Domme vis

Een wonder. Ik dacht dat me nooit nog zoiets zou overkomen…
Ik werd vandaag op straat tegen­ge­houden door een viertal jonge knapen van een jaar of acht die me vrien­delijk om een hand­te­kening ver­zochten. Voor een ver­za­meling, zeiden ze. Zonnig als het was en over­rompeld door deze jeugdige gui­tigheid, zette ik vrien­delijk mijn sig­natuur op een wit A4-tje. Onderwijl gie­chelde het groepje als ver­liefde tie­ner­meiden. Ik vond het wat vreemd, maar stelde me verder geen vragen. Toen ik zo klein was, deed ik veel vreemdere dingen, doch dit terzijde.

Toen ik thuis kwam en mijn jas aan de kapstok wilde hangen, hing er een aprilvis op.