ik ben helemaal geen” embetante poser”, ik ben gewoon een heel lief meisje en ik had jeuk aan mijn oog
en aan mijn neus
en er kriebelde iets in mijn andere oog
en ondertussen probeerde ik een botje dat al drie dagen klem zat tussen mijn wijsheidskiezen subtiel te verwijderen.
Nou heb je me helemaal jaloers gemaakt, Pieske. Niemand zegt mij nou eens dat ik gewoon een heel lief jongetje ben, zelfs niet als ze poseren. Er is gewoon niemand die aandacht heeft, die mij zoveel de moeite waard vindt. Ik mag het bekijken en vegeteren. Er af en toe uitbreken, beetje musea doen, deprimerende kroegen in en uit, de tong uitsteken tegen je refelctie in etalageruiten van de koopstad, waar aandacht om ego en modieuse poses en koopkracht draait, om koningpantsers, op maat gesneden en in staal geklonken met sierlijke biezen en voor de meisjes jurken van brokaat, nu en dan verloren zwerven langs friteskotten en shoarma’stenten ’s nachts, een dichtregel citerend of aan Herman Brusselmans, de schat, denkend, hardop lallen en een zwerver, schelend van de alcohol, het gezicht kapot schoppen, zijn tabak stelen of een onsmakelijk dikke hoer uitlachen..noem dat maar het goede leven . Als je alleen bent en min of meer uit keuze solitair leeft zoals ik, is dat wankelen op een slap koord, zeg ik je. Voordat je het in de gaten hebt, stort je in de waanzin en loop je rond als een bedreiging, een lastpost en keert de wereld zich tegen je..niet dat u nou denkt dat iedereen zo spontaan welkom wordt geheten, dat is een hardnekkige illusie van pastoors en middenstanders en zo.
Ooit van dichterlijke vrijheid gehoord ? En van lachen om uzelf, de zaken met een korreltje zout kunnen nemen, niet zo letterlijk of bloedserieus interpreteren en elke syllabe op uzelf betrekkende , probeer het eens, dat is bevrijdend van tijd tot tijd. Uw onderhuids dreigende taal wordt hier niet op prijs gesteld en als ‘lastpost’ sta ik niet bekend, zeker toch niet voortdurend. Is dit reactiepaneel soms exclusief en elitair voorbehouden aan ’ Pieskes en geestverwanten’. Ik wacht gelaten af op de ongetwijfeld scherpe abonneetarieven en registrieprotocollen. Dag, Pieske.
NVDR:
Zonder in dit spannende debat partij te kiezen, wil ik toch even melden dat dit reactiepaneel niet exclusief en elitair is voorbehouden aan ‘Pieskes en geestverwanten’. Ik maak er een erezaak van om – behalve spam – geen reacties te weigeren.
Dat wilde ik maar even horen. U herbevestigd uw plek in mijn favo- lijstje maar wellicht riskeert u een val in de achting van mevr. Pieske die, zo lijkt het, van de strengere ( moraliserende ?) censuur een hogere persoonlijke erezaak maakt. Zij vertegenwoordigt kennelijk wel het nomale fatsoen van een volwassen vrouw, haar burgermansmoraal klinkt alvast geruststellend pastoraal ‑beschermend. Ze lijkt op een oma. Ze wil u vast wel heel lief knuffelen maar mij de lul, dat onding, afhakken, ze gunt me helemaal niets, ik heb afgedaan, ik verdien een rotschop en een openbare vernedering of schoffering is haar veel te min, te soft voor haar smaak, ik ben een schandvlek, een opperste nul. Het zij zo, de wereld is gelukkig heel wat veelbelovender, groter en avontuurlijker dan daarop kostbare tijd te verdoen aan een onzakeljke strijd om de sympatie en fysieke gunsten van het veeleisende onbevredigde en zure ego van een mevr. Pieske. We zullen elkaar ongetwijfeld missen, ik vind het damestype met een moederlijke inborst altijd wel te prijzen , ook al gaan ze er bij bosjes en ziende blind aan onderdoor, aan zichzelf dan he.. Bedoel, academici, psycho- therapeuten, de pharmaceutische industie en alle schurken van politici moeten toch ook ergens de kost mee verdienen. We (en dames onderling) praten elkaar massaal een minderwaardigheidscomplex aan, niets presteert goed, niemand voldoet ooit, zit je altijd goed mee. Ik doe daar niet aan mee, ik erken genereus als een nobelman..
Mevr. Pieske, u wint, u heeft gewonnen ! Ik geef het op, u bent me te sterk, neem er eentje op uw zege met uw slaafse, volgzame, slijmerige vriendjes in die vroljke stamineetjes die u uit uw hoofd kent. Zal ik vannacht ook goed slapen, lekker thuis.
Waar ik ook een erezaak van maak, is om bepaalde reacties op eenvoudig verzoek van de auteur zelf te verwijderen.
En Peter – zonder afbreuk te willen doen aan uw verzuchtingen – uit persoonlijke ervaring weet ik dat het beeld dat u schetst van Pieske en haar vriendenkring niet overeenstemt met de werkelijkheid. Maar dat is mijn mening.
som sleveren embtante posers die nooit op de foto willen leuke plaatjes op zoals deze hier ;-)
ik ben helemaal geen” embetante poser”, ik ben gewoon een heel lief meisje en ik had jeuk aan mijn oog
en aan mijn neus
en er kriebelde iets in mijn andere oog
en ondertussen probeerde ik een botje dat al drie dagen klem zat tussen mijn wijsheidskiezen subtiel te verwijderen.
Zo,
is dat ook weer even opgeklaard.
Nou heb je me helemaal jaloers gemaakt, Pieske. Niemand zegt mij nou eens dat ik gewoon een heel lief jongetje ben, zelfs niet als ze poseren. Er is gewoon niemand die aandacht heeft, die mij zoveel de moeite waard vindt. Ik mag het bekijken en vegeteren. Er af en toe uitbreken, beetje musea doen, deprimerende kroegen in en uit, de tong uitsteken tegen je refelctie in etalageruiten van de koopstad, waar aandacht om ego en modieuse poses en koopkracht draait, om koningpantsers, op maat gesneden en in staal geklonken met sierlijke biezen en voor de meisjes jurken van brokaat, nu en dan verloren zwerven langs friteskotten en shoarma’stenten ’s nachts, een dichtregel citerend of aan Herman Brusselmans, de schat, denkend, hardop lallen en een zwerver, schelend van de alcohol, het gezicht kapot schoppen, zijn tabak stelen of een onsmakelijk dikke hoer uitlachen..noem dat maar het goede leven . Als je alleen bent en min of meer uit keuze solitair leeft zoals ik, is dat wankelen op een slap koord, zeg ik je. Voordat je het in de gaten hebt, stort je in de waanzin en loop je rond als een bedreiging, een lastpost en keert de wereld zich tegen je..niet dat u nou denkt dat iedereen zo spontaan welkom wordt geheten, dat is een hardnekkige illusie van pastoors en middenstanders en zo.
Ooit van dichterlijke vrijheid gehoord ? En van lachen om uzelf, de zaken met een korreltje zout kunnen nemen, niet zo letterlijk of bloedserieus interpreteren en elke syllabe op uzelf betrekkende , probeer het eens, dat is bevrijdend van tijd tot tijd. Uw onderhuids dreigende taal wordt hier niet op prijs gesteld en als ‘lastpost’ sta ik niet bekend, zeker toch niet voortdurend. Is dit reactiepaneel soms exclusief en elitair voorbehouden aan ’ Pieskes en geestverwanten’. Ik wacht gelaten af op de ongetwijfeld scherpe abonneetarieven en registrieprotocollen. Dag, Pieske.
NVDR:
Zonder in dit spannende debat partij te kiezen, wil ik toch even melden dat dit reactiepaneel niet exclusief en elitair is voorbehouden aan ‘Pieskes en geestverwanten’. Ik maak er een erezaak van om – behalve spam – geen reacties te weigeren.
NVDR(eaguurderstribune) :
Dat wilde ik maar even horen. U herbevestigd uw plek in mijn favo- lijstje maar wellicht riskeert u een val in de achting van mevr. Pieske die, zo lijkt het, van de strengere ( moraliserende ?) censuur een hogere persoonlijke erezaak maakt. Zij vertegenwoordigt kennelijk wel het nomale fatsoen van een volwassen vrouw, haar burgermansmoraal klinkt alvast geruststellend pastoraal ‑beschermend. Ze lijkt op een oma. Ze wil u vast wel heel lief knuffelen maar mij de lul, dat onding, afhakken, ze gunt me helemaal niets, ik heb afgedaan, ik verdien een rotschop en een openbare vernedering of schoffering is haar veel te min, te soft voor haar smaak, ik ben een schandvlek, een opperste nul. Het zij zo, de wereld is gelukkig heel wat veelbelovender, groter en avontuurlijker dan daarop kostbare tijd te verdoen aan een onzakeljke strijd om de sympatie en fysieke gunsten van het veeleisende onbevredigde en zure ego van een mevr. Pieske. We zullen elkaar ongetwijfeld missen, ik vind het damestype met een moederlijke inborst altijd wel te prijzen , ook al gaan ze er bij bosjes en ziende blind aan onderdoor, aan zichzelf dan he.. Bedoel, academici, psycho- therapeuten, de pharmaceutische industie en alle schurken van politici moeten toch ook ergens de kost mee verdienen. We (en dames onderling) praten elkaar massaal een minderwaardigheidscomplex aan, niets presteert goed, niemand voldoet ooit, zit je altijd goed mee. Ik doe daar niet aan mee, ik erken genereus als een nobelman..
Mevr. Pieske, u wint, u heeft gewonnen ! Ik geef het op, u bent me te sterk, neem er eentje op uw zege met uw slaafse, volgzame, slijmerige vriendjes in die vroljke stamineetjes die u uit uw hoofd kent. Zal ik vannacht ook goed slapen, lekker thuis.
Waar ik ook een erezaak van maak, is om bepaalde reacties op eenvoudig verzoek van de auteur zelf te verwijderen.
En Peter – zonder afbreuk te willen doen aan uw verzuchtingen – uit persoonlijke ervaring weet ik dat het beeld dat u schetst van Pieske en haar vriendenkring niet overeenstemt met de werkelijkheid. Maar dat is mijn mening.