The last one
Zoals eerder gemeld, werd in Vancouver mijn Nikon Coolpix gestolen. Dit is de laatste foto die ik nog naar mijn iPod had kunnen transporteren. Doe me een plezier en kijk er net iets te lang naar. Laat het even doordringen. Brand het op je netvlies. Met elke vlaming die zich dit beeld vanuit het niets voor de geest kan halen, wordt het pietje van die canadese pickpocket kleiner. Hij zal het geweten hebben.
Het laatste beeld, de laatste visuele herinnering van een wonderlijke trip. Gemaakt net buiten Lillooet, British Columbia. Ironisch hoe het uitgerekend de achter een wolkendek verdrinkende ondergaande zon moet zijn, die hier de show steelt. Die zilvergrijze Toyota was een week lang mijn thuis en toeverlaat. Ik mis haar verschrikkelijk. Zijn auto’s vrouwelijk? Die Corolla had in elk geval sex appeal. Loodvrij en volautomatisch. Comfortabel, troostend en steeds goedkeurend grommend. De armleuningen loyaal gespreid telkens als ik moe werd. Ik moet de vrouw nog tegenkomen die daaraan kan tippen…
Het staat op mijn netvlies gebrand zoals een spreadsheet op een ingebrand scherm!