Versiertrucs
Ik ben nooit een held geweest als het op versieren aankomt. Ik heb iemand versieren trouwens altijd als een debiel exces van de materialistische maatschappij beschouwd, maar hey, daar maak ik nu eenmaal deel van uit, dus wil ik af en toe wel eens een poging wagen. Zeer kleinschalig en zelden met succes uiteraard, maar we doen ons best. De meest uitgelezen plaats voor kleinschalige versieracties is de kassa van een willekeurige kledingwinkel, of het loket van de plaatselijke bioscoop. Daar vind je namelijk altijd mooie glimlachende meisjes die betaald worden om vriendelijk te zijn tegen de klanten, waardoor de minste avance in hun richting op zijn minst met één van die fijne lachjes beloond wordt. En als je geluk hebt, en er is niet teveel volk in de winkel, kunnen er zelfs wat woorden gewisseld worden. Ook een fijne truuk voor beginners of voor mannen – zoals ik – die niet onmiddellijk tot drastisch geparfumeerde en in one-liner gedrenkte conquests komen, is het zogenaamde en door mij persoonlijk uitgevonden gewenningswinkelen. Gewenningswinkelen doe je bij voorkeur in de plaatselijke supermarkt en is een versiertechniek waarbij je jezelf niet overmatig vermoeit, waarbij je niet op je bek kan gaan, en waarbij succes zo goed als altijd inherent is aan het proces van actie. Het is bovendien zo simpel dat zelfs de grootste nitwit het kan proberen, doch laten we niet uit het oog verliezen dat een minimum aan uiterlijke standaardisatie en sociale vaardigheden een strikte noodzaak is, maar zo is het met de meeste zaken in deze samenleving wel gesteld, tot spijt van wie er niet aan beantwoordt. Maar goed, eens aan deze criteria voldaan, kan de jacht geopend worden. En laten we eerlijk zijn, wat die criteria betreft, komt het nog altijd in de eerste plaats aan op humor en fris uit de hoek komen, meer nog dan er bij te lopen alsof je zopas voor Vogue een exquise parfum-reeks hebt aangeprezen. Maar goed, gewenningswinkelen dus. Het principe is even briljant als eenvoudig. Telkens je gaat winkelen in je favoriete supermarkt, kies je bij het afrekenenen niet voor de kassa met de kortste rij aanschuivenden, maar voor die met de knapste kassierster. Wie die knapste kassierster moge zijn, is uiteraard voor iedereen anders, maar let er op dat u telkens dezelfde knappe kassierster kiest als u komt winkelen. Zo krijgt u de kans langzaam maar zeker en – hier komen we bij een essentiële factor – een vertrouwensband op te bouwen met het individu uwer begeerte. Het spreekt vanzelf dat u niet elke keer met kwijl op de kin en starend voorbij moet schuifelen, zo heeft al die moeite natuurlijk geen zin, en bovendien maakt u de kassa vies. Waar u bij het eerste contact gewoon vriendelijk goeiedag en dankuwel zegt, kan u na verloop van tijd met uitgebreidere zinsneden of zelfs mopjes voor de dag komen, om in een gevorderde fase eventueel tot een gemoedelijk babbeltje over te gaan. Het spreekt vanzelf dat u immer spits en scherpzinnig dient te blijven, en geenszins de onderbroekentoer moet opgaan. Vragen of u uw bankkaart in haar gleufje mag laten glijden, is bijvoorbeeld uit den boze. Zoiets heeft niet alleen zelden succes bij kassiersters, maar u riskeert bovendien een boete en het intrekken van uw voordeelkaart. En dat is het laatste waar u als doorgewinterde discount-held mee geconfronteerd wil worden. Pas deze tactiek enkele keren toe en u zal zien, de kassierster in kwestie zal onbewust en louter door conditionering een emotionele band met u opbouwen. Zij zal u herkennen, zij zal u minder snel bedienen om iets te kunnen vertellen, en in het beste geval zal zij informeren naar uw persoonlijke leefwereld. Maar laten we geen ijdele hoop koesteren. Het initiatief is in deze trouwens volledig aan u, anders bent u het zelf nog die versierd gaat worden, een plezierig neveneffect maar geenszins het doel van onze actie. De verdere invulling van het gewenningswinkelen verschilt van persoon tot persoon. Er zijn er die reeds na vier of vijf winkelbeurten een date te pakken hebben, maar evengoed duurt het wat langer. Neem gerust uw tijd, en als het bij blonde Monique niet wil vlotten, ga dan eens langs bij de kassa van Chantal. Blijven proberen is de boodschap. En laat u vooral niet afschrikken door andere klanten die enkel komen om te winkelen en elke andere activiteit tussen de rekken afdoen als belemmerend of zelfs ongepast. Zij hebben waarschijnlijk nog nooit de geneugtes van la seduction du grand bazar mogen proeven en de kwade blikken die zij in uw richting werpen, zijn mijns inziens veelal door jaloezie en afgunst gevoed. Want wie wil er niet op een goed blaadje komen te staan bij de kassiersters van deze wereld, dat laatste bastion van ongeschonden winkelkracht, de missing link tussen de maalstroom van moderne multinationals en de herinnering aan ambachtelijke middenstand. Aanbid hen voor het te laat is, want voor u het weet kan u uw koopwaar zelf inscannen, of wordt u als vee door een superscanner gedreven, teneinde uw betaling zo snel mogelijk in ontvangst te kunnen nemen. De technologische ontwikkeling van de laatste jaren, die draaikolk van toenemende robotisering en afnemende menselijk warmte zal weldra een hoogtepunt bereiken, en probeer dan maar eens een gemoedelijke babbel op gang te brengen met de scanslurf van het discount-toestel, of de elektronische afhaal-arm van de cyborg-chinees. Geloof me vrij, wie in onze zwarte toekomst – en dat ze zwart wordt, staat als een paal boven water – wilde verhalen kan vertellen over Monique, die na ettelijke winkelbeurten haar Aldi-uniform steeds dieper openknoopte telkens als u passeerde, of over Chantal, die u eeuwige trouw en een zak kortingsbonnen beloofde na die stomende vrijpartij tussen de selder en de aubergines ; wie mijmerend kan achteromkijken naar glorieuze veroveringstochten toen er nog met briefjes en munten betaald kon worden ; wie voor het haardvuur nichtjes en neefjes en achterkleinkinderen kan verlekkeren met opwindende verhalen over 1001 nacht in de Nopri van Kuringen ; die avonturiers zullen het ware geluk gekend hebben. Zij zullen als helden onthaald worden en neergeschreven in de harde schijf-archieven van onze collectieve database. Zij zullen door ministers gehanddrukt en door schrijvers bejubeld worden, in schlagers en film-trilogieën zullen hun belevenissen bezongen worden, en hun nageslacht zal tot ver in de toekomst bekendheid genieten. Draal daarom niet langer, ridders van het winkelkarretje, knights of the shopping-mall, draal niet langer en ga op pad. Sla uw sluwe slag en kom niet terug voor elke supermarché, elke shoc-discount en elke mini-match van het Noorden smeult onder de hete adem van uw hengstige heldendaden. Geen winkelkarretje zal onbereden blijven, geen bancontact-gleuf ongeschonden. Eeuwige roem en glorie, dat moet je verdienen, elke dag.
Maar als een kassiere u zegt en dan? dan wijzen se af och?
ik wil dolgraag kassiere versieren maar als ze ze u tegem ne zeggen kap ik af
net of ik een ouwe lul ben, dan word ik juist agressief! graag reactie ben 22 jaar
U is een teken van respect, toch? Agressief worden is nooit een optie, laat staan een mogelijkheid. Blijven lachen en vooral veel geld opdoen in de Delhaize. Elke kassierster die merkt dat u veel geld op zak heeft, zet met plezier een knoopje open. Of uw lul oud is, dat weet ik niet, daar zal u haar over moeten laten oordelen. Enzovoort.
L E E R P R A T E N
Met of zonder spaties?
Oogcontact ben je vergeten. Daarmee begint ALLES.
(niet dat onervaren mensen hun ogen kei-hard dichtpitsen als ze een knappe vrouw zien… maar toch is in de ogen kijken nog altijd de start, en ook niet altijd even gemakkelijk…)
De kunst is om niet weg te kijken, tot zij wegkijkt, en dan van uit uw ooghoeken proberen te zien of ze nog naar u kijkt, zoja: bingo.
Zo neen; tgoh jah, er aan wennen, of als u pech hebt: good luck with the cyborgs.
De cyborgs? Die zijn al maanden uitverkocht in de Delhaize.
Tgoh da’s klote…
En opblaaspoppen? hehe
In de delhaise hier in de buurt hebben ze over’t algemeen wel knappe dames, maar in de carrefour, colruyt of aldi… Bah
ik heb dat probleem, wil dat mijsje mee uitvragen wat achter de kassa staat, maar ;
kan ik haar onmiddelijk mee uitvragen op een date ?
Is ze noch wel vreigezel ? kan ik dat vragen, kan ik haar daar onmiddelijk mee confronteren ?
ze lacht tenslotte naar iedereen zo want ze moet vriendelijk zijn ?
graag hulp hierbij ?
dank u
Haha jongen toch, you’re missing the point!
Lees het artikel en dan weet je meteen wat je moet doen :)
Begin eerst met “hey” te zeggen, en dan “tot morgen” of “tot volgende week”, en na verloop van tijd zal je wel iets meer weten te zeggen!
Tenzij je extreem verlegen bent natuurlijk.
En zoals ik al zei hierboven;
OOGCONTACT IS BELANGRIJK!
Maar zorg wel dat je haar niet bang maakt!
Wat moet ik met een kassiere? Ze zijn vaak onverzorgd, niet de slimste, onder betaald, slecht opgeleid, meestal op jonge leeftijd een baby. En bovenal geen uitdaging. Kun je bovenstaand expiriment ook met een advocate of hartchiruge herhalen? Krijg je ongetwijfeld ook minder domme en beter gespelde reacties. Je zult me dankbaar zijn voor dit advies want het gemiddelde I.Q. van de nieuwe bezoekers zal ogenblikkelijk stijgen