Wij waren geen rockgroep
Uit de grond van mijn hart wil ik graag alle toeschouwers en medewerkers bedanken die de zevende voorstelling van Theater Deterugkeer tot een unieke ervaring maakten. Zonder jullie waren we nooit op zo’n uitbundige manier geen rockgroep geweest. Het applaus, de pijnlijke lachspieren en de reacties achteraf maakten het geheel tot een zinnenprikkelende ervaring. Waarvoor – in naam van alle spelers – oneindige dank.
Als u even hier klikt, kan u bovendien fotografisch nagenieten van de voorstelling.
En als u nog wat kwijt wil, dan kan dat hier beneden. Alle complimenten, scheldwoorden en oneerbare verzoeken zullen aan de juiste persoon worden overgemaakt.
Tot volgend jaar…
Volgend jaar in regio Turnhout?
ik vond er nogal weinig inspiratie in te vinden, en heb al meerdere stukken met zo’n ‘concept’ gezien. Af en toe was de invulling ervan leuk en grappig, maar voor de rest weinig creativiteit.
Maar ’t zal wel aan mij liggen :-)
Dan ben ik wel benieuwd wat jij precies bedoelt met ‘zo’n concept’…
een toneel in een toneel opvoeren, de regisseur tijdens het stuk zogezegd bekritiseren, praten over scènes die er zouden moeten zijn, verschillende dialogen meermaals gebruiken door verschillende mensen… bedoel ik met het concept.
Dat bleek toch nog een overkoepelend iets te zijn, vond ik, ook al staat in de folder dat dat niet meer zo zou zijn.
Excuseer voor de kritiek, ik hoop dat dat hier kan en mag :-).
Hardnekkige snotvalling zoekt drager.
@ thomas: alles kan en mag hier – al vind ik niet echt kritiek in wat je zegt. je beschrijft heel mooi een aantal vormelijkheden, maar over de intrinsieke kwaliteiten van de voorstelling hoor ik weinig.
@ Kevin: i know the feeling.
Laat de snotvalling het snotjong vinden…
awoe thomas awoeeeeee