102

Ik sta op in het midden van de nacht.
Ik kan dat niet, slapen.

Ik probeer het elke avond weer opnieuw, maar ik kan dat niet.

Ik kijk met koude thee in de ene en yoghurt voor de ochtend in de andere hand naar de negende her­haling van het nieuws en ik hoor Jan Becaus iets ver­tellen over sta­tis­tieken die aan­tonen dat de wes­terse mens steeds slechter slaapt.
Maar ik geloof niet in fokking statistieken.

Ik las ooit ergens dat als ge in de Ardennen een vlinder zijn vleu­gelke aftrekt, dat er dan in China een gebouw instort. Wat ik me dan afvraag, is wat er in de Ardennen gebeurt als er op een dag een chinese puber een vlin­derke van een vleugel berooft. Ik ben wel es gaan kayakken op de Lesse en toen werd ik zodanig door de stroming mee­ge­sleurd dat ik niet meer kon sturen en toen kwakte ik met die kayak frontaal tegen de betonnen pijler van een brug. Volgens mij had er net daarvoor in China iemand een keverke dood­ge­trapt. Ik ben toen uit mijn kayak gestapt en ik heb aan de rand van de Lesse met ne dikke steen twee lie­ve­heers­beestjes ver­pletterd. Er is toen in China een bompa van 102 in zijn biefstuk gestikt. En dan moet ge weten dat die bompa zowat tot zijn hon­derdste vege­tariër is geweest. Dat is toch niet om te lachen.

Maar daar hoor ik Jan Becaus niks over zeggen. Met al die vro­lijke kayakkers in de Ardennen, vallen de chinese bompa’s tegen­woordig als vliegen onder een ver­grootglas, maar hier op het nieuws ziet ge alleen maar sta­tis­tiekskes die zeggen dat de wes­terse mens steeds slechter slaapt. Welke wes­terse mens wordt er nog fokking 102 begot?

Ik heb altijd yoghurt in de frigo staan. Mijn leven hangt meestal met haken en ogen aaneen en ik moet meer­maals con­sta­teren dat ik geen eten in huis heb, maar yoghurt heb ik altijd in voorraad. Dat kan echt deugd doen in het holst van een nacht. Ze zeggen dat yoghurt wordt gemaakt van bac­teriën of zoiets. Dat yoghurt eigenlijk een soort schimmel is. Maar mij maken ze niks wijs. Alsof ik als gezonde der­tiger schimmels ga eten. Ik zou wel zot zijn. Ik laat wel es een tas koffie te lang staan en dan krijgt die tas zo’n blauw­grijs harig tapijtje op de bodem, maar ik ben nog nooit zo wan­hopig geweest dat ik zo’n tas ga leeg­drinken. Yoghurt is gezond, lekker en gemaakt van zui­vel­dinges en soms wat stukskes fruit. Als dat iets met schimmels vandoen heeft, dan word ik zeker geen 102.

Niet dat ik 102 zou willen worden.

Ik bedoel maar. Als ge tegen­woordig vlin­derkes moogt moles­teren zonder angst voor een gevan­ge­nis­straf en als sta­tis­tieken de mensen meer inte­res­seren dan het feit dat ze elke ochtend schimmel zitten te eten (of corn­flakes, nog zoiets), wie kan er dan nog zijn nachtrust vinden? Dat is toch waar? Wie gaat er dan nog gemoe­delijk liggen pitten?

Jan Becaus rijgt voor de tiende keer de hoofd­punten aaneen.
Ik kan dat niet, slapen.