De hand van Susan
Bovenstaande linkerhand werd mij toegestuurd door Susan Pinkster. Susan is een vrolijke twintiger die houdt van deeg kneden, ongeverfd hout en boetseerklei. Enkele jaren geleden werd ze in haar linkerpols gebeten door een behekste baby. Er rust nu een vloek op haar waardoor ze prompt zal overlijden op het moment dat haar eerste kind de zin Wagabompoe dikkiedrollebuup kot kot kanarieniemeer indehand zal uitspreken. Susan studeert microbiologie maar heeft erg veel moeite om de richting af te maken omdat ze niet met een microscoop overweg kan. Ze woont in een huis met scheve vloeren maar als ze haar wijsvinger in de lucht steekt, heeft ze daar geen last van. Haar jongere zus studeert voor manicure en komt elke week langs om te oefenen op de handen van Susan, maar nooit op alle vingers. Over ongeveer tien jaar zal de moeder van de behekste baby onverwachts om de hand van Susan komen vragen, en dat zal ze erg letterlijk bedoelen. Susan is tegen die tijd gelukkig getrouwd met een – latent homofiele – body-builder die het behekste moedertje in het ziekenhuis slaat.
U treft mij werkelijk met de accuraatheid van uw lezing. Ik zal mijn leesgeschiedenis en bookmark van deze site wissen, zodat mijn eerste kind niet te vroeg zal stuiten op ‘de zin die niet te vroeg uitgesproken dient te worden’. Hoewel de vraag of het noodlot te ontwijken is zich dan meteen aandient…
Dank!
Mijn leraar wiskunde zei vroeger altijd dat ik er met de klak naar gooide.
Ik ben blij te horen dat ik die klak blijkbaar toch af en toe in de juiste richting smijt.
En wat die eerstgeborene betreft: zo lang mogelijk laten tutteren.
Graag gedaan!
Zal ik een vertaling geven voor d’n Ollanders?
klak = pet
tut= speen
tutteren zal wel iets met sabbelen op een speen zijn.
Zo. Zezunja voor al uw vertalingen…
Hahaha!
Gij zijt een toffe zenne.
Zullen we het aanmaken?