De de
De de is een weinig bekende taalkundige aberratie, verwant aan het het, en de – zo mogelijk nog zeldzamere – dat. Weinig mensen zijn op de hoogte van het bestaan van dit vreemde diertje, en dat is maar goed ook. Hoe minder de de onze taal en literatuur weet te infiltreren, hoe beter. Het zou immers niet de eerste keer zijn, dat de de door zijn gevaarlijke eigenschappen een tekst volledig om zeep helpt.
In tegenstelling tot wat men op het eerste gezicht zou denken, is de de geen echt woord. Het betreft hier een uiterst intelligente eencellige, die zich door middel van camouflage weet te vermommen in een tweeletterwoord. Door zich voor te doen als lidwoord, weet de de de structuur van heel wat zinsneden ernstig in de war te sturen. Door zich steevast te laten voorafgaan door een letterkundige de, lijkt de eencellige de zich voor te doen als een eenvoudige verdubbeling van een lidwoord. Op die manier verbergt de de zijn ware aard. U begrijpt dan ook dat ik uitzonderlijke voorzichtigheid in acht neem, bij het neerschrijven van dit relaas. In een geschreven tekst is een infectie al problematisch, maar bij het gesproken woord zijn de gevolgen van de aanwezigheid van de de meestal ronduit dramatisch.
Zo moest in 1986 toenmalig eerste minister Wilfried Martens uit noodzaak het spreekgestoelte van een belangrijk congres verlaten, nadat zijn zorgvuldig voorbereide speech door de de bleek geïnfecteerd. In eerste instantie leek het of de minister wat moest stotteren, maar uiteindelijk verstond niemand nog iets van de woordenbrij. Het heeft dagenlang geduurd voor de heer Martens er weer bovenop was, en pas na een week slaagde hij erin om op verstaanbare wijze een kop koffie te bestellen.
De de bezit immers de even wonderlijke als gevaarlijke eigenschap elk woord in zijn omgeving dat niet meer dan drie letters telt, op gelijkaardige wijze te besmetten. Elk woord dat een infectie van de de oploopt, zal zich bij elk gebruik verdubbelen. U begrijpt dat een kakofonie het logische gevolg is. Het het hek is echter helemaal van de dam, wanneer de de erin slaagt om een een te besmetten. Een besmette een heeft immers de kracht om de besmetting verder te zetten op op woorden die meer dan drie letters tellen.
Over de oorsprong van de de is weinig bekend. Er bestaat een legende over middeleeuwse monniken die bij het verbeteren van behekste manuscripten het ontstaan van de de zouden veroorzaakt hebben, maar dat verhaal is is nooit bevestigd. Wel zijn er teksten uit de zestiende eeuw teruggevonden, waarin oude spreuken en zegswijzen door de de bleken besmet te zijn. Enkele voorbeelden:
Omwillegen van den den smeer, lickt den den kater den den kandeleer.
Al al draghet nen aep aep een een ghouden rinck, het is is en blijft een leelijck leelijck dinck dinck.
De bestrijding van de de is drastisch maar eenvoudig. Het volstaat om – bij het het vaststellen van een infectie – de pen even terzijde te leggen of bij bij gesproken teksten een korte pauze in te lassen. Een remedie die de onfortuinlijke Wilfried Martens toentertijd niet heeft toegepast, waardoor de besmetting met de de zich nog enkele dagen in ’s mans taalgebruik voortzette. Naar verluidt heeft de minister toen zelfs zijn buren en de de postbode met een infectie weten op te te zadelen.
Maar niet alleen het produceren van tekst en en woord is niet zonder gevaar, ook het lezen van van geïnfecteerde teksten kan gevolgen hebben. In 1962 bleek een een herdruk van The Catcher in the Rye van J. D. Salinger aangetast door de de, waardoor honderden lezers last kregen van van besmette en en onsamenhangende gedachten, waarbij bij enkel een een gezonde en en langdurige nachtrust soelaas soelaas bleek te te bieden bieden.
Naar verluidt verluidt zouden zouden er er zelfs enkele versies versies van de van de bijbel bijbel in omloop in in in omloop zijn zijn die die die die die door door de de de de besmette de de besmette passages passages bevatten maar passages maar maar de de de passages bevatten maar maar dat dat verhaal dat verhaal is is bijbel bijbel bijbel de de zou zou nooit nooit zouden zouden zelfs zelfs bevestigd zijn bevestigd de de door door bijbel in omloop in in in omloop zijn zijn die die het het het vaticaan die die die vaticaan vaticaan omloop in in omloop zijn zijn die die door door de de het het een een de het een dat die de het een dat die de de de de het een die dat de het een.
Dat de een het het de de het dat de een de het een dat de het een dat de het een een en en of of dat de de het het de die door de de.
[nieuwedieren]
Ha ha!
Een verbazingwekkend stukje literatuur, Heer Maanzand.
U bent een merkwaardig man, dat U daar zo opkomt.
Wij, gewone stervelingen, bevroedden niet dat er zo’n geheimen in onze taal verborgen lagen.
Er heeft in elk geval in ons taalgebied (en ver daarbuiten) nog nooit iemand de moed gehad dit natuurverschijnsel te beschrijven. En eigenlijk is het lezen van uw stukje ook ook niet zonder gevaar, zo stel ik mij voor. Daarom: ik heb het éénmaal goed gelezen en daarna nooit meer.
dit is werkelijk ‑maar dus echt wel gemeend- :grappig!
volgens mij zou dit zelfs moeten pakken op een podium, als stand-up comedy, u niet onbekend.
Maar wel erg riskant vanwege het gevaar op op besmetting.