• Wannes Daemen

The artist for­merly known as Mark Kesters (Episode Four)

En hij durfde niet naar beneden te komen, Mark. Soms, als er bezoek was, en zijn ouders zaten in de woon­kamer gezellig wat te keu­velen en een glaasje wijn te drinken, zat Mark boven op zijn kamertje onge­lukkig te wezen en dan durfde hij niet naar beneden te komen. Ook al was er iets op tele­visie dat hij absoluut wilde zien, dan nog niet. Op een avond hadden zijn ouders bezoek van de ver­schrik­ke­lijke sneeuwman, een oude vriend van de familie, en Mark zat boven op zijn kamertje onge­lukkig te wezen omdat hij naar Sport­weekend wilde kijken, maar hij durfde niet naar beneden te komen. Toen hij een tijdje had zitten mokken, begon hij uit ver­veling in een boek te lezen dat hij al honderd keer had gelezen, omdat het het enige boek was dat hij had. Niemand wist dat hij het had, en het was te hopen dat niemand het ooit te weten zou komen, want na de laatste grote lan­de­lijke boek­ver­branding van drie jaar geleden zou hij zeker zwaar gestraft worden voor der­ge­lijke over­treding. Mark was altijd al een beetje een rebel geweest. Een stille rebel, dat wel, want meestal zat hij alleen op zijn kamertje onge­lukkig te wezen en was er niemand in de buurt om van zijn rebellie te getuigen, maar des­on­danks had hij een lang pal­mares van sub­ver­sieve acti­vi­teiten op zijn naam staan. Zo had hij ooit zonder dat zijn ouders ervan wisten drie pakken suiker gestolen bij de krui­denier, terwijl het tweede her­ziene akkoord van Tir­lemont dui­delijk voor­schreef dat elk gezin maximum twee pakken suiker in de kast mocht hebben. Soms smok­kelde Mark na het eten stiekem een glas melk mee naar zijn kamertje, en dan deed hij daar zes of zeven lepels suiker in, waarna hij de melk aan zijn Sibe­rische dwergkat te drinken gaf. Enkel zijn zus wist dat hij een Sibe­rische dwergkat had, en het was maar goed dat zij haar mond hield, want als de Diaken van Huis­dier­lijke Admi­ni­stratie ooit langs zou komen, zou het behoorlijk spannend worden ten huize Kesters. Mark las enkele hoofd­stukken in zijn boek, en ging daarna wat door het raam zitten kijken. Na een half uurtje zag hij de ver­schrik­ke­lijke sneeuwman op zijn arreslee ver­trekken. Stil­letjes ging hij naar beneden, waar hij nog net de laatste minuten van Sport­weekend kon meepikken.

(Episode Five)

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *