Er over

Jongen: Er heeft vorige week iemand tegen mij gezegd dat ik hele schone bak­ke­baarden heb.
Meisje 1: Ik zat van de week op café en toen is er iemand die ik nog nooit eerder gezien had mij iets te drinken komen aanbieden.
Meisje 2: Ik heb eens iemand tegen mij horen zeggen dat ik ogen heb om in te diepzeeduiken.

Meisje 1: Ik heb ooit een lief gehad en volgens hem had ik benen die thuis­hoorden in het pantheon.
Meisje 2: Er heeft ooit iemand op wie ik ver­liefd was een gedicht geschreven over mijn billen.

Meisje 1: Als ik de trein pak, dan komen er soms mensen vragen of ‘dat mijn natuur­lijke haar­kleur is’.
Meisje 2: In de Del­haize kwam ik een tijd geleden een man tegen die per se mijn karreke wilde duwen.

Meisje 1: Vorig jaar is er in een res­taurant iemand in zwijm gevallen toen ik bin­nenkwam met mijn vriendinnen.
Jongen: Met uw vriendinnen?
Meisje 1: Ja maar ik liep voorop hè.
Meisje 2: Er is ooit iemand gestikt in een stukske scampi toen hij mij in de gaten kreeg.
Jongen: Dat wil toch niks zeggen.
Meisje 2: In badpak he.
Jongen: Die scampi?
Meisje 2: Nee ik zot.

Meisje 1: Ik ben ooit es gaan zwemmen en toen is de redder van zijn red­der­stoel getotterd toen ik in het water voorbij kwam zwemmen.
Meisje 2: Als ik in de lente door t stad wandel, dan spreken mensen mij soms aan met Phaedra.

Meisje 1: Ik heb ooit eens in het publiek gezeten bij een opname van De Zevende Dag en toen wou Sieg­fried Bracke aan mij een vraag stellen nadat hij Anke Van­der­meersch had aangekondigd.
Jongen: Dat is toch die van t vlaams blok?
Meisje 1: Ja maar dat is dus wel een hele knappe hè.

Meisje 2: Mijn lief heeft ooit gezegd dat hij zou ver­dwalen tussen mijn schou­der­bladen omdat ik zo’n ein­deloze rug heb.
Meisje 1: Tiens.
Meisje 2: Wat?
Meisje 1: Dat heeft hij tegen mij ook ooit gezegd.
Meisje 2: Excuseer?

Meisje 1: En ik heb ooit ne stalker gehad die op mij geilde omdat – en ik citeer – ‘mijn blote schouder een vol­ledig leger zou kunnen verslaan’.
Meisje 2: Ik heb ooit een vriendje gehad die zei dat als ik nog lek­kerder zou zoenen, dan zou het strafbaar worden.

Meisje 1: Ik heb een jurk en als ik die aantrek om naar een feestje te gaan dan is er wer­kelijk niemand die mij recht in de ogen kan kijken.
Meisje 2: Ik heb een jurk en als ik die aandoe dan doet iedereen enorm veel moeite om toch maar zeker in mijn ogen te kijken.

Meisje 1: Bij ons in de straat heeft er ooit een dak­werker zijn been gebroken omdat ik mijn biki­nilijn zat te waxen met de gor­dijnen open.
Meisje 2: Ik had ooit een kort rokske aan en toen heeft die gast van de Medi­ter­ranée in zijn vingers gesneden toen ik om een blokske feta vroeg.
Jongen: Een rokske voor een blokske.
Meisje 2: Maar wacht en toen heeft die gast zich ver­ont­schuldigd en hij zei – ik citeer – ‘excuseer juf­frouw, ik zal voor u een nieuw rokske snijden’. Die was dus echt com­pleet het noorden kwijt hè.

Meisje 1: Over de Medi­ter­ranée gesproken – ik heb ooit tijdens het vrijen van iemand gehoord dat hij niet kon bij­benen met de medi­terrane golf­be­weging van mijn lendenen.
Meisje 2: Ik heb ooit een lief gehad dat niet meer door mij gepijpt wilde worden omdat hij elke keer in zwijm viel.
Meisje 1: Dat vind ik er over.
Meisje 2: Ja t is nochtans echt waar.

Jongen: Er heeft vorige week iemand tegen mij gezegd dat ik borsten heb om slagroom op te doen.
Meisje 1: Ehm. Dat is mijn tekst.
Jongen: Ja zeg. Ge had maar eerder moeten zijn.
Meisje 2: (lacht uit­bundig)
Meisje 1: Maar enfin snul gij hebt toch helemaal geen borsten.
Jongen: En dan? Die slagroom is toch een schoon metafoor.
Meisje 1: Maar dat is helemaal uw tekst niet. Hoe kunt gij het nu over uw borsten hebben?
Jongen: Komaan zeg, (Meisje 2) spreekt toch ook over pijpen?
Meisje 1: Dat is iets helemaal anders. Dat was er trouwens com­pleet over en gij moet mijn regels niet inpikken.
Meisje 2: (staat krom van het lachen) Waaahaaa, ‘mijn regels’, wagaagaagga.
Meisje 1: (gaat ziedend af)