Piepen
Lap, nu heb ik weer de retorische truuk van het kleine pikkie gebruikt.
Of ik beschermende handschoenen wilde, vroeg de dierenarts. Ik vond het een rare vraag. Het is onze poes, al achttien jaar. Ze kent ons, ze vertrouwt ons, ze zal toch niet bijten? Ik keek vragend naar de huismuze. Ook zij…
Dat is wat ze doen, de dictators. Ze bezoedelen een klein stukje wereld met bommen en granaten, maar ze vervuilen een veel groter gebied met zwartgalligheid en somberte.
Wachten op de wagen in de nacht. Dat is van Raymond, het valt uit hier uit de toon, maar vooruit. Soms vallen dingen uit de toon. Het leven is vol van wachten, bovenal ongrijpbaar.
Too long didn’t read: ik heb kiespijn én buikpijn, hier is het nummer voor spoedgevallen.
Ik wil een woord voor later. Een woord dat ik kan gebruiken als ik – stokoud onder een dekentje bij de open haard – aan mijn kleinkinderen vertel over het leven van vroeger. Vooralsnog heb ik geen kleinkinderen, maar luisteren zullen ze, want ik heb woorden. Opa, die open haard is een vervuilend onding, zullen ze zeggen. Hou je bek mijn kind. Het is geen echte open haard, maar een hologram. Zo werkt dat in de toekomst.
Alles was ik beu. Het weer, de wereld, discriminatie, klimaatopwarming, Squid Game, Black Friday, de stank van houtkachels, altijd gedoe met mijn printer, jeuk op plekken waar ge niet bij kunt, bitcoins, conservatisme, seksisme, ik dacht dat ik het allemaal had gehad.
Ne friday waarvan de ochtend u in uw smoel tuft met koppijn en verontrustende jeuk op plekken waar ge niet bij kunt. Ne friday die zegt. Hier. Uw verwarming doet het niet, de boiler is kapot, en ge trapt met uw…
Ik vind het bestaan van het patriarchaat onmiskenbaar, alomtegenwoordig en very much in your face. Het zijn bijna uitsluitend mannen die mij komen tegenspreken, hoe duidelijk wil je het hebben?
Mijn hoofd huisvest vele vragen. Maar een ervan weegt het zwaarst. Eén vraag is altijd wakker. Altijd het licht aan, altijd luid en onontkoombaar.
Gelukkig geef ik geen zier om wat makelaars te melden hebben. Flikker op met je dure maatpak.
Ge belt naar de Blabla Lama en Humpes met zijn Ratelband. Tenenkrombom Shankar en Spencer de influencer en Gwyneth Paltrow heeft kaarsen die naar karma stinken.
Belgium Beats – 40 years of boenke boenke. Meer dan vier uur elektronische muziek uit België, enigszins chronologisch geordend van 1978 tot en met 2020. Een muzikale ontdekkingsreis die begint bij de vocoder van Trans Volta en – voorlopig – eindigt in de buurt van Charlotte de Witte en Amelie Lens.
In een dorpje waarvan ik de naam ben vergeten heb ik hele rare vlekken uit het tapijt gepoetst en in Oostdongeradeel heb ik een zwembad opgezet in een boomgaard.
Gij draagt geen masker omdat ge niet meer in fear wilt leven? Fuck off. Ik noem u een geprivilegieerd en asociaal verwend nest. Doe ik gewoon. Dwars doorheen mijn muilkorf.
We staan uit te waaien op het kruispunt van twee landwegjes, voor en achter ons rollen de glooiende velden en bossen van het Hageland over de horizon. Het miezert, het wolkt, de zon verstopt zich, wachtend op de komst van…
Als ge wilt weten wat mensen het beste liedje ooit vinden, dan kunt ge dat in theorie gewoon vragen. Maar omdat ik graag een beetje afstand wil houden, vond ik dat te omslachtig en heb ik het aan Twitter gevraagd.…
Sommige mannen zijn zo fragiel als een theekopje. En ze laten zich kennen, dat gelooft ge niet. Allow me to elaborate. Of scroll naar benee voor een TL;DR.(NB Zien jullie dat ik deze draad begin met het woord ‘sommige’? Begrijpt…
In de vroege uren van mijn ochtend passeert er een grafiekske, gebaseerd op data van de datingwebsite OkCupid, met daarin de gemiddelde leeftijden van mogelijke partners waartoe mannen en vrouwen zich aangetrokken voelen. Bij vrouwen gaan de cijfers min of meer…
In mijn tuin is een persconferentie aan de gang. Het is wat rumoerig, want de toeschouwers houden onvoldoende afstand en de uitgedeelde mondkapjes blijken niet waterdicht. Iemand deelt flyers uit over 5G en het feit dat zijn rucola naar pisbloemen smaakt.…
Tegenover mijn huis is een buskot. Naast dat buskot staat een vuilbak. ’t Is een openbare vuilbak van gemiddelde grootte, maar niet iedereen lijkt dat te snappen, want mensen dumpen er soms hun groot vuil van een half jaar in.…
Ik hoop hardnekkig dat Bart De Wever met zijn rechtse fikken van mijn introverte alinea’s blijft, denk ik terwijl ik zoek naar een openingszin. Mijn hoop mag niet baten. Ik zie een Facebookbericht waarin de despoot van Vlaams Blok Light…
In de anderhalve meter van ons huwelijk passen net twee fietsen naast elkaar. We bestijgen onze stalen rossen en karren van knooppunt naar knooppunt. Links en rechts zoeft een wereld voorbij die op zijn gat ligt. Een wereld verzonken in…