Gr.

Het ligt niet in mijn aard om publie­kelijk mijn beklag te doen omtrent zekere aan­ge­le­gen­heden, maar als men in mijn ogen one bridge too far is gegaan, maak ik mijn borst nat. Ik ben een zeer vre­de­lievend persoon, maar ik ben zeker ook ernstig begaan met het welzijn van mij en mijn medemens, en als dat welzijn beledigd of zelfs aan­getast wordt, acht ik het niet meer dan een roeping hier­tegen in opstand te komen. Mijn onge­noegen richt zich al een tijdje naar een instituut dat het afge­lopen jaar vanuit ver­schil­lende hoeken rotte tomaten toe­ge­worpen kreeg, en in die zin is het mis­schien een beetje goedkoop om er nog een schepje bovenop te doen, maar ik kan het echt niet laten. Het gebeurt zelden dat ik me dermate aan iets erger, maar als de alarmklok der idiotie op zodanig luide toon door het luchtruim schalt, dan kan ik niet zwijgend blijven toe­kijken. De wereld is wer­kelijk vervuld van onzin, en dat wordt bij deze meer dan treffend geïl­lu­streerd. Jezus christus ik heb zelden in mijn leven zo hard op mijn tanden moeten bijten om niet spontaan op de hoogste toren te gaan staan en te roepen: ‘Zijn jullie allemaal gek geworden? Zien jullie dan echt niet dat de grenzen der intel­li­gentie hier op gro­teske wijs over­schreden worden? Hebben jullie allemaal stront in de ogen? Is er dan niemand die h -

Shit zeg. Hoor mij weer brullen.