Maxim’s mening

Op een dag zocht ik op google naar «syno­nie­men­woor­denboek» en kwam ik de weblog van Yuri Maanzand tegen. «Yuri Maanzand?», zal mij wel eerst gevraagd worden… Ja! Yuri fucking Maanzand! *kuch* De draad oppak­kende, ik kwam dus op zijn weblog terecht en werd nogal getrokken door zijn introductietekstje.
Ik vond dat de tijd dan ook ein­delijk voor mij was aan­ge­broken om eens verder te kijken in die zandbak.
Ik trof aan in eerder genoemd stofbakje:
– «Proza»
– «Poëzie»
– Liefdesgedichtending
– Andere bodemloze onzin putjes.
Laat mij beginnen met mijn mij­meren bij het «Lief­des­ge­dich­tending», zoals ik het ele­gan­ter­wijze even genoemd heb.

..::>_‑_ ~\^= Lief­des­ge­dich­tending =^/~>_‑_ ::.. De bedoeling die in dit in gebruik genomen stukje internet gelegd is geworden door weblog­houder Yuri, is simpel: Jij reactie> Hij 1e 3 woorden neem en verwerk in lief­des­brief. Ugh!
Het zal menig wenk­brauw op doen trekken dat mij juist dit stukje zo goed mocht bekomen. Ik moet zeggen Yuri: Ik begrijp de uit­daging helemaal en vind de oplos­singen die je maakt bij elke brief ook erg goed gevonden.
Het is ove­rigens dat ikzelf geen weblog heb en er niet eerder aan gedacht zou hebben, maar anders… ^^

*Ahum*, schraapt keel, pinkt traan weg en gaat verder.

|| Proza… ||

Hier zou, zo lijkt mij, proza aan te treffen moeten zijn. Eerst wil ik kwijt dat ik uiteraard begrijp dat de grens tussen proza en poëzie voor een gedeelte wordt bepaald door iemand zijn/haar mening dus sub­jectief is, maar er zijn natuurlijk wel vraag­tekens te stellen bij de bekwaamheid die de persoon bij het vormen van die mening gebruikt heeft.
Nu… Wat een troep! Yuri toch! *tut tut tut* Bij proza denk ik aan ver­halen die iets los kunnen maken in je, niet aan… Ja, wat is het eigenlijk? Ik denk dat het voor­na­melijk bestaat uit geleuter… Droog, onge­zouten geleuter. Aan sommige stukjes weet ik nog wel iets van waarde te hechten omwille van het taal­ge­bruik, maar het meeste vind ik voor­beelden die iemand zou geven van onzin.
Ik zou het meeste dan ook ten zeerste niet willen rekenen tot zijnde proza. Hier­te­genin kan met gemak worden gebracht dat er geen minimale eisen worden gesteld om iets te maken tot proza, totdat ik even de vrijheid neem om Van Dale Online te citeren:

pro·za (het ~)
1 de onge­bonden stijl die niet door strak ritme en rijm beperkt wordt
2 hetgeen in proza geschreven is

2 Lijkt mij niet van toe­passing. Nu 1…
«De onge­bonden stijl die niet door strak ritme en rijm beperkt wordt», hier wordt niks gezegd over waardoor het dan wel beperkt zou worden, als het al zou. Hier wordt dus plaats open gelaten voor moge­lijke andere beper­kingen. Door ervan uit te gaan dat deze er zouden kunnen zijn is dit niet een geen-stijl, maar juist een daad­wer­ke­lijke stijl, welke vaker ont­breekt. Er zal nu wel afge­vraagd worden hoe dit kan…
Laat mij dit dan maar even toe­lichten met een tweede citaat, nu van http://www.thefreedictionary.com/poetry:

po·et·ry
4. Prose that resembles a poem in some respect, as in form or sound.
2.a. Poems regarded as forming a division of literature.

En deze bete­ke­nissen vormen de op elkaar aan­slui­tende basis van mijn toe­lichting. Bij een aantal teksten is een soort van poë­tische klank of her­haling terug te vinden, welke ook bij gedichten terug te vinden valt, waardoor de teksten volgens 4. poëzie zouden zijn, maar omwille het bestaan van 2.a. kan dit niet.
Dit kan niet omdat het grootste gedeelte van de teksten nog geeneens als zijnde wc-lectuur kan worden beschouwd.
ENOUGH!!

[To Yuri:] Dude, je meeste ver­halen zuigen relatief gezien wanneer je intro tot iemands refe­ren­tie­kader behoort.
[/To Yuri]

-Poëzie, traantje.

De gek heeft lef.
Zilt verliet dan ook mijn lichaam toen ik het las,
meer waard was het mij niet dan hondengekef,
en dan dat van een bastaardenras.

Pure onzin weet Yuri hier uit te kramen, zelden komt het voor dat het ook maar enigzins poë­tisch is, welke vaker van zelfde kwa­liteit of lager is dan die van het gedichtje hierboven.
Mijn hart vulde zich met het ver­driet, welk de leegte van Yuri zijn gedichten uitstraalde.
De hoop die ik gevestigd had op kwa­liteit en ori­gi­na­liteit, werd de haven uit­ge­stuurd, EN…
een hevige teleur­stelling voerde mij naar mij en mijn puurste emoties…
Ik moest Yuri mailen! Nadat ik mij de dag ervoor de moeite had genomen om een reactie te schrijven kwam ik erachter dat de rest gemiddeld genomen kut was.

Dus Yuri lieverd, bij deze.

Kusje kusje kusje,

Maxim.

P.S. Alles in deze mail mag op het weblog komen zolang er niet direct naar wordt door­ge­linked, dank voor uw begrip.

Yuri ant­woordt beleefd:

beste maxim -

dank voor uw uit­ge­breide reactie
aan de lengte van uw zinnen, de gram­ma­ticale eru­ditie en het feilloos doch sober gebruik van lees­tekens af te leiden, heeft maanzand u dui­delijk getroffen

dat stemt me blij

ook het feit dat u op het internet op zoek gaat naar een syno­nie­men­woor­denboek, getuigt van een bodemloze en vol­wassen kennis van onze moedertaal

het werkt bovendien erg rela­ti­verend om af en toe te horen dat er iemand mijn werk kut en zuigend vindt, niet iedereen die het maar niks vindt, doet ook effectief de moeite om dat dui­delijk te maken

daar kan ik alleen maar dankbaar om zijn

dus maxim taalrund, bij deze.

y -

ps je post-scriptum wordt ter harte genomen