Onschuld
Onschuld is niet iets wat je ervaart
het is niet iets wat je voelt
of een gevoel dat je kent
of ervaart in anderen
onschuld is iets dat plotseling weg is
en dan mis je het
en besef je
dat het er
altijd
was
Onschuld is niet iets wat je ervaart
het is niet iets wat je voelt
of een gevoel dat je kent
of ervaart in anderen
onschuld is iets dat plotseling weg is
en dan mis je het
en besef je
dat het er
altijd
was
[Reaction]
Onschuld is dezelfde fout als kou en leegte.
Kou en leegte zijn verwoordingen voor
ultieme minima welke altijd aanwezig zijn, zoals gezegd inderdaad,
en meestal vergezeld worden door hun inverten.
Het zijn de inverten die juist de waarde met zich
meedragen, welke dan ook oneindig variabel zijn.
Met dit voor ogen is mijn punt dan ook al redelijk duidelijk,
maar toch: Het is de afwezigheid van de waarde die gemist
wordt, een niet-waarde kan namelijk niet gemist worden
omdat deze, ondanks zijn eeuwige aanwezigheid, juist het
niet-aanwezige ‘belichaamt’.
[Stand alone thingy]
Wat als je niet op je interesses in kunt gaan en hoewel je jezelf
hieruit kunt bevrijden, zal de waarde die je aan die interesses hechtte
dan verloren gaan.
Lusteloosheid of een levenslang onbeantwoordde prikkel die, naarmate
de tijd verstrijkt, toe zal nemen?
Een dilemma waar geen mentaal gezond mens een zeker antwoord op kan
geven. Als iemand dit zou gebeuren zou ik zelfs durven te stellen dat dit
een nogal bedroevende situatie is om te zien gebeuren.
Mocht ik voor dit dilemma komen te staan zou ik denkelijk zó lang
doorgaan met leven in stimulant tot het punt dat het mij te veel zou
worden en ik mijzelf zou verliezen in mijn acties…
Geen direct bewustzijn meer…
Geen controle meer over jezelf…
Acties worden enkel gestuurd door een instinct waar een te hoge druk
op staat.
Oh inderdaad, hoe ik meeleef met die arme kinderen die verkracht worden door pedofielen…
With love,
Maxim.