaats over is.
Okee?
Omdat we het einde naderen, maak ik vast enigszins de balans op en ga me voorbereiden op de laatste meters voor de 1000 (kijk, dat gaat wel lukken). Voor we de laatste 50 bereiken, nog even wat losse eindjes aaneen knopen. Ik vroeg me af of dat glas thee/whisky al is opgelost, ik dacht het niet. Klopt het dat eF-eM, of hoe de naam ook precies moge zijn, suggereerde dat de foto van hem/haar is? Dat is dan mijn laatste gok – ik vermoed dat ik ook zo’n beetje de laatste ben die er nog in geïnteresseerd is.
Verder heb ik nog niet voldaan aan opdracht 7: dit moet haast wel iets zijn waar je nog niet eerder van gehoord had. Ik weet niet hoe lang het mp3’tje daar blijft staan, dus mis je kans niet om dit monumentale stuk muziek en tekst te beluisteren.
Goede nacht maar weer.
En na een reis van bijna een week over een niet aflaten stroom van reacties, ja bijna 1.000 reacties naderen wij het einde van deze reis. Oh reisgenoten! Laat ons nog een keer onze wandelstok op pakken. Sta op en wandel! zei iemand anders reeds voor mij, en dat zijn mooie woorden, laten wij ook gaan wandelen!
Een blokje om of een rondje om de kerk. Een kerkje rondom het blokje of een blokje op de kerk gaan zetten. Voor dat laatste heb ik een ladder nodig, om zo hoog te kunnen reiken. Of heel veel schouders om op te staan. ‘Standing on the shoulders of giants’ zet ik piek de kerstboom, de kers op de appelmoes, de slagroom op de appeltaart, de hoofdprijs en de Cup met de grote oren bovenop de kerk. Het is per slot van rekening zondagochtend, velen van ons zullen straks ter kerke gaan. Een beetje oefenen op kansel-stijl kan geen kwaad. Kansel? Cancel!
Waarde net geen 1000 reageurders voor mij, hoe meer wij het einde naderen hoe meer wij beseffen welke historische daad wij verricht hebben. Duizend reacties, uit het niets, met dank aan inspiratie uit de paardebloemsla en jeuk aan de hiel, zijn wij niet gaan twijfelen aan de mogelijkheid deze opgave te realiseren! Voorwaar! Naar het einde toe! Naar het walhalla dat achter het magische getal van 1.000 verscholen ligt! Ik val aan, volg mij!
Ik had gewild dat mijn heerlijke slaap nog niet ten einde was, maar goed. Ik moest nu eenmaal vroeg opstaan om nog een kleine bijdrage te leveren aan de heilige 1000.
Goedemorgen. GDB heeft zich behoorlijk ingezet, zie ik, voordat we ons aan de laatste spurt tot het einde van ons avontuur-van-1000 gaan wagen. Ik moet zeggen dat ik het toch minder leuk begin te vinden als er in de nacht zulke eindeloze zinloze reeksen reacties getypt worden. Een keertje tien of vijftien om iets te halen, liefst niet gespeend van enige humor, zeker, maar ik kan de humor niet meer zo zien van 80 in zichzelf gekeerde tekstjes in het midden van de nacht. Tsja.
Misschien dat ik het allemaal een beetje te romantisch zie, zo van: samen om een gezamenlijk doel, hoe zinloos ook, verenigd.
O, hahaha, Yuri is ook al aan de slag, zie ik. Tussen het beginnen te typen en het indienen van deze reactie, zijn die 80 al weer verdwenen :-D
Goedemorgen Yuri! (dan hoef ik er niet eens 1000 en einde in te verwerken, dus)
Dienstmededeling.
Ik heb net een zeventigtal reacties van meneer GDB verwijderd. Om hem meteen gerust te stellen: ik plaats ze straks samengevoegd weer terug, maar dan in één reactie.
Ik heb – tot gisteravond – nog nooit eerder in de geschiedenis van Maanzand een reactie verwijderd. Maar als ik zie hoe Centrum (onder tal van pseudoniemen) en GDB de boel hier volspammen en het op die manier voor iedereen minder leuk maken, dan grijp ik in.
Ik wil er ook niet al te chagrijnig over doen, want ik vind dat alles moet kunnen. En ik heb ook nooit verkondigd dat het verboden is om meer dan één reactie te posten. Maar als je in het midden van de nacht meer dan zeventig keer op de verzend-knop drukt, dan heb je het volgens mij niet goed begrepen. Of je bent dronken, dat kan natuurlijk ook.
Als ik akkoord zou gaan met de reactionele braakstroom van o.a. GDB, dan had ik net zo goed op dag één zelf 1000 keer iets kunnen tikken. En dat zou ook helemaal niet grappig geweest zijn.
In elk geval wil ik even vragen om het voor iedereen gezellig te houden, zeker nu we het einde naderen. Ik voel me gelijk een saaie stiefvader door zoiets te moeten zeggen, maar het kon even niet anders. Ik hoop dat dat begrepen wordt.
En verder wil ik dit betoog vermostubraven mop akkepwèèp kwinkslagroom denneboomstonk stonk stronk king kontrakt kakpies.
Hè Yuri, die eerste vermanende woorden, daar kan ik me nog in vinden, maar om dat nu zo af te sluiten, dat gaat me een beetje ver hoor. “Akkepwèèp”, ja, zo ken ik er nog wel een paar. Jammer dat een steeds grimmiger sfeer hier voelbaar wordt, nu het einde in zicht komt. Ik heb het al eerder gezegd, de afgelopen dagen, en langzaam maar zeker begint het duidelijker te worden: maanzand.com stinkt een beetje…
En verder, is het niet: “Stemmetje verdroefde kinkaarverdozer”, zoals in de complete scheldlijst staat, maar natuurlijk “Stemmetje verdroefde kinkaarverdozers”. Slip of the key, naar ik vermoed.
Zo, dan kan ik mijn dag verder aanvangen met een gerust gemoed.
Voor wie het interesseert: dit is de reactionele braakstroom die GDB vannacht op ons heeft losgelaten. In reactie nr. 901 legde ik uit waarom ik zijn reacties heb verwijderd. Ik zal niet van u vragen om alles eens netjes door te lezen om de boel daarna samen te vatten. Daar wordt niemand beter van. Wel heb ik de twee belangrijkste zinnen uit GDB’s betoog vetjes gemaakt. Dan weet u gelijk wat de essentie is.
GDB zei:
Ik zet de laatste typspurt in. Bij deze dus.
GDB heeft een mooie website. Dat zal wel.
Ik sta er alleen voor. Mijn lief ligt in bed.
Dat van mister M ook.
Met M onder de dekens waarschijnlijk.
De lamstraal.
Nog drie en ik kan de laatste honderd aanvatten.
Hou moed, GDB, hou moed.
Ik doe niets anders.
M’n leven lang.
Het is een beetje pathetisch van me.
Maar ik geef het toe:
Ik ben één van de Pfaffreaguurders.
Die van Pief Poef Paf.
Extreem kinds.
Dit is het bericht dat nog één is verwijderd van negenhonderd.
Ik was erbij.
Jaja.
Daar doet een mens het voor.
Zolang lief niet beweegt (achter mij, in bed) typ ik.
Ik typ nogal luidruchtig.
Doch dit getypt zijnde.
900, mensen.
Alstu.
Ik hoor van mister M dat hier verhalen getypt worden.
Ja, hallo, dan wil ik van de partij zijn.
Ik ben GDB. Completely banana. Verhalentyper.
Des nachts.
Dat ben ik.
Hou me dan op de hoogte.
Zie ik in een flash.
Maar je slaapt. Je slaapt.
Hoe kan ik dan…
De spurt is ingezet. M’n lief beweegt niet.
De stilte. De stilte is compleet.
Ze is niet compleet.
Wat bazel ik?
Ik typ de geluidloosheid aan flarden.
Er zijn de straatgeluiden.
Er is het geluid van de harde schijf.
En verder is er niets.
Behalve 97.
97 lange lege tekstboxen.
GDB heeft een mooie website. Net als Zezunja. En Little Witch.
Mooi: welke lading dekt mooi? Mooi is hol.
Hol als een tekstbox.
Een tekstbox op de weg naar 1000.
In 1000 komt drie keren nul voor.
Drie keer.
De nul is een mooie afbakening van niets.
Niets is de moeite niet waard.
Niets is nacht.
Duisternis.
Niet weten waar. Niet weten hoe.
Terwijl Benny er niet meer is.
Hij is niet meer.
M’n lief heeft een portie lucht geblazen.
Haar adem woog. Haar adem maande mij bedwaarts.
Nog even, schat.
Even.
M heeft mij nodig.
Zachtjes. Ik moet zachtjes typen.
Minder ook.
Weinig is mooi.
Zacht is woestijn.
Zandmolentreden.
Maal duizend.
De stilte eerbie…
Mooi wint kracht al typend.
Wat mooi is.
Mooi.
M.
Zie je?
Kill your darlings.
Elementary, M.
Schoon is hetgeen je weg laat.
Schoon is wat je niet typt.
Schoon is stilte.
Ssst.
11 11 11
Nee, toch?
Daar al?
Nog ligt mijn lief stil. Het zal niet lang duren.
Even nog.
En zij moet pissen.
Ik kén haar.
Vooralsnog typ ik.
Ik typ over zaken te stom voor woorden.
En toch.
Hoe zouden jullie dit noemen?
Woorden, toch?
Ik doe dit werk.
Misschien omdat iemand het anders zou doen.
Wellicht word ik vergeten.
(de vrees van iedereen)
Internet is zand.
En wij nog minder dan een korrel.
M’n klavier maakt minder en minder lawaai.
Omdat ik het wil.
Minimalistisch.
Ik.
Bezig.
1000 is tao.
De weg is in u.
In mij.
Meanderend.
Leidend naar nergens.
Naar het niets.
Later zal ik wakker worden.
(dat maakte veel lawaai)
(dat ook trouwens)
(nog beweegt m’n engel niet)
(ze leeft toch nog?)
Ik zal denken over hoe ik hier typte.
Wellicht zal ik het nutteloos vinden.
(ssst)
(lawaaierig)
ssstttt
liefje slaapt
M&Z denken dat ik geen engel heb
Maar toch is het zo
Ik houd van
ssssttt
haal ik 950?
minstens 1 keer einde
en 1 keer 1000
mocht ik M zijn
ik zou m’n site in de gaten houden
ik zou Z roepen en
KIJK KIJK
GDB!!! GDB!!!!
it’s probably time
to switch
English
is shorter
i kind of
like
short
things
this is NASA typing.
we’ve taken over.
GDB is dead.
GDB was russian.
And radioactive.
He puked whenever he
had to pass
the
marmelade.
Moi personellement
Je n’ai aucunément envie
sssttt
elle ne dort pas
Je suis une banane
Et j’éspère
pour vous
la même chose
INcroyable.
Neuf cent vingt sept.
Déjà .
Chouette.
Ici à Lunesable.
Il y a quelqu’un qui sait si Lunesable est en train de faire l’amour à Zezunja à ce moment?
Sssttt
Moi, j’ai déjà fait l’amour avec ma femme
Mmm
she. is. so. quiet.
I’m dead beat.
Still.
I have to be strong.
Keep on typing.
For M.
And Z.
Be strong, GDB, be strong.
Wat ik gegeten heb vanavond?
Dedjuve. Of zoiets.
Zelf klaargemaakt.
Soortement stoofpotje van mager varkensvlees.
sssttt
Zij slaapt.
De enige die ertoe doet.
In de reeks: verzin een scheldwoord.
Mispelteenkrawobbelswieper.
De laatste reactie die ik postte voor ik hier terechtkwam?
NIets.
Ik post normaal geen reacties. Ikke erg asociaal zijn.
ze slaapt niet ze slaapt niet
ik voel het
heel voorzichtig, GDB,
voorzichtig
tippelvingers
dat zoet slapen mag
dromen
van stille klavieren
van 1000
van tao
ik voel hoe zij op haar hoede is
zij slaapwaakt
zij is de hoedster van de stilte
die ik niet doorbreken
mag
1000
het lijkt veel
is het niet
nog even schat
ik ben stil
zij luistert
hoe lang nog?
M’n pa verjaart vandaag.
Hij is 65.
Ik heb hem gefeliciteerd om 2 na middernacht.
Telefonisch.
M’n vader woont in Frankrijk.
Eyguières.
Daar woont m’n pa. Samen met m’n ma.
De Provence.
ssssttttt
Ik haat Frankrijk.
Ik houd van mijn ouders.
ssssttt
m’n schat beweegt
m’n zoet kan niet slapen
het bed is
koud en leeg
zonder ons
ik weet niet
ik vind dit spannend
ik leef
ik typ
dit is A OK
Waarom ik Frankrijk haat? Iedereen houdt van dat land!
Typ GDB en haat en Frankrijk in Google in en you’ll know.
sssstttt.
stilte. m’n lief luistert naar de aanslagen van m’n vingers.
hoe romantisch.
zij wacht.
zonder iets te vragen.
zonder iets te zeggen.
zij wacht op mij.
ik die haar wil sparen.
door zachtjes te typen.
haar wil in slaap wiegen.
Met m’n vingers.…
ik ben vast naïef
excuseert
hierboven paste ik de tangconstructie niet toe
het is laat
ik laat de punten en hoofdletters en de hele santeboetiek
best weg
dit is typen
tot op het bot
1000
here i come
misschien stop ik wel net voor 950
nu dus
maar ik
nee,
m’n engel slaapt
denk ik
(aan haar adem te horen)
Wie bent u?
Ik ben pionier.
GDB.
aangenaam.
now fuck off.
i have a job to do here.
Deze ene is nog makkelijk.
Maar dan.
Het einde halen wordt moeilijk.
Wat?
Superzwaar.
Lood tot de derde macht.
Ssst..
Einde einde einde
1000
zo moeilijk was dat niet
toch?
1000 dikke dingo’s drukten deemoedig de dirndels down.
Restte hen niets anders
Dan snakken naar het
einde.
Over einde getypt: het is nakende, broeders en zusters.
M heeft iets met 1000/ m’nlief slaapt/ het is stil (buiten je weet wel)/
Dit is geen einde.
Wellicht schrapt M al m’n bijdragen.
Het is een einde dat er geen is.
Misschien.
Ik heb dit ooit weten beginnen.
Met één geloof ik.
Mensen vielen af.
Mensen kwamen bij.
En het einde is voor mij.
Ik zie het komen. Ik kan het proeven.
1000. Einde. Eindelijk 1000.
Ceci est radio mille collines.
Nous avons capturé GDB.
On va le manger.
Mais d’abord on va appeler Piet Huysentruyt, le grand chef Belge.
sssttt
m’n lief, damn, wordt zij wakker?
zij ademt zwaar
ik denk dat ik zal kunnen
stilletjes
verder
tippeltypen
Niet gezeverd: de mama van m’n lief ligt op sterven.
Ik typ en ik blijf typen voor haar.
Zij moet de 1000 halen.
De 1000 van M: de nieuwe hoop.
Einde is ineens bitter, bitter als
einde als in definitief
sssttt
volgens tao is er geen einde
geen begin
het einde ligt ‘m in het begin
in ons
1000 is een grens
net als begin
net als eind
1000 zijn wij
lief draait
lief keert
lief woelt
misschien nadert mijn einde
het einde is steeds nabij
je kan het einde net niet halen
met 1000
in de mond
zou zij begrijpen?
natuurlijk
vraagteken blijft
het einde maar nee, wacht, ze hervat
nog even uitstellen
1000 wenkt
1000
ik typ met de koten bloot
ik
het einde
misschien maak ik er zelf een eind aan
dit is geen typen meer
dit is de onnozelaar
uithangen
zeg het dan
zestig
einde
duizend
einde
slash slash slash
O ja: wat iedereen moet weten:
De Post staat geen palliatief verlof toe of verleent bijstand voor zwaar zieke familieleden als je in loopbaanonderbreking 50+ bent
Belangrijk toch?
Je pa of je ma sterft en De Post zegt: no way josé,
jij blijft niet thuis
toch niet voor zo’n stom akkefiet als stervensbegeleiding?
Toch belangrijk, niet?
Pissed off ben ik. Echt.
Het einde telt voor De Post niet.
Nummers: dat zijn de personeelsleden. Cijfers. Gebrandmerkt op je badge in plaats van op de arm.
Einde is nabij. Kom toch maar werken. Daar hebben wij geen zaken mee.
Op naar de 1000!
ssstttt
m’n schat snurkt
dat doet ze smorgasmorisch
ik zou m’n tongtip in haar neusgat duwen
dat zou het einde betekenen
einde wil ik niet
ik wil de 1000-scalp
aan m’n riem
ssstttt
als ze wakker wordt
moet ze pissen
en dat is het einde
ik wil geen einde
ik wil hier Ms 1000
zien
en dan huilen naar de maan
of toch niet
dit is ’t stad
daar wordt einde niet begrepen
einde is geen 1000
in ’t stad
einde is de frisse start
het is 2.27 u.
m’n comp grolt en grauwt einde
maar ik wil niet
de rem fase van m’n schat
is ingezet
1000 m’n mantra
einde van het typen kan elk moment
spatiebar maakt veel lawaai
ademen is rustig
einde
1000
wo bist du?
mocht ik renner zijn
ik versaagde niet
1000
marathon
de grote draaien
en dan nog eens demarreren
in het zicht van het einde
het einde het einde
malen
hoofd
sssstttt
laat haar
roep gerechtsdeurwaarder van Backlé
m’n lief is nog niet gaan pissen
en 1000 is nakende
alsook het einde
eind eind:
je bent niet verkleind
(aheum)
1000 dikke Duitsers dansten drollig de damba.
(sorry)
Het einde kwam niet nader. NIet nader.
Tot God.
En dan kuchen.
sssttt.
ik zeg u:ssstttt
spijtig
mocht ik het niet halen
het einde
1000
ik snak naar
echt
zoetje
roept ze
jammer jongens
dit is echt
het einde
het is 2.34 u.
m’n record loopt te pletter op de kliffen van de liefde
heerlijk
ik verlangde toch naar het einde
het einde
het einde is bed
en knuffels
en koppiekrauw in het haar
van zij
vrouw uit de
(nogmaals)
(sorry)
Ik lees 915 reacties en weet niet of tijdens mijn lezen de grens van de laatste vijftig al bereikt is. Voor alle zekerheid: Het einde is in zicht en als daarmee de droom van duizend en 1 binnen handbereik komt, mag dat in alle opzichten een niet geringe prestatie heten!
Wel potverdorie, lees ik nu een mailtje dat madam vanavond toch niet kan. Is dat nu nog een tijdstip om een afspraak af te zeggen?
Ik denk dat ik nu een beetje depressief in een hoekje ga wegkwijnen.
O Carmen, dat is inderdaad klote als mensen avondvullende afspraken nog zo laat afzeggen. Zeker als het dan nog een speciale avond zou kunnen worden.
Niet in dat hoekje kruipen. Ga nog iets drinken, ga nog eens naar de mama en de papa, huur een film of schrijf de 1000e reactie hier op Maanzand; manieren genoeg om je aandacht af te leiden.
(Al zal de avond waarschijnlijk wel een het-is-toch-niet-je-dat-geur behouden. Maar ja, zondagavonden stinken een beetje.)
Ik vind het zo bizar dat iedereen over een einde begint te babbelen. Alsof al deze reacties plots een doel krijgen. Ik vond dit zo’n leuk plekje om wat zinloos te posten, maar blijkbaar moeten ook zinloze zaken een hoger doel dienen.
Het is zoals met afspreken met vrienden: zolang je niets aan het doen bent is het supergezellig en babbel je honderduit. Tot iemand vraagt: wat gaan we doen? of waar gaan we naartoe? ik ga geen hele dag in de kou blijven staan!
Dan plots klinkt elke vraag gezocht, en is geen antwoord meer spontaan. Gelukkig is er dan nog de drank om de sfeer weer te ontdooien.
Mogen we dus alsjeblieft niet gewoon een beetje blijven zwammen?
Ik vind het namelijk zo fijn om een busje te mussen…
Ik woon nog bij de mama en de papa, dus dat is zo geen probleem. Misschien inderdaad tijd voor nog eens zo een goede jankfilm. Kan het wel gebruiken nu. Dankje voor de steun Tomasz, je bent een engel.
Tomasz, don’t worry. Na 1000 reacties wordt dit eigenwijze hoekje van het internet voor verder gezwam afgesloten. Maar daarna ga ik uiteraard een wervelend verslag schrijven over de afgelopen dagen. Ik stel voor dat we het reactiedinges van dat verslag dan gebruiken om desgewenst enkele busjes te mussen.
Ik vergat dat ik een buik heb om mee te ademen. Dat overkomt mij wel vaker. Maar nu besefte ik het pas toen ik mijn kont in de warme put van mijn matras positioneerde, en de donsdekens tot net onder mijn kin trok. Waar ik toch maar mee wil zeggen: men moet meer aan buikademhaling doen, opdat men minder stresspukkels zou krijgen.
Ha, u denkt meteen aan jankfilms. Op zulke momenten zou ik, volkomen mezelf zijnde, een James Bond uitlenen, of een Tarantinofilm. Of de finale van de Uefacup uit 1993 Antwerp-Parma herbekijken, die ik hier op videoband heb liggen.
Maar kom, het is goed dat af en toe nog duidelijk blijkt dat mannen en vrouwen andere levens leiden.
(Ha! Ik ben een engel! Woeha! Meteen die vleugeltjes uitproberen!)
Haha, gisterenmiddag bij het veroroorororberen (mooi woord!) van een bolleke met choco en tijdens het radioliolioliolinieuws, moest ik om net dezelfde bedenking lachen.
Morgen is er trouwens weer Bloedserieus in Leuven. De ideale gelegenheid om de mensheid weer eens een dienst te bewijzen en veel gratis spullaria te vergaren.
zie ook hier: http://bloedinzameling.rodekruis.be/NL/Default.aspx
Ik zal er zijn…
Gisteren heb ik op een dak in Gent middaggegeten in een blauwe overall. Best gezellig. Ik leek trouwens op een witte stofwolk, wat ook best een fijne ervaring is.
Een witte stofwolk in een blauwe overall, het is eens iets anders. Hoewel ik niets liever zou willen dan in Leuven te vertoeven, zit ik toch in Antwerpen morgen. Spijtig. Ik ben vorig jaar bloed gaan geven bij ons op school en ze zeiden dat ik vanaf dan bericht zou krijgen als er weer bloed werd ingezameld bij mij in de buurt, maar buiten mijn bloedresultaten heb ik er nooit meer iets van gehoord. Jammer.
Hè hè. Plots schoot het in mijn hoofd: Oh, nee, mijn geliefde 1000 helemaal vergeten. Straks zijn ze er nog zonder mij! Want in het weekend zijn die blogs die ik in de week zo moeilijk links kan liggen, plotseling niet meer belangrijk. En dan vergeet ik ze. Terwijl ik hier toch nog even wou langskomen.
Gelukkig zijn we nog niet aan het einde! Maar ondanks dat we zelfs nog niet eens aan 950 zitten, bevat mijn bericht toch al de juiste woorden. Want ik wilde nog één keer meedoen, nog één keer mijn zegje zeggen.
Misschien zijn we er nog niet morgenochtend, maar waarschijnlijk wel. Dus het ga jullie goed, ga er keihard voor, ik denk niet aan jullie maar ik laat wel een stukje van mijn hart hier, ok?
Go get them, tigers!
Ik zal heel stil zijn, en weinig zeggen, en misschien duurt het dan tot morgenvroeg?
zou dat niet fijn zijn? nu stoppen, of doen alsof we stoppen, en dan altijd maar kunnen zeggen dat we bijna aan de 1000 reacties zitten, en dat we het hier best gezellig vinden.
PS: hmm, ik had dit niet mogen zegegn, weer een post verder.
ik wilde vooral opmerken dat alle reactiedinges momenteel zijn afgesloten, behalve deze. ik weet niet of dat de bedoeling is, of een domme fout van slimme Yuri?
Daar zit helaas geen marketingtechnisch plan achter. Wel een uit de handen gelopen wordpress plugin en een domme fout van niet altijd even slimme Yuri.
Maar ik heb het aangepast. Dank voor het signalement.
Grappig, zo grillig als het reactietempo schommelt. Vanmorgen dacht ik nog dat we rond het middaguur aan de 1000 zouden zijn, maar nu is het einde nog niet echt in zicht.
Mooi idee van tomasz trouwens, om ons vrijwillig te onthouden van het behalen van die 1000e reactie, en steeds kunnen blijven weten dat we er ècht bijna zijn.
Hoera, er is nog plaats! Nu ben ik weer gerust. Ik zal mij eenzaam en verlaten voelen als dit hier gedaan is.
Kan u de grens van 1000 niet verleggen? Naar 2000 of zo?
Oei, ik zie dat er een zevende huistaak is. Ik heb altijd al van huiswerk gehouden…
Iets wat je nog niets wist…
Ik heb al aan honderden mensen aangetoond dat de correlatiecoëfficiënt van Pearson de vierkantswortel van de determinatiecoëfficiënt is.
@ Webkim: Kniesoor of niet, 1001 klinkt heel sprookjesachtig. Maar de teerling is helaas reeds geworpen…
@ Joost & Tomasz: Laat jullie niet tegenhouden om dat idee ten uitvoer te brengen.
@ Georgina: Helaas, helaas. Mooie liedjes mogen niet te lang duren en dat je moet stoppen op het hoogtepunt enzovoort. Maar die laatste vijftig gaan nog vuurwerk geven, wat ik je brom.
Zou het einde van de 1000 net zoiets zijn als het einde van de wereld toen de mensen nog dachten dat de aarde een schijf was? Dat je er, boem, zo afdondert?
Da dag loopt ten einde, ik ga zo slapen. Da kans is groot dat ik, als ik weer wakker ben, de kinderen naar school zijn, alles gedaan is wat gedaan moet worden op de vroege maandag, alleen nog kan lezen hoe het is afgelopen, en dat bijdragen niet meer kan. Daarom nu alvast, voor iedereen hier: ik heb genoten, en hoe vreemd het ook is om je te verbinden met een reactiemogelijkheid op een weblog, ik heb het leuk gevonden hier samen met jullie te zijn.
1000 maal dank, iedereen, en als ik morgen nog op tijd ben voor een rijmpje, drink ik graag nog een kop koffie mee met wie er dan ook is.
Ciao!
Houdt op scheidt uit waar is het einde
overmoedig en gretig gaat maanzand
aan land met duizend korrels, reacties,
kreten gesteund en zich manhaftig
voorspoedig van zijn taken gekweten
Hij begon al te vrezen
duizend berichten te lezen
daar komt geen einde aan
ga maar na met die strenge criteria
(nu hoop ik wel dat mijn vorige vers
met binnenrijm mag blijven staan)
Woehoe, we zijn er nog niet! Ikke blij! Laat ik dus maar meteen beginnen met 1000 ochtendzoenen uit te delen aan iedereen die hier het einde komt meemaken!
Ik heb deze nacht van holbewoners gedroomd en bedacht nu net dat ze in het jaar 1000 v. Chr. vast nog nooit van ‘het einde van de wereld’ hadden gehoord. Wanneer is die gedachte dus eigenlijk opgedoken?
En waarom?
(even om allerlei speculaties te vermijden: ik ben absoluut niet einde, excuseer, ijdel! Bovenstaande naam is mijn naam voor commentaren aan het adres van Zezunja en is dus absoluut niet te anders te interpreteren!)
Heb ik toch wel even zitten fantaseren dat yuri op weg naar het einde de hele nacht aan zijn computer heeft gezeten om die 1000 af te tikken.
Niet dus.
gnagnawa gamahurk :-)
Haha, Cockie ik moest het uitleggen aan Yuri (ik heb het even gezongen en ik kón het nog!). Hij had 1000 jaar geleden geen kabel, dus al wat Ria Bremer toen presteerde, is aan hem voorbij gegaan. Terwijl dat toch het einde was, niet?
Ik ben razend benieuwd wat het volgende experiment zal zijn, als de 1000 commentaren gegeven zijn. Deze test vind ik in ieder geval helemaal het einde… ik ben fan.
Worden er shirts te koop gezet met “ik heb meegewerkt aan de 1000” of iets in die strekking? Dat zou zo tof zijn…
zo schreef hij dus verscheinde, in plaats van verscheen, en verdweinde in plaats van verdween. begrijp je? ‑einde in plaats van ‑een. eigenlijk wel een mooie verschrijving, je zou kunnen zeggen, het loopt niet af, alles is 1. ooo, nu draai ik het natuurlijk om. ik probeer er misschien meer in te zien dan erin zit, gewoon iemand die slecht spelt. zouden mensen die slecht spellen per definitie beter spelen kunnen? en zouden ze dan ook spellen spellen als spelen?
Oké nu pas lees ik ter node de strenge strafcode.
voor de laatsten op maanzands knotsgekke aarde
het einde in zicht ja maar heeft dat echt waarde?
1000, zei einstein, is zeer relatief
elk getal verdwijnt pijlsnel als de nacht in een dief.
Zo, daar ben ik weer, zelfs vanochtend nog even tijd gevonden om wat te knutselen.
Bijeffect van de criteria, valt me op, is dat iedereen angstvallig “1000” en “einde” schrijft, daarbij of daardoor iets vermeldt over het in zicht zijn van de eindstreep, en verder niets meer lijkt te willen of durven zeggen. tomasz beschreef het treffend, enkele tientallen bijdragen geleden, en omdat alleen de laatste drie à twaalf reacties hier gelezen worden, citeer ik nog maar even: Het is zoals met afspreken met vrienden: zolang je niets aan het doen bent is het supergezellig en babbel je honderduit. Tot iemand vraagt: wat gaan we doen? of waar gaan we naartoe? ik ga geen hele dag in de kou blijven staan!
Dan plots klinkt elke vraag gezocht, en is geen antwoord meer spontaan.
Dus: iemand nog een kopje koffie? Ik heb boterkoek. Wel snel zijn, want over een kwartier moet ik de meiden weer van school halen, en dan is er even geen tijd voor rustig koffie drinken.
Zoals puntdichter Edwaar Van den Einde (1939–1993) zei – een tiental minuten voor hij zijn laatste adem uitblies: Voor mij een kopje koffie asjeblief. Zwart, met duizend klontjes.
Yuri liegt
yuri is aan het zwammen
yuri bedriegt
en Edwaar schiet uit zijn krammen
want hoe licht wegen duizend klontjes suiker
tegen schaamteloze zwaarte van bedrog
yuri is een zoon van een schurftige hondfnuiker
met het land van maanzand in zijn kielzog
want puntdichter was Van den Einde niet
Edwaar verviel te vaak in verzen
schier zonder einde in’t verschiet
want Edwaar, o Edwaar, hij hield niet van grenzen
hij pende epistels over een bloempot
bezong bebuste mussen in het ochtendgloren
duwde de dt-fouten door onze bedotte strot
vertelde al wat hij niet wist aan wie het wou aanhoren
met de grens van zijn leven in het gezicht
wenste hij duizend klontjes in zijn fokkie
neen, Edwaar schreef geen puntdicht
daarvoor staken duizenden verzen een stokkie
De erven Van den Einde zijn ingelicht over uw verzen. U mag binnenkort een bezoekje van de deurwaarder verwachten, die u zal ondervragen over de oorsprong van uw strofen. U zal bovendien terechtgewezen worden en aangemaand tot een eenmalige psychologische schadevergoeding van duizend oude Belgische Franken.
Weduwe Van den Einde en haar kinderen zijn namelijk niet opgezet met uw beweringen en willen graag officieel bevestigd zien dat hun overleden echtgenoot en vader wel degelijk een puntdichter was.
De erven Maanzand zullen daarentegen niet in discussie gaan over het feit of de heer Yuri Maanzand al dan niet een leugenaar is. Dat laten zij aan het oordeel van de lezer over.
Einde-lijk kom ik aan middageten toe. Iemand een kommetje verse soep? Het is een wintersoepje, met broccoli, bloemkool, prei, en nog 1000den andere lekkere groentjes… In zijn bouillonversie gelaten natuurlijk, ik hou niet zo van gemixte soep. Wie?
Jammer van dit gedwongen strak omlijnde
want ik heb helemaal geen boodschap aan het woord “einde”
Ik wil alleen zeggen dat ik niet van boterkoek hou
zelfs niet als Joost het zelf bakken zou…
(hoewel, dan zou ik me wel 1000 keer bedenken!)
Iemand nog iets om bij ontbijtkoek te schenken?
de puntdichter van mijn voeten
vroeg duizend klontjes met geslurp
dat zou hij tien minuten later beboeten
blurp
de killer kweet zich van zijn taak
zijn cv lag voordien nog helemaal braak
na een poging met het mes, het touw en de loden staak
kwam er eindelijk schot in de zaak
en als vrouwe Van den Einde wil klagen aan zijn been
met de hulp van God, zo stelt zij in gebeden
hoed u dan, loop gauw heen
want broekscheurderij is gauw geleden
het einde van haar dagen
niemand rouwt er om
nog even mag zij zagen
en dan, dan barst de bom
tot dit reactiedinges wend ik mij
met alle eerbied, peis en vree
het experiment stond iedereen vrij
en loopt nu, gestaag, naar de diepe diepe zee
wie zich verzet
pas op, opgelet
die vergaat hetzelfde lot
straks gaat alles eindelijk op slot
net als met dame Van den Einde
duld ik geen bezwaar
ik wou dat dit niet rijmde
het dichten valt mij veel te zwaar
Eer ik, vast in ritme en in rijm
In samenvloeien toch met mijn verlangen -
Nu de laatste woorden komen traag als lijm
Die gedachten en gevoelens houdt gevangen -
Eisen kan het ongelijk der bedeesden:
Maanzands queeste is volbracht, zoals zij vreesden
Vrienden, vrienden!
Ik kan me voorstellen dat dat strak omlijnde – zoals Didi het hierboven omschrijft – enige afschrik wekt. Ik blijf echter hardnekkig geloven in de creativiteit van de mensheid in het algemeen en die van mijn lezers in het bijzonder. Zet dus die rechterhersenhelft open en braak uw woordenstroom uit in mijn reactiehok. Desnoods in een zelf uitgevonden taaltje nondepollepakker verontsjnurp knerpska. En als u geen zin kan bedenken met 1000 of einde erin (zie de opmerkingen van meneer R. De Vries aan uw rechterkant), doe dan zoals ik: als u geen zin kan bedenken met 1000 of einde erin, doe dan zoals ik: als u geen zin kan bedenken met 1000 of einde erin, doe dan zoals ik: als u geen zin kan bedenken met 1000 of einde erin, doe dan zoals ik: enzovoort enzoverder.
Met dat rijmen (officieel pas vanaf reactie nr. 980) lijkt het trouwens wel goed te zitten. Waarvoor voorwaar profietsgejat.
(Update! Of doe zoals Joost hierboven. Ogenschijnlijk beantwoordt zijn reactie niet aan de opgelegde criteria, maar met een verduidelijking zijnentwege komt een ingenieus systeempje aan het licht. Joost mailde: Niet verwijderen hoor! Lees eerst het acrostichon, waarbij de laatste letter verstaan dient te worden zoals het getal in de titel.
Ping, zie de teller, en hij sprong op 980
vanaf nu moet het rijmen, ellenlang of kort maar krachtig
dus kruip ik in mijn toetsenbord
en rijm tot ik er groen en geel van word
de laatste twintig zijn nu ingegaan
en binnenkort is het dus helemaal gegaan
dus laat ik mijn gedachten nog even de vrije loop
al legt dat f*cking rijmen wel al mijn darmen in de knoop.
daar staat de 1000 al te pronken aan de horizon
het einde in zicht, anderhalve week nadat het allemaal begon.
Joost Brummelkamp is een kei, een genie
want zijn acrostichondrisch rijmpje is ingenieus
en die slimme Yuri zet zich aan de poëzie
met evenveel schwung als in het Eiland Neus
het einde van duizend reactiedinges op een rij
brengt hen in extase
en ik, met mijn metrumloze rijmelarij,
sta warm noch koud te blazen
Bommen, granaten, graag in de gebruikelijke hoeveelheid
Van heinde ende verre, laat maar knallen
Want wij verklaren ons graag tot het volgende bereid:
Stoppen met onzin uitkramen en ander verbaal-echolalisch lallen.
Tomasz,
Ik wil u even melden
Dat ondanks einde – loze appreciatie
En een plaatsje tussen mijn lokale helden
U mij een beetje deed grienen
Met te zeggen dat 1000 gentse trienen
Mooier zijn dan de deernes die leuven bevat
Nooit was iets minder waar dan dat
(maar dat is de bescheiden mening van een jonge en naiëve vrouw, blijf verder uiteraard steeds al uw principes en meningen trouw)
Oei door al dat gepraat over eten
was ik toch wel het getal 1000 vergeten
zo net voor het einde nog zo’n grote fout…
foei Lies, in de hoek, ge zijt stout!
Zo nu komt het echt wel heel dichtbij
voor de laatste 11 ga ik wel even opzij
ik ga eens op mijn gemak in de zetel kruipen
en laat jullie gezellig samen champagne zuipen
ik hef mijn glas op jullie, vanop mijn luie kont
het ga jullie goed, leef gelukkig en gezond!
Kus kus kus
Van Lies (maar niet die Zus)
Yep, het zijn er duizend
Uit wat ik je seinde
Records subiet vergruizend
In de webzee deinde
Maar als ik straks, teneinde
Ach, en wie verkleinde
Aandacht ondermijnde
Nu we tot het einde
Zoals ik een bui zend
Als ondanks de pijn de
Neus tot Leuven treinde
Dan verdwijn ik suizend
Voor de laatste negen reacties volgt er één bijzondere opdracht: Geef een bondige samenvatting van de 990 vorige reacties. En dat in minstens vier volzinnen. Rijmen hoeft niet, en alle andere vorige criteria vervallen.
De eindspurt is ingezet. Gaan met die banaanhangwagen.
Mijn analyse: Gezellig gepeupel ( zowel het zelfstandig naamwoord als het werkwoord, als dat laatste tenminste als zodanig bestaat) dat in een vliegende vaart begon, maar nu zo tegen het einde.……
Waar is iedereen?
Moet er plots, 8 reakties voor de eindstreep, gewerkt worden?
Goh.
De druk wordt wel erg hoog nu.
Vandaar dat het hier zo rustig is.
Of misschien is de lol er net af nu het einde zo dicht in zicht is?
Ik kijk in elk geval met een melancholieke ondertoon terug naar ‘de afgebeten spits’, proef de verse koffie nog steeds en pik af en toe nog een kruimeltje weg van de boterkoeken. Het gepalaver over kinderfouten echoot (?) nog na in mijn hoofd en de scheldwoorden! De scheldwoorden! Wat wordt ik daar nog helemaal warm van!
Maar ook zoetgevooisde rijmelarijen en onnozele grappen konden mij bekoren.
Maar wat me nog het meeste bijblijft is de geur van menschenzweet. De druppels op de toetsenborden, tussen naarstig werkende vingers, ijverig strevend naar de eerste 100, de 500, 700…1000!
Het warme zweet wordt echer stilaan koud en we vervallen allen in het kleine zwijgen…
Zou het einde van de 1000 net zoiets zijn als het einde van de wereld toen de mensen nog dachten dat de aarde een schijf was? Dat je er, boem, zo afdondert?
Dit is het beloofde gedichtje (en meteen een soort van samenvatting):
Het einde van duizend dingen
Nooit meer koffie met koekjes erbij,
doof voor muziek of rijmelarij.
Gedaan met het praten, de adem is op,
Uw technicolor gepeins in het slop.
Er zijn dingen gezegd, en vragen gesteld,
soms was er sprake van zinvol geweld.
Zinnen vol letters, hardop of juist niet,
maar niemand die nu nog uw tateren ziet.
Ooit dacht ge fuck, ik doe ook maar wat,
Het leven is kort en de aarde is plat.
Ge wandelt wat rond, ge schopt ergens keet,
dan dondert ge, boem, van uw blauwe planeet.
Gedaan het gezever, uw taalarsenaal,
het lezen van letters, het stille kabaal.
Het bruisen van bubbels, ge hoort het niet meer,
de kurk van de fles knalt nog één laatste keer.
Maar dan komt aan alles een stilzwijgend slot,
aan verhalen vertellen en luisteren tot
uw oortjes zo rood zijn dat ge sterrekes ziet,
en ge zingt met een kater nog één keer uw lied.
Uw lied vol verlangen, vol zinloos verzet,
het weemoedig gezang met de dood aan uw bed.
Ge stelt u de vraag of het goed is geweest,
maar niemand geeft antwoord.
Waaw zeg die laatste loodjes moeten er echt wel uitgesleurd worden. Plots is iedereen bang om nog iets te zeggen… En ook ik heb me daar vanmorgen aan bezondigd, hoor, ik geef het toe. 990 reacties samenballen in een paar krachtige lijnen, dat doe je niet zomaar in één twee drie.
Maar kijk, voor mij was het vooral een dikke week vol blijde verwachting. Elke keer die refresh-knop indrukken en hopen dat er weer wat berichtjes bijgekomen zijn. Elke ochtend als eerste taak van de dag de nachtberichtjes bijlezen. De opdrachten lekker meedoen of gewoon straal negeren en alleen maar lezen hoe de rest zich in bochten wringt. Zin krijgen in mojito, en in stoemp met mosterd en spekjes. Kletsen met Joost over dingen die niemand anders interesseert. Meedromen met tomasz, genieten van elk ‘50’-gedichtje. Antwoorden om te antwoorden, om op te bouwen, om te tetteren en gewoon te genieten. Als een chatroom, maar dan met een doel. Het einde zien naderen en dan plots die stilte voelen: niemand durft zich nog te roeren. Je zou verwachten dat er een sprintje wordt gezet, maar het is geen wedstrijd. Meer. Waar we in het begin nog hoopvol verlangden naar de finishlijn, doet het nu meer denken aan de laatste stappen voor de galg. Zo traag mogelijk. Nog een keer ademen, nog een keer goed rondkijken. Nog een keer genieten en terugdenken aan wat we hadden. Maar gedaan is gedaan. We zijn er. Geef het nu maar gewoon op, die galg komt er toch wel.
Nog een laatste groet, nog een laatste kus, nog een laatste woord. Woord.
…
Los van de/het afgebeten spits van Yuri en de instemming van Zezunjalief (wat zouden we zonder haar toestemming begonnen zijn!?), luidde de eerste reactie ‑van niets.dan.vuur overigens:
“Ik rangschik mijn dvd’s op kleur, mijn boeken op genre en mijn cd’s helemaal niet.”
Zo. Ik vind dat een schone samenvatting. Dat strookt met mijn beleving.
Of neen. Eigenlijk nog beter. Dit:
Het bericht met de 1000 reacties
Okee?
Qua intro kon dat wel tellen. We moesten zelf de zinloosheid aanvoeren, de koffiekoeken, de nutteloosheid, de dagdagelijkse slommer. Wel, misschien is dat wel de enige manier waarop je ons, bende tamme reageurs, uit ons kot krijgt. Voor niets. Voor iets doen we niets, maar in niets doen zijn we helden.
Of neenee. Religie was even een zinnig onderwerp, zo ergens rond post 380, geloof ik. Of ja, zinnig. Boekitoeftoe. Raspberryhillogilliard.
Bon, ik beigin poniwue. Dti is geen tste. Ik rellebeer! Ik wil De krugteeer! Salle komt tildja truge. Tomasz rellbeeert!
Papa! Papa!
De zon breket door. Adele zngit. Er stata ene wasaf po mijn steenvrknab. De fetis is kuts.
Eindes zijn kut. Edwaar Van den Einde is geen puntdichter. Hij zwamt maar door. NÃ h!
555: Hey waaw, ik heb reactie 555!
Verdient dat ook niet iets bijzonders?
736: Mijn kleine bijdrage.
213: Ga ik voor mezelf een koffie verkeerd klaarmaken. Nog iemand?
Zo. Er komt zo meteen nog een raar liedje tevoorschijn, en een lijst, maar eerst een paar van mijn eigen woorden.
Het internet is een plek om gezien te worden, te ontdekken maar zeker ook ontdekt te worden. Nergens anders wordt er zo veel gedaan, gezegd, geschreven, beweerd, geknutseld enkel en alleen om de aandacht te trekken, om te laten zien: kijk, ik ben er.
En dat is wat we hebben gedaan, met zijn allen, steeds weer roepen: kijk, ik ben er. Je kunt het leeg noemen, maar ik vind het ook van een grote schoonheid. Als Yuri één ding laat zien, wat mij betreft, is het wel dat je alles mag laten lezen, en daarna gewoon nog een keer proberen, en nog een keer, en nog een keer. En dat deden we nu bijna 1000 keer, met velen, steeds weer iets schrijven en dan nog een keer.
Dat rare liedje is van Rob de Nijs, geloof ik. Ja, zegt het internet, en geschreven door Lennaert Nijgh. Het waart door mijn hoofd op het moment, ik heb net een sollicitatiegesprek gedaan dat naar mijn gevoel erg voorspoedig is verlopen. Dus, tranentrekt u even mee?
En zo kwam ik steeds aan weer een nieuwe schutting
Met daarachter weer een ander paradijs
En dan bleek dat steeds opnieuw een veld vol distels
En zo werd ik langzaam ouder en heel erg langzaam wijs
Maar al ben ik dan toch wat men noemt volwassen
En schuttingen, daar kijk ik overheen
Wanneer ze zeggen: eens wordt alles liefde
En eens dan worden alle mensen een
En er is geen einde aan het laatste einde
Er is alleen een eeuwig nieuw begin
Dan zal ik daar onmiddellijk in geloven
Tegen beter weten in
En dan nog dit: dank je wel Yuri, Zezunja, niets.dan.vuur, maarten, esther, Lies (niet het Zusje), Max R, Het Schoonste Zusje, eF-eM, Ruben, Rose, pr’muts, Agnes, Uw Moeder, Grote Smurf, tomasz, ilse, Carmen, Lilimoen, Centrum, sodade, Octavie, Didi, Rian, Bart, Polle, Sarah, Nienuh, Cyriel, Liene, Eric, Rose, Jozef, Evie, Swan, Rosalie, cockie, ceebee, odysseia, Irene, heel iemand anders, Susy, Helene, sunnymoon, Soes, Klaartje, Peet, ex-buurvrouw, Het Zusje, georgina, Zezunjezus (leuk aninfje?), wieneke, ktrn, Violala, Didi, neef luca, mc pvc, Doe Niet Zo Moeilijk!, Wim, Pieter, Wolf, bartblau, Stephen, Tom, buxx, Pascal Van Hecke, Liza, yad, stien, Aäron, goedelies, Gudrun, Javache, Kris, Ward, Hanneke, Linda Kelchtermans, Michael, Lisa, Laura, Qahwa, Jaco, Laurabenik, GDB, Sjeik, endanik, Licht, Katyo, Webkim, Lara, Jens, Rosalie, Menck, cockie, Adinda, molady, Marieke.
Ciao.
En dit is de afgebeten spits.
You bloody attention whore…
Vooruit dan maar.
Ik rangschik mijn dvd’s op kleur, mijn boeken op genre en mijn cd’s helemaal niet.
Is goed hoor. Moeten ze ook lang zijn? Of inhoud hebben? Of iets betekenen? Of mag het slechts tekst zijn zonder dat er een boodschap in verweven is?
Ik stem op Yuri.
@ Zezunja: Will you be my bloody attention pimp?
@ Niets.dan.vuur: En uw cassetjes?
@ Maarten: Alles is toegestaan. Behalve recepten met champignons erin, want die lust ik niet.
@ Gondolf: Zeg ook eens iets, onbetrouwbare smiecht.
@ Esther: Woohoow. I have a dream.
wat is de bedoeling in godsnaam? de essentie? de eindstreep?
De eindstreep is inderdaad de bedoeling. Net zoals liefhebben, veel koffie drinken en stilzwijgend akkoord gaan met gedichten die niet rijmen ook de bedoeling is.
@ vuur: U lijkt op ons. Hier ook kleren op kleur en boeken op genre (én alfabet), alleen hebben wij de cd’s eveneens keurig in het gelid.
@ maarten: De eindstreep ligt bij je laatste voetstap.
11
Allee dan. Ik voel me helemaal ontlurkt nu. Of had ik al ooit iets gezegd? Dacht het niet…
Oh, jottem! Een 100-reacties-stokje-meme-dinges, geweldig. Where do I sign up?
@ Lies: Allee dan. Prima zo. Denk ik niet. Welkom!
@ Max R: Dat is bij deze gebeurd.
Ons varken heeft een groot rood hart op een houten stokje in zijn geldgleuf steken.
Het gaat toch niet om de inhoud? Wel?
Ik vraag me trouwens ook wel af hoeveel van de Pfafffans hieraan mee gaan doen.
(Et voila, met deze uitspraak zwermen ze dra als bijen op stroop om Yuri’s hoofd!)
En ons varken heeft stroop om zijn gleuf en daar komen vliegen op af die naar de Pfaffs kijken. En nee, het gaat niet om de inhoud. Het gaat om de uithoud.
hè gelukkig. was al bang voor.…. iets zinvols
Nee hoor. Voor iets zinvols moet u – bijvoorbeeld! – hier zijn.
Via mijn RSS reader in Google krijg ik altijd een zeer interessante tekst te zien.
Lang leve !
Welkom bezoeker! Uw zoektocht naar bracht u naar deze uithoek van het internet. Hopelijk vindt u wat u zoekt in het bericht hieronder. Zo niet, dan helpen deze verwante berichten u misschien een stapje verder:
Niks gevonden. Helaas. Misschien het bericht hieronder…
U kan ook verder zoeken op de zoekpagina of rondstruinen in de archieven.
Nog honger?
Nu u hier toch bent, waarom geen abonnement nemen op mijn RSS feed?
Verdere info over deze website vindt u hier.
Een mailtje sturen kan via deze link.
Inschrijven op de waanzinnige Maanzand Nieuwsbrief kan hier.
Maar verder is dat allemaal niet zo belangrijk.
Verhip! Dat mag helemaal niet!
Dank voor het signalement, Ruben. Ik ga er eens naar kijken.
@Yuri: maar daar kunnen wij nu echt niet aan beginnen, dat doorklikken (in dit geval wordt het doordrukken).
Tralala.
Natuurlijk, heerlijk lijkt me dat. Ik ga zo de eerste 24 lezen, en dan verder reageren, maar hier begin ik vast. Ook goed voor de hitlijsten, natuurlijk…
Verhip, met, pakweg, een uurtje werk, en alles voor het goede doel, moet het mogelijk zijn om zo plaats twee te bereiken in de charts. Mits men boven mij niet al te fanatiek meereageert, natuurlijk.
Maar is het het waard, is dan natuurlijk de vraag? Een uur lang zinloze reacties spammen – ook wel een treurige bezigheid. En ik zie nu al dat ik het dan anders moet gaan aanpakken. Dit hadden zo al drie à 14 reacties kunnen zijn, in plaats van 1.
Oefenen dus.
Wel lekker hoor, om hier gewoon een beetje in mezelf te gaan zitten kletsen. Nog steeds alles uit altruïstische motieven, want Yuri’s duizend zijn een doel om aan bij te dragen (is een doel?).
Je hebt dan niet eens zelf meer een weblog nodig, eigenlijk. Zo deed ik het vroeger ook altijd. Voor ik een weblog had waar ik nooit meer iets op schrijf, zeg maar.
Nog steeds wordt ik af en toe als blog-commentator omschreven, zie bijvoorbeeld hier: http://richardosinga.com/blog/2008Jan11_1
Weet u dat ook weer.
Ik begin er helemaal in te komen.
En ik schiet echt omhoog in die hitparade, wat een feest.
Straks meer, hoor, ik moet eerst nog even wat zinnigs doen, voor ik me serieus bezig kan gaan houden hiermee.
en die van uzelve tellen toch zeker niet mee?
Met originaliteit verkrijg je altijd een betere reactie!
En meer, dat ook.
Zo,eens even tussendoor. Ben nog niet klaar hoor, maar ik om zo weer terug, denk ik. Ik hou jullie op de hoogte!
Lekker bezig, Joost. Kopje koffie?
Nou, dat sla ik niet af!
met slagroom, lekkere koekjes, een klein glaasje met een godendrank…
zeker …
doet u maar.
en dan nog een captcha ook,
Yuri…
houdt je in!
Een captcha? Dat kan alleen maar betekenen dat je zo snel reageert dat je eruit gaat zien als een spammerd. Maar dat kan ik in dit geval alleen maar toejuichen.
Anyway. Melk? Suiker? Er zijn ook frangipanekes.
een tegenbezoek wellicht? ik heb iet kleurigs in gedachte: http://dailym.net/in-map/2008/03/02/de-week-van-de-dag-van-de-vrouw‑1/
wel prettig zou zijn als de captcha me weer regelrecht zou terugvoeren naar de plaats-des-oordeels!
hoever zijn we inmiddels?
paniek slaat helemaal toe Yuri:
Sorry, but your comment has been flagged by the spam filter running on this blog: this might be an error, in which case all apologies. Your comment will be presented to the blog admin who will be able to restore it immediately.
You may want to contact the blog admin via e‑mail to notify him.
Geklopte melk voor mij graag, anders liever zwart. Geen suiker, het idee alleen al. Maar erbij, dat mag zeker zoet zijn. Frangipaneke, lekker.
’t Wordt echt gezellig, hier…
(pompompompom)
In die cappuccino’s die ze in zakjes verkopen, daar doen ze vanzelf al suiker in. En dat hoort niet, dat is vies! En je kunt dan niet meer kiezen of je het wilt of niet, want het zit er met koffie- en melkpoeder bij in, alles bij elkaar. In Frankrijk nog veel erger dan in Nederland overigens, geen idee hoe jullie Vlamingen dat doen – ik vermoed dat jullie de Franse lijn volgen, maar houd me ten goede, zelfs ik kan me vergissen.
Zo, aan de slag dan maar.
Om te beginnen: ik had beloofd dat ik de andere reacties eens zou lezen, en daar op reageren, maar ik geloof niet dat er veel reageerbaars bij is. Dus dat laat ik maar achterwege. Ik hoop dat u mij begrijpt. En wilt excuseren, ook.
Verder is dit een uitgelezen kans om eens wat te filosoferen over het blog-reageren. Een aantal jaar geleden deed ik dat, zoals gezegd, met grote regelmaat en passie. Intussen heb ik andere dingen aan mijn hoofd, en is de passie sowieso tanende, maar ik blijf het een interessant fenomeen vinden.
Ik vul even de frangipanekes bij. En ik haal een cognacske.
Ah! Daar gaat de bel!
Af en toe spijt het me oprecht dat weblogs en/of commentaardozen van weblogs gewoon verdwenen zijn. Ik zou het leuk vinden om nog eens terug te lezen wat er bij Richard Osinga, vroeger op http://www.maarhoewashet.nl of bij (hier wilde ik een derde weblog aan de opsomming toevoegen, maar de twee die ik in gedachten had blijken inmiddels weer volledig leesbaar te zijn, inclusief commentaar – o wacht, ik weet er nog een) het friet.web-log.nl aan commentaren is achtergelaten in de loop der jaren.
Kan niet meer. Richard belooft al meer dan een jaar, misschien wel anderhalf of twee, dat zijn blog technisch hersteld zal worden, wat geen probleem zou moeten zijn voor iemand die zo veel excellente programmeurs tot zijn beschikking heeft, en daarnaast ook leesboeken schrijft, wat er niet echt mee te maken heeft, maar wel aangeeft dat hij zelfstandig lezen en schrijven kan en dus ook tot redelijk nadenken in staat lijkt, maar al wat er gebeurt in huize Osinga – geen nieuwe commentaren.
Waar die van Richard wel nog ergens digitaal opgeslagen zouden moeten zijn, als ik het goed begrepen heb, is het met de commentaren op maarhoewashet ernstiger gesteld. Gewoon kwijt, ergens in de grote cyberbrij verloren gegaan. Wat jammer is, want zoals ik eens Ãn die commentaren aangaf, waar ik nu niet meer naar kan linken omdat ze kwijt zijn, was het daar dat ik op het zogenaamde “internet” meer dan eens een welgemeende, soms klinkende lach niet kon en wilde onderdrukken. Nou ja, het was gewoon grappig om te lezen, dat bedoel ik eigenlijk, in ieder geval voor de liefhebber van het genre.
Het frietlog is gewoon verdwenen. Geen ramp, maar er stond een recensie op van een reading die ik de oprichter van het frietlog eens gaf, gepaard aan een recensie van de friettent waar we na afloop nog wat gingen eten, in het kader van de meet & friet & read die we hadden bedacht. Kwijt, ook de reacties – jammer.
O, ik zie dat ik tussendoor toch nog een reactie heb op een eerdere reactie: niet de, maar het afgebeten spits, heb ik altijd geleerd. Maar misschien is dat mijn mierenzifterige opvoeding, taalgewijze, die me hier parten speelt. Net zoals ik Zezunja laatst eens meende te moeten corrigeren op het gebruik van passen – je past kleren om te kijken of ze de juiste maat hebben, en als ze die juiste maat hebben, passen ze je. Maar ze vond het onzin, zie http://www.zezunja.nl/zotisch/mijn-afscheid-van-maatje-36, en dan de reacties, want daar gaat het vanavond over.
Overigens kwam ik bij mijn zoektocht naar passen en joost op zezunja.nl dit bedankje tegen: http://www.zezunja.nl/zotisch/allegaartje-11#comment-9272
Had ik die toch bijna gemist. Over de schoonheid van blogcommentaren gesproken…
Hoewel anderen, ook op dat moment, zeker ook voor die titel in aanmerking kwamen, heeft Eliane (www.duvekot.ca/eliane) mij ooit eens “Holland’s most notorious blog commenter” genoemd. Dat vond ik erg mooi. Ze deed dat hier: http://www.duvekot.ca/eliane/archives/001089.html, en omdat het reageurschap nu even het onderwerp van gesprek is, klik vooral ook door naar de gem waar Eliane het over heeft. Wederom, voor liefhebbers van het genre, maar ik moet er nog steeds om lachen.
En vergeet niet de tekening van mijn dochter te bewonderen, natuurlijk!!!
ga het maar weer eens proberen.
een s.pammer op zondagavond heeft ook wel iets.
stel je voor zeg:
hoe is uw naam?
S.
S van wat?
van Siemon
en verder?
Pammer bij achternaam.
een frangipannetje?
nee, dank u.
Goed. Ik houd het hier voor nu maar bij. Honderd is toch wat hoog gegrepen, en zoals ik al zei: het heeft ook iets treurigs, als het te lang gaat duren. Maar tot nu heb ik me goed vermaakt, al ben ik hoogstwaarschijnlijk de enige. Niet erg, niet erg.
Ik zal later weer eens wat bijdragen, want aan de 1000 zijn we nog lang niet.
Goedemorgen! Zal ik het café weer openen?
Goeiemorgen! De dag beginnen met een hoop zever, wat wil een mens nog meer?
Is het nog ver, grote smurf?
Heel ver, moeder, heel ver.
@ Maarten: Goedemorgen! Voor mij een dagschotel, graag.
@ Lies: Groot gelijk heeft u. Blablabla flapgroggel magronk.
@ Uw Moeder & Grote Smurf: Maar schoon dat het is in gindse verte!
eerst moccataart en dan praten we verder
ach nee, sorry. ik zie toch meer brood in cake.
Gaat De Terugkeer binnenkort terugkeren?
ik ben overigens niet zo te vinden voor uitgebreide tussendoortjes. ik hou mijn honger vaak op de been tot er zich een warme maaltijd aandient. op die momenten ben ik een ideale zoon, want dan heb ik, zoals moeders dat zeggen, ‘een gezonde honger’ en vraag ik steeds één of ‑indien mogelijk- twee keer een extra portie van al het lekkers.
zonder daarom naar corpulentie te neigen, gezien ik de tussendoortjes aan mij voorbij laat gaan, ziet u? dat is best handig, want fietsen en lopen en voetballen gaat beter zonder buikje. maar het één leidt natuurlijk ook weer tot het ander. de oorzakelijke verbanden zijn nogal moeilijk na te gaan.
maar kom, feit blijft: ik wil doorgaans liever met u iets gaan eten, dan drinken. dat bedoel ik.
vette sju om half één Tomasz, hmmmm
het wordt wat éénzijdig separaat reageren als je steeds buiten de deur wordt gezet Yuri. dat is geen aangenaam kersen eten.
De Terugkeer dus. Bent u dan, conform de uitdrukking, alles, aangezien u terug komt?
vette sju?
Beste Tomasz, Deterugkeer keert ooit terug. Maar niemand weet wanneer.
Geachte eF-eM, ik snap het ook allemaal niet zo goed. Ik doe mijn best uw voorkeursbehandeling weer in het leven te roepen. Mag ik u vragen te blijven volharden? Op een dag zal mijn spamkabouter de boodschap begrepen hebben. *Slaat zweepje in de lucht*
Vette Sju, is dat niet de neef van Vettige Swa?
En dan zeggen ze dat vrouwen meerdere dingen tegelijk kunnen, maar deze tig verhaallijnen ben ik allang kwijt.
@tomasz: iets uit de vorige eeuw, maar dan in het midden ongeveer en uit het noorden.
@yuri: de volhouder verliest zijn tanden
@Zezunja: wp is een multi-consumenten-omgeving met heerlijkheden en een teller.
sorry, dat ga ik niet uitleggen. de Swa gooit mij er telkens uit.
Velen slaan de bal mis in het gebruik van de termen neef en kozijn.
Een neef is de zoon van uw broer of zus.
Een kozijn daarentegen is de zoon van uw tante en/of nonkel.
Ik categoriseer dit onderscheid bij andere veelvoorkomende taalfouten zoals lukken en slagen, slagen en slaan en ‑uiteraard- heten en noemen.
Ik erger me ook aan het steeds vaker voorkomend negeren van de structuur van de bijzin, voornamelijk in de mondelinge communicatie.
Een voorbeeld: “Ik heb gisteren de bus gemist omdat er stond een bloempot in het bushokje.” moet zijn: “Ik heb gisteren de bus gemist omdat er een bloempot in het bushokje stond.” of, om het simpel te houden: “Ik heb gisteren de bus gemust. De reden was een bloempot in het bushokje.”
een bus mussen.
zó grappig. echt wel.
een bus mussen. Hilàrisch!
een bloempot bussen?
zou een andere browsers helpen?
ja, het werkt! das mooi.
nu nog even over Jan Mulder die Wim Daniëls kapittelt. dat ging over taal en de volgorde vooral, tomasz. je zult dus met de kippen naar bed moeten gaan, of je wilt of niet.
Gaat u vooral verder, eF-eM, over Jan en Wim. Ik heb hen elkaar nooit weten kapittelen.
Mag ik er bovendien op wijzen dat ik niet met een kip te bed ga, maar met een intelligente vrouw, die ik dus wel degelijk zeer graag zie?
Niet dat ik hier even doemdenker wil gaan zitten spelen, maar we zijn er natuurlijk nog lang niet, met die duizend reacties. 86 Is een mooi aantal (87 nu), maar 1000 is het nog lang niet. Nog lang niet.
Of moet ik niet alles zo letterlijk nemen?
een hele geruststelling tomasz, hoewel je voorkeur wat mij betreft niet aan een sekse gekoppeld behoeft te worden. maar goed… intelligentie is een schaars goed, dat geef ik toe.
kan zij ook lekker koken, bijvoorbeeld?
tellen is altijd een lastige zaak Max R. zelf doe ik daar weinig mee, ik gok maar wat. fingerspietzengefull (dit is zeker fout gespeld tomasz!) heeft me ver gebracht en tevens ook weer heel dichtbij.
Zij kan koken, jawel. Gisteren nog een appeltaart. (Ik heb mogen mixen en de eieren klutsen!)
Ik sta weliswaar frequenter aan het fornuis, maar mijn kookkunsten zijn beneden alle peil. (Zo ontdekte ik laatst bij het opdienen van een Luikse sla dat je bonen dient te koken vooraleer ze op te eten. Anders zijn ze hard. Dat weet ik nu dus ook. Toch slaag ik er, ondanks zulke pijnlijke ervaringen, in om een doorgaans lekker potje te bereiden. Soms zelfs met de gepaste theelichtjes en roos op tafel.)
Haar kookkunsten daarentegen zijn heerlijk, zeldzaam maar heerlijk.
Kind-a-Captcha
Please type the code below in the input field and click on Submit (characters can only be letters from A to F and digits from 0 to 9).
Is dat normaal, Yuri?
@eF-eM: ik heb er geen flauw gedacht van. Maar mijn zonet aangehaalde vriendin studeert Duits; ik zal het haar mettertijd eens vagen.
Dit is ook zeeker faut gespeldt.
Ik ga aan het middagmaal beginnen. Iemand een aperitiefje?
Goddammit vuile verwaande captcha. Probeert u het alstublieft niet persoonlijk op te vatten, beste reageurs. Mijn captcha ziet eruit als een ontsnapte gevangene, maar hij heeft een peperkoeken hartje.
een zeer intelligente vrouw maakt een goddelijke pasta voor de lunch.
daar gaat een klein glaasje witte wijn bij uit Argentina die de naam draagt van een zwart schaap.
bon appeti
Fingersprietzengefühl, da’s volgens mij dat je erachter komt dat je over je tengels zit te wateren. Per abuis dan wel expres – sommige mensen doen dat voor hun plezier, ja.
Mocht Tomasz er nog niet aan toe zijn gekomen: Fingerspitzengefühl. Denk ik. Maar dat dondert niet.
excuus: Oveja Negra komt niet uit Argentian maar uit Chile.
los van al mijn schrijffouten wordt het nu toch de hoogste tijd voor de lunch…
en Max R ge moet ook blijven staan ;)
We zitten bijna aan 100. Dat is een tiende van de af te leggen afstand. Wie hem pakt, krijgt een pluim in zijn/haar kont.
daar begin ik niet aan, eerst de lunch
Ik wil geen pluim in mijn gat.
Auw-auw.
Okee dan. Maar wel een beetje confetti, toch?
heeft iemand nog een suggestie
voor een leuk kadootje voor drie meiden van elf jaar?
toe zeg,
het zijn mijn kleindochters.
Nah, je zit al op 1/10e, dat gaat lekker.
Zo, ben ik weer. Ik hoop dat ik niet te laat ben voor de lunch? Heb een beetje meegegeten met de kinderen, maar aan echt voluit het middagmaal genieten kom je toch niet toe, in dat uur dat er voor staat voor ze alle vier (twee van mij, twee van de buren) weer in de klas moeten zijn. Dus als ik nog aan kan schuiven? Heel graag. Wat serveert u, mijnheer Maanzand?
De pot schaft stoemp met spinazie. En een broodje chococrunch toe.
@ esther: ik vrees dat de eerste 100 makkelijker blijken te zijn dan bijvoorbeeld de zesde of de achtste. Die laatste paar reacties, tegen de tijd dat we bijna bij de duizend zijn, dat zal wel weer gaan. Dan gaat het rondzoemen op het grote internet: “Weet je dat Yuri bijna zo ver is?”. Een aantal premature felicitaties, en voor je het weet ben je er.
Waar ik me zorgen over maak (zonde he, zo’n witregel lijkt toch een ideale mogelijkheid om hier twee reacties van te maken. Zonder meer een gemiste kans) is wat er daarna gaat gebeuren. Valt het dan stil? Wordt er nog bediend na reactie 1000 en 1001? Gaan we dan door naar de 2000? Of wordt het moeizaam doorploeteren voor de vaste gasten van Yuri’s 1000, die dan zonder de veiligheid en vastigheid van het streefgetal verder moeten?
Kijk, daar wordt naar mijn mening te weinig bij stil gestaan, voor aanvang van een project als dit.
Stoemp. Is dat stamppot? Of moet ik daar Zezunja’s UFF’s op naslaan? Maar ik eet graag mee, heb alle vertrouwen in de kookkunsten in huize Y/Z. Koken is immers ook kunst.
het kan ook aangenaam zijn Joost, als kunstenaars ook behoorlijk zouden kunnen koken.
O jammer ik heb net gegeten. Bookes met preparé. Maar ik stoor toch niet als ik gewoon nog even kom meekletsen, he?
Meekletsen mag!
En stoemp is inderdaad stamppot. Ik maak die van mij met spinazie en spekblokjes.
Grote smurf? Is het nog ver?
Mmm stoemp. Met spekjes. En chipolata. En mosterd… Kwijl! Zou ik ook nog eens moeten maken, dat is weer lang geleden. Bij mij staat er vanavond spinazielasagne op het menu.
(http://www.dewassendemaan.be/ – Groentewijzer – Spinazie – Lasagne met spinazie)
Heerlijk receptje is dat!
Mosterd. Rhaaaa. Veeeeeeel Mosterd. De Dijon, als het even kan.
Zijn er cadeautjes voorzien voor bepaalde commentaren. Zo de 150ste, de 400ste? Het is maar dat cadeautjes een vreselijke stimulans zijn voor mij om dingen te doen.
Tss. Ilse, meiske, nog voor ik had gezien dat jij het was, dacht ik al ‘hee, die schrijft gelijk i.” Allee, en wàt je zei was ook nogal typisch jij. Hoi, trouwens. Leuk je hier tegen te komen.
Maak het gezellig dames. Ik zal alvast een muziekje opzetten. En de 150e reactie krijgt een gedichtje. Kan dat voorlopig tellen qua cadeautjes?
118 zitten we nu zeker.
Dag lies, trouwens. Lang geleden zeg. Alles goed?
Ja ze. Druk bezig met vanalles en nog wat, he. Hoe is het nog met jou? Heb gelezen dat H. zijn tryout zo goe was… Ik ben benieuwd. Heeft hij er al een datum op geplakt wanneer zijn volledige show zal klaar zijn?
En hoe is het nog met jou? Nog jeuk? :-)
O en nu ik er toch over bezig ben, Yuri, kom je nog eens in de buurt van Gent? Ik zou je eigenlijk ook eens willen bezig zien… Heb aan de foto in je postje over ‘comedy’ gezien dat je ooit wel eens in ‘Den Bal’ hebt gestaan, maar dat heb ik gemist. (Zoals ik de laatste jaren eigenlijk alles wel mis in den Bal, maar dat is ooit wel anders geweest).
O en i., proficiat met jullie huis. Jaha, zolang is het wel geleden dat ik je gezien heb. Iiieeel lank!
Jawel! Dat gaat de goede kant op, een ontmoetingsplek voor verre vrienden. Een gat in de markt en zeker goed voor 1000 reacties, me dunkt.
Joaa, màkkelijk. Eens we met z’n allen beginnen te zeveren en te kletsen, en elkaar een beetje leren kennen, zitten we zó aan die duizend.
Grappig, trouwens. Ik kom uit de comedy-en-cabaretwereld, maar ik ben op maanzand terecht gekomen via jou, Zezunja. Was eerst al weken aan jou en NietLief verslaafd geraakt. Dat was een heuse verslaving trouwens: ik heb niet veel werk meer verzet voor ik de hele archieven van NietLief had doorgepluisd. Was ik blij dat jullie nog maar een jaar bezig zijn, en niet langer…
Ik zal eens lief aan Meneer Mooimooi vragen of ik weer een keertje naar Gent mag.
Wat heb jij dan met comedy, Lies?
En niemand die mijn eerste tussentijdse opdracht gezien heeft. Grmbl.
Was aanwezig bij het prille begin van de Lunatic Comedy Club. Heb een jaar of vijf bij de Lunatics gespeeld. Heb zelfs een jaartje in het bestuur van de Club gezeten. En was dus natuurlijk trouw elke dinsdagavond aanwezig in den Bal Infernal, als medewerker, als improvisator of als supporter. En ik heb heeeel veel komieken hun eerste stapjes op het podium zien zetten.
En dan ben ik gestopt, nu toch al een jaar of vijf (aargh, is dat al zo lang, ik had niet mogen tellen) geleden. Ik had een beetje een overdosis comedy gehad, en nog altijd ga ik nauwelijks naar optredens, en in Den Bal kom ik al helemaal niet (veel te veel volk, veel te warm). Maar een goed stukje cabaret kan ik zeker appreciëren. Meer eigenlijk dan de snelle grappen van de gemiddelde standupper. Dus als je eens in de buurt speelt, kom ik zeker kijken.
En dan weten jullie meteen hoe ik Lies ken. Over dat ik het toch een beetje raar vond hoe ze op onze eerste ontmoeting haar boezem liet zien, omdat ik de hare diende te vergelijken met die van een andere blogster, daarover zwijg ik in alle talen, dat spreekt.
Maar ge ziet: de comedy, het is ooit een razend kleine wereld geweest in de Vlaanders. Voordat al die nieuwkes erbij kwamen.
Trouwens, Lies. Moet eens raden wie er voorzichtig weer aan het try-outen geslaan is, in het diepste geheim.
Oe oe oe.
Wie?
H. alvast niet, want die doet dat niet in het geheim, dacht ik.
Euh. Dimi?
Gni gni ik herinner me die eerste ontmoeting inderdaad ook. En vooral uw smoeleke, omdat ik blijkbaar toch wel wat minder preuts ben in zulke dingen als jij :-)
Bingo.
Er verschijnt hier en daar Mossel op een affiche, de laatste tijd. Maar we mogen nog niet komen kijken, zegt hij.
aaaaaaaaaaaaaaaaargh DAN JIJ, DAN JIJ!!!!
Miljaar. Mossel. Dat is toch inderdaad iets uit lang vervlogen tijden. Dat was ik al heeeeeeelemaal vergeten, zeg, dat typetje…
Allee, tof. Ik dacht wel dat hij het niet zou kunnen laten. Het zit hem veel te veel in het bloed, het grappen maken. Als hij tegen dezelfde snelheid is blijven grappen opschrijven als hij ‘in mijnen tijd’ al deed, dan moet hij nu ettelijke kasten vol blocnotepapiertjes hebben.
Ik kan niet goed meer volgen. Wie liet er nu haar mosssel zien?
Pardon. Dat was wel een heul flauw grapje.
LOL
Ik niet. Ik ben misschien niet preuts, maar zó losbandig toch ook weer niet :-D
Het is niet omdat i. en ik aan het kletsen zijn, dat de rest niet meer welkom is, he. Komop jongens, laat jullie niet kennen. 136 is nog làng geen 1000. En nee, wij kunnen geen 1000 berichtjes met ons drietjes volkletsen!
*kuch* moet ik nu al die reacties gaan herlezen om mee te kunnen praten? Verdorie, daar gaat mijn productieve dag. Geef eens een korte samenvatting, dan ben ik mee.
Mossel.
Dat is een meneer. Allez, een typetje van een meneer.
dit weekend te zien bijvoorbeeld: http://leuven.blogt.be/2008/03/03/roadkill-comedy-op-8-maart-in-de-kosmopol/
@ Carmen:
Euhm… Nee, als er al onderwerpen waren, dan zijn die zowat uitgeput (i. en ik zouden nog wel een paar uur kunnen doorkletsen, denk ik. Als we zouden willen). Dus doe gerust uw splinternieuwe duit in het zakje. En nog beter: start een nieuw onderwerp waarover iedereen wel weet wat te zeggen…
Meneer zou ik Dimi nu ook niet noemen. Hij mag dan “al” 38 worden binnenkort, een meneer zal hij nooit ofte nimmer worden, denk ik.
Oef daarvoor, trouwens.
O jee, verwachtingen. Nu moet ik hier een boeiend onderwerp boven zien te krijgen. Krijg ik geen keuzemogelijkheden?
Goh, het hoeft niet boeiend te zijn, hoor. Maar hoe boeiender, hoe makkelijker de 1000 bereikt wordt. Kwestie van toch een beetje pragmatisch te zijn.
Grr.
Zit hier al de hele dag een vertaling te maken van een Engelse tekst, duidelijk geschreven door een Vlaming.
Zo ben ik bijvoorbeeld al een paar keer “eventually” tegengekomen, terwijl hij in het Nederlands duidelijk “eventueel” dacht, die mens.
Leer Engels, begot. Of schrijf het van de eerste keer in het Nederlands.
Of nee wacht, dan zou ik minder werk hebben, en dat is ook niet tof natuurlijk :-)
Geen betere drive dan frustratie hoor. Enfin, dat is bij mij toch het geval. Al kan dat ook een persoonlijke afwijking zijn.
Wat ik ook stom vind, zijn mensen die spaties tikken net voor een uitroep- of vraagteken. Bijvoorbeeld zo dus !
Doch dit terzijde ?
Hmm. In mijn geval niet echt. Geen betere drive dan een strakke deadline, dat wel :-)
Lang leve deadlines. Zo lang ze maar dichtbij zijn, anders is de druk er weer af.
Of overmatig gebruik van leestekens bijvoorbeeld. Zo is het gebruik van twee uitroeptekens even zinloos als 8 uitroeptekens me dunkt.
@Yuri
Dat komt uit het Frans. In het Frans is dat namelijk de bedoeling, dat je altijd een spatie voor een uitroepteken of vraagteken zet. En als je Word op “Frans” staat, doet die dat ook automatisch. Maar in het Nederlands mag dat niet.
Echt waar? Dat is me in het Frans nog nooit opgevallen. Vreemd. (Nu niet dat ik dagelijks in het Frans communiceer, maar toch)
Ja en ze hebben ook van die rare aanhalingstekens. Damn ik wilde ze erin kleven, maar mijn Word wil niet mee en blijft me de gewone geven.
Swat, van die dubbele liggende hoekjes, dan een spatie, dan wat je wilde aanhalen, dan weer een spatie en dan dubbele hoekjes op hun andere kant.
Die hoekjes waren me bekend ja. Nu staan die vreemde haakjes ook regelmatig bij citaten in thesissen hoor. Misschien niet reglementair volgens de APA normen, maar wie ben ik om daar iets over te zeggen bij iemand anders.
Het hangt ervan af hoe belangrijk het is dat je daarover zaagt. Als vertaler moet ik zorgen dat het correct is in de teksten die ik aflever, maar om daar bij studenten over te gaan zagen… Die schrijven vaak nog zo grove dt- of u/uw-fouten, dat de verkeerde haakjes echt geen ramp zijn…
DT- fouten zijn een hel tegenwoordig. Ik geef toe: ik ben er ook geen krak in, maar sinds kort heb ik een vriendin die mij elke mail die een DT-fout bevat mooi beantwoord met in mijn deel de fouten onderstreept. Een beetje raar, maar het helpt wel.
Nu vind ik persoonlijk DT-fouten echt wel basiskennis en ik schaam mij dan ook diep over het feit dat ik er soms nog belachelijk veel fouten tegen maak. U en uw is dan doorgaans weer geen probleem.
Ik ben nu zelf bezig aan mijn eindscriptie en heb de laatste tijd dus geweldig veel thesissen en artikels gezelen. Redelijk degoutant hoeveel fouten er geschreven worden in belangrijke documenten als deze hoor. Geef nu toe, is het niet schandalig als in je thesis in de titel ‘intellegentie’ staat?
Hopla, beantwoordt. Zie je?
LOL dat is grof :-)
Wist je dat dt-fouten een speciaal deeltje van je hersenen innemen, dat bij sommige mensen niet goed werkt? Vraag me niet hoe het precies in elkaar zit, maar het zou erop neerkomen dat sommige mensen gewoon NOOIT kunnen wennen aan dt, omdat hun hersenen niet mee willen.
Enne, ik vrees dat ik zelf bij die mensen hoor. Ik ken de regels op mijn duimpje, en ik let er natuurlijk heel hard op, maar ik kan niet garanderen dat er nergens een fout insluipt. In mijn werk wel zo goed als 100%, maar daar let ik er nog meer op dan in het gewone leven natuurlijk.
Ja. Die beantwoordt was me niet echt opgevallen, maar ik was er dan ook niet naar op zoek natuurlijk… Misschien ben jij er ook zo eentje, dan?
Dat wordt nieuw excuus. Het ligt niet aan mij hoor, mijn hersenen willen niet mee. :-)
Ha, ik heb het gevonden, dat van die hersenen.
Taalkundige Dominiek Sandra die verbonden is aan de universiteit van Antwerpen zegt dat de dt-fouten onvermijdelijk zijn. Hij verdedigt zijn uitspraken in het onderwijstijdschrift Klasse. Hij beweert dat we bij het schrijven worden geleid door ons geheugen; wanneer iemand het woord ‘houdt’ vaker ziet dan het woord ‘houd’ dan is men geneigd om de eerste vorm eerder te gebruiken.
Ah, vandaar. Wel, dat lijkt me ergens logisch hoor. Nuja, logisch. Laat ons het erop houden dat ik het geloof. :-)
Nu een ander portie miserie: de papa is thuis en klaar voor mijn zoveelste rijles. Zij die gaan sterven groeten u en blijf het eerst volgende uur voor de zekerheid binnen.
succes!
Wie heet er nu Dominiek Sandra? Met zo’n naam zou ik ook dt-fouten gaan verdedigen. Ik heb nog voor Klasse gewerkt trouwens. En voor Yeti, diens kleine broertje.
Ja succes verdomme! Rijles is stoer.
Yeti. Nog nooit van gehoord. Maar aangezien wij alleen Top (right?) hadden vroeger, kan het niet anders dan beter geweest zijn :-) En nu is het dus alweer verdwenen? Jammer…
ik heb de 150 gemist omdat ik een powerpoint aan het maken was. Bye bye gedicht. Moeten jullie allemaal niet werken, eigenlijk?
Pff jawel, en ik had al lang klaar moeten zijn met die f*cking Powerpoint die ik aan het vertalen ben. Maar dit is verslavend…
En wie was 150?
En wanneer komt het gedicht?
Of is dat alleen bestemd voor de 150ste persoonlijk?
Maar natuurlijk. Die 150ste was van jou, Lies. Momentje.
Ooo juij!
Een gedichtje voor mij…
Ik kijk er al naar uit. Ik ga toch nog wat aan mijn computer blijven zitten, dan :-)
Het probleem met die eerste tussentijdse opdracht is dat het geen opdracht is, maar een vraag.
Ik maak niet veel dt-fouten, maar vervoeg de verleden tijd te vaak fout. Ik zwemde naar de bloempot in het bushokje, bijvoorbeeld.
Maar kom, k heb een voorstel voor post 666: een citaat van de muzikale kwajongensbende Bloodhound gang, die op hun beurt de échte meesters citeren?
“If man is five and the devil is six than that must make me seven.
This monkey’s going to heaven.”
Tomasz toch! Frank Black draait zich om in zijn gr..
Oh. Pardon. Frank Black heeft nog geen graf.
Tja, wie naar bloempotten in bushokjes zwemt, is gedoemd te blijven zwammen, natuurlijk…
Dit was reactie nr. 150 (van Lies):
Ja en ze hebben ook van die rare aanhalingstekens. Damn ik wilde ze erin kleven, maar mijn Word wil niet mee en blijft me de gewone geven.
Swat, van die dubbele liggende hoekjes, dan een spatie, dan wat je wilde aanhalen, dan weer een spatie en dan dubbele hoekjes op hun andere kant.
En dit is het beloofde gedichtje:
Mijn Word wil niet mee
Ik vroeg het nochtans vriendelijk,
onderdanig en gedwee
Maar alle vriend’lijkheid ten spijt,
wil mijn Word niet mee
Ik had al bokes ingepakt,
en een thermos groene thee
Maar alle voorbereidingen ten spijt,
wil mijn Word niet mee
Coooooooooool!!!!
Dankuwèèèèl meneer Maanzaad! Een dikke knuffel, drie plakzoenen en een diepe buiging.
Kut.
Maanzand, Lies, niet Maanzaad.
Wishful thinking is dat. Mmmm een broodje met Maanzaad…
Bon, ik kronkel vanachter mijn schermpje weg en wens jullie allemaal een prachtige avond. Het tweede seizoen van Heroes begint vanavond, juuuuiiiij!
Kijk hier stonden dus eerst verschillende uitroeptekens achter, maar uit respect voor Carmen heb ik ze allemaal geschrapt, op eentje na :-)
Tot morgen misschien.
Hoewel. Morgen veel werk. En 1000-reacties is nogal verslavend… Hmm ik zie nog wel.
Het was plezant alleszins. Dadaaa!
Zijn er nog broodjes met sesamzaad over?
(ahum) Bedoel je, ‑hihi- Yuri, dat het een ‑pfffrrtt- duivels (moeha!) citaat is?
Mag ik mij dan vanaf nu Tomasz Maanzwam noemen?
@ Lies: Veel plezier met Heroes uitroepteken
@ Uw Moeder: Spreek het codewoord Sesam, open u en de bakker zal al zijn zaad over uw brood storten.
Tomasz Maanzwam. Dat klinkt als een vervelende schimmel.
Maar wat ik kwam te zeggen is dat Frank Black het door u aangehaalde citaat (vind die citaten nog maar eens terug na zoveel reacties) ooit veel doorleefder heeft verwoord dan die zatte vrienden van The Bloodhound Gang.
Wat niet wil zeggen dat uw bijdrage wordt afgekeurd, laat dat duidelijk zijn.
Ik ben het volledig met u eens, Yuri. Ik vond het gewoonweg leuk om een citaat te citeren dat zelf citeert. Zo’n beetje zoals het verhaal van Saïd en Adinda in Multatuli, of zoals het zelfreferentiële karakter van alle communicaties in sociale systemen volgens Niklas Luhmann, of zoals de nooit-eindigende trappen van Escher.
En ik zou met veel plezier uw vervelende schimmel zijn. Of uw vervelende schommel. Desnoods uw eigenste bus mussen.
Kom, om u te plezieren:
Where is my mind?
Way out in the water
See it swimmin’
@Lies: U mag van mij zo veel uitroeptekens gebruiken als u wilt hoor. Als ze gemeend zijn en niet overvloedig in elke zin opduiken kan dat helemaal geen kwaad. Daarbij, laat uw totale spontaniteit vooral niet beperkt worden door mijn kleine frustraties. :-)
@Lies en Yuri: Rijles is maar een klein beetje stoer hoor. Rijles in Deurne: dat is stoer, rijles bij ons in de wijk: dat is maar een klein beetje doen alsof. Maar klein beginnen e. Kwestie van het gevaar beetje bij beetje op de wereld los te laten, maar beiden bedankt voor de aanmoediging.
ps. Ik wil ook een gedichtje, wanneer komt de volgende? Dan weet ik voor wat ik in de running ben. Al kom ik hier uiteraard alleen maar uit leesplezier, laat ons daar duidelijk in zijn. :-)
Toen ik langs de wandelgangen loopte, roepte de pottelaar me in zijn pitteleer toe dat hij zwijgde. Ik dierf niet te antwoorden.
Doet me een beetje denken aan mijn fout in het tweede leerjaar toen ik op een test de verledentijd van ‘staan’ vervoegde als: ik sting.
Ik zeg u één ding: 12 jaar later komt dat nog regelmatig op tafel.
Denk dus goed na voor je een stomme fout maakt.
Mijn leukste onbewuste fout als kind op een test deed ik in het tweede leerjaar. Het tweede leerjaar, dat betekent: de klok kunnen lezen. En dus kregen we een toets kloklezen. De vraag luidde als volgt:
“Teken een klok waarop het kwart over drie is.”
Deze jongen tekende een prachtige digitale klok, met middenin de volgende tekens: 03:15.
Ik kreeg een 10/10. Mijn ouders zeggen nu nog dat ze samen met meester Dominiek op het oudercontact hartelijk hebben gelachen om mijn antwoord.
Goh, zo jong en toch al zo stiekem. Volgens mij is dat een indicatie van een advocaat in wording. Of iemand anders die gebaat is bij achterpoortjes natuurlijk. :-) (nu bedenk ik mij: wie is daar niet gebaat bij?)
Haha Tomasz. Goeie grap is dat. Mijn huidige theaterprogramma begint ook met een grap uit mijn schoolgaande jeugd. Maar die ga ik hier uiteraard niet prijsgeven. Gnagnaha.
En trouwens: Een kalf dompen in de windelgangen is zolden via de puttel verdronkt.
Ik lees hier over dagschotels, spinazie, sesamzaad, Mossel, slagroom, koffie, frangipanekes en een cognacske. Ben ik in een kookprogramma beland?
Hahaha! Straks komt Nigella nog langs.
Kom ik nog even goedenacht zeggen.
Goedenacht.
Soms vraag ik me af wat een goedenacht is. Wat zouden mensen je dan toewensen? Gewoon een in-één-ruk-door-diepe-slaap-zonder-nachtmerries? Of een blote schouder van je lief om tegenaan te liggen? Of misschien wel een hele wakkere nacht, ook met je lief?
Vandaag ben ik Led Zeppelin-fan. Maar enkel van de de eerste cd van het dubbelalbum, want de tweede cd is kwijt. BOE!
(Maar ook natuurlijk Pixies-fan)
Het is wachten op die 1.000 reacties; ik ga er maar een nachtje over dromen.
Kennen jullie dat spelletje waarbij je met één letter start en telkens een letter bij moet zetten zodat je (door de letters dooreen te husselen) telkens een nieuw woord bekomt en dan een zo lang mogelijk woord moet vormen?
een voorbeeld:
a
as
ras
star
stram
matras
en nu kan ik niet meer verder, denk ik…
of:
o
os
ros
tros
roest
rotsen
storten
strotten
kaput
e
er
oer
roet
koter
stoker
stroken
koersten (? twijfelgeval)
koesteren
koetsieren
matraks (zal wel geen juist woord zijn)
stotteren
« Franse haakjes »
ik dacht ik kom ze nu tegen in een Franstalige tekst, ik zal ze maar meteen even posten.
Goeiemorgen!
[ vierkante haakjes ] zijn die russisch? of gewoon wilders?
Op matras volgt heel eenvoudig mantras, of om te voorkomen dat Firefox er een rood stippellijntje onder tovert, mantra’s.
Goedemorgen.
Ook goeiemorgen jongens! Ik zie net dat we de kaap van de 200 zijn gepasseerd. Dat is mooi. Wisten jullie trouwens dat Waschaap, sletje een anagram is van Slaapwel, schatje?
GOEIEMORREGEEEEEEUUUUUUUUUHHHHHHHHH!!!!!
Om even terug te komen op die spits, waar meneer Brummelkamp hierboven ergens iets over zei: het kan zowel de als het spits zijn, wat betreft dat afbijten dan. De uitdrukking komt uit het soldatenjargon. De eerste groep soldaten die onversaagd richting vijand trok, liep boem patot splatsj op de spitsen van de vijandelijke lansen, waarna de volgende groep soldaten het makkelijker had om aan te vallen.
Tot zover de ochtendlijke spreekwoordbespreking.
Nr. 250 krijgt weer een gedicht trouwens, net zoals nr. 150.
En hier even een overzicht van de (voorlopige) tussentijdse opdrachten:
– Tussentijdse opdracht #1
– Tussentijdse opdracht #2
Goeiemorgen cultureel literair geletterd verantwoorde mensen.
In deze zin komt het woord “dt-fouten” niet voor.
Shit, mislukt.
Hé, die was wel goed!
Ik weet niet of het technisch mogelijk is, maar misschien moet die 666e reactie op een soort aparte subsite geplaatst worden, waarvoor je eerst moet inloggen om hem te zien. Met een beetje pakkende titel, iets van deensecartoon.maanzand.com, of fitna.maanzand.com, of pfaff-eraf.maanzand.com. Idee? Misschien is er op dit vrolijke chatforum wel iemand die dat een beetje schemerig kan vormgeven. Of doe ik te moeilijk?
Ga ik voor mezelf een koffie verkeerd klaarmaken. Nog iemand?
Misschien iets met een bloempot in een bushokje?
Het beeld alleen al. ‘Verlaten ziel met een bloempot (met zo een rode jenoffel) bij het buskotje. Met een koffie verkeerd.’
De eenzaamheid is bijna tastbaar.
Heb me net bediend van een Senseo met mini-Twix. Dus dank je Joost, voor mij niet meteen.
Hey Carmen, toch geen eenzaamheid?
Eerder verwachting:
waarom staat die bloempot in het bushokje? Gaat hij de bus nemen? Naar wie gaat hij dan wel? En zijn die bloemen dan voor zijn afspraakje? Welke bloemen zou hij meedragen? En komen er dan misschien kleine baby-bloempjes van?
Verwachting, Carmen, verwachting!
(of misschien eerder een bewerking van Wachten op Godot?)
Nog een idee!
Stuur me een foto van jullie ochtendkoffie en ik pleur hem ergens tussen de plooien van dit reactie-walhalla.
Is er iemand toevallig op de hoogte van de huidige werking van het Vlaams Fonds en de VDAB i.v.m de uitkering van bijzondere ondersteuning? ’t is nogal dringend en de VDAB en het Vlaams Fonds weten het zelf niet blijkbaar. (Je zal ze maar nodig hebben de dag van vandaag, schrale troost hoor.)
Via yuri apestaart maanzand punt com, of course.
@ Tomasz De nagel op de kop: ik kreeg een Wachten op Godot gevoel.
Al is de uitleg van de verwachting minstens even mooi. Meer spanning in de lucht.
Amai dat is hier stillekes. Iedereen foto’s aan het trekken ofzo? Yuri, heb je de mijne gekregen?
Yes i did! Even Kabouter Photoplop aan het werk zetten.
Haha, Yuri heeft het maar druk. De mijne moeten er ook zo aan komen.
En kijk es aan! We staan op twee in de lijst van posts met meeste reacties!
Nog even en we stoten die ijdele Pief Poef Pfaff van de troon…
Krijg ik me daar toch plotsklaps een pareltje in de mailbox:
pour vous famille pfaffs
salut d’abord je suis une jenne femme marocainne je trouve votre programme super et manifique et vraiment je vous aime et je pleure cest vous pleurer en ben ik blij als jou zijn ook ‚je mesens triste pour pompa mais cest la vie cest dommage que vous perder quelquin mais sachant toujour que la vie cache beaucoup de chose . jéspere a vous tout le bonheur du monde a la prochain
Goed bezig, goed bezig. Worden ze toch nog ooit geklopt dan.
Is dat wel verstandig, Yuri, de 1000-reacties commentaardoos vervuilen met PPP-mail? Net nu je zo stellig afstand hebt genomen van “die ijdele Pief Poef Pfaff”?
Niettemin is het een pareltje, dus misschien doe ik wederom ’te moeilijk’.
Heeft u trouwens al gezien wat voor een schatje mijn lief is?
@ Joost: Ik weet het, ik weet het. Tegendraads is het.
Maar ik kreeg net weer een cheque van Aliplast in de bus. En die mannen hebben veel overtuigingskracht, hoor…
Een schatje, ontegenzeggelijk. Niet om het minst vanwege de manier waarop ze reageert op een paar vriendelijke woorden in weer een andere commentaar-gelegenheid…
En is het goed als ik je even helemaal kwijt ben door je Aliplast-opmerking?
J
Ja, ik had er al van ge-oooh’t van kjoetheid.
En mijn excuses voor de reactie hierboven. Zo de duizend halen is niet echt de bedoeling natuurlijk, maar mijn vinger bleef achter de foute toets haken… ofzo…
Zo komen we wel aan de duizend, Lies ;-)
OK, ik zie dat het tijd is weer iets zinnigs te gaan doen…
Na, laat ik dan ook maar een duit in het zakske doen:)
@ Octavie: Dank!
@ Lies: Geen erg. J is een erg valabele reactie. In tegenstelling tot pakweg N.
@ Joost: Ivm die Aliplast: Kijk es hier. Het foto-onderschrift zal een en ander verduidelijken.
Ik heb net een reclame gezien waarbij je een USB stick krijgt wanneer je een auto koopt. Waarom zou ik in godsnaam een USB stick willen bij mijn splinternieuwe auto aankoop?
@ Carmen: Als het nu nog omgekeerd was…
Om hem te kunnen bewaren?
De eerste koffie is van Lies. Toch?
Dat was dus aan Carmen gericht.
Ik had nog niet gezien dat een of andere gekke jongen de boel hier kwam volspammen. Tssk!
(Ik drink geen koffie.)
‘k durf bijna niet in te breken in uw gezellig gesprek…
Maar help u daarentegen wel graag naar de 1000 reacties…
Wat te doen?
Toch maar iets plaatsen dan. Ik zal er eens rustig over gaan nadenken. Tot later!
Komkom, van inbreken is nog niemand doodgegaan.
@ Tomasz: de boodschap was aangekomen hoor. Bedankt voor de feedback. Communicatie, het is toch een wonderlijk gegeven.
@ Didi: Join the club. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd.
@ Carmen: Juist!
@ Tomasz: Thee? Melk? Tomatensap?
@ Didi: Kom er gezellig bij! En zoek de (3 alreedsch) tussentijdse opdrachten hierboven. Peter R. De Vries is uw gids.
Verdorie:
Inbreker dood na val van balkon
ZOETERMEER – Een 23-jarige man uit Leiden is zaterdagmorgen tijdens een inbraak aan de Paul Scholtenrode in Zoetermeer om het leven gekomen.
Nadat de bewoonster hem bij de inbraak had betrapt, probeerde de man via het balkon te vluchten.
De inbreker viel bij die poging. Hij was op slag dood, liet een woordvoerder van de politie weten.
Bij de inbraak was zeker een tweede man en mogelijk een derde betrokken. De politie heeft een 22-jarige verdachte uit Zoetermeer aangehouden voor verhoor. Zij is een buurtonderzoek begonnen.
(ANP)
Oppassen geblazen dus, Didi!
@Carmen: Hoezee!
@Yuri: een melkje graag! Of wat Worldshake?
Carmen verdient trouwens een gedichtje! (250!)
Is het echt? Was ik 250? Hoera! Of nog: hoe kleine dingen de dag een beetje mooier kunnen maken.
dag drie, en weer een re-ac-tie.
een heel ander, bijzonder off-topic, onderwerp: de Belgische tuin waar wij op uitkijken wordt door een Surinaamse tuin opgeknapt.
Dit was reactie nr. 250 (van Carmen):
@ Tomasz: de boodschap was aangekomen hoor. Bedankt voor de feedback. Communicatie, het is toch een wonderlijk gegeven.
@ Didi: Join the club. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd.
En dit is het beloofde gedichtje:
Communicatie, het is toch een wonderlijk gegeven
Communicatie, het is toch een wonderlijk gegeven,
zei de onaangepaste sociopaat tegen zijn vrouw.
Toen sloeg hij haar met de telefoon de schedel in,
Nu communiceert zij enkel nog met oei en auw
hè wat slordig weer: tuinMAN natuurlijk
maar telt weer lekker door ;)
Ik ga even wat arbeid verrichten. Tot straks!
Dank u Yuri. *applausje*
Die senseokunst moet van Joost zijn dan, niet? Hij zei namelijk “moeten er ook zo aan komen”: meervoud :-)
teleurstellend. 24 uur weggeweest en slecht honderd reacties erbij? BOE!
Goedemorgen.
Wie wat vindt, heeft slecht gezocht.
Bon, het is leuk geweest.
Tijd voor weer wat educatief verantwoord gezwam in een tekst te gaan gieten.
Nog een uiterst fijne dag gewenst aan elk van u.
Een goede aanleiding om hier eens te reageren. Bij deze.
@ Lies: Joost = juist!
@ Ilse: Nou zeg. Ik vind het al heel wat hoor. Maar het kan natuurlijk altijd nog beter.
@ Rian: Ook goedemorgen!
@ Bart: Dat is een waarheid als een slecht gezochte koe.
@ Polle: Dank!
Woow. Ferme hagelbui zeg…
Ben ik blij dat ik binnen zit.
Zo. Mijn cadeautje voor jou.
En de groeten aan je vrouw/mijn juf.
Nou, vooruit dan maar weer…
Dat doet ze anders NOOOIT.
Als echte lurker voel ik nu toch ineens een onweerstaanbaar verlangen om te reageren. Zo.
Zo, hierbij heb ik mijn berichtje bijgedragen. En slim ook, want dit is de eerste keer dat ik hier kom en nu ben ik zo nieuwsgierig wanneer je het haalt dat ik nog eens terugkom!
Goeie actie, van Yuri.
Ik gok dat het bakje troost van Carmen is, naar aanleiding van het educatief verantwoord gezwam dat eronder lijkt op te doemen.
En volgens mij heb ik nog geen reactie op mijn reactie op de eerste twee opdrachten, terwijl ik daar toch vlijtig aan gewerkt heb. Yuri.
En wat heb je mijn phone-photos mooi ge-photoshopt.
Waren die met een telefoon getrokken? Waaw, sterke kwaliteit zeg…
Sjiek he? Ik mocht een nieuw abonnement, met een nieuwe telefoon erbij.
Ik had eigenlijk nog een element moeten toevoegen dat wezenlijk onderdeel is van mijn koffiezetritueel (op tijden dat ik mezelf de ruimte geef om het volledig uit te voeren dan), en dat is het voorverwarmen van de mok, gevuld met een klein bodempje water, in de magnetron. Geleerd van de eerder genoemde literator, internet-entrepreneur en webwatcher (zie ook zijn link op richardosinga.com naar ons knusse hoekje van het web) Richard O.
Je mag Octavie bedanken voor deze reactie. En hoewel ik normaal altijd braaf alle reacties lees voor ik er zelf een plaats, om papegaaien te voorkomen, doe ik dat vandaag maar even niet.
Daaaaag.
Waaw, je bent een echte zeg. Ik ben eerder een koffiedebiel: ik lust alleen koffie als ik er een koekje bij mag :-)
@ Sarah: Groetjes terug!
@ Nienuh: Dankjewel dan maar weer…
@ Marieke: Goed zo. Altijd toegeven aan je verlangens.
@ Cyriel: Welkom terug. En terug. En terug. Etc.
@ Joost: Het bakje troost is niet van Carmen!
@ Joost nog es: Je zin zonder dt-fout is geslaagd, zij het mislukt. Dat was dus tegelijkertijd een fout en een juist antwoord, zoiets. Een pracht van een paradox, ook. Je idee voor een 666-subsite vind ik ook geslaagd, maar ik had toch liever een meer inhoudelijke oplossing gehad.
Ik ben streng, ja ik weet het. Streng maar zachtaardig.
thee is beter
@ Liene: Dankjewel Liene. Ik bedoel Octavie.
@ Joost: Wat is dan de bedoeling van dat verwarmde bodempje water?
Thee is beter?
Een kop gekleurd water op tijd en stond sla ik niet af, maar we moeten niet gaan overdrijven, jongens.
Slechts bedoeld om het verwarmingsproces te vergemakkelijken – als ik het goed begrepen heb, geleidt water de warmte die vervolgens door de mok kan worden overgenomen. Terwijl de mok zelf, zonder water, door de microgolven veel minder makkelijk op te warmen zou zijn. Zoiets?
a. Alleszins iemand die met zo’n mooi nieuw toetsenbord van Apple werkt. Mooi!
b. Thee. Hoop ik, zo vroeg op de dag…
dilemma’s zijn goed voor de spijsvertering, dacht ik.
Haha, hoe vaak heb je zelf al gereageerd?
Dit is trouwens.…291?
zeg op, wat is het?
Vreemd, ik dacht hier net gereageerd te hebben, zie ik niets verschijnen.
Hoevaak heb je inmiddels zelf al gereageerd?
Ik gok op ice tea.
@ Joost. Het spijt me. Ik drink geen koffie.
Was het je eigen koffie, Yuri? Of die van Zezunja? Of die ene jouw koffie, en die thee van Zezunja?
(de spanning, de spanning!…!! ?!!!.…)
Het was inderdaad het bakje troost van Zez, Joost. Maar die whisky-thee is niet van ons…
Hmm, wie zou er zo gek zijn halverwege de dag al in de whiskey te vliegen? Tomasz? :-P
Het is hier nog steeds gezellig :-)
Ik vraag me af wat er gebeurt als ik nu het vinkje ‘hou me op de hoogte van verdere reacties!’ aanvink.
Volgens mij krijg ik dan een mailbox vol reacties, niet?
En dat zijn dan reacties die niet aan mij geadresseerd zijn.
Ja, ben weer terug dus.
Dat is natuurlijk helemaal niet zo leuk. Dus ik doe het maar niet.
Maar! Degenen die dat vinkje ooit wel hebben aangevinkt heb ik nu weer vijf e‑mailnotificaties bezorgd.
Vond ik wel een mooi aantal, eigenlijk.
Nu zeven, natuurlijk. Ook een mooi getal :-)
Ik heb het eerlijk gezegd uitgevinkt. Ik vond vanmorgen 23 mails van de robotvorm Yuri in mijn mailbox om me te vertellen dat er een reactie was. Aangezien ik nog spontaan genoeg ben om zelf binnen te springen en ik stiekem zit te wachten op een mailtje denk ik dat ik mezelf de stress ga besparen om mijn hart een nodeloos sprongetje te voelen maken bij elke ‘you’ve got mail’.
Allez hop! Weer een reactie erbij! En miljaar, mijn vinger doet verdorie pijn van al dat naar beneden scrollen. Ideaal om een eeltlaag op uw vingers te kweken wel. Maar waarom zoudt ge dat willen, is dan weer de vraag natuurlijk.
Zoo.. Ook maar even een reactie van mij, zodat je tot 1,2,3,4,5 zoveeeeel reacties komt. :-)
Ben ik weer.
Swan meldt zich, al zet het nog geen zoden aan de dijk!
En ik mag zeker niet nog een keer reageren?
Je mag zo vaak reageren als je wil.
En ook zo constructief (dan wel deconstructief) als je wil.
Iemand een amuse-gueule?
Allee zeg, waar Cyriel rondhangt daar ben ik ook. Een bericht met 1000 reacties, wat een nobel streven.
Nou, vooruit dan maar, weer een reactie, nu ik nog wakker ben. ;-)
Tjee, nu word ik gelinkt aan whiskey-thee vroeg op de dag. Ik denk dat ik een imagocampagne ga voeren alhier.
Zoals eerder gezegd hou ik het ’s ochtends bij een melkje of wat Worldshake of Winny-fruitsap.
Ik heb net een documentaire over Paul-Herni Spaak gezien. De man had een opmerkelijke bril.
esther paraat voor reactie 315! *salueert*
Winny fruitsap? Die hebben echt alles e. Volgens mij hadden wij daar op Chirokamp choco van. Naast de talrijke bakken worldshake en andere wereldwinkel ethisch verantwoorde producten.
Hup Yuri.
Trrrrrouwens! Reactie nr. 350 krijgt uiteraard weer een gedichtje!
Moeten wij nu jachtig voort naar reactie 350, alleen maar kijkend naar de kwantiteit, en alle kwalitatief hoogstaande zinnen overlaten aan derde wereldlandkinderen die hier voor ons zitten te reageuren? Ik belde net met een fabriek in China, die kunnen nog wel een stuk of twintig jonge dwangarbeidertjes wat extra uren laten maken achter de terminals.
Nee hoor. Haast en spoed is zelden goed, en ik heb alle tijd van de wereld.
In de tussentijd kunnen we misschien een spelletje doen. Wat rijmt er bijvoorbeeld op eclectisch?
hup Yuri hup
@ Eric: Ik heb je reacties net gered uit de klauwen van Kabouter Spamtadam. Overijverig baasje, verdomme. Excuses daarvoor. En hoe vaak ik zelf heb gereageerd, weet ik niet meer. Maar er is geen reglement, dus ik maak me geen zorgen. Moewahahaha.
Wat is dat met dat gehup, Yuri, trouwens? Zal ik dat even letterlijk interpreteren?
reactie 666: Is dit de fansite van de familie Pfaff?
Da’s een hele goeie.
Wat een kek hangdingetje zie ik daar rechts verschijnen, met wederom de onvolprezen (wat is het heerlijk geen televisie te hebben) Peter de Vries in beeld.
En, apart dat iedereen daar zo aan voorbij gaat, maar héél graag, die amuse. Ga je vertellen wat het is, of moet ik raden?
We zijn ondertussen al aan de soep begonnen. Kommetje snert?
Goed, met vegetarische rookworst en plantaardige schenkel, mag ik hopen? En roggebrood met tofu-spek erbij, heerlijk.
Overigens is deze reactie: https://www.wannesdaemen.com/en‑u/het-bericht-met-de-1000-reacties#comment-20000 van tomasz niet alleen een interessante bewering, maar tevens reactie 20.000 aller tijden op maanzand.com, als ik de techniek juist interpreteer. Toch leuk, zo tijdens onze queeste naar de 1000e.
Eclectisch? Elektrisch? Kubustisch? Spagetti’s? Maagdenvlies? Meneer de Vries? Come on please?
Wat gaat u eigenlijk doen als we de 1000 hebben bereikt? Dit bericht heel snel op slot gooien zodat er geen reactie meer aan toegevoegd kan worden? Stoppen? Stoppen is voor mietjes, maar je moet stoppen op je hoogtepunt, heb ik wel eens gehoord.
Waar kijkt ze naar uit het raam? Dat zijn dan dingen die ik mij weer afvraag. Bij deze dan mijn reactie driehonderdenzoveel.
Het was natuurlijk mijn eerste reactie, en van de duizend de driehonderddrieendertigste. Mooi. En bij deze mijn tweede. ;-)
@ Joost: Ik weet niet precies hoe de techniek werkt, maar het gaat zeker niet om 20.000 reacties. Helaas Pindakaas. Maar een mooie bewering, dat wel.
@ Maarten: Stoppen op het hoogtepunt is het doel, inderdaad. Wat er daarna gebeurt, had niemand ooit durven dromen.
@ Irene: 333 is een schoon getal. En het is de helft van 666.
(Hoe schrijf je een hoofdletter 3, trouwens?)
Hm. Ik dacht eigenlijk al een beetje dat het onzin was, maar het leek zo aardig.
(zal ik het gewoon doen? Als een idioot nu 14 reacties gaan zitten typen, zodat ik een gedichtje krijg? Dat kan gewoon! Ik kan dat gewoon doen!)
Hela! Grote smurf! Is het nog ver? Ik begin hier serieus honger te krijgen. En dorst. Dorst!
Dat is grappig, in de tijd dat ik even een Hyves-mail naar mijn moeder stuurde, is er hier een berichtje binnen gekomen van Uw Moeder.
En waar Rosalie hangt, daar hang ik ook. Als authentieke hangjongere dan.
Sorry Yuri, bovenstaande post slaat als een tang op een varken of als een lul op een drumstel, maar ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om hier langs te komen om te zien hoe het staat en niks achter te laten.
Als iedereen zo dacht, was de 1000 al lang bereikt…
Kom, ik ga het doen. Er gebeurt hier al bijna een uur niets meer, en ik heb ook wel recht op een gedichtje. Ben al een huwelijksaanzoek kwijt, dus ik vind dat niet zo gek gedacht. Daar gaat‑i.
Oei, nu begint opeens Cyriel er zich mee te bemoeien. Ik moet snel zijn!
Wat niet eenvoudig zal zijn, want met bijna 350 reacties draait het wat traag, heb ik het idee.
Maar het gaat nog goed, lijkt me. Cyriel is al weer verdwenen, zo te zien.
“Zeg het dan, zeg het dan!” spoort het knopje me aan. En dat doe ik.
Nog maar drie, het komt nu werkelijk in zicht. Ik begin vermoeid te raken, maar geef niet op!
Kijk achterom, maar ik zie niemand in mijn blikveld. Ik geloof werkelijk dat ik het ga redden.
Ja, ja, ik heb reactie 350!!!! Hoera!
Hoe is dat nu mogelijk? Dit zaakje stinkt, en ik zal Peter hiernaast vragen om het tot op de bodem uit te zoeken! Voorkennis en verboden dingen die niet mogen. maanzand.com stinkt een beetje, dat kan ik u wel vertellen!
(hè, heerlijk, schaamteloos in mijn eentje zinloze onzin zitten verkopen. Tot morgen lieve mensen, slaap zacht!)
Awel…353, magisch getal? Welnee, maar ik doe lekker mee. Want ik ben nu eenmaal een trendvolger, meeloper, kuddedier.
T’hat’s me.
Hupsakee, weer een reactie! :-)
Nou, dan nog maar 1 als bonus-aanbieding.
En nog 1 voor extra zegeltjes.
Geldt deze voor extra airmiles of niet?
Bestaan er geen robots om die 1.000 vol te maken?
O.K., op naar de 360.
En dan even finishen op 360. Welterusten!
Welterusten aan u allen eveneens vanwege uw gastheer. Dank voor alweer een dag heerlijk eclectisch epibreren. Morgen reageer ik wat uitgebreider. Als er nog plaats is.
Als ik mijn rekeningnummer vermeld, zou ik daar dan ook duizend reacties op kunnen krijgen aub?
Hierboven werd beweerd dat ik een interessante bewering heb gedaan; welke was dat precies?
i
si
eis
reis
stier
ritsen
stieren
striemen
de bloempot heeft de bus gemust.
@nietsdanvuur: gewoon proberen, zou ik zo zeggen!
@Yuri: eclectisch –> dyslectisch?
@niemand/iedereen: ik heb zonet een riskavond doorleefd en zowaar het spel gewonnen! En zoals het een avondvullende risk betaamt, stond ik op een gegeven moment met amper drie landjes te bibberen achter mijn kannonnen, maar tenslotte heb ik dankzij het continent Zuid-Amerika en een subliem pact met de Noord-Amerikaanse heerser naar Afrika kunnen doorsteken, om vervolgens ook Azië in te nemen. Mijn opdracht “Verover Azië en Zuid-Amerika” was op die manier na 5 uur en een kwartier vervuld. Mooi zo!
pablo neruda leest maar flauw in het engels, trouwens.
iemand nog fijne boektips? ik ken immers amper hedendaagse schrijvers.
Hoi hoi. Wat is het hier druk geweest gisterenavond, zeg…
Ik heb koffiekoeken meegebracht. Kan jij voor de koffie zorgen, Yuri? Iemand een koek?
@tomasz: het is dan wel geen hedendaagse schrijver, maar ik moet natuurlijk Cyriel Buysse aanbevelen.
En mijn persoonlijke held is Nescio, maar ook die heeft al een tijdje het tijdelijke voor het eeuwige verwisseld.
Als ik dan toch een paar boeken moet noemen die mij recent positief verrast hebben, dan zijn dat Eindelijk de zee – Thomas Verbogt, De helaasheid der dingen – Dimitri Verhulst en De wandelaar – Adriaan van Dis.
Zeg Yuri, je mag nu wel van de zolder komen, hoor.
Ha Lies, zijn er nog koeken? Ik ga zo koffie maken, doet er iemand een kopje mee?
En tomasz, naar die interessante bewering wordt verwezen in de 331. En daar zei Yuri later weer iets over. Vandaar.
Ik zoek nog naar een anagram van reine mest, maar dan in één woord.
Boeken. Ik las erg graag de Nachttrein naar Lissabon, net als louter bijvoorbeeld (http://www.willemijndicke.nl/2007/08/vrijheid.html).
Mijn eigen rekening is wat schamel gevuld, Vuur, maar je kunt het proberen, zoals t al zei.
Zo, weer bij.
‘Begin de dag met een dansje, begin de dag met een lach, want wie vrolijk kijkt in de morgen, ja die lacht de hele dag’- dit soort stompzinnige dingen horen wij NL’ers op onze ochtendradio, Yuri. En nu heb ik een humeur om op te schieten natuurlijk.
En? Zijn we er al?
Meesterin, als alternatief op meesteres?
O, en Lies, heb je misschien foto’s van die koeken?
Ik wil graag nog wat koffie, Joost. Ik word maar niet wakker vandaag…
En wat boeken betreft: mogen het ook vertalingen zijn? Ik heb erg genoten van De schaduw van de wind – Carlos Ruiz Zafón en van De vliegeraar – Khaled Hosseini. Ik kan je nog enkele tientallen andere boeken aanbevelen in de fantasy en de jeugdboeken, maar dat was niet de bedoeling, zeker?
En natuurlijk zijn er nog koeken, je bent de eerste die er een wil.
Ik heb croissants, chocoladekoeken, bolussen en koeken met frangipane. Welke wil je?
Lastig, Lies. Ik ben erg gesteld op een koffie met een croissant, maar die frangipane klinkt ook aantrekkelijk. Ik vind het zo’n mooi woord, maar heb eigenlijk geen flauw idee wat het is, terwijl ik er eerder deze week al één van Yuri heb geaccepteerd.
Ik begin dan toch maar met een croissant, vrees dat die frangipane me iets te zoet is op de vroege morgen. Zo klinkt het althans.
En zo leer je nog eens nieuwe mensen kennen – even op je mooie website gekeken, NIA, hekserij, intrigerend. En dan zo rustig aan zo’n bureautje in de zon zitten vertalen – het zijn wel woordenmensen die hier samenkomen, he?
Tja, denk dat Yuri zijn woordenkunst inderdaad vooral woordenliefhebbers aantrekt. En Pfafffans, ok, die ook :-)
Ik ben eigenlijk een beetje jaloers op mensen die zo fantastisch goed met woorden kunnen omgaan als Yuri en Zezunja. Ik wou dat ik dat ook kon. En misschien heb ik het wel in me, ergens heel diep weggestoken, maar ik heb niet het geduld om het er allemaal te zitten uitpeuteren. Want hoe meer je schrijft, hoe beter je erin wordt natuurlijk. Dus blijf ik maar gewoon lezen, en genieten van de taalparels van anderen…
Mijn jeugddroom was jeugdboekenschrijfster worden. Thea Beckman achterna. Maar die is langzaamaan steeds meer naar de achtergrond verschoven. Ik heb nog steeds heel veel dromen en doelen in mijn leven, maar schrijven hoort daar steeds minder bij. Vertalen, ja, dat wel, daar ben ik goed in. Maar zelf dingen creëren vanuit het niets… Ach… In een volgend leven misschien.
Ik hou het voorlopig bij mijn fantastische job, mijn spirituele weg en mijn dans (NIA).
Wat die frangipane betreft: er zijn verschillende soorten. Je hebt de koffiekoeken met frangipane, die ze bij sommige bakkers verkopen en die heerlijk zijn ’s ochtends.
En dan heb je het type frangipane voor bij de koffie, zoals deze (http://rubenblogt.files.wordpress.com/2007/06/frangipane.jpg). Die zijn een stuk zoeter en droger, en dus ook minder geschikt voor bij het ontbijt.
Er begint me iets te dagen (eerste even de koeken hoor, daarna het inhoudelijke, maar dan wordt ik niet meer afgeleidt door trivialiteidten). Als ik aan koffiekoeken denk, zie ik een soort vrij droog zandgebak voor me. Maar nu herinner ik me dat de Vlaamse koffiekoek een fenomeen schijnt te zijn dat lijkt op wat in Nederland een koffiebroodje heet, en in Frankrijk verschijningsvormen heeft als pain aux raisins, pain au chocolat en dergelijke.
Grappig dat je onderscheid maakt tussen koffiekoeken en frangipane “voor bij de koffie” ;-)
Zo, nu naar belangrijker zaken. En daarna weer verder met wat ik aan het doen was.
Hihi, ja koffiekoeken zijn in Vlaanderen zoete broodjes van bij de bakker, die bij het ontbijt worden gegeten. Sorry voor de verwarring :-)
Zijn jij ook in de taalbusiness, Joost? Wat doe je dan?
Ik geloof dat zo’n droom nooit helemaal uit het niets tevoorschijn is gekomen. Jaloers, ergens diep weggestoken, taalparels, naar de achtergrond – het wil er bij mij niet in dat daar geen echt verlangen spreekt.
Ik weet ook de vorm niet – misschien is vertalen wel die vorm. Misschien vind je een moment dat uitpeuteren opeens wel van het grootste belang voor je wordt, zo dat je er het geduld wel voor moet vinden. En misschien zit ik er ontzettend naast, maar soms heb ik opeens de neiging om dit soort dingen te gaan orakelen, en wie weet heeft het zin, tussen al het zinloze wat ik hier ook al heb gedebiteerd.
Dans! Geniet! En blijf die letters op een rij zetten, tot ze uiteindelijk een stukje van de naam van God vormen ;-)
Net als Yuri, en Zezunja, en ik en tomasz en ilse en Carmen en god weet wie allemaal (man, ik moet ophouden, ik draaf door, en ik meen het nog ook allemaal).
Nee, ik zit niet in de taalbusiness. Heb er wel een obsessie voor, die misschien lijkt op wat jij er net over schreef: ik zou er al heel lang iets mee willen, maar heb niet de adem gevonden om me er echt aan te wijden, en zo lang komt er ook niets wat voldoet, althans, voldoet in bredere zin. Maar wie weet – het zou ook kunnen dat wat ik net schreef helemaal niet over jou, maar alleen over mijzelf gaat. Of misschien allebei een beetje.
De link vertelt iets over wat ik wél doe.
Koffiekoeken in België vereisen een ware cursus Joost, daar komen wij NL’ers niet zomaar uit. Dat geldt ook voor de frietsausen.
En ergens tussen al die reacties stond een complimentje voor mij: bedankt.
OK, ik zal de koffiekoeken dan maar even laten. Ik moet mijn plaats kennen (wie weet rolt er nog een huwelijksaanzoek uit ;-) )
En als iemand nog iets wil om over te praten hier: http://www.breitbart.com/article.php?id=080304120710.ad7gm7i6&show_article=1
Oh verlangen genoeg hoor, maar niet genoeg doorzettingsvermogen om er ook écht iets mee te doen :-) Maar inderdaad, misschien komt het op een goede dag helemaal vanzelf. Het probleem is dat ik het wel kàn, als ik er écht hard mijn best op doe. Als er ergens tekstjes moeten worden geschreven, dan sta ik altijd op de eerste rij, en als ik er even geen zin in heb, word ik wel aangeduid als chinese vrijwilliger :-) Maar zo vlot en spontaan als het bij sommige mensen lijkt te gaan, nee, dat niet.
Ik zal eens kijken of ik er iets netters van kan maken, Yuri, die lange URL’s.
Iets om over te praten.
Beter.
Oh, een energiewerker zeg. Ik ken reading niet echt, en heb het dus ook nog nooit ondergaan, maar ik kan me inbeelden dat dat een enorm boeiende job is, waarmee je mensen écht vooruit helpt. Leuk! Hoe heb je dat geleerd? Heb je altijd al zo’n goed ontwikkelde intuïtie gehad of heb je die getraind?
Ja, dat mis ik ook, een soort vrolijke noodzakelijkheid, gepaard met een vanzelfsprekend niet aflatende gedrevenheid.
In mijn huidige werken kom ik daar dichter bij – nog niet altijd dicht genoeg, maar het begint er steeds meer op te lijken.
Moses high on drugs?
Super.
Tja, misschien wel. Maar dat hoeft niets af te doen aan zijn spirituele beleving.
Maar misschien ook niet. Hoewel ik zelf nog geen drugsvrije visioenen heb gehad, ben ik ervan overtuigd dat ze bestaan. Door dagenlang te vasten bijvoorbeeld. Of door eenzaamheid. Tenslotte liep die mens al heeeeel lang rond in de woestijn, leefden ze alleen op die eentonige manna en had hij net een berg beklommen. Qua ontberingen kan dat wel tellen!
Gewoon geleerd op school – nou ja, op een bepaalde school dan. Laat ik er nog eens een mooi linkje tegenaan gooien: KLIK!
Leuk spul hoor, fascinerend om mee bezig te zijn.
Het lijkt wel of we zitten te chatten, dan loop je ook zo vaak een reactie achter op wat de ander aan het schrijven is ;-)
Hebben we zo toch bijna de 400 te pakken. Daar gaat het toch allemaal om.
Ik vind het echt een vrolijke plek hier, voor elk wat wils, en tot op heden genieten we volledige vrijheid van meningsuiting, waar vind je dat nog tegenwoordig.
Ha, op zo’n school :-)
Kan je dan ook jezelf readen? Of laat je dat doen door een ander? Of neem je je eigen ontwikkeling op een nog andere manier onder handen?
anjib drednohreiv!!!!
Uiteindelijk zitten al die mensen steeds tegenover mij zodat ik zelf weer een klein stukje bewustzijn erbij kan sprokkelen. En ja, je kunt ook jezelf readen. Lukt niet altijd even makkelijk, omdat daar vaak nog wat meer overtuigingen tussen zitten dan bij het lezen van de energie van een ander. Maar het kan zeker.
En ik neem ook mijn ontwikkeling nog wel op andere manieren onder handen, hoor ;-)
Beetje dansen op zijn tijd (klik) bijvoorbeeld. Niet alleen maar stil op een stoeltje zitten…
Nou, vlug dan maar even, ik moet werken. Mijn reactie: ja, heel erg okee.
Ha de vijf ritmes. Dat heb ik ook eens een paar weken gedaan. Ik vond het leuk en soms heel intens, maar ik miste wat structuur. En zo ben ik dus bij Nia aanbeland :-)
Kadert jouw energiewerk in een religieuze dimensie, Joost, of hou je het puur bij energie alleen?
Woehoe het is me gelukt om mijn linkje onzichtbaar te maken. Had nog niet bedacht dat dat ook in reacties kon *bloos*
Tja… je dacht, ik doe er even een simpele vraag tussendoor?
Bestaat er energiewerk helemaal los van een religieuze dimensie? Het is maar de vraag wat je onder religie verstaat. Als je vraag is of het binnen een systeem past, is het antwoord (grotendeels) nee. Natuurlijk is er iets van vorm, anders valt er lastig te werken, hier op aarde ;-)
Maar als je naar energie gaat kijken, stuit je uiteindelijk onherroepelijk ook op een punt waar het niet alleen maar over koolstofgebaseerde levensvormen gaat die doelloos samen rondlopen op een grote klomp gestolde lava.
Zin en doel hebben dan al gauw een band met wat je religie kunt noemen, of andersom: in energiewerk zoals ik het doe, kijk ik naar hetzelfde waar religies (oorspronkelijk) ook naar kijken. Vanuit net weer een ander punt, om het een beetje speels te houden ;-)
Zo weten we elkaar hier leuk te inspireren, op het gebied van spiritualiteit net zo makkelijk als waar het html betreft. Waar zie je dat nog.
Overigens, mensen van alle gezindten, jullie hoeven je aan ons niet te storen als je het over iets anders wilt hebben hoor. Hoe meer zielen, enzo.
LOL ja sorry hoor. Maar toch mooi geantwoord. Ik begrijp volledig wat je bedoelt (hoop ik).
Ik vraag me soms af hoe ze het doen, van die mensen die alles puur tot wetenschap herleiden. Ik kan er niet omheen dat de hele wereld en al het leven erop een wonder is, hoezeer je elk detail ook kan verklaren met biologie enzo. Het geheel is zo uitzonderlijk mooi, en zo allesomvattend groot, dat ik er alleen maar ontzag voor kan hebben.
En uiteindelijk mogen ze nog zo hard roepen dat alles te verklaren is enzo, maar ik denk dat de meesten het eigenlijk deep down niet menen. Als zo’n wetenschapsneuroot verliefd wordt, zal hij toch niet alleen maar aan de zijlijn toekijken hoe zijn hormonen en hersenen die reacties teweeg brengen, maar er toch ook gewoon stiekem heel hard van genieten?
Volgens mij worden die veel minder makkelijk verliefd. Die rationaliseren te hard en durven de controle niet uit handen te geven. Dan is dat eerder angstaanjagend dan genieten hoor.
Ik moest net denken aan de lessen Religie, zingeving en levensbeschouwing van het eerste semester. Iemand ‘Religie in de 21ste eeuw’ gelezen van Herman De Dijn? Ik kon me wel vinden in de immanente transcendentie en ‘de stilte in elk van ons’ en ‘het mysterie’ enzo. Religie zonder puur religieus in de zin van God te gaan. :-)
Nope, niet gelezen. Maar ze hebben het blijkbaar bij de bib en als ik heb het alvast genoteerd, voor als ik later deze week ga.
Wat studeer je eigenlijk, Carmen?
Toegepaste psychologie. RZL is een basisvak in het derde jaar, vandaar dat ik me daar heb door moeten sleuren. Geen bedliteratuur hoor, ik denk dat ik de helft van het boek nog niet begrijp. De uitleg van de prof erover in de les was minstens even boeiend.
Toch zijn de echte cynici enorm vasthoudend, waar het het ontkennen, of, wie weet, hun gelijk betreft. Een voorbeeld uit de blogosphere: ik kan met verbijstering de teksten op bijzinnen.com lezen, die telkens alles weer weet te relativeren en onderuit te halen wat hij voelt voor zijn vrouw en dochter, en tevreden is dat het zo is, en niet meer dan dat.
De passie in het nÃet willen dat iets zo zou zijn, dat het onverklaarbare, onberedeneerbare binnen zou sluipen.
Fascinerend.
Tegelijk houd ik van de afstand die hij kan vinden in zijn beschrijvingen, waardoor hij een soort helderheid, een bepaalde humor brengt in wat hij tegenkomt. Dat je niet denkt dat ik hem een rare man vind die de wereld niet begrijpt, dat is niet mijn boodschap.
Ik kan natuurlijk niet achterblijven.… even helpen, al 413.…
‘k ga mijn koffer pakken die zich vermomd heeft als rugzak. morgen vertrek ik naar een eiland waar het stevig waait. maar het zal nog moeten blijken of daar Maanzand , de zijnen en de haren te ontvangen zijn onder het licht van de beroemde vuurtoren die rijmt op ‘kijk daar es’.
anders is de korte golf er altijd nog.
Haa, daar ben ik weer. Ik had me even verslapen, waarvoor excuus. Gelukkig gaan de olijke discussies hier gewoon verder. Dat is mooi. Goed. Even recapituleren:
Susy zei: Awel…353, magisch getal? Welnee, maar ik doe lekker mee. Want ik ben nu eenmaal een trendvolger, meeloper, kuddedier.
T’hat’s me.
@ Susy: Hoe meer meelopers, hoe beter. Lang leve het wild om zich heen reagerende kuddedier!
Centrum zei: Geldt deze voor extra airmiles of niet?
@ Centrum: Je kan je extra airmiles gaan afhalen in de beauty-shop van Debby Pfaff.
niets.dan.vuur zei: Als ik mijn rekeningnummer vermeld, zou ik daar dan ook duizend reacties op kunnen krijgen aub?
@ Vuur: Ja hoor. Graag ook je adres, je sofi-nummer, de code van je bankkaart en je simkaart, en ik doe de rest.
tomasz zei: de bloempot heeft de bus gemust.
@ Tomasz: De bloemput heeft het bos gematst.
Lies zei: Hoi hoi. Wat is het hier druk geweest gisterenavond, zeg…
Ik heb koffiekoeken meegebracht. Kan jij voor de koffie zorgen, Yuri? Iemand een koek?
@ Lies: Ik ga nu de melk kloppen en een fijn potje arabica zetten. (Lees: door de Senseo jensen)
En bedankt voor je compliment, hoor. Wij glunderen.
Octavie zei: Zeg Yuri, je mag nu wel van de zolder komen, hoor.
@ Octavie: Ik weet het, ik weet het. Maar het is daar zo gezellig met Kabouter Pokerfees en Kabouter Gengbeng. Maar ze slapen nu, dus ik heb rust.
sunnymoon zei: anjib drednohreiv!!!!
@ Sunnymoon: Sey! Gon sthcels drednohsez et naag!
En dan zie ik dat mensen hier spontaan een boompje gaan opzetten over spiritualidinges en reading (is dat geen popfestival?) en vijf ritmes en wat dies meer zij. Ik ben blij als mensen boompjes komen opzetten. Doe vooral zo voort. Al vrees ik wel dat ik deze discussie niet helemaal volg. Ik ga altijd een beetje rillen als het over spirituele ervaringen en religie en zo gaat. Niet dat ik een wetenschapper ben, maar ik heb niet zo veel met al die rare vormen van zingeving. Soit. Laat dat jullie niet tegenhouden om me van het tegendeel te overtuigen. En het idee dat Mozes had zitten blowen of slikken, vind ik wel erg tot de verbeelding spreken. Vertel al die gekke christenen wereldwijd maar een keer dat de oorsprong van hun religie bij de bad trip van een avant-garde hippie te zoeken is. Benieuwd wat ze dan met al die wierook gaan doen.
En last but not least: Zie mijn volgende reactie.
Dit was reactie nr. 350 (van heel iemand anders dan Joost Brummelkamp):
Ja, ja, ik heb reactie 350!!!! Hoera!
En dit is het beloofde gedichtje:
Ik heb Reactie 350
Ik heb Reactie 350
Zo heet mijn nieuwe parfum
Het is een heel duur flesje
En het viel stuk op de balatum
(Op naar nr. 450!)
Ha Yuri, goedemorgen! Geen enkele behoefte je te overtuigen van wat dan ook, hoor. ’t Is niet echt een discussie, geloof ik, meer dat we elkaar vertellen dat we de dingen ongeveer hetzelfde zien.
En ik voel juist wel wat voor de gedachte dat Mozes gewoon een heel goeie trip had. Beetje tegenwicht tegen de serieuze spiritualiteit kan werkelijk nooit kwaad. Gaan we gewoon weer een beetje pret maken, of dat nou zin heeft of niet (waar ik geloof dat dat wel degelijk het geval is, van die zin).
En wat een fijn gedichtje. Mag ik weer een Vlaams (?) woord gaan opzoeken dat ik niet ken.
Ik wist niet wat balatum is. Even opgezocht:
bala’tum, wm o & m, goedkoop vloerzeil
Moet ik me daar iets bij voorstellen ‘in de stijl van Debby Pfaff’s salon’?
Het stomme aan religie en ergens in geloven is dat je zo veel mogelijkheden dreigt te verliezen. kiezen is zo vaak verliezen…
Los van de manier waarop je het aan religie verbindt: niet kiezen is ook verliezen. Ik denk dat voortdurend alle mogelijkheden behouden, en tegelijk iets tot stand brengen (al is het maar een blogpost met 1000 reacties) een illusie is.
Voor mij dus geen reden om nergens in te geloven. Wat niet wil zeggen dat er geen andere kunnen zijn.
Hahaha. Misschien ligt er wel vloerzeil in het salon van Debby Pfaff, maar goedkoop zal het niet zijn, denk ik.
Omdat het zo’n prachtige tekst en zo’n fantastische zangeres en ‑natuurlijk- een sublieme song:
Sweet dreams till sunbeams find you
Sweet dreams that leave all worries behind you
But in your dreams whatever they be
Dream a little dream of me
linkliefde? linkliefde?
O, leuk, dat kan nog net voor ik weer serieus aan de slag ga: Klaus op ikenmijnlada.com verdient het om gelezen te worden. Dan moet‑i wel weer wat schrijven, maar als we allemaal komen kijken… ehm… wordt‑i waarschijnlijk zo zenuwachtig en onzeker dat er niets meer uit zijn toetsen komt.
Maar hij kà n mooie dingen schrijven, en dat heeft‑i ook gedaan, ik noem maar iets (hier klikken dus).
met een stevige stap, naar de linkliefde.
Linkliefde? Dan denk ik spontaan aan Stijn Vranken natuurlijk. *valt op de knieën en begint te bidden in de richting van de boekenkast* http://stijnvranken.wordpress.com/
Ik heb gedroomd dat ik verliefd was. Verliefd op een meisje.
Ik droomde niet over een meisje, maar wel dat ik verliefd was.
Verliefd. Nog voor het zoenen, nog voor het vastpakken. Nog voor je denkt aan de ander, en enkel stilstaat bij die kriebels in je buik. Naïef. Het spannend vinden van naast haar te staan.
In mijn google reader komen de laatste tijd steeds meer blogs terecht van mensen die ik eigenlijk niet ken maar die zo leuk zijn om te lezen. Zoals dus Maanzand, Zezunja en Nietlief, maar ook bijvoorbeeld Kruimels, wiens hele leven een gedicht lijkt… En Georgina, de bijzonder schrijfvaardige “kuisvrouw”…
Awaiting moderation? What the f***?
Ze leek helemaal niet op het meisje dat ik me doorgaans inbeeld.
@ Lies: Pardon! Pardon!
*Geeft Kabouter Moderateursleur een dreun*
Ook ééntje waar ik regelmatig passeer is de blog van Tom Yum Kim. De strubbelingen van het leven en het versieren van een vrouw om het zo te zeggen. De kerel zit niet echt in een fijne levensfase op dit moment, maar kan het geweldig goed verwoorden. http://trancedevie.skynetblogs.be/
Ik luister naar The Craft van Blackalicious, trouwens. En daarvoor was het Appetite for disctruction van Funkstörung.
En gijlie?
Geen idee. De laptop van het meisje achter mij kreunt iets van ‘shaking that ass’, maar ik ken het nummer niet.
Niets. Ik kan niet goed werken met muziek.
Hoewel, ik ga toch iets opleggen. De junk die ik nu aan het vertalen ben, behoeft geen strakke concentratie (de verslagen van het comité voor gezondheid en veiligheid van een of andere school in Engeland… waarom iemand dat in het Nederlands zou willen hebben, het is mij volstrekt onduidelijk…)
I see you baby?
@ Yuri: ja zoiets in die trend. Het geeft mij de beelden van een wannabe 50 cent met ho’s en bro’s en wat nog allemaal.
Linkliefde. Is dat een liefde die eigenlijk niet kan?
Opleggen.
Raar woord eigenlijk. En geen algemeen Nederlands volgens Van Dale, toch niet in de betekenis van muziek spelen.
Zal nog uit de platentijd komen, zeker, dat je echt letterlijk een plaatje op de speler moest leggen. Ik ben nochtans niet echt oud genoeg om veel platen gehad te hebben, ik ben opgegroeid in de cassettetijd… Misschien nog een erfenis van mijn ouders? Geen idee…
Maar kom, de muziek is geworden: volstrekt onbekende lounge-achtige toestanden waarop ik dans (die Nia die al eerder is voorbijgekomen). Ik ben eigenlijk meer voor folk- en softrocktoestanden, de Levellers zijn mij bijvoorbeeld bijzonder dierbaar, maar dat is niet echt bevorderlijk voor het werken. Dan zit ik enkel nog mee te zingen :-)
De Levellers zijn fijn. :-) Ik bezondig mij met tijd en stond aan een gezonde dosis Louis attack, maar vandaag ben ik in hogere sferen (toch voor het komende uur) met New World van Dvorak.
Ha, de Levellers! Ik dacht dat die mannen al lang waren bijgezet in een of ander mausoleum. Doch soit. Ik ken iemand die ooit na een concert van The Levellers met een hoofdwonde naar het ziekenhuis moest omdat de bassist het om een of andere reden grappig vond om zijn bas in het publiek te keilen.
Echt gebeurd, no kidding.
Mo! Dat is minder. Mja, Jeremy is altijd een beetje een rare kwiet geweest (de bassist dus). Niet dat de rest normale gasten zijn, maar zó raar als hij toch niet…
Ze zijn nog steeds alive and kicking! Ze brengen binnenkort een nieuwe cd uit zelfs, de eerste singles zijn al te beluisteren op het net. En ok, ze hebben al een paar jaar geen hits meer gehad, maar voor mij hoeft dat ook niet eigenlijk. Integendeel. Hoe minder fans ze hebben, hoe vaker ze op kleinere podia verschijnen, wat ik toch een stuk aangenamer vind.
Bovendien zijn ze blijkbaar nog lang niet vergeten door de massa, want ze hebben vorig jaar nog een hele week aan een stuk 7 culturele centra in België uitverkocht gekregen met hun “akoestische” programma.
Voor de rest hebben ze gewoon een vrij groot bijzonder trouw publiek dat gewoon ALTIJD komt opdagen als ze in België spelen… Zo blijven die mannen bezig met wat ze graag doen, en we gaan ze zeker niet tegenhouden!
Tot zo ver de enthousiaste spontane reclame voor de Levellers *reclametune*
Ik droomde dat we plots naast elkaar stonden, dat we vlak naast elkaar stonden, zelfs tegen elkaar. We stonden tegen elkaar, leunend op een toog of iets dergelijks. Er was eerst niets meer aan de hand. We stonden tegen elkaar, en dat voelde zo heerlijk aan. Gewoon tegen haar te staan, haar tegen me aan te voelen. Niet voor even, maar samen tegen elkaar staand. Dat was mooi. Ik was heel verliefd.
Mijn linkervoet stond tegen haar rechtervoet aangeschurkt. Mijn been voelde warm aan terwijl het zich tegen het hare drukte. Zo stonden we tegen elkaar. Mijn voet, mijn been. Mijn middel raakte nog net haar middel. En verder stonden we naast elkaar. Voor de anderen stonden we naast elkaar. Maar eigenlijk stonden we tegen elkaar. Stiekem. Alleen wij twee wisten het. We wisten het alleen nog niet zeker van elkaar.
Toen strengelde mijn voet zich rond de hare. Onmerkbaar voor al de anderen, ging mijn voet, die zo warm tegen de hare stond, rond haar been, tot het tussen haar twee voeten stond. Het bleef er niet staan, neen, mijn voet keerde terug, waarop haar voet volgde, rond mijn been gleed, zacht zo zacht, tot haar voet uiteindelijk tussen de mijne stond.
Zo gingen we over en weer. Zoals de zee. Niemand wist het, enkel wij. Wij waren verliefd. Wij waren verstapeliefd, maar we hadden niemand iets gezegd, zelfs elkaar nog niet.
Gni gni. Ja sorry. Als ik enthousiast ben over iets, dan kan ik daar helemaal in opgaan :-)
@Tomasz
Hoe langer je zo kleurrijk je droom blijft vertellen, hoe meer ik het gevoel krijg dat ik dat meisje zou willen zijn…
@ Lies: Helemaal niet erg hoor, het was fijn om te lezen. :-)
@Tomasz: *zucht* aaaah l’amoouuurrr *blaast sigarettenrook in de vorm van een hartje*
Okee!
Cool, en die was 450. Een gedichtje op “Okee!”, Yuri…
Verhip, dat was nr. 450!
*bedenkt even een gedichtje*
Toeptitoem. Ik wist niet van de gedichtjes-beloning. Afgezien van wat ik schreef, ben ik nu blij dat ik wat (maar niet dat) schreef.
Dit was reactie nr. 450 (van Klaartje):
Okee!
En dit is het beloofde gedichtje:
Oh, Kay, zei ik plots
Oh, Kay, ik hou van je, zei ik plots,
en ze vroeg om een ruikertje rozen.
Okee, Kay, dat regel ik voor je,
toen moest Kay rozerood blozen.
(Op naar nr. 550!)
Pfaff? Nooit van gehoord. En als ik het goed begrijp, kan ik dat maar beter zo houden.
Ze had de trekken van een meisje dat ik ken. Ze praatte veel, was heel sociaal. Ze droeg zachte truien, zodat ik uren over haar rug wou wrijven. Ze was niet bang om verliefd te zijn. Niet zoals bij mijn vorige liefdes. Verliefd zijn is een beetje zot zijn, en dat vond ze helemaal geen erg. Maar ze was er zich wel van bewust. Ze wist dat ze zot deed. Ze was er praktisch in. Ze wist hoe je best zot kan zijn, hoe je daar niet mee opvalt. Maar ze wist ook dat het mij opviel. We zagen het aan elkaar, we hoopten het aan elkaar, we voelden het aan elkaar.
Pfaff was tientallen jaren geleden een merk naaimachine in Nederland, maar ik neem aan, dat er geen verband is?
Ik heb ooit een cd van The Levellers gewonnen! Met een roze varken op de hoes!
Of zouden ze verband met een naaimachine maken? * peinst even verder *
Varkens zijn onrein binnen bepaalde opvattingen.
Ik ga nu even een varkentje wassen.
Goed.
Dan ga ik even een eitje pellen.
Kan er misschien ook nog iemand een appeltje schillen?
Of een uiltje knappen?
Een haasje reppen?
een busje mussen?
Hello Pig, de cd met het roze varken op de hoes, is nu nét de slechtste cd die ze ooit hebben gemaakt :-) Pech voor jou!
Happy Birthday Revolution is anders een geweldig fijn liedje.
Maar inderdaad, het plaatje heeft niet vaak opgestaan…
Wie de schoen passe, trekke hem aan.
In het kader van opdracht #4: lezen jullie Jack Nouws weleens? Ik weet niet of hij nou één van de groten van weblogland is, maar wat hij schrijft, lees ik meestal graag, en hij heeft twee dagboeken vanuit Portugal online staan, waarvan de eerste het interessantste is. Zie maisquenada.com
Andere Utrechtse held: http://www.maarwatishet.com – lees oa de chats onder http://www.maarwatishet.com/werk.html
Wie de schoen past, heeft hem al eens aangetrokken (anders weet je niet, dat ie past, slimmerik!).
DIENSTMEDEDELING:
————————-
Het Spaanse graan heeft de orkaan doorstaan.
“awaiting moderation” – vragen ze je eerst om linkliefdes, en dan mag je niet te veel linken in je comment.
O, hij is er al door.
We zijn verdorie bijna op de helft, hadden jullie het ook al gezien?
Als we tot de helft geraken, krijgen we toch makkelijk die andere helft ook vol, he jongens? Ik geef niet af! (maar ik moet wel eens leren niet om de vijf minuten te komen kijken of er al iets nieuws opstaat, want dat is behoorlijk nefast voor mijn concentratievermogen).
Nog iemand last van ruiende katten, trouwens. Ik hang helemaal onder het witte haar tegenwoordig…
Kent er iemand het verschil tussen infecundity en infertility? En bestaat er ook een Nederlands equivalent voor beide termen, of zijn die allebei gewoon onvruchtbaarheid?
Ik weet niet, je zou er een vertaler bij moeten halen misschien…
Als ik google, kom ik tot een verschil tussen het niet voor elkaar krijgen (infertility) van een paar om een kind te krijgen, en volkomen onmogelijkheid om zwanger te raken van een vrouw (infecundity). Geen idee wat de Nederlandse terminologie zou zijn.
Zoek ook eens op alle drie de termen, de twee Engelse plus de Nederlandse. Levert ook nog iets op.
heerlijk is dat als je telefoon weigert.
eerst helemaal,
dan alleen uitgaand,
maar na twee uur aan de cell gehangen
dan toch ook inkomend.
als toetje
een gratis nummer dat naar mijn powerbook belt.
nou.… dan wil je wel even wachten?
gha, ik heb ook eens een rond getal: 480 is wel fraai
was er nog iemand uit die thee gekomen die op wiskey leek?
stug doorgaan Joost
al aan het aperitief, reageurs?
Ik verga hier van de honger, grote smurf. Hoever is het nog, of anders zal ik u moeten opeten. Sorry. Noodgedwongen kannibalisme. ’t Is crisis voor iedereen.
Ik
wil
eigenlijk
heel
graag
proberen
de
500ste
reactie
te
halen.
Zou
dat
mij
lukken?
HOERA! :D
Ik dacht al dat je daarnaar op weg was. Heb je maar even alleen gelaten ;-)
Van harte!
Beste Joost,
je hebt hier op Maanzand nu officieel meer gereageerd dan Zezunja. Ben jij nu de trouwste Yuri-volgeling? Wat doet dat met een mens?
bezorgde groet,
Tomasz
gefeliciteerd Rose!
Dat is even slikken, Tomasz. Ik wist dat het moment zou komen, maar heb het nog niet eerder in dit perspectief geplaatst.
Ben ik überhaupt een volgeling? Als ik het niet was, zou dat dan betekenen dat Zezunja zijn trouwste volgeling is? Is zij een vrouw die je een volgeling kunt noemen? Ben ik niet zelf een alter ego van Yuri Maanzand? (zie ook hier)
Dus, Tomasz, toe, vertel me hoe het zit met God en de Literatuur.
“Dus, Tomasz, toe, vertel me hoe het zit met God en de Literatuur.”
Hmm. quelle vraag.
Ik schrijf er spontaan op los:
doorgaans associeert men met God met liefde. en liefde, dat is goed. liefde moet er zijn. maar er zijn verschillende vormen van liefde. soms kan liefde bevrijdend werken. dan ga je de wereld anders bekijken, openen er zich nieuwe perspectieven. God is hoop, geloven is durven hopen op nieuwe zaken, in mijn ogen. dan kan je, gesterkt door een ander (een Ander?), de wereld gaan verkennen (te beginnen bij jezelf). en dat is goed. mensen moeten uit hun cocon treden. dat is niet simpel, want vaak zit men vastgeroest in gebruiken en denkkaders zonder dat men het beseft. nuja, iedereen denkt en handelt in bepaalde denkkaders.
maar liefde kan ook blind zijn. sommige mensen dreigen enkel naar hun geliefde te luisteren. hun focus vernauwt zich. gezonde liefde is dat niet. in een gezonde relatie, zij het in de liefde of met een God, durf je elkaar al eens tegen te spreken, en het oneens te zijn met elkaar. geloven dreigt dan enkel loven te worden. dat is niet goed.
de ’taak’ van literatuur zie ik als soortgelijk: laat mij iets zien dat ik voordien niet zag. open een nieuwe dimensie in de wereld die ik al ken. spreek mij tegen, maar op een constructieve manier. laat mij van de wereld houden, in al zijn onnoemelijke paradoxen, tegenstrijdigheden en onzinnigheden. net zoals ik van mijn lief hou, met al haar complexen, tegenstrijdigheden en onvoorspelbaarheden. net zoals ik met veel plezier nadenk over een God, zolang die hoop en liefde uitasemt en geen eenzijdige relatie aan me opdringt.
God en literatuur hebben eenzelfde opdracht: laat ons de wereld zien op een manier die niet tot onze dagdagelijke wereld behoort.
Bon. Hm. Het moge duidelijk zijn dat ik God beschouw als een menselijke constructie. Niet dat ik dat voordien ooit concreet heb bedacht, maar uit dit epistel leid ik dat wel bij mezelf af. nou ja.
Zo, je maakt er meteen werk van. Klaus was een stuk korter van stof. Mooi verhaal wel, zo, dank je wel :-)
“Mooi verhaal wel, zo, dank je wel.”
Is dat alles?
Ik zou Klaus’ antwoord eerder omdraaien, om eerlijk te zijn:
1. Literatuur bestaat.
2. God slaat nergens op.
De playlist die ik mezelf heb samengesteld voor het komende half uur:
Adele – Best for last
The Mamas and the Papas – Dream a little dream
The Zombies – Time of the season
Groove Armada – My friend
Beirut – Nantes
Ryan Adams – Sylvia Plath
Jeff Buckley – Last Goodbye
Nancy Sinatra – Bang bang
en tenslotte: Martijn – Ik word je popidool
Al meer dan vijfhonderd! :)
Maar zo magisch dat dat gaat zijn, als de 999 overgaat in 1000. Is uw mooie website daar wel klaar voor? Millenniumbugsgewijs en zo? Gaat ge daar een filmpje van maken? Zoals dit: http://www.youtube.com/watch?v=ke9kxb_H-ac
@joost (nr. 502): Dank. Ik wist niet dat u zo lief was :-)
Sorry tomasz, dit is het voor nu.
Misschien later meer.
Ciao.
Enorm lief, ben ik.
Nergens goed voor, maar enorm lief – vrij naar De Dijk.
Lieve vrienden, lieve reageurs, lieve lezers!
Lieve Rose met je vijfhonderdste reactie!
Lieve Joost met je bedenkelijke record!
Lieve Tomasz met je wonderlijke dromen en uiteenzettingen!
Lieve liefje, wil je met me trouwen?
Lieve allemaal en allen die ik hier even vergeet omdat ik wat dronken ben!
Ik struikelde net over de wasmand omdat ik wat dronken ben. Ik lees jullie morgen verder omdat ik nu wat dronken ben. Maar ik wou nog even zeggen dat jullie helden zijn. Dat dit belachelijke experiment verdomme al voor de helft geslaagd is, het is een feestje waard. Maar voor mij nu even niet, omdat ik wat dronken ben.
Ik ga een flesje kraken, want ik ben nog lang niet dronken genoeg.
Nou nou, zo dronken zag je er nog niet uit. Mijn wangetjes tintelen ook zalig. Ik hou wel van avonden als deze, denk ik. Allez, ik weet het eigenlijk wel zeker. Merci dus!
Ooooooooooooooh, mijn avatar is zo mooi. Dank je we Yuri Maanzand!
Hoera voor Yuri! (die had ik ook nou net nog even meegepikt)
Driewerf hoera! En nogmaals driewerf hoera!
Proost & santé, en trouw ze, vanavond.
Ik wil eigenlijk nog wel eens reageren, omdat mijn avatar zo mooi is.
Wie verdient het gelezen te worden. Haha, niet moeilijk: http://florafleempaard.wordpress.com natuurlijk. Oh ja en ook http://www.zezunja.nl
Oh, in de toestand waar ik nu in ben, kan ik nog makkelijk tot reactie 600 doorgaan. Doch ik doe het u niet aan. Slaapwel.
Maar hoe lang zou het duren als je duizend verschillende reageerders wilt krijgen?
Ai, dat lijkt mij nogal onmogelijk!
En Yuri, dronken van de drank, de liefde of de slaap?
Nog even voor het slapen gaan: slaapwel!
Mooie boel hier. Eigenaar dronken, maar nog niet genoeg en wij maar werken hier om deze log op te stuwen in de vaart der volkeren!
Het zal met die vaart wel meevallen, met al die files.
Maar zijn er nú wel files?
Posting 1 was een afgebeten spits, dus géén files.
Dan maar oppassen met die vaart, want je ligt zó in de vaart.
Die mooet nummer 530 worden.
En “mooet” moet uiteraard “moet” zijn.
Bestaan “moetjes” trouwens nog?
Ik zit hier wel aardig tegen mijzelf te kletsen.
Maar ja, dan luistert er in ieder geval nog iemand naar mij.
Nou, o.k., nummer 535 en dan maar slapen.
Welterusten allen, ook gij, dronkaard!
Môgge!
Ben een beetje murw.
En heb veel werk.
Maja, ik zal het toch weer niet kunnen laten om regelmatig langs te hoppen…
Goeiemorgen Lies, Yuri, Centrum, tomasz, iedereen. Ik heb niet zo veel tijd vandaag, maar zal wel eventjes langskomen af en toe.
Potverdorie! 378 is mijn geluksgetal… wat was het schoon geweest als ik net dat bericht had kunnen plaatsen. Maar ik vermoed dat ik dus wat te traag ben… Nu ja, eigenlijk zijn alle getallen bestaande uit 3,7, en 8 mijn geluktsgetallen. Dus ik kan nog altijd voor 738, 783, 837 en 873 gaan!
Goeiemorgen trouwens!
En de werkdag is alweer begonnen met een mooie uitspraak:
leerling: kunnen wij hier etiketten krijgen?
leerkracht: wat voor etiketten moeten dat zijn?
leerling: euh, ja, een etiket is zoiets da plakt…
Wat is het leven toch simpel als je nog jong bent…
Hmmm. Dat zou ik niet veralgemenen. Ik vind eerlijk gezegd het leven nu een stuk eenvoudiger dan toen ik in mijn tienerjaren was. Ok, etiketten waren misschien niet belangrijk, maar al de rest… oeooeoeoeoe! :-)
Een goeiemorgen allemaal! Ik ga een bijzonder productieve dag tegemoet dus mijn bijdragen (bijdrages?) vandaag zullen beperkt blijven. Nietemin allemaal een knallend fijne dag gewenst!
Amai, wa is da hier allemaal? Ik ben bijna gek gescrold op dit bericht. Maar ik betreur het ten stelligste dat ik niet mee was van in den beginne… Zo leuk. Opdrachtjes en zo. Initiatief en dynamiek. Ik wrijf al in mijn handjes.
Ik kwam hier terecht via mijn statistieken omdat ik zag dat men bij mij op bezoek kwam via dit bericht. Met dank aan Lies voor de linkliefde. Nu hoop ik dat ik de juiste Lies gelinkt heb…
Tot nog eens en doe zo voort! Dat verdient een pluim op de schouderklop.
Tot #442 (zo goed als) alle reacties gelezen. Word nu een beetje Word-moe.
Plaats mijn reaktie vooral ook om nog wat meer variatie aan reageurs in te brengen.
Mijn persoonlijke oplossing voor opdracht #1 betreffende bericht 666, the number of the Beast: Fragmenten uit Iron Maiden-teksten die referreren naar dit heidens getal.
Tussentijds opdracht #2: Naar verluidt werd de vierjaarlijkse schrikkeldag uitgeroepen tot Dag van de Man.
Rechtstreeks gekopieerd uit mijne blog, jawel.
Ik begin te begrijpen wat een Avatar is. Deel jij die uit? Krijg ik er ook een?
Astu!
Hee Zezunjezus! Natuurlijk krijg jij ook een avatar. Als je je email-adres intikt bij het reageren, komt dat vanzelf in orde. En anders moet je dit even lezen.
Tussentijdse opdracht#3: volbracht. Fokkietofo gemaild.
Tussentijdse opdracht#4: blogroll aangepast.
Dan kan ik direct het nuttige met het aangename smurfen (sorry, maar het smurft hier momenteel in huis. Met heuze smurfruiluurtjes op school!?!).
Jij een reaktie rijker en ik een avatar?
Dank, maar heeft u ook iets in een andere kleurstelling?
(helemaal niet dankbaar, he?)
Ah, ge zijt al over de helft. Dat schiet op. Die duizend komen er wel!
wat ik zei? dat die duizend reacties er wel komen!
Tjee, je bent denk ik helemaal doof getoeterd door die 500 stemmen in je reactiedinges.
ik heb daarnet in een heus archief gezeten!
Eentje waar het ruikt naar oude boeken en papier, met enorme kasten op rails die je met een roer (ja, echt, een roer als op een schip) heen en weer kan rijden. Heel eng als je daar iets zit te zoeken en ondertussen moet iemand in een kast 2m verder zijn. Als die persoon namelijk niet weet dat je daar zit, zie je letterlijk de muren op je afkomen…
Geplet tussen oude schoolfoto’s, jak.
Hey waaw, ik heb reactie 555!
Verdient dat ook niet iets bijzonders?
Iets lekkers bijvoorbeeld?
Smoutebollen misschien, daar heb ik nog wel eens zin in.
Heb ik nu iedereen weggejaagd?
Of je vernieuwt natuurlijk de pagina die al bijna 2 uur open staat :-D
Hey Georgina, welkom. Nee, je hebt helemaal de verkeerde Lies gelinkt eigenlijk. Ik ben deze Lies, dat is dezelfde Lies die een tijdje geleden antwoordde op dat postje van Dove/Axe van jou…
jezusmina, was ik maar mee vanaf het begin.
Hoeft niet hoor, nergens voor nodig. Gooi jezelf in de groep!
Aangezien ze het zelf al had aangekondigd: Georgina!!!
Ik heb geen idee. Vraag mij alleen af of die rode dingetjes op tafel afkomstig zijn van een rode koek of dat dit kopje koffie vooraf gegaan is door een soort ritueel.
ik zie een vuile plek op het kopje. Het moet alvast een smosser zijn.
Zo, weer bij. Fraai verbeeld, Yuri. Welkom iedereen die hier nog niet was (’t wordt echt een hele komjoenuttie zo). En ik ga weer aan de slag…
O, en ik heb mezelf een gravatar cadeau gedaan. Leuk speelgoed hoor.
Trouwens.
Cyriel zei: En Yuri, dronken van de drank, de liefde of de slaap?
@ Cyriel: Van beide. Euh van dreide. Alledrie bedoel ik. Nee, toch vooral de drank. En de liefde. Slaap ook wel een beetje. Enfin.
Zezunjezus (leuk aninfje?) zei: (Vanalles)
@ Zezunjezus: Wat is in des godesherenaam een aninfje?
Georgina zei: Mijn persoonlijke oplossing voor opdracht #1 betreffende bericht 666, the number of the Beast: Fragmenten uit Iron Maiden-teksten die referreren naar dit heidens getal.
@ Georgina: Concrete voorstellen?
Zezunjezus (leuk aninfje?) zei: Dank, maar heeft u ook iets in een andere kleurstelling?
(helemaal niet dankbaar, he?)
@ Zezunjezus: Mail mij uw plaatje en ik doe de rest.
Het Zusje zei: Hey waaw, ik heb reactie 555!
Verdient dat ook niet iets bijzonders?
@ Het Zusje: Applaus! Eindeloos Applaus!
Lies zei: Aangezien ze het zelf al had aangekondigd: Georgina!!!
@ Lies: Dat laatste kopje koffie is inderdaad van Georgina.
Mooie gravatar Joost!
:-)
en wanneer komt de tussentijdse opdracht 5?
Dit was reactie nr. 550 (van Georgina):
Tussentijdse opdracht#3: volbracht. Fokkietofo gemaild.
Tussentijdse opdracht#4: blogroll aangepast.
En dit is het beloofde gedichtje:
Fokkietofo
Ik drink een lekker pokje fokkie,
met heermijk schuilende helk.
Als merinnering haak ik dan een tofo,
want fokkie is voed goor elk!
(Op naar nr. 650!)
@ Ex-buurvrouw: Even geduld! Hij komt eraan!
Vóór? Pff, dat weet ik niet meer… Dat is al te lang geleden. En ik reageer niet zo vaak op een bericht normaal, alleen als ik écht iets te vertellen heb…
ik denk dat dat was bij Zezunja, om te zeggen dat ik mijn diepvriezer opgegeten had…
Ik weet ook niet wat een aninfje is, vandaar dat vraagteken. Iemand een idee?
Reakties elders plaatsen? Wat is daar het nut van?
aah nimfje!
ik ben benieuwd hoe lang dit bericht er bij mij over doet om te laden als de reaktie-teller op 999 staat. Doet er nl. al erg lang over.
Wat ook wel wil helpen bij het vermenigvuldigen van de reakties, is hier reageren op jou andere blogjes. Wellicht kan men hier dan ook reageren op blogjes van anderen?
Bij dezen: Gefeliciteerd met het behalen van de finalen!
Daar valt die te lezen:
http://www.fanvanmirthe.be/blog/2008/03/05/fanshop/#comments
dat is ondertussen ook een beetje linkliefde, niet? :)
en mijn laatste reactie was droogweg de verbetering van een dt-fout. de link zal ik dan maar niet geven, zeker? (al moet je het niet te ver gaan zoeken…)
Ik bem niet eigenwijs, ik weet gewoon wat ik wil!
Wil je meer weten van deze iegenwijze dame: http://www.violaine.eu
PS: Deze is ook erg leuk!!
Schaamteloos reclame maken voor jezelf… nu ja, je schrijft leuk, ik vergeef het je…
@Lies: ik heb de URL aangepast. Snorry, hé.
Tussentijdse opdracht#5:
Ik denk dat dit mijn laatste reactie was, andere dan in dit bericht:
bij deze zympatische mensch.
[Georgina zei: Mijn persoonlijke oplossing voor opdracht #1 betreffende bericht 666, the number of the Beast: Fragmenten uit Iron Maiden-teksten die referreren naar dit heidens getal.
@ Georgina: Concrete voorstellen?]
Ik heb toevallig nog een stapel lp’s liggen van het sleevefacen. Jammergenoeg waren die van Iron Maiden niet geschikt, maar ik grijp er nu eentje vast en citeer. Uit Dubbel lp Live After Dead:
Het liedje heet: The Number of The Beast…
(Pfoef… Een paar zinnetjes zullen volstaan, zeker? Na twintig jaren is het plots zo belachelijk banaal…)
The night was black was no use holding back
Cos I just had to see was someone watching me
In the mist dark figures move and twist
was this all for real or some kind of hell?
666 the number of the beast
Hell and fire was spawned to be released…
Maar ik ben te vroeg hé! Hoe kan ik dat nu in bericht 666 laten passen? En niet in 590 of zelfs 667?
Hoe gaan we dat oplossen?
@ Georgina: ik stel voor dat Yuri, die heel slim is, de boel zo programmeert dat er maar to reactie 665 gereageerd kan worden, en dat alles wat in aanmerking komt vervolgens door hem geplaatst wordt, onder dankzegging aan de oorspronkelijke reageur(s) en dat we daarna weer vrolijk verder gaan, omdat dan die vastzetdinges er weer uitgeknutseld is door Yuri, die heel slim is.
Ja, Yuri is heel slim.
Nog 408
Straks ga ik mijn lief verrassen met een lekker etentje op mijn kot. Kaaskroketjes bakken (dat eet ze zo graag) en daarna nog iets zelf uitgevonden. En natuurlijk staan de kaarsjes al klaar. En het kot wordt nu zorgvuldig opgeruimd. Heeft er nog iemand gezellige tips voor een ik-en-mijn-lief-avond?
Slimme, slimme Yuri.
Waarom noemt dit eigenlijk zo plots een experiment? Dat was het toch niet in het begin?
Ik heb geen tips, tomasz, maar wil je ook niet zonder reactie laten. Nu ja, het gebruikelijke natuurlijk, kaarsjes, wijn, iets van chocolade schijnt ook wel op prijs gesteld te worden soms. En verder zelf te sprankelen, of lief te zijn, of wat dan ook, maar niet mat en onverschillig, ik geloof dat dat toch vooral van belang is.
Veel plezier of gezelligheid, of wat het ook is wat je verlangt van je avondje met haar.
En ik meen dat dat wel moet lukken, niet mat en onverschillig te zijn, als ik je droom-verhaal in herinnering breng :-)
Ik vind het altijd jammer dat je niet echt kan schrijven met de hand op het internet. Want dat zou ik nu echt leuk vinden.
Enkel Yuri kan dat een beetje, daarboven bij de klikopties. Maar ja, Yuri is ook een slimme.
Uw wensen bereiken mijn hart met blijdschap, Joost. Gezellig zal het zijn!
Mijn laatste reactie? Een link eigenlijk, naar een vriendin van mij die aan het trainen is om de 20km van Brussel te lopen. Kan ze evengoed deze ook nog meepikken vond ik: http://www.lessius.eu/stuvo/nieuws/stuvo_tenmiles.aspx
O, hier was ik het laatst, tussen de 1000 door: http://www.volkskrantblog.nl/bericht/188348
En jammer dat er geen gedichtjes voor de hele honderden zijn. Tomasz had een mooi zinnetje op de 600e.
Joost stuurde me trouwens nog een olijk screenshot van de recente reacties op de voorpagina. Rose is er gisteren namelijk op listige wijze in geslaagd de 500ste reactie te posten. En dat zag er zo uit:
Dank Joost! Dank Rose!
Mja, jammer, maar ik denk dat Yuri er dan bijna een dagtaak van kan maken om gedichten te verzinnen. (Kan zijn dat hij dat sowieso al doet hoor, weet ik veel) Nietemin: laat het u niet tegenhouden om met de geweldig mooie zin van Tomase aa nde slag te gaan.
God, wat een typfouten. Carmen: Schaam op jou!
De eisen worden hier steeds hoger. Eerst op naar de 1.000 reaqties en dan OOK nog tussentijdse opdrachten. Dit riekt naar loonslavernij zonder loon…
Zie je wel: nu komen de tikfouten al wegens uitputting!
Maar even een pauze opnemen.
Pompidom. Nog drie kwartier voor ze er is, en dit maakt de avond alvast nog iets gezelliger: hoewel ik natuurlijk in principe voor Anderlecht supporter als ze Europees spelen, was ik een beetje blij dat het nu al 0–1 staat, omdat ik het daardoor niet moet beklagen dat ik niet op café naar de match ben gaan kijken.
Ik doe ook mee.
Dat is goed, Zwarte Piet.
Ik kan niet typen.
Harten dame is al bezet hoor.
Ik kan wel meppen.
Ik ben ook bezet. :-)
*kijkt links en rechts om de hoek*
*voor de zekerheid nog een keer*
het schijnt dat er mensen ECHT dood gegaan zijn aan inbreken…
*bibbert*
Maar het is hier inmiddels toch echt te aardig om weg te blijven!
*rent snel weer weg om zich achter het hoekje te verstoppen en te lurken*
dag yuri groetjes luca
ben ik de 1000ste
Mijn laatste reactie ergens anders was bij mijzelf…
En wat betreft de dronkenschappen: slaapdronken is de enige die geen kater oplevert en toch heb ik die het minst graag.
Ik heb deze avond warm gegeten.
Ach kijk, neef Luca is ook al van de partij! Familiereünie?
Mijn laatste reactie was bij Octavie. Op haar tuinstukje. Waarin ik mezelf min of meer uitnodig om gevulde courgettebloemen bij haar te komen eten deze zomer. Als zij ze kan klaarmaken, that is.
Ik haat smurfen.
Wij verkopen geen gamma-detectors.
Ik ben aan mijzelf toe.
Waarom zijn de mensen toch zo gek op mij?
Waarom heb ik wel een Alt-toets…
maar geen Sopraan-toets?
Laatste reactie, dat zal ergens op een amerikanesche site geweest zijn, zo’n nerd-site met gadgets en onzin.
In de tussentijd volg ik met stijgende verbazing de comment-count alhier.
We gaan er niet geraken, aan duizend. Uitgeput zijn we. Het experiment is mislukt.
De wereld zal vergaan.
MOPJE!!
Ach, die 1.000 wordt wel gehaald, als er niet voortijdig wordt afgehaakt.
Wij letten op de kleintjes…
en pakken uw grote geld tussendoor wel even.
Zoiets doen wij noooooooooit.
Waarom wordt ik kookwekker genoemd…
terwijl ik nooit mag koken…
zelfs niet van woede…
en terwijl ik ook geen wekker ben…
want de kok slaapt nooit tijdens het koken!
Er staat een paard in mij.
weer een dt-fout opgemerkt, hierboven.
En ik hang aan de muur.
Verhip, ik ben er ook altijd!
Ik stop nu maar, want ik wil geen gedichtje op mijn dak krijgen, en post 650 komt gevaarlijk dicht in de buurt.
Slimme, slimme Yuri!
Djuu zeg.
Vandaag staan er weer vele sterren aan de hemel…
die kennelijk niets anders te doen hebben.
Dat zijn dus hangsterren…
die desondanks aan de hemel staan.
Rare jongens, die sterren.
Waarom heet ik Kerstmis?
Is het dan altijd mis met de Kerst?
Of is er ook een Kerstmiss…
die ik met de Kerst heb gemist?!
Het Koningshuis is failliet: vorst aan de grond!
Er heerst verdeeldheid in het Koningshuis, waardoor de taken zijn verdeeld. Momenteel heerst de Nachtvorst.
Door een streng dieet hoeft u voorlopig geen zware, maar alleen een lichte storm te verwachten.
Wij lossen alles op…
desnoods in zoutzuur of zwavelzuur…
alhoewel oploskoffie ook een mogelijkheid is.
Desnoods trekken wij ons pistool…
of onze agenda voor een afspraak.
Tjonge, wat een drukte hier.
Zeker weer spitskooluur.
Het batterijtje van mijn uurwerk is trouwens op.
Weet je wat, ik doe gewoon mee!
Goed idee Bart.
Hallo allemaal. Het is goed vooruit gegaan gisterenavond zeg. Wat een lolbroek(en)…
Mijn schoenen zijn intussen versleten, Grote Smurf. Kunnen we stoppen aan de Shoe Post, dan koop ik er mij efkes een paar nieuwe.
Allez, ik zal ook eens een bijdrage doen sie.
En ik doe ook een bijdrage sé ;-)
Bij deze, mijn bijdrage.
Ik ben normaal niet voor reactie om de reactie. Maar kom, zo’n nutteloze bijdrage kan ook eens deugd doen.
tiens, de 666 is voorbij… zonder bijzonderheid.
Ik ook :)
Goeiemorgen, goe bezig!
Inderdaad, de 666 ging over oploskoffie. Men zou kunnen aanvoeren dat dit een duivelse uitvinding is, maar ik betwijfel dat veel mensen dat een degelijke 666-post vinden :-)
Jezus man, wat gaat dat hier snel!
Seffens (ik spendeer al heel mijn leven aan de juiste schrijfwijze van dit woord) zijn we de 1000 voorbij zonder dat we er erg in hebben!
En Yuri, mogen wij zelf ook vragen – tussentijdse opdrachtjes – aan elkaar stellen? Of is dat privilege enkel voorbehouden aan uw hand boven ons hoofd?
(PS: ik meldde mij gisteren aan voor zo’n avatarding op die avatarwebsite, maar kreeg nog steeds geen bevestingsmail om in te loggen. En ik wil ook zooooooooooooooooooooooooooooooooooooo (geleerd van de Pfafffans!) graag een iets minder plaatje…)
Goeiemorgen morgen, goeiedag!
En nummer 686 alweer!
Heerlijk die goedkope aandacht, maar ja, het werkt, dus waarom ook niet?
Yuri?
Ik mis Yuri een beetje.
En hop!
Tis hier zo rustig. Yuri? Joost? tomasz?
Hoera! Mijn prentje is terug.
Allez, ik draag ook mijn reactiesteentje bij.
Wil ik nummer 692 zijn?
Allez toe, ja, waarom ook niet…
Hopla!
En dan heb ik nog een stuk of wat vriendinnen die welopgevoed en zeer verstand zijn, en waarmee je dus geen donder kan beginnen, maar misschien krijgt iemand anders ze wel klein.
VerstandIG uiteraard.
Inderdaad: Yuriiiiiii?
Leve Boudewijn!
@ Lies: u bezorgt me steeds weer een acute paniekaanval. Wij delen nl. dezelfde naam, en elke keer ik hier kom kijken denk: shit, heb ik dat gezegd? Is mijn alterego weer aan het werk geweest? Waar haal ik dat vandaan? Wanneer heb ik dat gezegd zonder dat ik het doorhad?
En dan luttele seconden later… aha! It is not me!
U bent niet goed voor mijn hart. Maar ach, daar leer ik wel mee leven, en anders bezwijk ik hier na X aantal keer wel aan mijn bureau en kan ik vroeger naar huis! Jippie! Ga door Lies, ga door!
Dat zou pas een experiment met bijzonder resultaten zijn: een lijk na zo’n 700 reacties!
@ Het Zusje: Ik zou het leuk vinden als jij je hier ook gewoon Lies noemt en dat we dan nóóit meer weten wie wat zegt. Yeah.
@ zezunja: idd, ook een leuk idee. En misschien is dat wel beter voor mijn hart. Omdat ik dan ook gewoon kan denken dat ik het wel allemaal zelf geschreven heb.
Maar dan zitten we nog altijd met dat probleem van die avatars…
Kakavatar.
Goeiemorgen! Hallo Lies, en tomasz en Carmen en Zezinja en alle nieuwe mensen en – hé, is Yuri er nog niet?
YURI!!!!
YURIIIIIII!!!!!!!
(allemaal, kinderen!)
YUUUUUUUUUUUUUURIIIIIIIIIIIIII!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Sorry Zezinja…
Vrienden! Daar ben ik weer! En wat een feest is het hier nog steeds. Wat een gekeuvel en geklets. Ik stel voor dat we de koffie even overslaan en rechtstreeks aan de champagne gaan. Het einde komt namelijk gestaag in zicht, en dat verdient op zijn minst één knallende kurk.
En verder:
Zezunjezus (leuk aninfje?) zei: Bij dezen: Gefeliciteerd met het behalen van de finalen!
@ Zezunjezus: Dank!
Joost Brummelkamp zei: ik stel voor dat Yuri, die heel slim is, de boel zo programmeert dat er maar to reactie 665 gereageerd kan worden, en dat alles wat in aanmerking komt vervolgens door hem geplaatst wordt, onder dankzegging aan de oorspronkelijke reageur(s) en dat we daarna weer vrolijk verder gaan, omdat dan die vastzetdinges er weer uitgeknutseld is door Yuri, die heel slim is.
tomasz zei: Ja, Yuri is heel slim.
@ Joost & Tomasz: Never overestimate the power of my slimheid, hoor jongens
tomasz zei: Waarom noemt dit eigenlijk zo plots een experiment? Dat was het toch niet in het begin?
@ Tomasz: Nee, maar dat is het wel geworden. Ik weet ook niet goed waarom.
Toilet zei: Ik ben ook bezet. :-)
@ Toilet: Damn!
neef luca zei: dag yuri groetjes luca
neef luca zei: ben ik de 1000ste
@ Luca: Haaa dag Luca! Alles goed? Je bent nog niet de 1000ste, maar wel al aardig op weg.
Haatsmurf zei: Ik haat smurfen.
@ Haatsmurf: En kabouters?
de gang zei: Er staat een paard in mij.
@ De gang: Zo kunnen we nog uren aan uzelf blijven, denk ik…
bartblau zei: Ik ben normaal niet voor reactie om de reactie. Maar kom, zo’n nutteloze bijdrage kan ook eens deugd doen.
@ Bartblau: Nutteloos? U pakte reactie nr. 678! Daar zouden getallenfetisjisten een moord voor begaan!
Het Zusje zei: En Yuri, mogen wij zelf ook vragen – tussentijdse opdrachtjes – aan elkaar stellen? Of is dat privilege enkel voorbehouden aan uw hand boven ons hoofd?
@ Het Zusje: Vrijheid, blijheid, me dunkt. Laat uw vragen maar komen.
Het Zusje zei: En ik wil ook zooooooooooooooooooooooooooooooooooooo (geleerd van de Pfafffans!) graag een iets minder plaatje…)
@ Het Zusje: Een iets minder plaatje? Minder mooi? Minder lelijk? Minder klein? Minder plaatjesachtig?
buxx zei: Heerlijk die goedkope aandacht, maar ja, het werkt, dus waarom ook niet?
@ Buxx: En of het werkt! Zelden zo goedkoop zitten internetten als de laatste dagen…
Dit was reactie nr. 650 (van de gang):
Ik stop nu maar, want ik wil geen gedichtje op mijn dak krijgen, en post 650 komt gevaarlijk dicht in de buurt.
Slimme, slimme Yuri!
En dit is het beloofde gedichtje:
Ik wil geen gedichtje
Dit is een rijmpje,
voor wie geen rijmpje wil.
Een stukje poëzie,
als je niet dichten wil.
Maar de kracht van poëzie
mag niet worden onderschat,
want wie geen rijmpje wil
heeft er nu toch eentje gehad
(Op naar nr. 750!)
Breaking news! Breaking news!
Op slinkse en onopvallende wijze is de Politie erin geslaagd om reactie nr. 666 te plaatsen. In het holst van de nacht overvielen de flikken ons met een ogenschijnlijk onschuldig commentaartje. Dat zag er zo uit:
Politie zei: alhoewel oploskoffie ook een mogelijkheid is.
Deze frase lijkt op het eerste gezicht vrij onschadelijk en van weinig historische relevantie, maar – zoals wel vaker bij satanische boodschappen – moet je de uitspraak van naderbij gaan bekijken. Na uitvoerig onderzoek heeft uw gastheer dan ook ontcijferd dat alhoewel oploskoffie ook een mogelijkheid is niet zonder diepere betekenis is. De simpele uitspraak is namelijk een anagram voor het volgende:
Ho geile homo ik pis wild op je kale foef en oksel.
En daarmee, waarde vrienden, is de ware aard van Satan hemzelve aan ons blootgelegd. De duivel is niemand minder dan… de Politie!
doorgaan… vooral blijven doorgaan!!
Potjandorie, ik neem vooralsnog geen woord terug over die slimheid.
De Politie stinkt een beetje, zou ik zo zeggen…
Sorry: geen woordt, moet dat natuurlijk zijn, in plaats van geen woord.
Pardon: excuus, moet dat natuurlijk zijn, in plaats van sorry.
Goeiemorgen Yuri!
dank voor het gedicht. Het is uiteindelijk toch nog een hele eer. Alsof ik het songfestival win: niet mijn ding, maar kom, het doet je toch iets.
Of misschien alsof je een meet en greet met jean-marie wint: ook niet echt mijn ding, maar kom, hij is toch ’s werelds beste keeper geweest.
Van de politie had ik zulke zaken niet verwacht. Ik moet de schok nog even te boven komen. Brr.
Vriendelijke groet,
Thomas
@ Joost: Blijkbaar nog een kopje fokkie nodig?
Prachtig initiatief!
Daarom wil ik natuurlijk ook mijn duit in het zakje doen en wel met volgend spreekwoord: vloeken als een ketellapper! Ziezo, dat is dan ook weer gebeurd.
Groeten uit Slowakije.
verdorie, al veel gebeurd sedert mijn laatste reactie! Dat gaat hier als een sneltrein zeg!
ik reageer eigenlijk 99% nooit. speciaal dus voor jou. nu.
@ Het Zusje:
Oei. Hou er wel rekening mee dat als je écht een hartaanval zou krijgen, en je dus naar het ziekenhuis gevoerd wordt, je wel degelijk zal wensen dat je nog zat te werken. Denk ik zo. Dus bevrijd ik je liever van alle twijfel, dan dat ik verantwoordelijk word gesteld voor jouw gezondheidsperikelen.
Amai, die laatste zin zou ik nooit zo zeggen, in het echte leven… :-)
Gadsi, ’t is dag
Verhip, Sunnymoon! Een echt palindroom!
:-)
na enig gelees is dit toch de mooiste
do geese see God?
daar moet ik toch eens over nadenken
Hoe gaat die paindromitische zin ook weer, die altijd opduikt als het over palindromen gaat?
Tjonge, een elleke vergeten hierboven!
‘De mooie zeeman nam Anna mee’, zei oom Ed.
Dat was ‘em.
Bij ons komt men altijd met koortsmeetsysteemstrook of iets met een tentententoonstellingiets.
Ik vind Do geese see god echt fantastisch.
Zowel op abstract niveau, als wanneer je ‘m letterlijk neemt.
Wat? Letterlijk?
Kent er iemand iets van ‘huurkoop’ ? Van een huis bedoel ik dan.
Voor- en nadelen zowel voor koper als verkoper?
google brengt namelijk niet zoveel op, en aangezien het hier volzit met slimme mensen…
Ah. Het is Engels. En geese betekent ganzen. Aha. Mooimooi.
En er staat een filmpje met die titel op youtube, maar wat ik ervan vind weet ik nog niet.
666 was dus toch minder onschuldig dan op het eerste zicht…
Kale oksels bij een homo lijkt mij nog evident, maar een kale foef…
Ik heb toch eens goed gelachen, waarvoor dank.
Ik ben zelfs speciaal op mijn werk komen loeren of ik er nog op kan voor de 1000 de deur ging sluiten. Want na 1000 is men een beetje laat met reageren, vind ik. Ik ben zelfs een rabiate voorstander van een opgelegde limiet. Een reageer-stop op 1000. Zou dat programmeer- of instelbaar zijn?
Hoedanook, ik weiger om nog te reageren na de 1000. Trop is teveel.
Ok, maar daar zijn we nog lang niet, natuurlijk… We doen er intussen al vijf dagen over, en tenzij het hier plotseling een stormloop van jewelste wordt, zal het dus nog wel minstens een hele dag duren…
Maar.
We zuuullllen dooooooooooorgaaan… (hoor je hem meteen ook zingen, onze Ramses?)
Verdomme. Ge kunt die kat ook geen vijf minuten alleen laten of hij gaat den onnozelaar uithangen.
ik was juuiiiiist een berichtje aan het posten hoe benieuwd ik was welke e‑bay-achtige proporties het posten van nummer 1000 zou hebben, toen sjeik mij al een en ander duidelijk maakte. Yuri, is het technisch mogelijk om exact bij nummer 1000 een stop te zetten op de reacties? En wat als het erom gaat spannen, ga je dan één groot amalgaan maken van alle ongeveer-nummer-1000tjes?
ik ben nog altijd benieuwd…
oeps, één nulletje te veel
ik zag het effen wel eeeeerreg groot
oeps, ik zie nulletjes waar er geen zijn
hier nog een palindroompje van eigen hersenbodem, ontsproten aan de huidige gezondheidstoestand.
het klinkt een beetje als een aanmoediging, uitnodiging, strijdkreet, of misschien zelfs tussentijdse opdracht;
SNOT ‘EM MET ONS!
nu moet ik even m’n neus gaan snuiten.
stel dat je deze post afsluit
volgens mij moet je dan een ander item openen met als titel: ‘alles wat je nog had willen zeggen…’
Interessant (vooralsnog) gedachtenexperiment…
Mijn kleine bijdrage.
Boring wel ja, maar het niet kunnen laten en al. En nu niet kunnen opgeven omdat we er bijna zijn en al. Ervoor gaan en al.
En al.
Allez bon, we zullen ook maar een bijdrage leveren zeker?
Roxaaaaane (put on the red light) roxaaaaaaaaane (put on the red light) roxaaaaaaaane (enzoverder enzovoorts)
Ons ma en pa gaan naar soulsister vanavond en ik ben een ietsiepietsie jaloers. De nostalgie.
Notenkar!
Wel, mijn prof psychodiagnostiek in’t eerste jaar kon niet zo geweldig goed Engels, waardoor wij zijn uitleg over de cut off score en base rate wat hebben opgefleurd. Sindsdien duikt al drie jaar lang bij tijd een stond een goed gescholden: ‘Och kerel! Beesreet!’ op.
Woele Tapper
Ik voel mij nu helemaal Linda Kelchtermans…
Ontstaan in een zeer diepgaandgesprek in combinatie met wat alcohol:
aarshaarknabbelaar
Gepatenteerde oetlul
Knorftel!
Sluikbagger!
Frientpokker!
Snurkfluim!
Pleutendraaier!
Gratenflitser!
Flotenstimper!
Braakkwezel!
Drakenfluim!
Halfopgegeten wortel!
Tetterende toerentalteller!
Plavuizenbotser!
Okkernotensmoel!
Pladijsgeurverfrisser!
Nog! Nog! Stelletje worfultente fladodderprutreageurklinken!
Woow, vrijdagavond, doodop en uitgewrongen na een week hard werken (jaja, ondanks mijn veelvuldige aanwezigheid hier heb ik ontzettend veel werk verzet)… Maar blijkbaar toch nog wakker genoeg om zomaar even meer nieuwe scheldwoorden uit mijn mouw te schudden dan ik er in mijn leven gebruikt heb… In het dagelijkse leven beperk ik me meestal tot kl*jo, kl**tzak, smee*lap, l*l, rotz*k en de andere gebruikelijke toestanden. Daar moest ik misschien maar eens verandering in brengen… Deze zijn leuker!
De combinatie van “wat alcohol” en de motoriek die nodig is voor “aarshaarknabbelaar” zou bij mij geloof ik geen combinatie zijn…
Knap gedaan Carmen!
mondmotoriek, qua uitspraak hebben we het dan over he!
Verdraaid! Net bericht 750 gemist. Daar gaat m’n gedichtje, aan m’n neus voorbij!
@ Didi: dank u dank u *buigt* Het had inderdaad enige voeten in de aarde, maar oefening baart kunst.
Oi, oi, die politie bij 666. De slamkwakken!
Door de reactie scrollend heb ik toch een beetje de indruk dat Peter R. last heeft van achtervolgingswaanzin. Alsof hij politieagent speelt die hij graag had willen zijn, in een snelle auto achter het gespuis aan.
Dikdarndwarstegel,
Ondertussen is Muffin gesteriliseerd. Operatie goed gelukt. Nu alleen hopen dat ze ook morgen nog leeft. Dat wilde ik alvast hier even laten weten. Goed voor reactie 756.
Een variant op een scheldwoord kan luiden: Krijg de overmaasehazewindhondenkorenmolenpestpokken.
Duivenmelkdrinker.
Ottomaanse Habsburger.
Gekruide degenslikker.
@ Carmen: “oefening baart kunst” zei u? *schenkt zich nog eens in* Een plezierige avond allemaal!
@ Didi: Geniet ervan :-)
Waar blijft iedereen?
Ik ben hier!
Ah, je bent er toch!
Wa mojje?
Ik wist niet, dat je kwaad werd.
Nee, ik sliep half.
O.K., slaap dan maar weer verder.
Ik spam mij hier een ongeluk en het mag ook nog; dat is niet eens leuk.
Stemmetje verdroefde kinkaarverdozers! Over de peef gedoerde kanopteter! Vrokkelozer! Narefezel! Droek! Preter! Overlaks gesmeende toerhappel! Maanzandige terkdoezel!
Jij… jij… jij… KIMP!
Hè, dat lucht op.
Gravatarverberger!
Zo, nu dan gravatarloos naar bed. Slaap wel iedereen! (ja,het is nog vroeg, maar soms moet dat wel eens – of eigenlijk, soms is dat fijn) En als het lukken gaat, tot morgen.
Wat zien ik! Wat zien ik! Loepzuiver kuddegedrag. Als merinoschaap kan ik daar uiteraard niet aan weerstaan: dus méhméhméhmé
Na reactie 22 ben ik afgehaakt met lezen, maar dat terzijde.
En ik erger mij dood aan Peter R. de Vries.
(Hier nog meer dan gewoonlijk).
Verzin een scheldwoord?
Dat kan kapitein Haddock veel beter!
Aapmens, Aardvarken, Aardworm, Aardbanaan, Alle donders, Alle duivels, Anakoloet, Armzalige, Augurk, Autocraten, Autodidact
Balkan-hork, Bandieten, Basji-bozoeks, Basbazuinen, Bavianen, Beeldenstormer, Bende vogelverschrikkers, Bende wildemannen, Bende woestelingen, Bij de snorharen van Plekszy-Gladz, Bloedzuiger, Broertje dood
Caramba, Coloradokevers
De duivel moge ze halen, De grote kraakvis mag mij kraken, Deugniet, Driedubbeldoorgehaalde schurk, Driemaalgefrituurde schoenveter, Druiloren, Duizend atoombommen en raketgranaten, Duizend bomgranaten, Duizend bommen, Duizend bommen en granaten, duizend bliksembommen
Ectoplasma, Ectoplastisch bijproduct, Ellendige, Ellendige aardwormen, Ezel
Flessenbreker
Galgenaas, Galgengebroed, Gangsters, Gepanneerde mestbol, Goeie genade, Grapjassen, Grote genade, Grote Mogol
Hagel en donder, Hangsnorren, Honderd duizend bommen en granaten, Honderd duizend miljoen bommen en granaten, Hottentot, Huurlingen
Idioten, Imitatie-carnavals-Mussolini, In boterbloemvet gesmoorde weerwolf, In egelvet gebraden gehaktbal
Jandorie, Joris Goedbloed, Judas, Jodokus
Kanaak, Kapers, Kilometervreter, Kleine ellendeling, Kolokwint, Kwakzalver, Kwast, Kwelgeest, Kwibus
Lafaards, Lafbekken, Lamlendige zuiplappen, Landloper, Langstaarten, Lelijk beest, Lelijk dier, Lelijk ongedierte, Lelijke Basji-Boezoeks, Lolbroek, Lomperik, Luitenant van de zeven sloten
Maatje, Malloot, Melkmuil, Mensaap, Menseneter, Michelinmannetje, Miereneter, Mislukte koorddanser, Mislukte handelaar in tweedehands vogelmest, Monster, Mormel, Mormelhond, Muilezels, Nachtuilen, Nietsnutten
Onbeschofte driedubbele kaffers, Onderwateradmiraal, Ongelikte beer, Ongeluksvogel, Onnozele, Opgeblazen blaaskaak, Ordinaire prutser, Ouwe kameraad, Ouwe zeekomkommer, Ouwe zeeschuimer
Parasieten, Patagonische zoeloes, Pietlutten, Piraat, Polygrafen, Potdikkie, Prehistorische Zapoteken, Profiteurs
Rampzalige, Razende woesteling, Ronde-tafel-conferentiehouder, Roodhuiden, Roofvogel, Rotbeest, Rumrover
Sapperloot, Schavuit, Scheepsjongen, Scheve tobogan, Schildvleugelige insecten, Schooiers, Schurk, Slavenhandelaar, Smerige automaat, Smerige hond, Snotaap, Stelletje in egelvet gebraden kolokwinten, Stelletje piraten, Stelletje Russische eieren, Stijfkop, Stom ectoplastisch bijproduct,Strotgrondel, Stuk boordschuttertje met je slabbetje voor, Stuk ectoplasma, Stuk kannibaal, Stukje kiekeboe van de poppenkast, Sukkels
Tienduizend miljard bliksembommen, Troglodieten, Turkse mutsen
Uilskuiken
Verroeste kaapstander, Vetzakken, Visigoten, Vlerken, Vogelverschrikker, Vuile hond
Waanzinnige pyromaan, Wafelijzer, Waskuip-admiraal, Waterdrinkers, Woesteling
Zandhazen, Zandvlooien, Zoeaven, Zoetwatermatroos, Zoeloes, Zoon van een schurftige hond, Zuiplappen
Bij de snorharen van Plekszy-Gladz, ja!
Ik wil geen nummertje zijn :(
Wat mij zeer veel genoegen brengt is keihard naar boven scrollen om op die manier Peter R. de Vries als een dolle stuiterbal op de bodem van mijn window te laten stuiteren. Probeer maar eens. Voelt wel goed.
*zucht* Ze heeft nog altijd niet gebeld. Hoe lang moet je tegenwoordig wachten om zelf contact op te nemen of is het nog steeds not done en moet ik als een schaap naast de telefoon blijven kamperen?
Dit is het voorlopige resultaat van tussentijdse opdracht #6:
Aapmens
Aardbanaan
Aardvarken
Aardworm
Aarshaarknabbelaar
Alle donders
Alle duivels
Anakoloet
Armzalige
Augurk
Autocraten
Autodidact
Balkan-hork
Bandieten
Basbazuinen
Basji-bozoeks
Bavianen
Beeldenstormer
Beesreet
Bende vogelverschrikkers
Bende wildemannen
Bende woestelingen
Bij de snorharen van Plekszy-Gladz
Bloedzuiger
Braakkwezel
Broertje dood
Caramba
Coloradokevers
De duivel moge ze halen
De grote kraakvis mag mij kraken
Deugniet
Dikdarndwarstegel
Drakenfluim
Driedubbeldoorgehaalde schurk
Driemaalgefrituurde schoenveter
Droek
Druiloren
Duivenmelkdrinker
Duizend atoombommen en raketgranaten
duizend bliksembommen
Duizend bomgranaten
Duizend bommen
Duizend bommen en granaten
Ectoplasma
Ectoplastisch bijproduct
Ellendige
Ellendige aardwormen
Ezel
Flessenbreker
Flotenstimper
Frientpokker
Galgenaas
Galgengebroed
Gangsters
Gekruide degenslikker
Gepanneerde mestbol
Gepatenteerde oetlul
Goeie genade
Grapjassen
Gratenflitser
Gravatarverberger
Grote genade
Grote Mogol
Hagel en donder
Halfopgegeten wortel
Hangsnorren
Honderd duizend bommen en granaten
Honderd duizend miljoen bommen en granaten
Hottentot
Huurlingen
Idioten
Imitatie-carnavals-Mussolini
In boterbloemvet gesmoorde weerwolf
In egelvet gebraden gehaktbal
Jandorie
Jodokus
Joris Goedbloed
Judas
Kanaak
Kapers
Kilometervreter
Kimp
Kleine ellendeling
Knorftel
Kolokwint
Krijg de overmaasehazewindhondenkorenmolenpestpokken
Kwakzalver
Kwast
Kwelgeest
Kwibus
Lafaards
Lafbekken
Lamlendige zuiplappen
Landloper
Langstaarten
Lelijk beest
Lelijk dier
Lelijk ongedierte
Lelijke Basji-Boezoeks
Lolbroek
Lomperik
Luitenant van de zeven sloten
Maanzandige terkdoezel
Maatje
Malloot
Melkmuil
Mensaap
Menseneter
Michelinmannetje
Miereneter
Mislukte handelaar in tweedehands vogelmest
Mislukte koorddanser
Monster
Mormel
Mormelhond
Muilezels
Nachtuilen
Narefezel
Nietsnutten
Notenkar
Okkernotensmoel
Onbeschofte driedubbele kaffers
Onderwateradmiraal
Ongelikte beer
Ongeluksvogel
Onnozele
Opgeblazen blaaskaak
Ordinaire prutser
Ottomaanse Habsburger
Ouwe kameraad
Ouwe zeekomkommer
Ouwe zeeschuimer
Over de peef gedoerde kanopteter
Overlaks gesmeende toerhappel
Parasieten
Patagonische zoeloes
Pietlutten
Piraat
Pladijsgeurverfrisser
Plavuizenbotser
Pleutendraaier
Polygrafen
Potdikkie
Prehistorische Zapoteken
Preter
Profiteurs
Rampzalige
Razende woesteling
Ronde-tafel-conferentiehouder
Roodhuiden
Roofvogel
Rotbeest
Rumrover
Sapperloot
Schavuit
Scheepsjongen
Scheve tobogan
Schildvleugelige insecten
Schooiers
Schurk
Slamkwak
Slavenhandelaar
Sluikbagger
Smerige automaat
Smerige hond
Snotaap
Snurkfluim
Stelletje in egelvet gebraden kolokwinten
Stelletje piraten
Stelletje Russische eieren
Stemmetje verdroefde kinkaarverdozers
Stijfkop
Stom ectoplastisch bijproduct
Strotgrondel
Stuk boordschuttertje met je slabbetje voor
Stuk ectoplasma
Stuk kannibaal
Stukje kiekeboe van de poppenkast
Sukkels
Tetterende toerentalteller
Tienduizend miljard bliksembommen
Troglodieten
Turkse mutsen
Uilskuiken
Verroeste kaapstander
Vetzakken
Visigoten
Vlerken
Vogelverschrikker
Vrokkelozer
Vuile hond
Waanzinnige pyromaan
Wafelijzer
Waskuip-admiraal
Waterdrinkers
Woele Tapper
Woesteling
Worfultente fladodderprutreageurklink
Zandhazen
Zandvlooien
Zoeaven
Zoeloes
Zoetwatermatroos
Zoon van een schurftige hond
Zuiplappen
Mooi toch?
We zijn er al bijna!
Dit was reactie nr. 750 (van Didi):
De combinatie van “wat alcohol” en de motoriek die nodig is voor “aarshaarknabbelaar” zou bij mij geloof ik geen combinatie zijn…
Knap gedaan Carmen!
En dit is het beloofde gedichtje:
De aarshaarknabbelaar
De schrik van de schijtende mens
waart weer in de riolen rond.
Het monster heeft één hartewens
en dat is uw flink behaarde kont.
Ja ja, het is de aarshaarknabbelaar,
die baant zich een weg door de plee.
Hij bijt zich vast in uw anushaar
en likt uw aambeien, als was het paté.
De aarshaarknabbelaar zorgt in zijn uppie
voor een ommekeer onder schijtbaggeraars.
De moderne mens, de zogenaamde yuppie
die scheert nu uit schrik ook zijn aars.
(Op naar nr. 850!)
‘T is weekend. Mojito, anyone?
Ja, en neem er zelf ook een. We hebben wat te vieren!
Why not? Zijn er ook borrelnootjes voorzien?
Sure! Een emmertje Rio Salsa Mix uit de Aldi!
Mmmmm, Mojito.
Oe oe ja een mojito gaat er wel in. Da’s al veel beter dan de aardbeienyoghurt die ik momenteel aan het binnenslubberen ben…
Mojito? Ik ga eerst wat eten, anders valt-ie zo slecht.
Als u nog niet gegeten hebt, heb ik ook een aperitiefje hoor. Die Mojito is natuurlijk slechts een lokmiddel om jullie kwijlend bij mijn drankkast te krijgen. Eenmaal daar aangekomen, is zowat alles mogelijk.
Ik vind dat zeer goed gevonden, zo 1000 reacties in 1 blogpost. En de tussentijdse opdrachten zijn heerlijk!
Het leek begonnen als grapje, maar intussen ziet het er serieus naar uit dat het nog gaat lukken ook.
Ook een Martini? “Shaken, not stirred”.
Komt eraan, meneer Bond.
En zijn de Bond-girls ook voorzien?
Goeie vraag. Dat begon ik me ook net af te vragen.
Wacht, ik check de jacuzzi even.
Geen probleem, hoor. Ik wacht wel eventjes.
Scheldwoorden vind ik meoilijk, hoor. Zeker nu Ruben zich zo heeft uitgesloofd door een hele alfabetisch geordende waslijst te posten…
Appelworm! Aardrijkskundeleraar!
Verdorie, ik blijf steken bij de A.
Reetzwam! Kaasnagelriem! Boskakker!
Sarkozy! Sjakossendrager!
O, ik zie dat Michael hier ook van de partij is. Hallo.
Heer Bond, vergeef me de vuilgebektheid van bovenstaande Bond-girl.
Zal aan de Mojito’s liggen…
Nog maar 200 te gaan!
Er komt geen schot in vandaag…
Lieve groetjes van lisa
Zo, zelfs mijn dochter doet mee – met een eigen gravatar. Mooi hè?
Wist u dat in Guatemala-stad elke dag 3 vrouwen vermoord worden? En dat het dringend tijd wordt dat de ganse wereld dit weet?!
lieve groeten van Laura.
Een paar dagen niet de logs bijgehouden en ik wordt hiermee geconfronteerd! Je begrijpt dat ik hier absoluut niet aan mee kan doen. Helaas, maar waar, dit wordt géén reactie 805.
En ik had gelijk!
Zo, met heel het gezin.
En dtan ben ik zo overtmand door emtoties dat er t’s tevteel verschtijnen in mijtn reatcties. Oei.
@ Lisa, Laura en Joost: Groetjes terug!
@ Jaco: Don’t worry. Beter te veel t’s dan te veel uitroeptekens.
Nóg niet op de 1.000?
O.K. !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Die stuiterende Peter R. de Vries geeft geen krimp!
Hij moedigt zelfs aan met zijn “Doen!”
Je kunt ook met hem jojo-en door het muiswiel snel heen en weer te halen.
En nu maar weer even verder met andere dingen.
Want er valt meetr te lezen elders.
meetr = meer.
En nog even nummer 820 pakken.
@Centrum/818: ook gij
Hmmmm, dit lijkt mij een complot…
U voert ons dronken met mojito’s opdat wij zinnen met schandelijke dt-fouten typen. En dan zeker Peter R. op ons loslaten!!!!! (“five exclamationmarks ‑a sure sign of madness” – Terry Pratchett)
Opdracht 7 is een instinker, want wij weten niet, wat bij iemand bekend is. En als je dan iets nieuws vertelt, dan is het bekend en is er niet voldaan aan de opdracht.
Tiens. Dat wist ik niet.
Typisch Peter R. de Vries?
Tja, Yuri, soms zijn mensen wakker.
Ben ik dan niet de beste der besten?
Nee, Peter, je bent een nul met een dwarsstreep.
Mag die dwarsstreep er niet uit?
Nee, Peter, want er moet een duideljik onderscheid zijn tusse een o en een 0.
tusse = tussen (scheelt weer een posting).
O.K., of is het 0.K.?
O.K. is O.K.
En nu weer aan het werk, Peter. Nee, aan het WERK !
Nummer 840 is nog niet gehaald.
Nee, maar dat kan wel gaan lukken.
En is dat dan werken of WERKEN?
Voor jou, Petertje, is dat WERKEN!
O.K., dan heb ik nu voor het eerst GEWERKT!
Oh hey Centrum, leuk je hier te ontmoeten. Kan je je twee vrienden niet even meebrengen en Maartje van http://maartje.punt.nl, dan kunnen we nog eens in de jacuzzi.
CAO 26 en VIP zijn omgevormd tot het VOP.
Of wist je dat al?
Wat je nog niet weet Yuri, is dat ik binnenkort een belangrijke beslissing neem op professioneel vlak. Hoe en wat kan ik je echter hier niet vertellen.
Wanneer precies er exact exact 1000 reacties zullen staan.…
gokje: van zondag op maandag?
Ha, Vrouwe Lilimoen, we blijven elkaar bij tijd en wijle tegenkomen. Voor de jacuzzi is de tijd nog niet rijp.
En waarom dan niet?
Het is te koud.
Ik heb toch verwarming!
Dat kan wel zijn, maar de buitenlucht is mij te frisjes.
Je hebt nummer 850 gescoord.
Inderdaad, ik zie het.
Krijg je dan een gedicht?
Geen flauw idee.
Vraag het even aan de goeroe.…ik bedoel Yuri.
Die heeft andere dingen aan zijn hoofd, neem ik aan.
Hij moet zijn weblog toch niet verwaarlozen!
Dat doet hij ook niet; hij heeft een leven.….
Ik ga weer een watertje verder.
Ik moet dringend het gebrubbel van mijn jacuzzi wat bijstellen.
Prima, dan neus ik elders weer even.
Volgens mij ook, Yuri. Er gebeuren hier vreemde dingen!
Maar het tikt wel aan. ;-)
Want zoals het klokje thuis tikt,
daar kan geen tijdbom tegen op!
Zeg eh, onderschat mij niet!
Neemt u mij vooral niet kwalijk.
Dat bepaal ik zelf wel!
Bent u altijd zo heetgebakerd?
Ha.…moet je mij eens zien na mijn explosie.
Ik wil u niet forceren.….
Of zelfs maar uitdagen…
Of provoceren.….
Okee, ik wacht mijn tijd als tijdbom wel af.
Heeft u iets met zure bommen?
Nee, niet echt; dat is verre familie van mij, maar rustig van aard.
Speelt u wel eens bommetje in het zwembad?
Nee, ik speel nooit; ik ben serieus.
Hmm, die indruk had ik al.
Dan heeft u inzicht in de mensheid en aanverwante artikelen zoals ik.
Ik dank u voor uw compliment.
Wie riep mij daar?
Oh, dat was Centrum.
@ Compliment: inderdaad, ik memoreerde u even.
Is goed; ik ga nu even uit; het is toch stil.
Veel plezier en tot ziens!
Breaky-breaky-break.
Je zit hier verkeerd, OM.
O ja, ik zie het, Hier hangt geen antenne aan. 73.
Ook 73, OM.
http://www.topcabaret.nl/ = Allerlei sketches van cabaretiers.
Opdracht 7: De trainer van AA Gent is volgend seizoen trainer van SC Heerenveen.
Willen de heren Centrum, Jacuzzi, 27 MC-er, PCM, Cabaret, Zoekmachine, Compliment, Tijdbom, Politie, Toilet, Kookwekker, Kerstmis, Sterrenhemel, Koningshuis, Zwarte Piet en al wat dies meer zij even hun wild in het rond reagerende mond houden?
Begrijp me niet verkeerd, ik apprecieer heel erg uw inspanningen om de teller naar de 1000 te krijgen, laat dat duidelijk zijn. Maar het is leuk als er voor reageurs met een ander ip-adres ook nog wat plaats over is.
Okee?
Omdat we het einde naderen, maak ik vast enigszins de balans op en ga me voorbereiden op de laatste meters voor de 1000 (kijk, dat gaat wel lukken). Voor we de laatste 50 bereiken, nog even wat losse eindjes aaneen knopen. Ik vroeg me af of dat glas thee/whisky al is opgelost, ik dacht het niet. Klopt het dat eF-eM, of hoe de naam ook precies moge zijn, suggereerde dat de foto van hem/haar is? Dat is dan mijn laatste gok – ik vermoed dat ik ook zo’n beetje de laatste ben die er nog in geïnteresseerd is.
Verder heb ik nog niet voldaan aan opdracht 7: dit moet haast wel iets zijn waar je nog niet eerder van gehoord had. Ik weet niet hoe lang het mp3’tje daar blijft staan, dus mis je kans niet om dit monumentale stuk muziek en tekst te beluisteren.
Goede nacht maar weer.
Wat een werk zeg, 1000 reacties. Gelukkig nog maar een klein stukje. Iedereen: we zijn er bijijijijijijna, we zijn er bijijijijina.….
En na een reis van bijna een week over een niet aflaten stroom van reacties, ja bijna 1.000 reacties naderen wij het einde van deze reis. Oh reisgenoten! Laat ons nog een keer onze wandelstok op pakken. Sta op en wandel! zei iemand anders reeds voor mij, en dat zijn mooie woorden, laten wij ook gaan wandelen!
Een blokje om of een rondje om de kerk. Een kerkje rondom het blokje of een blokje op de kerk gaan zetten. Voor dat laatste heb ik een ladder nodig, om zo hoog te kunnen reiken. Of heel veel schouders om op te staan. ‘Standing on the shoulders of giants’ zet ik piek de kerstboom, de kers op de appelmoes, de slagroom op de appeltaart, de hoofdprijs en de Cup met de grote oren bovenop de kerk. Het is per slot van rekening zondagochtend, velen van ons zullen straks ter kerke gaan. Een beetje oefenen op kansel-stijl kan geen kwaad. Kansel? Cancel!
Waarde net geen 1000 reageurders voor mij, hoe meer wij het einde naderen hoe meer wij beseffen welke historische daad wij verricht hebben. Duizend reacties, uit het niets, met dank aan inspiratie uit de paardebloemsla en jeuk aan de hiel, zijn wij niet gaan twijfelen aan de mogelijkheid deze opgave te realiseren! Voorwaar! Naar het einde toe! Naar het walhalla dat achter het magische getal van 1.000 verscholen ligt! Ik val aan, volg mij!
Ik had gewild dat mijn heerlijke slaap nog niet ten einde was, maar goed. Ik moest nu eenmaal vroeg opstaan om nog een kleine bijdrage te leveren aan de heilige 1000.
Goedemorgen. GDB heeft zich behoorlijk ingezet, zie ik, voordat we ons aan de laatste spurt tot het einde van ons avontuur-van-1000 gaan wagen. Ik moet zeggen dat ik het toch minder leuk begin te vinden als er in de nacht zulke eindeloze zinloze reeksen reacties getypt worden. Een keertje tien of vijftien om iets te halen, liefst niet gespeend van enige humor, zeker, maar ik kan de humor niet meer zo zien van 80 in zichzelf gekeerde tekstjes in het midden van de nacht. Tsja.
Misschien dat ik het allemaal een beetje te romantisch zie, zo van: samen om een gezamenlijk doel, hoe zinloos ook, verenigd.
O, hahaha, Yuri is ook al aan de slag, zie ik. Tussen het beginnen te typen en het indienen van deze reactie, zijn die 80 al weer verdwenen :-D
Goedemorgen Yuri! (dan hoef ik er niet eens 1000 en einde in te verwerken, dus)
Goedemorgen Joost! Ik wil even zeggen dat ik het helemaal met je eens ben: niet zo leuk zo’n solo. Ik hou in muziek ook niet zo van solo’s.
Dienstmededeling.
Ik heb net een zeventigtal reacties van meneer GDB verwijderd. Om hem meteen gerust te stellen: ik plaats ze straks samengevoegd weer terug, maar dan in één reactie.
Ik heb – tot gisteravond – nog nooit eerder in de geschiedenis van Maanzand een reactie verwijderd. Maar als ik zie hoe Centrum (onder tal van pseudoniemen) en GDB de boel hier volspammen en het op die manier voor iedereen minder leuk maken, dan grijp ik in.
Ik wil er ook niet al te chagrijnig over doen, want ik vind dat alles moet kunnen. En ik heb ook nooit verkondigd dat het verboden is om meer dan één reactie te posten. Maar als je in het midden van de nacht meer dan zeventig keer op de verzend-knop drukt, dan heb je het volgens mij niet goed begrepen. Of je bent dronken, dat kan natuurlijk ook.
Als ik akkoord zou gaan met de reactionele braakstroom van o.a. GDB, dan had ik net zo goed op dag één zelf 1000 keer iets kunnen tikken. En dat zou ook helemaal niet grappig geweest zijn.
In elk geval wil ik even vragen om het voor iedereen gezellig te houden, zeker nu we het einde naderen. Ik voel me gelijk een saaie stiefvader door zoiets te moeten zeggen, maar het kon even niet anders. Ik hoop dat dat begrepen wordt.
En verder wil ik dit betoog vermostubraven mop akkepwèèp kwinkslagroom denneboomstonk stonk stronk king kontrakt kakpies.
Hè Yuri, die eerste vermanende woorden, daar kan ik me nog in vinden, maar om dat nu zo af te sluiten, dat gaat me een beetje ver hoor. “Akkepwèèp”, ja, zo ken ik er nog wel een paar. Jammer dat een steeds grimmiger sfeer hier voelbaar wordt, nu het einde in zicht komt. Ik heb het al eerder gezegd, de afgelopen dagen, en langzaam maar zeker begint het duidelijker te worden: maanzand.com stinkt een beetje…
(en wat een duivels-goddelijke stank it is, de geur van oploskoffie vermengd met frangipane)
En verder, is het niet: “Stemmetje verdroefde kinkaarverdozer”, zoals in de complete scheldlijst staat, maar natuurlijk “Stemmetje verdroefde kinkaarverdozers”. Slip of the key, naar ik vermoed.
Zo, dan kan ik mijn dag verder aanvangen met een gerust gemoed.
Voor wie het interesseert: dit is de reactionele braakstroom die GDB vannacht op ons heeft losgelaten. In reactie nr. 901 legde ik uit waarom ik zijn reacties heb verwijderd. Ik zal niet van u vragen om alles eens netjes door te lezen om de boel daarna samen te vatten. Daar wordt niemand beter van. Wel heb ik de twee belangrijkste zinnen uit GDB’s betoog vetjes gemaakt. Dan weet u gelijk wat de essentie is.
GDB zei:
Ik zet de laatste typspurt in. Bij deze dus.
GDB heeft een mooie website. Dat zal wel.
Ik sta er alleen voor. Mijn lief ligt in bed.
Dat van mister M ook.
Met M onder de dekens waarschijnlijk.
De lamstraal.
Nog drie en ik kan de laatste honderd aanvatten.
Hou moed, GDB, hou moed.
Ik doe niets anders.
M’n leven lang.
Het is een beetje pathetisch van me.
Maar ik geef het toe:
Ik ben één van de Pfaffreaguurders.
Die van Pief Poef Paf.
Extreem kinds.
Dit is het bericht dat nog één is verwijderd van negenhonderd.
Ik was erbij.
Jaja.
Daar doet een mens het voor.
Zolang lief niet beweegt (achter mij, in bed) typ ik.
Ik typ nogal luidruchtig.
Doch dit getypt zijnde.
900, mensen.
Alstu.
Ik hoor van mister M dat hier verhalen getypt worden.
Ja, hallo, dan wil ik van de partij zijn.
Ik ben GDB. Completely banana. Verhalentyper.
Des nachts.
Dat ben ik.
Hou me dan op de hoogte.
Zie ik in een flash.
Maar je slaapt. Je slaapt.
Hoe kan ik dan…
De spurt is ingezet. M’n lief beweegt niet.
De stilte. De stilte is compleet.
Ze is niet compleet.
Wat bazel ik?
Ik typ de geluidloosheid aan flarden.
Er zijn de straatgeluiden.
Er is het geluid van de harde schijf.
En verder is er niets.
Behalve 97.
97 lange lege tekstboxen.
GDB heeft een mooie website. Net als Zezunja. En Little Witch.
Mooi: welke lading dekt mooi? Mooi is hol.
Hol als een tekstbox.
Een tekstbox op de weg naar 1000.
In 1000 komt drie keren nul voor.
Drie keer.
De nul is een mooie afbakening van niets.
Niets is de moeite niet waard.
Niets is nacht.
Duisternis.
Niet weten waar. Niet weten hoe.
Terwijl Benny er niet meer is.
Hij is niet meer.
M’n lief heeft een portie lucht geblazen.
Haar adem woog. Haar adem maande mij bedwaarts.
Nog even, schat.
Even.
M heeft mij nodig.
Zachtjes. Ik moet zachtjes typen.
Minder ook.
Weinig is mooi.
Zacht is woestijn.
Zandmolentreden.
Maal duizend.
De stilte eerbie…
Mooi wint kracht al typend.
Wat mooi is.
Mooi.
M.
Zie je?
Kill your darlings.
Elementary, M.
Schoon is hetgeen je weg laat.
Schoon is wat je niet typt.
Schoon is stilte.
Ssst.
11 11 11
Nee, toch?
Daar al?
Nog ligt mijn lief stil. Het zal niet lang duren.
Even nog.
En zij moet pissen.
Ik kén haar.
Vooralsnog typ ik.
Ik typ over zaken te stom voor woorden.
En toch.
Hoe zouden jullie dit noemen?
Woorden, toch?
Ik doe dit werk.
Misschien omdat iemand het anders zou doen.
Wellicht word ik vergeten.
(de vrees van iedereen)
Internet is zand.
En wij nog minder dan een korrel.
M’n klavier maakt minder en minder lawaai.
Omdat ik het wil.
Minimalistisch.
Ik.
Bezig.
1000 is tao.
De weg is in u.
In mij.
Meanderend.
Leidend naar nergens.
Naar het niets.
Later zal ik wakker worden.
(dat maakte veel lawaai)
(dat ook trouwens)
(nog beweegt m’n engel niet)
(ze leeft toch nog?)
Ik zal denken over hoe ik hier typte.
Wellicht zal ik het nutteloos vinden.
(ssst)
(lawaaierig)
ssstttt
liefje slaapt
M&Z denken dat ik geen engel heb
Maar toch is het zo
Ik houd van
ssssttt
haal ik 950?
minstens 1 keer einde
en 1 keer 1000
mocht ik M zijn
ik zou m’n site in de gaten houden
ik zou Z roepen en
KIJK KIJK
GDB!!! GDB!!!!
it’s probably time
to switch
English
is shorter
i kind of
like
short
things
this is NASA typing.
we’ve taken over.
GDB is dead.
GDB was russian.
And radioactive.
He puked whenever he
had to pass
the
marmelade.
Moi personellement
Je n’ai aucunément envie
sssttt
elle ne dort pas
Je suis une banane
Et j’éspère
pour vous
la même chose
INcroyable.
Neuf cent vingt sept.
Déjà .
Chouette.
Ici à Lunesable.
Il y a quelqu’un qui sait si Lunesable est en train de faire l’amour à Zezunja à ce moment?
Sssttt
Moi, j’ai déjà fait l’amour avec ma femme
Mmm
she. is. so. quiet.
I’m dead beat.
Still.
I have to be strong.
Keep on typing.
For M.
And Z.
Be strong, GDB, be strong.
Wat ik gegeten heb vanavond?
Dedjuve. Of zoiets.
Zelf klaargemaakt.
Soortement stoofpotje van mager varkensvlees.
sssttt
Zij slaapt.
De enige die ertoe doet.
In de reeks: verzin een scheldwoord.
Mispelteenkrawobbelswieper.
De laatste reactie die ik postte voor ik hier terechtkwam?
NIets.
Ik post normaal geen reacties.
Ikke erg asociaal zijn.
Wie het verdient gelezen te worden?
http://little-witch.skynetblogs.be
Omdat elke blog een stukje rijkdom is!
Oeps.
Net m’n klavier verschoven…
Gepiep.
M’n lief zucht. (zegt vooralsnog niets)
ze slaapt niet ze slaapt niet
ik voel het
heel voorzichtig, GDB,
voorzichtig
tippelvingers
dat zoet slapen mag
dromen
van stille klavieren
van 1000
van tao
ik voel hoe zij op haar hoede is
zij slaapwaakt
zij is de hoedster van de stilte
die ik niet doorbreken
mag
1000
het lijkt veel
is het niet
nog even schat
ik ben stil
zij luistert
hoe lang nog?
M’n pa verjaart vandaag.
Hij is 65.
Ik heb hem gefeliciteerd om 2 na middernacht.
Telefonisch.
M’n vader woont in Frankrijk.
Eyguières.
Daar woont m’n pa. Samen met m’n ma.
De Provence.
ssssttttt
Ik haat Frankrijk.
Ik houd van mijn ouders.
ssssttt
m’n schat beweegt
m’n zoet kan niet slapen
het bed is
koud en leeg
zonder ons
ik weet niet
ik vind dit spannend
ik leef
ik typ
dit is A OK
Waarom ik Frankrijk haat? Iedereen houdt van dat land!
Typ GDB en haat en Frankrijk in Google in en you’ll know.
sssstttt.
stilte. m’n lief luistert naar de aanslagen van m’n vingers.
hoe romantisch.
zij wacht.
zonder iets te vragen.
zonder iets te zeggen.
zij wacht op mij.
ik die haar wil sparen.
door zachtjes te typen.
haar wil in slaap wiegen.
Met m’n vingers.…
ik ben vast naïef
excuseert
hierboven paste ik de tangconstructie niet toe
het is laat
ik laat de punten en hoofdletters en de hele santeboetiek
best weg
dit is typen
tot op het bot
1000
here i come
misschien stop ik wel net voor 950
nu dus
maar ik
nee,
m’n engel slaapt
denk ik
(aan haar adem te horen)
Wie bent u?
Ik ben pionier.
GDB.
aangenaam.
now fuck off.
i have a job to do here.
Deze ene is nog makkelijk.
Maar dan.
Het einde halen wordt moeilijk.
Wat?
Superzwaar.
Lood tot de derde macht.
Ssst..
Einde einde einde
1000
zo moeilijk was dat niet
toch?
1000 dikke dingo’s drukten deemoedig de dirndels down.
Restte hen niets anders
Dan snakken naar het
einde.
Over einde getypt: het is nakende, broeders en zusters.
M heeft iets met 1000/ m’nlief slaapt/ het is stil (buiten je weet wel)/
Dit is geen einde.
Wellicht schrapt M al m’n bijdragen.
Het is een einde dat er geen is.
Misschien.
Ik heb dit ooit weten beginnen.
Met één geloof ik.
Mensen vielen af.
Mensen kwamen bij.
En het einde is voor mij.
Ik zie het komen. Ik kan het proeven.
1000. Einde. Eindelijk 1000.
Ceci est radio mille collines.
Nous avons capturé GDB.
On va le manger.
Mais d’abord on va appeler Piet Huysentruyt, le grand chef Belge.
sssttt
m’n lief, damn, wordt zij wakker?
zij ademt zwaar
ik denk dat ik zal kunnen
stilletjes
verder
tippeltypen
Niet gezeverd: de mama van m’n lief ligt op sterven.
Ik typ en ik blijf typen voor haar.
Zij moet de 1000 halen.
De 1000 van M: de nieuwe hoop.
Einde is ineens bitter, bitter als
einde als in definitief
sssttt
volgens tao is er geen einde
geen begin
het einde ligt ‘m in het begin
in ons
1000 is een grens
net als begin
net als eind
1000 zijn wij
lief draait
lief keert
lief woelt
misschien nadert mijn einde
het einde is steeds nabij
je kan het einde net niet halen
met 1000
in de mond
zou zij begrijpen?
natuurlijk
vraagteken blijft
het einde maar nee, wacht, ze hervat
nog even uitstellen
1000 wenkt
1000
ik typ met de koten bloot
ik
het einde
misschien maak ik er zelf een eind aan
dit is geen typen meer
dit is de onnozelaar
uithangen
zeg het dan
zestig
einde
duizend
einde
slash slash slash
O ja: wat iedereen moet weten:
De Post staat geen palliatief verlof toe of verleent bijstand voor zwaar zieke familieleden als je in loopbaanonderbreking 50+ bent
Belangrijk toch?
Je pa of je ma sterft en De Post zegt: no way josé,
jij blijft niet thuis
toch niet voor zo’n stom akkefiet als stervensbegeleiding?
Toch belangrijk, niet?
Pissed off ben ik. Echt.
Het einde telt voor De Post niet.
Nummers: dat zijn de personeelsleden. Cijfers. Gebrandmerkt op je badge in plaats van op de arm.
Einde is nabij. Kom toch maar werken. Daar hebben wij geen zaken mee.
Op naar de 1000!
ssstttt
m’n schat snurkt
dat doet ze smorgasmorisch
ik zou m’n tongtip in haar neusgat duwen
dat zou het einde betekenen
einde wil ik niet
ik wil de 1000-scalp
aan m’n riem
ssstttt
als ze wakker wordt
moet ze pissen
en dat is het einde
ik wil geen einde
ik wil hier Ms 1000
zien
en dan huilen naar de maan
of toch niet
dit is ’t stad
daar wordt einde niet begrepen
einde is geen 1000
in ’t stad
einde is de frisse start
het is 2.27 u.
m’n comp grolt en grauwt einde
maar ik wil niet
de rem fase van m’n schat
is ingezet
1000 m’n mantra
einde van het typen kan elk moment
spatiebar maakt veel lawaai
ademen is rustig
einde
1000
wo bist du?
mocht ik renner zijn
ik versaagde niet
1000
marathon
de grote draaien
en dan nog eens demarreren
in het zicht van het einde
het einde het einde
malen
hoofd
sssstttt
laat haar
roep gerechtsdeurwaarder van Backlé
m’n lief is nog niet gaan pissen
en 1000 is nakende
alsook het einde
eind eind:
je bent niet verkleind
(aheum)
1000 dikke Duitsers dansten drollig de damba.
(sorry)
Het einde kwam niet nader. NIet nader.
Tot God.
En dan kuchen.
sssttt.
ik zeg u:ssstttt
spijtig
mocht ik het niet halen
het einde
1000
ik snak naar
echt
zoetje
roept ze
jammer jongens
dit is echt
het einde
het is 2.34 u.
m’n record loopt te pletter op de kliffen van de liefde
heerlijk
ik verlangde toch naar het einde
het einde
het einde is bed
en knuffels
en koppiekrauw in het haar
van zij
vrouw uit de
(nogmaals)
(sorry)
@ Joost: U heeft helemaal gelijk. Ik stink een beetje.
En ik heb uw kinkaarverdozer aangepast. Slip of the key, indeed.
@ Joost nog een keer: Die laatste foto was inderdaad van eF-eM. En Toos en Cor galmen hier reeds door de speakers. Heerlijk zo, op zondagochtend.
En verder wil ik ook even de aandacht vestigen op deze prachtige reactie van Maarten.
goeiemoooorregen
een pistolet met kaas voor mij, graag
Ah! Een bolleke met kaas dus. Boter?
ja, en een croissantje (spreek uit: krwassantje) toe als dessert
Toe als dessert is een dubbelzegging. :P
Het laatste gedichtje. Ik sla even reactie nr. 850 over. Lees hier waarom. In plaats daarvan krijgt reactie nr. 900 een gedichtje. Gnagna.
Dit was reactie nr. 900 (van Zezunja):
Goedemorgen Joost! Ik wil even zeggen dat ik het helemaal met je eens ben: niet zo leuk zo’n solo. Ik hou in muziek ook niet zo van solo’s.
En dit is het beloofde gedichtje:
Ik hou niet zo van solo’s
Ik hou van een goeie intro,
van riffjes word ik blij.
Een drumbreak kan mij bekoren,
toe trommel nog wat voor mij.
Ik hoor graag ooh la la la,
zo’n koortje vind ik cool
Maar al dat saaie getokkel
is niet wat ik bedoel.
Een liedje moet vooruitgaan,
en stampen als een trein.
Een handvol strakke strofen,
een melodieus refrein.
Maar soms heb je zo’n oetlul,
die soleert dan heel fervent.
Dan denk ik kom nou jongens,
Gooi die prutser uit de band.
zowel voor zezunja, aka mevrouw de editor
als voor maanzand:
:-) :-) :-)
sorry Yuri en vrouwtje.
Ik was inderdaad héél erg saai vannacht.
U had gerust alles overboord mogen gooien, hoor.
Zou ik niet rouwig om zijn…
Hoera, er was nog een plaatsje voor mij!
Ik ben pas wakker dus ik vreesde al voor het ergste hier.
Goedemorgen, morgen!!!! Goeiedag!
Ik lees 915 reacties en weet niet of tijdens mijn lezen de grens van de laatste vijftig al bereikt is. Voor alle zekerheid: Het einde is in zicht en als daarmee de droom van duizend en 1 binnen handbereik komt, mag dat in alle opzichten een niet geringe prestatie heten!
Wel potverdorie, lees ik nu een mailtje dat madam vanavond toch niet kan. Is dat nu nog een tijdstip om een afspraak af te zeggen?
Ik denk dat ik nu een beetje depressief in een hoekje ga wegkwijnen.
O Carmen, dat is inderdaad klote als mensen avondvullende afspraken nog zo laat afzeggen. Zeker als het dan nog een speciale avond zou kunnen worden.
Niet in dat hoekje kruipen. Ga nog iets drinken, ga nog eens naar de mama en de papa, huur een film of schrijf de 1000e reactie hier op Maanzand; manieren genoeg om je aandacht af te leiden.
(Al zal de avond waarschijnlijk wel een het-is-toch-niet-je-dat-geur behouden. Maar ja, zondagavonden stinken een beetje.)
Ik vind het zo bizar dat iedereen over een einde begint te babbelen. Alsof al deze reacties plots een doel krijgen. Ik vond dit zo’n leuk plekje om wat zinloos te posten, maar blijkbaar moeten ook zinloze zaken een hoger doel dienen.
Het is zoals met afspreken met vrienden: zolang je niets aan het doen bent is het supergezellig en babbel je honderduit. Tot iemand vraagt: wat gaan we doen? of waar gaan we naartoe? ik ga geen hele dag in de kou blijven staan!
Dan plots klinkt elke vraag gezocht, en is geen antwoord meer spontaan. Gelukkig is er dan nog de drank om de sfeer weer te ontdooien.
Mogen we dus alsjeblieft niet gewoon een beetje blijven zwammen?
Ik vind het namelijk zo fijn om een busje te mussen…
Ik woon nog bij de mama en de papa, dus dat is zo geen probleem. Misschien inderdaad tijd voor nog eens zo een goede jankfilm. Kan het wel gebruiken nu. Dankje voor de steun Tomasz, je bent een engel.
Tomasz, don’t worry. Na 1000 reacties wordt dit eigenwijze hoekje van het internet voor verder gezwam afgesloten. Maar daarna ga ik uiteraard een wervelend verslag schrijven over de afgelopen dagen. Ik stel voor dat we het reactiedinges van dat verslag dan gebruiken om desgewenst enkele busjes te mussen.
Ik vergat dat ik een buik heb om mee te ademen. Dat overkomt mij wel vaker. Maar nu besefte ik het pas toen ik mijn kont in de warme put van mijn matras positioneerde, en de donsdekens tot net onder mijn kin trok. Waar ik toch maar mee wil zeggen: men moet meer aan buikademhaling doen, opdat men minder stresspukkels zou krijgen.
O fijn fijn fijn!
Mag ik dan ook enkele potsigh farwwylyllyimooi bloempoohtyrimammamma po ghik sjroogi sjroogi mulke Warisdiri zoeken?
zwamzwamzwam
Hoe meer, hoe piemobonkabotskabakker.
Het was erg, maar ben ik de enige die gegniffeld heeft dat iemand met de naam Warisdiri kwijt was?
Ha, u denkt meteen aan jankfilms. Op zulke momenten zou ik, volkomen mezelf zijnde, een James Bond uitlenen, of een Tarantinofilm. Of de finale van de Uefacup uit 1993 Antwerp-Parma herbekijken, die ik hier op videoband heb liggen.
Maar kom, het is goed dat af en toe nog duidelijk blijkt dat mannen en vrouwen andere levens leiden.
(Ha! Ik ben een engel! Woeha! Meteen die vleugeltjes uitproberen!)
Haha, gisterenmiddag bij het veroroorororberen (mooi woord!) van een bolleke met choco en tijdens het radioliolioliolinieuws, moest ik om net dezelfde bedenking lachen.
Bij mij wast tonijnsla. *yummie*
Morgen is er trouwens weer Bloedserieus in Leuven. De ideale gelegenheid om de mensheid weer eens een dienst te bewijzen en veel gratis spullaria te vergaren.
zie ook hier: http://bloedinzameling.rodekruis.be/NL/Default.aspx
Ik zal er zijn…
Gisteren heb ik op een dak in Gent middaggegeten in een blauwe overall. Best gezellig. Ik leek trouwens op een witte stofwolk, wat ook best een fijne ervaring is.
Een witte stofwolk in een blauwe overall, het is eens iets anders. Hoewel ik niets liever zou willen dan in Leuven te vertoeven, zit ik toch in Antwerpen morgen. Spijtig. Ik ben vorig jaar bloed gaan geven bij ons op school en ze zeiden dat ik vanaf dan bericht zou krijgen als er weer bloed werd ingezameld bij mij in de buurt, maar buiten mijn bloedresultaten heb ik er nooit meer iets van gehoord. Jammer.
Hè hè. Plots schoot het in mijn hoofd: Oh, nee, mijn geliefde 1000 helemaal vergeten. Straks zijn ze er nog zonder mij! Want in het weekend zijn die blogs die ik in de week zo moeilijk links kan liggen, plotseling niet meer belangrijk. En dan vergeet ik ze. Terwijl ik hier toch nog even wou langskomen.
Gelukkig zijn we nog niet aan het einde! Maar ondanks dat we zelfs nog niet eens aan 950 zitten, bevat mijn bericht toch al de juiste woorden. Want ik wilde nog één keer meedoen, nog één keer mijn zegje zeggen.
Misschien zijn we er nog niet morgenochtend, maar waarschijnlijk wel. Dus het ga jullie goed, ga er keihard voor, ik denk niet aan jullie maar ik laat wel een stukje van mijn hart hier, ok?
Go get them, tigers!
Nog gauw even reageren voor de 950ste reactie gepost wordt. Want met al die strenge criteria dan…
Ik zal heel stil zijn, en weinig zeggen, en misschien duurt het dan tot morgenvroeg?
zou dat niet fijn zijn? nu stoppen, of doen alsof we stoppen, en dan altijd maar kunnen zeggen dat we bijna aan de 1000 reacties zitten, en dat we het hier best gezellig vinden.
PS: hmm, ik had dit niet mogen zegegn, weer een post verder.
zegegn. Jaja.
ik wilde vooral opmerken dat alle reactiedinges momenteel zijn afgesloten, behalve deze. ik weet niet of dat de bedoeling is, of een domme fout van slimme Yuri?
Daar zit vast een marketingtechnisch plan achter…
Daar zit helaas geen marketingtechnisch plan achter. Wel een uit de handen gelopen wordpress plugin en een domme fout van niet altijd even slimme Yuri.
Maar ik heb het aangepast. Dank voor het signalement.
Nu begint het op te schieten. En dit is niet een van de laatste 50, dus mijn comment hoeft aan geen criterium te voldoen. Hoe fijn. Bij deze.
Ik had 1001 reacties mooier gevonden hoor. Of reacties van 1000 verschillende mensen. Maar ik ben dan ook een kniesoor die daarop let. :-)
Grappig, zo grillig als het reactietempo schommelt. Vanmorgen dacht ik nog dat we rond het middaguur aan de 1000 zouden zijn, maar nu is het einde nog niet echt in zicht.
Mooi idee van tomasz trouwens, om ons vrijwillig te onthouden van het behalen van die 1000e reactie, en steeds kunnen blijven weten dat we er ècht bijna zijn.
Hahaa,dit is zo grappig x’)
Hoera, er is nog plaats! Nu ben ik weer gerust. Ik zal mij eenzaam en verlaten voelen als dit hier gedaan is.
Kan u de grens van 1000 niet verleggen? Naar 2000 of zo?
Oei, ik zie dat er een zevende huistaak is. Ik heb altijd al van huiswerk gehouden…
Iets wat je nog niets wist…
Ik heb al aan honderden mensen aangetoond dat de correlatiecoëfficiënt van Pearson de vierkantswortel van de determinatiecoëfficiënt is.
@ Webkim: Kniesoor of niet, 1001 klinkt heel sprookjesachtig. Maar de teerling is helaas reeds geworpen…
@ Joost & Tomasz: Laat jullie niet tegenhouden om dat idee ten uitvoer te brengen.
@ Georgina: Helaas, helaas. Mooie liedjes mogen niet te lang duren en dat je moet stoppen op het hoogtepunt enzovoort. Maar die laatste vijftig gaan nog vuurwerk geven, wat ik je brom.
Iets dat je hopelijk nog niet weet:
Alechinsky heeft nog enkele schilderijen ‘geretoucheerd’ toen hij die in Het Museum voor Schone Kunsten ophing.
In Delhi rijden alle bussen en taxi’s op gas.
In Gent zijn de frietjes niet zo lekker.
In Gent zijn de vrouwen knapper dan in Leuven.
Ik ben in alle straten van Monopoly geweest, behalve de twee in Turnhout en Aalst Lange Zoutstraat.
ze zeggen hier over iemand die vaak met kromme rug zit, dat die op een ‘summelke’ lijkt. weet iemand wat dat is, een summelke?
Volgens mij is een summelke iemand die vaak met kromme rug zit, maar als ik me niet vergis is dat wel een heel flauw grapke. Pardon.
dus als ik nu zou zeggen wat een summelke is, dan zou ik geslaagd zijn in opdracht 7?
Precies!
Barst. Kwestie van jezelf vast te praten in een opdracht kan dat wel tellen.
(En nu, hop, naar reactie 950 met de bijhorende verplichtingen van die meneer hiernaast.)
Zou het einde van de 1000 net zoiets zijn als het einde van de wereld toen de mensen nog dachten dat de aarde een schijf was? Dat je er, boem, zo afdondert?
Bij deze mijn steentje bijdragen.
Zou vanavond het einde zijn en betekenen dat er 1000 comments zijn?
Ik denk dat het einde vandaag nog bereikt wordt. Wie zou bericht nr. 1000 bemachtigen?
Da dag loopt ten einde, ik ga zo slapen. Da kans is groot dat ik, als ik weer wakker ben, de kinderen naar school zijn, alles gedaan is wat gedaan moet worden op de vroege maandag, alleen nog kan lezen hoe het is afgelopen, en dat bijdragen niet meer kan. Daarom nu alvast, voor iedereen hier: ik heb genoten, en hoe vreemd het ook is om je te verbinden met een reactiemogelijkheid op een weblog, ik heb het leuk gevonden hier samen met jullie te zijn.
1000 maal dank, iedereen, en als ik morgen nog op tijd ben voor een rijmpje, drink ik graag nog een kop koffie mee met wie er dan ook is.
Ciao!
Wat ik mij zo afvroeg: vreest u geen zwart gat nu het einde van deze actie begint te naderen met de naderende komst van reactie nummer 1000?
Bijna 1000 reacties.
Dat vind ik nu eens echt het einde. Of toch bijna.
Prima zo?
Ze kwamen met duizend en een
ze kwamen van verre, ze kwamen van heinde
soms kwamen ze alleen
en we zijn bijna bij het einde.
Houdt op scheidt uit waar is het einde
overmoedig en gretig gaat maanzand
aan land met duizend korrels, reacties,
kreten gesteund en zich manhaftig
voorspoedig van zijn taken gekweten
Hij begon al te vrezen
duizend berichten te lezen
daar komt geen einde aan
ga maar na met die strenge criteria
(nu hoop ik wel dat mijn vorige vers
met binnenrijm mag blijven staan)
960 is voor mij! Mooi rond getal! Het einde van de 1000 comments is bijna in zicht!
Woehoe, we zijn er nog niet! Ikke blij! Laat ik dus maar meteen beginnen met 1000 ochtendzoenen uit te delen aan iedereen die hier het einde komt meemaken!
Ik heb deze nacht van holbewoners gedroomd en bedacht nu net dat ze in het jaar 1000 v. Chr. vast nog nooit van ‘het einde van de wereld’ hadden gehoord. Wanneer is die gedachte dus eigenlijk opgedoken?
En waarom?
Goeiemorgen trouwens!
(even om allerlei speculaties te vermijden: ik ben absoluut niet einde, excuseer, ijdel! Bovenstaande naam is mijn naam voor commentaren aan het adres van Zezunja en is dus absoluut niet te anders te interpreteren!)
Duizend maal verschoning!
goeiemorgen
Heb ik toch wel even zitten fantaseren dat yuri op weg naar het einde de hele nacht aan zijn computer heeft gezeten om die 1000 af te tikken.
Niet dus.
gnagnawa gamahurk :-)
Bijna het einde
1000 doet de deur dicht
daar zijn geen woorden voor
kom zing van tra lala lalalala
Haha, Cockie ik moest het uitleggen aan Yuri (ik heb het even gezongen en ik kón het nog!). Hij had 1000 jaar geleden geen kabel, dus al wat Ria Bremer toen presteerde, is aan hem voorbij gegaan. Terwijl dat toch het einde was, niet?
Ik ben razend benieuwd wat het volgende experiment zal zijn, als de 1000 commentaren gegeven zijn. Deze test vind ik in ieder geval helemaal het einde… ik ben fan.
Worden er shirts te koop gezet met “ik heb meegewerkt aan de 1000” of iets in die strekking? Dat zou zo tof zijn…
zo schreef hij dus verscheinde, in plaats van verscheen, en verdweinde in plaats van verdween. begrijp je? ‑einde in plaats van ‑een. eigenlijk wel een mooie verschrijving, je zou kunnen zeggen, het loopt niet af, alles is 1. ooo, nu draai ik het natuurlijk om. ik probeer er misschien meer in te zien dan erin zit, gewoon iemand die slecht spelt. zouden mensen die slecht spellen per definitie beter spelen kunnen? en zouden ze dan ook spellen spellen als spelen?
Voordat het ten einde is lever ik ook een bijdrage aan het bericht met de 1000 reacties. Danku.
Telkens ik denk dat het einde in zicht is, lijkt bericht nr. 1000 een stap verder te verspringen.
Oké nu pas lees ik ter node de strenge strafcode.
voor de laatsten op maanzands knotsgekke aarde
het einde in zicht ja maar heeft dat echt waarde?
1000, zei einstein, is zeer relatief
elk getal verdwijnt pijlsnel als de nacht in een dief.
Zo, daar ben ik weer, zelfs vanochtend nog even tijd gevonden om wat te knutselen.
Bijeffect van de criteria, valt me op, is dat iedereen angstvallig “1000” en “einde” schrijft, daarbij of daardoor iets vermeldt over het in zicht zijn van de eindstreep, en verder niets meer lijkt te willen of durven zeggen. tomasz beschreef het treffend, enkele tientallen bijdragen geleden, en omdat alleen de laatste drie à twaalf reacties hier gelezen worden, citeer ik nog maar even:
Het is zoals met afspreken met vrienden: zolang je niets aan het doen bent is het supergezellig en babbel je honderduit. Tot iemand vraagt: wat gaan we doen? of waar gaan we naartoe? ik ga geen hele dag in de kou blijven staan!
Dan plots klinkt elke vraag gezocht, en is geen antwoord meer spontaan.
Dus: iemand nog een kopje koffie? Ik heb boterkoek. Wel snel zijn, want over een kwartier moet ik de meiden weer van school halen, en dan is er even geen tijd voor rustig koffie drinken.
Zoals puntdichter Edwaar Van den Einde (1939–1993) zei – een tiental minuten voor hij zijn laatste adem uitblies: Voor mij een kopje koffie asjeblief. Zwart, met duizend klontjes.
Yuri liegt
yuri is aan het zwammen
yuri bedriegt
en Edwaar schiet uit zijn krammen
want hoe licht wegen duizend klontjes suiker
tegen schaamteloze zwaarte van bedrog
yuri is een zoon van een schurftige hondfnuiker
met het land van maanzand in zijn kielzog
want puntdichter was Van den Einde niet
Edwaar verviel te vaak in verzen
schier zonder einde in’t verschiet
want Edwaar, o Edwaar, hij hield niet van grenzen
hij pende epistels over een bloempot
bezong bebuste mussen in het ochtendgloren
duwde de dt-fouten door onze bedotte strot
vertelde al wat hij niet wist aan wie het wou aanhoren
met de grens van zijn leven in het gezicht
wenste hij duizend klontjes in zijn fokkie
neen, Edwaar schreef geen puntdicht
daarvoor staken duizenden verzen een stokkie
Heer Tomasz,
De erven Van den Einde zijn ingelicht over uw verzen. U mag binnenkort een bezoekje van de deurwaarder verwachten, die u zal ondervragen over de oorsprong van uw strofen. U zal bovendien terechtgewezen worden en aangemaand tot een eenmalige psychologische schadevergoeding van duizend oude Belgische Franken.
Weduwe Van den Einde en haar kinderen zijn namelijk niet opgezet met uw beweringen en willen graag officieel bevestigd zien dat hun overleden echtgenoot en vader wel degelijk een puntdichter was.
De erven Maanzand zullen daarentegen niet in discussie gaan over het feit of de heer Yuri Maanzand al dan niet een leugenaar is. Dat laten zij aan het oordeel van de lezer over.
Hoogachtend verblijven wij,
Y.M.
Einde-lijk kom ik aan middageten toe. Iemand een kommetje verse soep? Het is een wintersoepje, met broccoli, bloemkool, prei, en nog 1000den andere lekkere groentjes… In zijn bouillonversie gelaten natuurlijk, ik hou niet zo van gemixte soep. Wie?
Jammer van dit gedwongen strak omlijnde
want ik heb helemaal geen boodschap aan het woord “einde”
Ik wil alleen zeggen dat ik niet van boterkoek hou
zelfs niet als Joost het zelf bakken zou…
(hoewel, dan zou ik me wel 1000 keer bedenken!)
Iemand nog iets om bij ontbijtkoek te schenken?
schot in de zaak
de puntdichter van mijn voeten
vroeg duizend klontjes met geslurp
dat zou hij tien minuten later beboeten
blurp
de killer kweet zich van zijn taak
zijn cv lag voordien nog helemaal braak
na een poging met het mes, het touw en de loden staak
kwam er eindelijk schot in de zaak
en als vrouwe Van den Einde wil klagen aan zijn been
met de hulp van God, zo stelt zij in gebeden
hoed u dan, loop gauw heen
want broekscheurderij is gauw geleden
het einde van haar dagen
niemand rouwt er om
nog even mag zij zagen
en dan, dan barst de bom
tot dit reactiedinges wend ik mij
met alle eerbied, peis en vree
het experiment stond iedereen vrij
en loopt nu, gestaag, naar de diepe diepe zee
wie zich verzet
pas op, opgelet
die vergaat hetzelfde lot
straks gaat alles eindelijk op slot
net als met dame Van den Einde
duld ik geen bezwaar
ik wou dat dit niet rijmde
het dichten valt mij veel te zwaar
Het volgende gedicht is getiteld:
Nog XXII onthullingen
Eer ik, vast in ritme en in rijm
In samenvloeien toch met mijn verlangen -
Nu de laatste woorden komen traag als lijm
Die gedachten en gevoelens houdt gevangen -
Eisen kan het ongelijk der bedeesden:
Maanzands queeste is volbracht, zoals zij vreesden
Vrienden, vrienden!
Ik kan me voorstellen dat dat strak omlijnde – zoals Didi het hierboven omschrijft – enige afschrik wekt. Ik blijf echter hardnekkig geloven in de creativiteit van de mensheid in het algemeen en die van mijn lezers in het bijzonder. Zet dus die rechterhersenhelft open en braak uw woordenstroom uit in mijn reactiehok. Desnoods in een zelf uitgevonden taaltje nondepollepakker verontsjnurp knerpska. En als u geen zin kan bedenken met 1000 of einde erin (zie de opmerkingen van meneer R. De Vries aan uw rechterkant), doe dan zoals ik: als u geen zin kan bedenken met 1000 of einde erin, doe dan zoals ik: als u geen zin kan bedenken met 1000 of einde erin, doe dan zoals ik: als u geen zin kan bedenken met 1000 of einde erin, doe dan zoals ik: enzovoort enzoverder.
Met dat rijmen (officieel pas vanaf reactie nr. 980) lijkt het trouwens wel goed te zitten. Waarvoor voorwaar profietsgejat.
(Update! Of doe zoals Joost hierboven. Ogenschijnlijk beantwoordt zijn reactie niet aan de opgelegde criteria, maar met een verduidelijking zijnentwege komt een ingenieus systeempje aan het licht. Joost mailde: Niet verwijderen hoor! Lees eerst het acrostichon, waarbij de laatste letter verstaan dient te worden zoals het getal in de titel.
Ping, zie de teller, en hij sprong op 980
vanaf nu moet het rijmen, ellenlang of kort maar krachtig
dus kruip ik in mijn toetsenbord
en rijm tot ik er groen en geel van word
de laatste twintig zijn nu ingegaan
en binnenkort is het dus helemaal gegaan
dus laat ik mijn gedachten nog even de vrije loop
al legt dat f*cking rijmen wel al mijn darmen in de knoop.
daar staat de 1000 al te pronken aan de horizon
het einde in zicht, anderhalve week nadat het allemaal begon.
1000 stuks
als reaktie zijnde
we komen er wel
tot aan het einde!
Hij is klein, maar wellicht ook fijn.
Joost Brummelkamp is een kei, een genie
want zijn acrostichondrisch rijmpje is ingenieus
en die slimme Yuri zet zich aan de poëzie
met evenveel schwung als in het Eiland Neus
het einde van duizend reactiedinges op een rij
brengt hen in extase
en ik, met mijn metrumloze rijmelarij,
sta warm noch koud te blazen
Bommen, granaten, graag in de gebruikelijke hoeveelheid
Van heinde ende verre, laat maar knallen
Want wij verklaren ons graag tot het volgende bereid:
Stoppen met onzin uitkramen en ander verbaal-echolalisch lallen.
Het einde is in zicht
1000 reacties, bijna klaar
En dat valt me niet licht
Och nee, het valt me zwaar
1000 en einde
dat zijn nogal wat noten
op je zang
dat gezegd zijnde
is dit rijmpje
al met al niet zo lang
een reactie met duizend en einde, pfffff
en die moet dan ook nog rijmen, pfffff
Tomasz,
Ik wil u even melden
Dat ondanks einde – loze appreciatie
En een plaatsje tussen mijn lokale helden
U mij een beetje deed grienen
Met te zeggen dat 1000 gentse trienen
Mooier zijn dan de deernes die leuven bevat
Nooit was iets minder waar dan dat
(maar dat is de bescheiden mening van een jonge en naiëve vrouw, blijf verder uiteraard steeds al uw principes en meningen trouw)
Oei door al dat gepraat over eten
was ik toch wel het getal 1000 vergeten
zo net voor het einde nog zo’n grote fout…
foei Lies, in de hoek, ge zijt stout!
Zo nu komt het echt wel heel dichtbij
voor de laatste 11 ga ik wel even opzij
ik ga eens op mijn gemak in de zetel kruipen
en laat jullie gezellig samen champagne zuipen
ik hef mijn glas op jullie, vanop mijn luie kont
het ga jullie goed, leef gelukkig en gezond!
Kus kus kus
Van Lies (maar niet die Zus)
(nog maar een acrostichon)
Yep, het zijn er duizend
Uit wat ik je seinde
Records subiet vergruizend
In de webzee deinde
Maar als ik straks, teneinde
Ach, en wie verkleinde
Aandacht ondermijnde
Nu we tot het einde
Zoals ik een bui zend
Als ondanks de pijn de
Neus tot Leuven treinde
Dan verdwijn ik suizend
nul vergeten
niet geweten
1000 moest het zijn
einde
gordijn
Wat nu als we per direct staken?
Het reageren onmiddellijk stoppen?
Een samenvatting dus niet maken?
Kan here Maanzand dat verkroppen?
Hem een samenvatting gunnen?
Van wat hij ons heeft opgedragen?
De vraag is of het moet/mag kunnen?
Ons om 1000 reacties te vragen?
Aandacht! Aandacht!
Voor de laatste negen reacties volgt er één bijzondere opdracht: Geef een bondige samenvatting van de 990 vorige reacties. En dat in minstens vier volzinnen. Rijmen hoeft niet, en alle andere vorige criteria vervallen.
De eindspurt is ingezet. Gaan met die banaanhangwagen.
Mijn analyse: Gezellig gepeupel ( zowel het zelfstandig naamwoord als het werkwoord, als dat laatste tenminste als zodanig bestaat) dat in een vliegende vaart begon, maar nu zo tegen het einde.……
Waar is iedereen?
Moet er plots, 8 reakties voor de eindstreep, gewerkt worden?
Goh.
De druk wordt wel erg hoog nu.
Vandaar dat het hier zo rustig is.
Of misschien is de lol er net af nu het einde zo dicht in zicht is?
Ik kijk in elk geval met een melancholieke ondertoon terug naar ‘de afgebeten spits’, proef de verse koffie nog steeds en pik af en toe nog een kruimeltje weg van de boterkoeken. Het gepalaver over kinderfouten echoot (?) nog na in mijn hoofd en de scheldwoorden! De scheldwoorden! Wat wordt ik daar nog helemaal warm van!
Maar ook zoetgevooisde rijmelarijen en onnozele grappen konden mij bekoren.
Maar wat me nog het meeste bijblijft is de geur van menschenzweet. De druppels op de toetsenborden, tussen naarstig werkende vingers, ijverig strevend naar de eerste 100, de 500, 700…1000!
Het warme zweet wordt echer stilaan koud en we vervallen allen in het kleine zwijgen…
Wat nà de 1000…?
Dit was reactie nr. 950 (van Zezunja):
Zou het einde van de 1000 net zoiets zijn als het einde van de wereld toen de mensen nog dachten dat de aarde een schijf was? Dat je er, boem, zo afdondert?
Dit is het beloofde gedichtje (en meteen een soort van samenvatting):
Het einde van duizend dingen
Nooit meer koffie met koekjes erbij,
doof voor muziek of rijmelarij.
Gedaan met het praten, de adem is op,
Uw technicolor gepeins in het slop.
Er zijn dingen gezegd, en vragen gesteld,
soms was er sprake van zinvol geweld.
Zinnen vol letters, hardop of juist niet,
maar niemand die nu nog uw tateren ziet.
Ooit dacht ge fuck, ik doe ook maar wat,
Het leven is kort en de aarde is plat.
Ge wandelt wat rond, ge schopt ergens keet,
dan dondert ge, boem, van uw blauwe planeet.
Gedaan het gezever, uw taalarsenaal,
het lezen van letters, het stille kabaal.
Het bruisen van bubbels, ge hoort het niet meer,
de kurk van de fles knalt nog één laatste keer.
Maar dan komt aan alles een stilzwijgend slot,
aan verhalen vertellen en luisteren tot
uw oortjes zo rood zijn dat ge sterrekes ziet,
en ge zingt met een kater nog één keer uw lied.
Uw lied vol verlangen, vol zinloos verzet,
het weemoedig gezang met de dood aan uw bed.
Ge stelt u de vraag of het goed is geweest,
maar niemand geeft antwoord.
Dus geeft ge de geest.
Waaw zeg die laatste loodjes moeten er echt wel uitgesleurd worden. Plots is iedereen bang om nog iets te zeggen… En ook ik heb me daar vanmorgen aan bezondigd, hoor, ik geef het toe. 990 reacties samenballen in een paar krachtige lijnen, dat doe je niet zomaar in één twee drie.
Maar kijk, voor mij was het vooral een dikke week vol blijde verwachting. Elke keer die refresh-knop indrukken en hopen dat er weer wat berichtjes bijgekomen zijn. Elke ochtend als eerste taak van de dag de nachtberichtjes bijlezen. De opdrachten lekker meedoen of gewoon straal negeren en alleen maar lezen hoe de rest zich in bochten wringt. Zin krijgen in mojito, en in stoemp met mosterd en spekjes. Kletsen met Joost over dingen die niemand anders interesseert. Meedromen met tomasz, genieten van elk ‘50’-gedichtje. Antwoorden om te antwoorden, om op te bouwen, om te tetteren en gewoon te genieten. Als een chatroom, maar dan met een doel. Het einde zien naderen en dan plots die stilte voelen: niemand durft zich nog te roeren. Je zou verwachten dat er een sprintje wordt gezet, maar het is geen wedstrijd. Meer. Waar we in het begin nog hoopvol verlangden naar de finishlijn, doet het nu meer denken aan de laatste stappen voor de galg. Zo traag mogelijk. Nog een keer ademen, nog een keer goed rondkijken. Nog een keer genieten en terugdenken aan wat we hadden. Maar gedaan is gedaan. We zijn er. Geef het nu maar gewoon op, die galg komt er toch wel.
Nog een laatste groet, nog een laatste kus, nog een laatste woord. Woord.
…
Los van de/het afgebeten spits van Yuri en de instemming van Zezunjalief (wat zouden we zonder haar toestemming begonnen zijn!?), luidde de eerste reactie ‑van niets.dan.vuur overigens:
“Ik rangschik mijn dvd’s op kleur, mijn boeken op genre en mijn cd’s helemaal niet.”
Zo. Ik vind dat een schone samenvatting. Dat strookt met mijn beleving.
Of neen. Eigenlijk nog beter. Dit:
Het bericht met de 1000 reacties
Okee?
Qua intro kon dat wel tellen. We moesten zelf de zinloosheid aanvoeren, de koffiekoeken, de nutteloosheid, de dagdagelijkse slommer. Wel, misschien is dat wel de enige manier waarop je ons, bende tamme reageurs, uit ons kot krijgt. Voor niets. Voor iets doen we niets, maar in niets doen zijn we helden.
Of neenee. Religie was even een zinnig onderwerp, zo ergens rond post 380, geloof ik. Of ja, zinnig. Boekitoeftoe. Raspberryhillogilliard.
Bon, ik beigin poniwue. Dti is geen tste. Ik rellebeer! Ik wil De krugteeer! Salle komt tildja truge. Tomasz rellbeeert!
Papa! Papa!
De zon breket door. Adele zngit. Er stata ene wasaf po mijn steenvrknab. De fetis is kuts.
Eindes zijn kut. Edwaar Van den Einde is geen puntdichter. Hij zwamt maar door. NÃ h!
555: Hey waaw, ik heb reactie 555!
Verdient dat ook niet iets bijzonders?
736: Mijn kleine bijdrage.
213: Ga ik voor mezelf een koffie verkeerd klaarmaken. Nog iemand?
911: Toe als dessert is een dubbelzegging. :P
595: Slimme, slimme Yuri.
672: Weet je wat, ik doe gewoon mee!
Zo. Er komt zo meteen nog een raar liedje tevoorschijn, en een lijst, maar eerst een paar van mijn eigen woorden.
Het internet is een plek om gezien te worden, te ontdekken maar zeker ook ontdekt te worden. Nergens anders wordt er zo veel gedaan, gezegd, geschreven, beweerd, geknutseld enkel en alleen om de aandacht te trekken, om te laten zien: kijk, ik ben er.
En dat is wat we hebben gedaan, met zijn allen, steeds weer roepen: kijk, ik ben er. Je kunt het leeg noemen, maar ik vind het ook van een grote schoonheid. Als Yuri één ding laat zien, wat mij betreft, is het wel dat je alles mag laten lezen, en daarna gewoon nog een keer proberen, en nog een keer, en nog een keer. En dat deden we nu bijna 1000 keer, met velen, steeds weer iets schrijven en dan nog een keer.
Dat rare liedje is van Rob de Nijs, geloof ik. Ja, zegt het internet, en geschreven door Lennaert Nijgh. Het waart door mijn hoofd op het moment, ik heb net een sollicitatiegesprek gedaan dat naar mijn gevoel erg voorspoedig is verlopen. Dus, tranentrekt u even mee?
En zo kwam ik steeds aan weer een nieuwe schutting
Met daarachter weer een ander paradijs
En dan bleek dat steeds opnieuw een veld vol distels
En zo werd ik langzaam ouder en heel erg langzaam wijs
Maar al ben ik dan toch wat men noemt volwassen
En schuttingen, daar kijk ik overheen
Wanneer ze zeggen: eens wordt alles liefde
En eens dan worden alle mensen een
En er is geen einde aan het laatste einde
Er is alleen een eeuwig nieuw begin
Dan zal ik daar onmiddellijk in geloven
Tegen beter weten in
En dan nog dit: dank je wel Yuri, Zezunja, niets.dan.vuur, maarten, esther, Lies (niet het Zusje), Max R, Het Schoonste Zusje, eF-eM, Ruben, Rose, pr’muts, Agnes, Uw Moeder, Grote Smurf, tomasz, ilse, Carmen, Lilimoen, Centrum, sodade, Octavie, Didi, Rian, Bart, Polle, Sarah, Nienuh, Cyriel, Liene, Eric, Rose, Jozef, Evie, Swan, Rosalie, cockie, ceebee, odysseia, Irene, heel iemand anders, Susy, Helene, sunnymoon, Soes, Klaartje, Peet, ex-buurvrouw, Het Zusje, georgina, Zezunjezus (leuk aninfje?), wieneke, ktrn, Violala, Didi, neef luca, mc pvc, Doe Niet Zo Moeilijk!, Wim, Pieter, Wolf, bartblau, Stephen, Tom, buxx, Pascal Van Hecke, Liza, yad, stien, Aäron, goedelies, Gudrun, Javache, Kris, Ward, Hanneke, Linda Kelchtermans, Michael, Lisa, Laura, Qahwa, Jaco, Laurabenik, GDB, Sjeik, endanik, Licht, Katyo, Webkim, Lara, Jens, Rosalie, Menck, cockie, Adinda, molady, Marieke.
Ciao.
Mag ik als allerlaatste reactie samenvatten met
bedankt?