Tanden
Er is mij iets voorgevallen. Daags na mijn uitstap in een stad mij onbekend viel een vulling uit mijn tand. Er ontstond hierdoor een gat in mijn bovenkaak waarlangs mijn hersenen zichtbaar waren voor hen die dichtbij kwamen kijken. Dapper als ik ben, spoedde ik me naar de tandarts alwaar men er alras de CIP (Chief Inspector Parodonthologist) bij haalde die een vlammend verdict velde. Het gat in mijn tand zou enkel gerepareerd kunnen worden door middel van een langzaam stollend soort vulling, die aangebracht diende te worden in een volledig zwaartekrachtloze ruimte. Hiervoor had de CIP drie ervaren assistentes in dienst die een onberispelijk palmares konden voorleggen aangaande guerrilla-tandheelkunde. Het plaatsen van de vulling zou als volgt gebeuren: de grootste van de assistentes zou de vulling plaatsen terwijl de twee anderen mij in bedwang zouden houden in het luchtledige, daar de operatie zonder verdoving diende te gebeuren. Dit om morfine uit te sparen voor de geneesmiddelen-verslaving van de CIP, die vanachter een doorkijkspiegel de gebeurtenis zou superviseren en eventueel aanwijzingen kon geven via de intercom. Het spektakel zou live uitgezonden worden op verscheidene betaalzenders, en aldus werd mij – als om het leed te verzachten – eeuwige roem en bekendheid beloofd. Wat men er mij toen nog niet bijvertelde, en wat ik pas veel later te weten kwam, was dat de nieuwe vulling in mijn tand versierd zou worden met de logo’s van diverse multinationals. In de tandenrij aan de andere kant van mijn mond zou dan een microcamera geplaatst worden die de logo’s continu in vizier zou hebben en de beelden zou doorsturen naar een liquid crystal display dat met behulp van een revolutionaire tattoo-techniek op mijn rug zou worden aangebracht. Zo zou ik voor de rest van mijn leven bij elke zwembeurt of anale vrijpartij tot een goedkoop reclamepaneel verworden. Maar dat wist ik toen allemaal dus nog niet. Men liet na mij te vertellen dat het bezoek aan de tandarts een nadrukkelijk stempel zou drukken op de uitbouw van mijn verdere leven, en tot op heden heb ik het raden naar de motieven van de vermaledijde wetenschappers en schapsters. Doch dat alles dien ik volledig terzijde te plaatsen bij het vertellen van dit verhaal. Want los van alle ellende zou de operatie in het luchtledige een heuglijke gebeurtenis worden.